Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1999, Blaðsíða 19

Asfi n
/
/
qpr enain
v v/ I ^rl ■%pll ■
Vlandamæri f N
Þegar tvær mann-
eskjur fella hugi
saman er ekki
spurt um stað né
stund. Stundum
þróast málin
Ijiifa spólu i
Hannes Ingvar Jónsson, 25 ára
Kærustuparið Hannes Ingvar Jónsson og
Edda Magnus eru bæði í námi en hafa valið
sitt hvort landið til að stunda nám sitt í. Á
meðan Hannes situr í fyrilestrarsölum Há-
skóla Islands er Edda með skólabækurnar í
Edinborg.
„Hún er aö læra stjórnmálafræði og sögu og
við vorum að byrja saman þegar þetta var að
smella saman hjá henni. Hún fékk inngöngu í
góðan skóla og ákvað aö drifa sig, þetta er jú
framtíðin sem við erum að tala um.“
Þannig aö hún var búin aö ákveöa aö skella
sér áöur en þiö byrjuöuö saman?
„Já, eiginlega. Við vorum þúin að vera sam-
an í sex mánuöi þegar hún fór út. Þannig að
ég fékk engu um þetta ráðið enda vildi ég
engu 'áða um þetta því þetta er jú sitt hvort
| lífið sem viö erum að lifa,“ svarar Hannes
j og viðþfkennir að þessi frétt hafi verið svo-
lítiö sjokk en hann hafi ekki langaö til að
stoppa hana, frekar að finna leíð til að kom-
ast út til hennar.
Fannstu'fyrir höfnun?
„Nei, ég var aðallega spenntur að vita hvað
hún var að gera þarnáúti. Ég var svolítið af-
biýðisamunjj|lraö hún væri úti aö gera
skemmtilega hluti á meöan ég var hérna
heima í sama gamla snjónum og frostinu en
svo komst maður yfir þessa hugsun."
Hvaö er hún búin aö vera lengi úti?
„Hún fór fyrir þremur árum. Fyrsta veturinn
vorum viö I sundur en síðan fór ég út til að
elta hana og vinna en síðan ákvað ég aö ná
mér í menntun og kom því heim því það er
dýrt fyrir útlendinga að læra þarna úti og við
ákváðum að hittast seinna á leiðinni.”
En þiö reyniö aö halda þessu gangandi?
„Jú, vissulega. Það gerum við. Við blöðrum í
símann og notum e-mail og svo skrifumst við
líka á, það er alltaf gaman að fá bréf," svarar
Hannes brosandi.
Þaö styttist i aö hún komi heim, er þaö ekki?
„Jú, hún klárar næsta sumar og þá er þetta
búið en samt ekki alveg þvl að þá á ég tvö ár
eftir af skólanum og hún ætlar að fara að
ferðast I hálft ár. Þannig að ég veit ekki alveg
hvar við lendum saman en einhvers staðar
hljótum við að hittast," svarar Hannes og
segir að þetta sé svipað og að vera með sjó-
ara.
Hvers saknar þú mest viö aö hafa hana ekki
hjá þér?
„Það erkúrið, majfur. Svo er líka svo gaman
að spjalla við hana. Æi, maður saknar eigin-
lega bara ails, þetta er jú kærastan mín. Ég
get til dæmis nefnt að fyrsta veturinn sem
hún var ekki hjá mér þá saknaði ég hennar al-
veg rosalega og gerði I raun ekkert annað en
að hugsa um hana og senda henni bréf.
Þetta varð til þess að ég kolféll náttúrlega í
skólanum ert-núna er maður orðinn þroskaðri
og þetta er ekkf-jengur bara blind ást. Þetta
er orðiö fullorðinsspmband," svarar Hannes
og bendir á að nú séu'þau, þannig lagað séð,
búin að vera saman I fjögur ár.
Þú veröur nú aö gefa eitthvaö komment á
kynlífssveltiö?
„Það reddast alveg, rnáður setur bara spólu I
tækið. Maður er nú samt ekki alveg geldur,
ekki alveg frystur. Ég hef náttúrlega langánir
eins og allir aðrir menn. Stundum finnur mað-
ur fyrir freistingum en ’ég læt það alveg vera
að láta þær eftir mér því þá fær maður bara
samviskubit og tómt vesen. bað er líka ekki
rétt. Ég vil ekki vera að Rlúðra því sem ég
hef," svarar Hannes og segir að ekkert komi
í staðinn fyrir að hafa kærustuna hjá sér.
-tgv
Pablo Bravo
Herrera býr í
heimalandinu
Argentínu.
Eyja Líf Sævarsdóttir hitti barnsfobur
sinn í Argentínu og er í miklu sam-
bandi við hann þrátt fyrir að ástar-
sambandi þeírra sé formlega lokiö.
Hannesi Ingvari Jónssyni
finnst æðislegt að fá bréf frá
kærustunni sem er í námi í
> Skotlandi og reynir að
_ vera duglegur að
CJ skrífa til baka.
þannig að parið
getur ekki verið í
sama landi. Þá er
tvennt að gera;
hætta saman eða
reyna með öllum
mögulegum ráðum
að halda í og við-
halda ástarneist-
anum. Fókus
ræddi við tvo
stráka og tvær
stelpur sem
þekkja svona milli-
landasambönd af
eigin raun og
komst að því að ef
ástin er nógu
sterk þá á hún sér
engin landamæri.
il
Bamið niun alltaf tengga okkui4*
Eyja Líf Sævarsdóttir, 20 ára
Þegar Eyja Líf Sævarsdóttir fór sem skiptinemi til
Argentínu árið 1996 kynntist hún argentískum
manni að nafni Pablo Bravo Herrera.
Þau lentu saman bekk og svo þróuðust málin
þannig að þau byrjuðu saman.
Eruö þiö enn þá í ástarsambandi?
„Við skulum orða það þannig að við séum I for-
eldrasambandi," svarar Eyja ákveðin en þau eiga
14 mánaða dóttur saman að nafni Maria Celeste.
„Við tölum saman vikulega í síma og notum líka
Netið. Við reynum nú að tala stutt en oft þanf-að,
tala mikið um dóttir okkar, Æ
hann vill vitanlega fá aö fylgjastmeö þ(VÍ sem hún
er að gera. Hann kom svo til íslands núna í janú-
ar og ég er að fara í desember til hans og verð i
fimm til sex mánuði. Ég ætia aö leyfa Pablo og
ættingjum hans að kynnast dóttir okkar, mér
finnst ég skulda þeim það og mér líka, hún er
náttúrlega hálfargentísk."
Hafiö þiö eitthvaö talaö um aö finna sameiginlegt
land?
„Nei. Við höfum aldrei verið saman nema að nafn-
inu til, þetta var bara að því að ég var þarnar úti.
Við töluðum reyndar þá um að fara kannski til ítal-
iu eða Spánar en núna er ekkert á döfunni því að
hann er í námi í Argentínu og ég hér og þvi erum
við bara foreldrar."
Þannig aö þiö eruö bara I foreldrasambandi?
„Já, en maður veit an þá reynir maöur bara að loka á þetta. Maður
aldrei hvað framtíðin ber í skauti sér og þaö get- reynir bara að hugsa um þetta þegar maður er til-
ur vel verið að maður fari til Italíu. Kannski eftir /«'tSBinTtrl(þess að taka einhverjar ákvarðanir."
20 ár, kannski i næsta lífi."
Hvernig lítur þú almennt á svona millilandasamf
bönd?
„Ég veit það ekki. Ég held að svoleiðis sambön|J
gangi betur en samband til dæmis á milli pars
Reykjavík og á Selfossi. Það er einhvern vegin
þannig að því meiri sem fjarlægðin er þeim mun
meiri verður þráin til að tala saman. Svoleiðis var
það alla vega hjá okkur, þegar við áttum í ástar-
Lsambandi. Reykjavík - Selfoss er eiginlega of
stutt, of mikið vesen aö vera alltaf að fara í bæ-
inn eöa fara austur. Ég held líka að fólk sem á í
milliianaasamböndum. verði miklu víösýnna og
f kynnist, eins og í okkar tilfelli, menningu og hugs-
" unarhætti annarra landa.“
Þetta heföi nú samt þróast ööruvísi hjá ykkur ef
fjarlægöin heföi veriö styttri, er þaö ekki?
„Jú, ábyggilega. Ég efa það ekki, en samt, það er
komið barn og það tengir okkur vitanlega alltaf
saman. Samt held ég að ef ástin er nógu sterk þá
setur fólk ekki einhverjar þúsundir kílómetra fyrir
sig.“
Var hún kannski ekki nógu sterk hjá ykkur?
„Það er ekki spurning um þaö, málið er að ég er
föst hérna og hann úti. Svo er þetta líka spurning
um að gefa eftir. En þar sem við erum ekki sam-
ÞQ ert aöt faca'ú(,rfielduröu aö þiö eigiö eftir aö
reyna aftur viö ástarsamband?
„Eins og sagði áðan þá veit maður aldrei hvað
framtiðin ber i skauti sér,“ svarar Eyja að lokum.
-tgv
Dótt/r þelrra Ey/U
ekki
Elísabet María Stefánsdóttir, 25 ára
Guðjón Valberg og Elísabet Maria voru einungis var ég sjálf að pæla í að skella mér út að þvi að
búin að vera saman í þijá mánuði þegar leiðir ég var og er orðin þreytt á að vera á íslandi,"
þeirra skildi. • svarar Elisabet og ujiplýsir að hún geti ekki
„Hann fðr til Danmerkur fyrir tveimur víkum og hugsað sér að vera lengur aðskilin frá Guðjóni
fjórum dögum og er aö vinna serfi þjónn á með- þannig að hún ætlar að flytja til hans i janúar.
an hann er að komast inn í málið en síðan fær Maöur gerir margt fyrir ástina?
hann vonandi starf við sitt hæþ," segir Elísabet „Ég hefði nú sennilegá ekki farið út núna nema
meötrega. <, |§ .SHHbJ útafhonum.”
Hvaö, þiö bara nýúyrjuö saman ’bg hann stax Hvernig eru þessar tvær vikur og fjórir dagar
fioginn til Danmerkur? búnir aö vera?
„Já. Hann ætlaði að fara í lok ágúst en svo „Þetta er búið aö vera erfitt," svarar Elísabet
kynntist hann mér og þá breyttist allt og hann þrosandi með gremjutón og bætir svo við aö
frestaði þessu. Áður en við byrjuðum saman þá fýrstu vikuna hafi hún verið á bömmer og allt
rosalega erfitt en seipni-vikan hafi verið skárri.
Er herbergiö þitt qllí veggfóörað í myndum?
„Nei,. nel,"ég.er(þara með eina sæta mynd af
okkur saman á náttborðinu. Ég reyni bara að
horfa á myndina og þá fer maður brosandi í
háttinn."
Þau Elísabet og Guðjón hafa aðallega sam-
skiþtKsín á milli í gegnum Netið og símann og
má búast við að næsti stmareikningur verði
nokkuð hár\^
„Fyrstu dagana telyður#við saman á hverjum
degi en síðan ákváftjltj'við aö tala bara saman
tvisvar til þrisvar í viku. Það gekk bara eftir i
snevt hannCi
nokkra daga og nú erum við aftur farin að tala
saman á hverjum degi. Það er svolítið erfitt að
stjórna þessu. Samt held ég að þetta séu ekk-
ert meiri útgjöld en ef hann væri hérna, þá
myndum við bara eyða i eitthvað annað."
Og þú treystir honum alveg til aö vera einn
þarna úti, umluktur dönskum konum?
„Já, það geri ég, ekki spurning. Hann hefur ekki
sýnt neitt annðð og því treysti ég honum alveg.“
Hvers saknar þú mest viö aö hafa hann ekki hjá
þér?
„Sennilega að geta ekki snert hann. Svo líka
þegar manni líður illa þá vantar mann stundum
einhvern til aðhalda utan um rnann."
Hvaö meö kynlífiö?
„Jú, rn^ður er sveltuk svarar Elisabet og seg-
ist vera á leiðinni til hans í næstu viku en það
sé ekki vegna þess aö hún sé svo illa haldin
heldur hafi þau fyrir löngu verið búin að ákveða
þetta. \
Helduröu aö þú gætir þraukaö lengri tíma en
þrjá mánuöi án hans?
„Mér finnstþetta vera allt í lagi af því að þetta
er svo stuttúr tími en ég.véít ekki hvort ég væri
til í að sjá á eftir honufn i tvö eða þrjú ár,“ svar-
ar Elísabet aðtpköni- -tgv
5. nóvember 1999 f Ó k U S
19