Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.1999, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 1999
Fréttir
DV
Keisarinn
seldur
- gestirnir niður Laugaveginn
„Það hefur staðið í samningaþófi að
undanfórnu en við ætlum að reka
endahnútinn á samningagerðina í dag
og þar með fellur Keisarinn," sagði
Margeir Margeirsson, veitingamaður í
Keisaranum við Hlemm, sem loks ætl-
ar að láta undan tilboðsregni ná-
granna staðarins um kaup á honum.
„Ég sel húsnæðið og fæ fyrir það ágætt
verð þannig að sala rekstrarins þarf
ekki að vera ágreiningsmál eins og
verið hefur i fyrri tilboðum," sagði
Margeir sem að öðru leyti vildi ekki
tjá sig um hvaða fyrirtæki eða einstak-
lingar við Hlemm væru að kaupa stað-
inn. Víst má telja að þar fari fremstir
forsvarsmenn útibús íslandsbanka,
verslunarinnar 11-11 og tískuverslana
á þessum hluta Laugavegarins sem
hafa lengi þurft að líða fyrir tilvist
Keisarans sem hefur verið sóttur af
misjöfnum sauðum úr mannlífsflóru
miðbæjarins. Tryggingastofnun ríkis-
ins, á horni Snorrabrautar og Lauga-
vegar, mun hins vegar hafa dregið sig
út úr samningaviðræðum við Margeir
á Keisaranum í lokalotunni.
„Samkvæmt þeim samningsdrög-
um sem nú liggja fyrir verður Keisar-
inn opinn fram að næstu mánaðamót-
um en þá verður endanlega lokað.
Það eru því að verða síðustu forvöð
að kynnast því merkilega fyrirbæri
sem Keisarinn er og hefur verið und-
anfarin ár. Ég held að enginn Reyk-
víkingur ætti að ganga inn í nýja öld
án þess að hafa komið á Keisarann
sem brátt verður bam fyrri aldar,“
sagði Margeir sem aðspurður bjóst
við því að gestir sínir myndu frekar
halda niður Laugaveginn en upp í leit
sinni að nýjum stað. -EIR
Margeir Margeirsson, veitingamaður í Keisaranum við Hlemm, sem loks ætlar að láta
undan tilboðsregni nágranna staðarins um kaup á honum.
Tekjur ríkisins hafa vaxið um 34% frá 1990:
50 milljarða tekjuaukning
- kaupmáttur heimila vaxið minna en tekjur ríksissjóðs
Tekjur ríkissjóðs verða á næsta
ári 50 milljörðum króna hærri að
raungildi en þær voru árið 1990.
Mælt á verðlagi ársins 2000 námu
tekjurnar 143 milljörðum króna árið
1990 en munu nema nærri 193 millj-
örðum á næsta ári. Aukningin er
tæp 35%. Á sama tíma hafa útgjöld-
in vaxið um 21 millljarð króna, úr
159 milljörðum í 180 milljarða
króna, eða um 13%. Þessar tölur
Friðsamt flokksfélag
miða við uppgjör á ríkisreikning-
um samkvæmt rekstrargrunni en
þá eru m.a. hvorki meðtaldar tekj-
ur vegna söluhagnaðar ríkiseigna
né útgjöld vegna lífeyrisskuld-
bindingar vegna ríkisstarfs-
manna.
Að því er segir í fjárlagafrum-
varpi ríkisstjórnarinnar fyrir
næsta ár var árlegur hagvöxtur á
íslandi á bilinu 5% til 6% á síð-
ustu fjórum árum og er sá hag-
vöxtur sagður tvöfalt meiri en í
helstu nágrannaríkjunum. Þá seg-
ir að kaupmáttur heimilanna hafi
vaxið um nærri fjórðung frá árinu
1995 og eigi slík aukning kaup-
máttar sér ekki fordæmi hérlend-
is. Tekjur ríkissjóðs hafa hins veg-
ar vaxið talsvert meira en kaup-
máttur heimilanna frá 1995 eða
um 29% að raungildi.
Eins og sést af meðfylgjandi
súluriti var ríkissjóður rekinn
með halla árin 1990-1996. Á árinu
1997 snerist dæmið hins vegar við
og hafa tekjurnar verið meiri en
útgjöldin öll árin síðan. -GAR

mm
Framsóknarflokkurinn fór frem-
ur Ula út úr kosningunum í vor og
vill gjaman að fólk muni eftir því.
Það á einkum við um þá fáu sem
viðurkenna framsóknarmennsku í
höfuðborginni. Þar er Framsókn-
arflokkurinn raunar í mjög sér-
stakri stöðu. Hann er eitt hjól und-
ir vagni R-listans sem keppir hat-
ramlega við Sjálfstæðisflokkinn
um völdin í Reykjavík en er síðan
sem eitt með þessum forna fjanda
í landsmálapólitíkinni. Fjandinn
er svo sannarlega forn því ríkis-
stjórnarflokkarnir tveir hafa sam-
lagast svo að nú eru þeir sem tví-
burar að sjá. Svo likir eru Fram-
sóknar- og Sjálfstæðisflokkurinn
orðnir eftir langt stjómarsamstarf
að Gunnar I. Birgisson, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins, segir í Degi í
gær að bilið milli flokkanna sé lít-
ið orðið. Báðir séu komnir á miðj-
una þótt þeir hafi nálgast hana
hvor úr sinni áttinni.
En það er staðan í Reykjavík sem veldur vand-
ræðum. Framsóknarmenn þar vita ekki í hvorn
fótinn þeir eiga að stíga. Flokksmenn hafa alltaf
verið fáir í þessu stóra kjördæmi, jafnvel svo að
stjómarmaður í Framsóknarfélaginu í Reykjavík
segir menn ieggja af framsóknarmennsku, sem
sterk sé á landsbyggðinni, um leið og þeir koma
að einu helsta kennileiti Reykjavíkur, Elliðaán-
um. Líklegt er einnig að þeir hinir sömu menn
verði að temja sér nýtt göngulag á steinlögðum
strætum borgarinnar. Framsóknargöngulag er
þekkt sem hið sama og þúfnagöngulag þar sem
menn klofa áfram með hendur aftan við bak. Það
göngulag þykir ekki henta vestan Elliðaáa.
Svo langt er flokkurinn leiddur í
höfðuborginni að litlu munaði að
vantrauststillaga á stjórn Fram-
sóknarfélags Reykjavíkur næði
fram að ganga á laugardaginn.
Varaborgarfulltrúi R-listans sótti
þar hart að Reykjavíkurforystunni
og ekki síst varaformanni flokksins
og Reykjavíkurþingmanni, Finni
Ingólfssyni. Finnur, sem ógjarnan
vill að slíkt peð eigi inni hjá sér,
sendi varaborgarfulltrúanum
kveðju og sagði hann ekki hafa eytt
tíma sínum í kosningabaráttu fyrir
flokkinn í vor og hefði nú komið
aftan að félögum sínum. Varafor-
maðurinn sagðist þekkja varaborg-
arfulltrúann og vinnubrögð hans.
Framgangan kæmi því ekki á
óvart.
Að þessu sögðu greindi þingmað-
urinn, ráðherrann og varaformað-
ur Framsóknarflokksins, sem gerst
allra þekkir sögu flokksins i höfuð-
borginni, frá því að friðvænlegra
væri innan Framsóknarflokksins í Reykjavík en
oft áður. Fyrir liggur að við lá að almennir
flokksmenn samþykktu vantraust á forystuna.
Miðað við atburði síðustu helgar, í ranni Fram-
sóknarflokksins í Reykjavík, væri því fróðlegt að
vita hvernig ástandið var áður en svo friðvænlegt
varð innan hans. Dagfari
sandkorn
Eig'að bakka
í umræðum um stefnuræðu Dav-
íðs Oddssonar forsætisráðherra á
Alþingi í fyrrakvöld boðaði Finnur
Ingólfsson iðnaðarráðherra að sett
yrði í gírinn í virkjunarmálum á
Austurlandi. Lét hann
um leið í það skína að
sér þætti lítið til mál-
flutnings umhverfis-
verndarsinna koma.
Meðan Finnur lét
móðann mása varð
baráttumanni fyrir
verndun Eyja-
bakka hugsað til
Jóns Sigurðsson-
ar þar sem hann stóð í haustnepj-
unni úti á Austurvelli og orðanna
„eigi víkja“ sem einnig eru tO sem
„eigi skal víkja" eða „eigi að víkja“.
Síðasta útgáfan varð umræddum
verndarsinna hugleikin og úr varð
eig’að bakka...
Jónar í sérflokki
Þeir Jónar, Sigurðsson og Bald-
vin Hannibalsson, voru í sérflokki í
atkvæðagreiðslu Vísis.is um sfjórn-
málamann árþúsundsins, lentu í 1. og
2. sæti. Voru þeir langt á undan Dav-
íð Oddssyni forsætis-
ráðherra sem einok-
að he£ur fyrsta sætið
í skoðanakönnunum
DV um vinsældir
stjórnmálamanna.
Aðdáendur Jóns
Baldvins brugðust
að vonum glaðir
við þessari niður-
stöðu. Þeir segja
hana sýna, svo ekki verður um
villst, að hann eigi hér fjölda fylgj-
enda sem flnnst fráleitt að hann setj-
ist í helgan stein vestur í Washington
eða einhverju öðru sendiráði úti í
hinum stóra heimi. Af viðbrögðum
Jóns sjálfs er færra að frétta en lítill
fugl með stór eyru og mikið vænghaf
tjáði Sandkomi að eftir niðurstöðuna
á Vísi.is væri Jón ekki eins fráhverf-
ur þeirri hugmynd að snúa aftur og
taka til hendinni í íslenskum stjórn-
málum...
Fagra veröld
Á jafnréttisfundi sem haldinn var
fyrir austan fjall á dögunum var ým-
islegt skrafað og skeggrætt. Guðna
Ágústssyni landbúnaðarráðherra
virðist fátt óviðkomandi enda var
hélt tölu. Sagan segir
að þegar Guðni hafi
verið kominn á
skrið í ræðu sinni
hafl hann farið að
dásama dýrin og
náttúruna og við-
haft hástemmd lýs-
ingarorð. Hafði
hann sérstaklega
orði á hve fógur sér þætti sauðkind-
in, kýrnar og hestamir. Þessu feg-
urðarhjali lauk Guðni siðan með
þessum orðum: „En fegursta dýr
jarðarinnar... það er konan..."
Merkt Framsókn
í umræðum um stefhuræðu Davíðs
Oddssonar forsætisráðherra í fyrra-
kvöld fóm menn mikinn í vamar- og
andstöðuræðum. Umræðan þótti
reyndar frekar fyrirsjáanleg og þeir
sem biðu eftir ein-
hverju skemmtilegu
heyrðu heldur fá gull-
korn hrjóta af vörum
þingmanna. Helst að
Ögmundur Jónas-
son kæmist á skrið.
En það vakti hins
vegar kátínu
margra þegar
myndatökumenn
beindu linsunum að Jóhönnu Sig-
urðardóttur, þingmanni Samfylking-
ar, þar sem hún var að leggja síðustu
hönd á ræðu sína. Jóhanna skrifaði
hratt sér tO heOla en það sem vakti
meiri athygli var að til skrtftanna
notaði hún penna sem var kirfilega
merktur Framsóknarflokknum...
Umsjón: Haukur L. Hauksson
Netfang: sandkorn @ff. is