Dagblaðið Vísir - DV - 22.10.1999, Side 9

I
i
I
I
í
I
-
-
bandalistarinnar. Og þar sem
áhugi á elektrónískri list nú á
tímum tölvualdar fer sívaxandi
má reikna með að nafn Steinu
eigi eftir að bera oftar á góma í
framtíðinni. Hið sama á við um
Erró, sem á næstu dögum mun
vera á margra vörum hér í
Frakklandi vegna yfirvofandi
fj ölmiðlaumfj öllunar um vænt-
anlega sýningu hans í Jeu de
Paume-safninu i París. Erró
telst varla frumkvöðull á sama
hátt og Steina, en verk hans
njóta engu að síður alþjóðlegrar
viðurkenningar og verk hans
eru óumdeilanlega í fremstu röð
þeirra sem flokkast undir popp-
list.
Ekki útlendinga að
ákveða
Það vill stundum gleymast
upp á íslandi þar sem allt er svo
lítið og nálægðin svo mikil að
úti í hinum stóra heimi eru
hlutföllin aðeins öðruvísi. Þar
þarf miklu meira til en eina
blaðagrein til að verða frægur.
Fjölmiðlafrægðin er líka fallvölt
og dyntótt eins og tíðarandinn
enda umfjöllun í fjölmiðlum
ekki alltaf besti mælikvarðinn á
ágæti þess sem viðkomandi
listamaður er að fást við. Fjöl-
miðlar hafa yfirleitt meiri
áhuga á fyrirbærum og verkefn-
um sem kosta mikla peninga, en
rithöfundi sem situr daglangt
einn við tölvuna sína. Verk
hans verða ekki spennandi fyrr
en bókin hans hefur selst í svo
mörgum eintökum að líklegt er
að hann geti grætt á henni.
Stundum er gróðinn mest að
þakka góðri markaðssetningu
bókaútgáfunnar eða fjöl-
miðlaumfjöllun um meint
skringilegheit höfundarins.
Þegar kvikmyndir eru annars
vegar er það kostnaður myndar-
innar sem ræður mestu um fjöl-
miðlaathyglina. Sú umfjöllunin
segir nákvæmlega ekkert um
gæði myndarinnar, enda yfir-
leitt algjört aukaatriði í öllu fár-
inu. Fjölmiðlafrægðin er því
ekki alltaf besta viðmiðunin á
ágæti listamanna. Hún er að-
eins toppurinn á ísjakanum.
Fjölmiðlar eru dægurflugur,
sem fljúga á eftir atburðum líð-
andi stundar, án þess endilega
að skeyta mikið um gærdaginn.
Þannig fölna frægðarsólirnar
frá í fyrra í skugga nýstirna
dagsins í dag. Þetta er eðli fjöl-
miðla og erfitt að sporna á móti
því. Þess vegna er spurningin
„hversu frægur er hann“ ein-
tómur hégómi.
Þegar listir eru annars vegar
væri nær að spyrja sjálfan sig
að því hvort verið sé að skapa
góða list. Það sem skiptir mestu
máli er að listin hafi eitthvað
fram að færa. Hún þarf að
hræra viðtakandann. Hversu
frægir listmennirnir okkar eru í
útlöndum er í sjálfu sér aukaat-
riði. Þeir þurfa að visu persónu-
lega á því að halda að koma sér
á framfæri erlendis ef þeir eiga
að lifa af list sinni, en það sem
ætti að skipta okkur máli er
hvort þeir séu verðugir fulltrú-
ar íslensks menningar- og lista-
lifs. Listamenn og verk þeirra
eru einnhyer mikilvægasti fjár-
sjóður hverrar þjóðar þar sem
þeir skapa menningararfleiðina.
Þess vegna eigum við að styðja
við bakið á okkar listafólki i
stað þess að sitja og efast um
velgengni þeirra í útlandinu.
Við eigum ekki að þurfa að bíða
eftir því að útlendingar ákveði
fyrir okkur hver er hæfur og
hver ekki. Því þó gestsaugað sé
gjarnan glöggt og fáir sem verða
spámenn í sinu föðurlandi, eig-
um við alveg að geta metið verk
okkar listamanna sjálf án þess
að vera fyrst með áhyggjur af
því að þeir séu kannski ekki
nógu frægir fyrir okkur í út-
löndum.
Margrét Elísabet Ólafsdóttir,
París.
Skálclsagnapa
Nú fara jólabækurnar
okkar að streyma í versl-
anir. íslendingar ylja sér
auðvitað við lestur þessi
jólin eins og önnur jól.
Hrafn Jökulsson og Guð-
rún Eva Mínervudóttir
senda bæði frá sér sína
fyrstu skáldsögu. Hrafn
bókina Miklu meira en
best sem fjallar um dropp-
át úr Háskólanum sem
dettur út úr samfélaginu
og lendir í ails konar rugli
og sjúskuðum ævintýrum.
Guðrún Eva sendir frá sér
Ljúlí ljúlí og hún fjallar
um unga menntaskóla-
stúlku sem býr með föður
sínum og fjórum vinum
hans í litiUi ibúð í Reykja-
vik. En það sem meira er -
þau Hrafn og Guðrún Eva
trúlofuðu sig á veitinga-
staðnum Gengis Kahn um
síðustu helgi. Þau eru auð-
vitað hæstánægð með lifið
og tilveruna - ást og skáld-
sögur - en segjast samt
ekki ætla að gifta sig í
bráð. En við megum samt
eiga von á að heyra frá
þeim á hinum ýmsu upp-
lestrum og sjá til þeirra á
Grand Rokk og fleiri góð-
um knæpum því þau eru
bæði miðbæjarrottur í feg-
ursta skilningi þess orðs.
Hrafn Jökulsson og Guðrún
Eva Mínervudóttir eru
nýjasta par bæjarins.
22. október 1999 f ÓkUS
9