Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1999, Síða 8
varst
17. júní 1
Edda Arnljótsdóttir leikkona.
Eg var
á Þing-
völlum
Reykingakompan er
lítil, skítug og
unaðsleg. Heilagt
athvarf fyrir
útivinnandi reykinga-
manninn sem vinnur
í 52 mínútur sam-
kvæmt útreikningu
Tóbaksvarnarnefndai
Síðan hleypur hann
inn í kompuna og
reykir af þráhyggju
í átta mínútur.
Reykingamanninum
er alveg sama þótt
hann reyki í klukku-
tíma á kostnað
vinnuveitandans.
Reykingamaðurinn
vinnur einungis til að
eiga fyrir sígarettum.
Lögreglu-
stooin:
Kenni ekki
starfinu
um fíknina
tæki en af þvi að bílstjóramir gripu
inn í þá sögðum við okkur úr nefnd-
inni. Stjómin tók ákvörðun fram hjá
okkur og þá hættum við náttúrlega í
nefndinni."
Hallgrímur grípur fram í fyrir
nefndarmönnum og segir: „En þið
segið ekki líka frá því hverjir voru
ötulastir við að halda í reykherberg-
ið.“ „Það var reyklausa liðið,“ svarar
Þórhallur og bætir við: „Það var sami
maður og gekk hér um og skellti
hurðum yfir helvitis tóbaksfýlunni.
Honum fannst þetta mannréttinda-
brot. Honum fannst allt í lagi að þeir
sem vildu reykja, reyktu þá hérna og
væm þá ekki að angra þá sem væra
niðri. Honum þótti bara mjög eðlilegt
að leyfa reykingar héma. „
Þannig að reykingamálið varö
mjög mótsagnakennt:
„Jahá...“ segja þeir félagar.
Er skjól í þessu herbergi, leita reyk-
ingamenn í selskap hver annars?
„Þeir sem reykja ekki leita mjög
mikið hingað upp í fjörið. Þeir heyra
hlátrasköllin og lætin héma uppi,“
segir Hallgrímur.
Mynduó þið sakna kompunnar ef
henni yrði lokað?
„Já,“ svarar Hallgrímur. „Hér er
mesta fjörið."
Morgunblaðið:
Fréttirnar heyrast
fyrst í kompunni
Inga Bára Sigurðardóttir situr i
reykingakortipunni á Morgunblað-
inu. Þar er fjölmennt í kaffitímum og
oft glatt á hjalla. „Stuðið er hér, það
er miklu meira flör hér en frammi,"
segir Inga og bætir við: „Það er öðra-
vísi stemning og héma heyrir maður
fréttirnar fyrst.“
Myndirðu sjá eftir reykingakomp-
unni ef henni yrði lokaó?
„Já, svo framarlega sem ég reyki.
Svo eru langir vinnudagar hérna,
eins og hjá blaðamönnunum. Þess
vegna er gott að hafa þetta herbergi.“
Halldór Gylfason. Egill Helgason.
Haflð þið ekki tekið eftir því hve auðvelt er að villast á Agli Helgasyni
sjónvarpsmanni og Halldóri Gylfasyni, leikara og geirfugli, þegar rekist er á
'þá á mynd? Þeir eru báðir svolitið búttaðir í kinnum og meö óstýrilátar
krullur i rauðleitu hárinu. Hvorugur þeirra er frægur fyrir mikinn alvöru-
svip, því þaö sem einkennir báða er kíminn augnglampi. Hvort það er tákn
um létta lund skal ósagt látið en við teijum nokkuð víst að Halldór sé ögn
meiri grallari. Hann er líka aöeins yngri en Egill og ekki enn kominn með
þann íróníska þunga sem einkennir nýfertugan mann. Egill náði þeim
merka áfanga í líflnu á þriðjudaginn og mun halda upp á hann með pompi
og prakt í góðum félagsskap í kvöld. Hvort Halldóri er boðið þorir Fókus
ekkert að fullyrða um. Við vitum bara að á miðnætti verður hann að spila
með Geirfuglunum á nýja Sirkusbamum við Klapparstíg.
„Eiginmaður minn, Ingvar Sig-
urðsson leikari, var að skemmta á
lýðveldishátíðinni á Þingvöllum á
vegum Þjóðleikhússins. Ég held við
hljótum að hafa lagt snemma af
stað því ferðin gekk mjög vel aust-
ur. Við eyddum öllum deginum á
Þingvöllum, sátum í grasinu og
borðuðum nesti með krökkunum og
löbbuöum síöan um. Ég man ekkert
sérstaklega eftir því að við höfum
fylgst mikið með dagskránni. Við
lentum auðvitað i þessu umferðar-
öngþveiti á leiðinni heim en það
eyðilagði ekkert fyrir okkur dag-
inn. Það var bara partur af stemn-
ingunni og skemmtilegum minning-
um frá þessum degi.“
Hátt í 60 þúsund íslendingar fögnuöu 50 ára
afmæli íslenska lýðveldisins á Þingvöllum 17.
júnl 1994. Hátíðahöldin fóru vel fram, dag-
skráin var fjölbreytt og sannkölluð hátlðar-
stemning rikti meðal gesta. Umferðaröngþveiti
varpaði þó skugga á hátlðina sem og rigning
seinni partinn. Þjóðhöfðingjar annarra Norður-
landa tóku þátt I hátíðarhöldunum og erlendir
gestir Alþingis voru á annað hundrað. Hátlöar-
höldin hófust kl. 8.25 með þvl að
kirkjuklukkum var hringt og fánar dregnir að
húni. Skömmu slðar hófst blönduð dagskrá
gamans og alvöru sem fór fram vltt og breitt
um allt hátlðarsvæðið allan daginn.
Síldastemmingin var m.a endurvakin, konur
klæddar sem fjallkonur fluttu ættjarðarljóö og
málarar I gervi Kjarvals gengu um með trönur.
Klukkan 11 hófst hátíðarfundur Alþingis og
formleg hátíðardagskrá hófst kl. 13:30 og þar
vakti sérstaka hrifningu söngur eitt þúsund
barna.
Því er hætta á að
reykingamaðurinn
mæti ekki í vinnuna
ef reykingakompan
verður lögð niður.
Fókus fór á stúfana
og ræddi við
útivinnandi reykinga-
menn um gildi
reykingakompunnar
á þessum síðustu
og verstu tímum.
SVR:
Hehrítis tóbaksfýian
Yfirleitt berst reykurinn ekki um
vinnustaðinn því reykingakompurn-
ar eru í undarlegustu afkimum.
Stundum þarf að labba þrjá stiga og
taka eina lyftu, labba endalausa
ranghala og þá birtist lítil gulleit
kompa. Reykingakompan í Gömlu
gasstöðinni er á efri hæð. Þeir
strætóbílstjórar sem vilja ekki
reykja halda sig á neðri hæðinni.
Strætóbílstjóramir Þórhallur Hall-
dórsson, Guðmundur Guðmundsson
og Hallgrímur Gunnlaugsson sötra
kaffi og reykja í Gömlu gasstöðinni á
Hlemmi. Þeir eru þrælánægðir í
kompunni sinni. „Mesta fjörið er
hérna i hádeginu þegar vaktaskiptin
em. Þá eram við
kannski sjö eða
átta í þessu her-
bergi, jafnvel
fleiri,“ segir Hall-
grímur. „Þá er
mökkurinn svo-
leiðis hérna inni
að það er eins og
ég veit ekki
hvað!“
Guðmundur og
Þórhallur voru í
tóbaksvarnar-
nefnd hjá SVR og
ætluðu að gera
allt reyklaust.
„Við reyktum
báðir en vorum
alveg ákveðnir í þessu.“
Af hverju vildu tveir reykingamenn
gera allt reyklaust?
„Ja, þetta var svona ríkjandi andi,“
svarar Guðmundur. „Svo skeður nú
það að það verður undirskriftasöfnun
héma og mótmælin gegn því að þetta
herbergi yrði gert reyklaust fóru
beint til stjórnar. Þá sögðum við af
okkur í nefndinni, sko. Við ætluðum
að halda stefnunni reyklaust fyrir-
Strætóbílstjórunum Þórhalli og Hailgrími líður þrælvel í
reykingakompunni.
Arnþór rannsóknarlögga kennir starfinu ekki um fíknina.
Lögreglustöðin
á Hverfisgötu
hefur reykinga-
aðstöðu fyrir
starfsmenn.
„Annars vegar er
reykingaaðstaða
hér í portinu bak
við húsið. Þar
eru stubbabakk-
ar ef menn vilja
reykja úti í
ferska loftinu.
Síðan er sérstök
aðstaða á fyrstu hæðinni," segir Karl
Steinar Valsson aðstoðaryflrlögreglu-
þjónn og bætir við: „Það eru rétt tæp-
lega fjögur hundruð starfsmenn í
húsinu. Þetta er náttúrlega með
stærstu vinnustöðum á landinu. Hér
er unnið allan sólarhringinn. Þess
vegna hefur sú ákvörðun verið tekin
hér að bjóða upp á reykingaaðstöðu."
Amþór Steinar Bjarnason rannsókn-
armaður sat einn í reykingakomp-
unni, las Moggann og kjamsaði á
ingadeild Morgunblaðsins, heyrir
fréttirnar fyrst í reykingakompunni.
pípu. Að hans mati er reykingaher-
bergið nauðsynlegt á vinnustað þar
sem starfsmenn þrífast nánast á kaffi
og tóbaki einu saman.
Lögreglustarfinu fylgir mikið
stress, er erfitt að hœtta reykingum í
þessu starfi?
„Ég vil ekki kenna starfmu um
fiknina," svarar Arnþór. „En það er
óneitanlega gott að geta sest hér eftir
langan og erfiðan vinnudag."
Myndiröu sjá eftir reykingakomp-
unni ef henni yrði lokaó?
„Já, vissulega."
Grandi:
Bara gamall vani
Guðmundur Einar Jónsson,
vinnslustjóri hjá Granda, segir að
stefna fyrirtækisins hafi verið reyk-
laust fyrirtæki. Hins vegar þurfi sold-
ið til. „Stundum era um tuttugu
manns að reykja hérna og þá mynd-
ast brækja," segir Guðmundur. „En
það er fljótt að hreinsast út, það er
gamall viftuháfur i herberginu og
hann er ansi öflugur."
Fiskvinnslukonurnar Laufey
Karlsdóttir, Gyða Thorberg og Krist-
f ÓkllS 12. nóvember 1999
8