Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2000, Blaðsíða 13

var t.d. Itrekað valinn besti dj í heimi
af bresku danspressunni. Hann hefur
spilað út um allt, t.d. mjög mikið í
Bretlandi, en frægastur er hann samt
fyrir laugardagskvöldin í Rex-klúbbn-
um i París. Þar á hann það til að spila
stanslaust í sjö klukkutíma og settun-
um hans þar hefur verið lýst sem ein-
stakri upplifun.
Undanfarin þrjú ár hefur hann hins
vegar dregið töluvert úr plötu-þeytingi
til þess að einbeita sér að nýju plöt-
unni.
„Var ekki Miles
Davies teknó?“
Unreasonable Behaviour er mjög
fjölbreytt. Á henni má finna ekta dans-
smelli, teknó og breakbeat, en líka lög
með rólegra tempói. Gamier lýsir
henni svona: „Platan mín er teknó-
plata því að þetta em mest rafhljóð.
Var ekki Miles Davies teknó? Ég sé
ekki mikinn mun á house, teknói,
Miles Davies, Innerzone Orchestra,
dram & bass, minni plötu og Aphex
Twin. Það er eitthvað sem tengir alla
þessa tónlist. Það er erfitt að setja eitt-
hvað nafn á tónlist, en fyrir mér snýst
teknó um að finna nýjar leiðir til þess
að þróa raftónlist í nýjar áttir. Ég er
enn að reyna það“.
„Það var hrækt á þessa tónlist á
þeim tíma“
Gamier er mjög ákveðinn í skoðun-
um sínum á danstónlist. Honum finnst
sorglegt þegar tónlist sem hann hefur
mætur á fær ekki þá athygli sem hún
á skilið. Menn eins og Luke Slater og
Ashley Beedle eru t.d. ekki metnir að
verðleikum að hans mati. Hann er
hins vegar ómyrkur í máli út í sölu-
mennskuna á bresku senunni. „Það er
alltaf verið að keppast við að koma
með eitthvað nýtt. Sumt af því sem er
að slá í gegn í dag er ótrúlegt rusl.“
Hann er að tala um þýsku transbylgj-
una sem kollreið öll í London á síðasta
ári. „Þessi tónlist var spiluð á Spáni
fyrir 10 árum. Þetta er smákrakka
músik Euro pop. Þetta er tónlist sem
Bretar hræktu á á þeim tíma“. Paul
van Dyk þekktasti trans-plötusnúður-
inn svaraði fyrir sig með því að segja
Screamin’ Jay Hawkins, einn af goðsagnakennd-
ustu rokkurum sögunnar, lést sl. laugardag, sjötugur
að aldri. Ferill hans er áhugaverður og hans verður
lengi minnst fyrir lagið „I Put a Spell on You“.
Óhefluð framkoma hans og leikrænir tilburðir höfðu
mikil áhrif á fjölmarga rokkara sem á eftir komu.
Dr. Gunni tékkaði á hinum öskrandi rokkmeistara.
Bassaleikarinn Stuart David er
hættur í hljómsveitinni Belle and
Sebastian sem hann stofnaði með
söngvaranum Stuart Murdoch 1996
til að helga tíma sinum eigin sveit,
Looper og til að fást við skriftir.
Fyrsta skáldsaga hans, „Nalda
Said“, er nýkomin út og
von er á nýrri plötu með
Looper. Stuart mun þó
eitthvað hjálpa til á
fjórðu plötu Belle and
Sebastian, sem talið er að
komi út næsta sumar. Sjöunda mars
nk. kemur svo út platan „Lazy Line
Painter Jane“ sem safnar á einn disk
þrem fyrstu e.p.-plötum sveitarinnar,
sem hingað til hafa verið gjörsamlega
ófáanlegar. Hljómsveitin BeOe and
Sebastian er skosk og varð eftir-
minnilega fræg á einni nóttu þegar
hún fékk öllum að óvömm titilinn
„besti nýliðinn" á síðustu Brits-verð-
launrnn og sló út lið eins og Steps og
5ive. Sveitin var þó langt í frá ein-
hver nýliði og hafði gefið út þriðju
plötu sína, „The Boy With the Arab
Strap“, árið 1998.
kviknaði í honum á tónleikum. Karl-
inn hitaði upp fyrir Rolling Stones
(sem era miklir aðdáendur) í New
York 1980 og Keith Richards hjálp-
aði honum í framhaldi af því við
plötugerð.
Screamin’ Jay hafði legið alllengi í
gleymskunnar dái þegar leikstjórinn
Jim Jarmusch kynnti hann fyrir
nýrri kynslóð tónlistaráhugafólks í
myndum sínum, fyrst með því að láta
lagið „I Put a Spell on You“ hljóma í
tima og ótíma í myndinni „Stranger
Than Paradise" frá 1984 og svo með
því að láta karlinn leika hótelstjóra í
„Mystery Train“. Þá komst Screamin’
Jay á kortið aftur og gerði það jafnvel
svo gott að syngja gamla Tom Waits-
lagið „Heart Attack & Wine“ í Levis-
auglýsingu.
Á tíunda áratugnum komu út
nokkrar ágætar plötur með Scream-
in’ Jay, sú besta var „Black Music for
White People", sem kom út 1991 og
hafði að geyma slagara tileinkaðann
leikkonunni Sherilyn Fenn, en Jay
lék með henni í myndinni „Two
Moon Junction". “It was me and
Sherilyn Fenn / I had nightmares
what it would be like to get in!“ Scr-
eamin’ Jay sást síöast í ofbeldis-
myndinni „Perdita Durango“ en bjó
síðustu árin í úthverfi í París, enda
höfðu Frakkar lengi haft gaman af
geggjaðri tónlist hans. í síðustu viku
gekkst hann undir uppskurð sem
mistókst með þeim afleiðingum að
gamla mannætan lést á laugardaginn.
Hann sagði oft í viðtölum: “Ég vil
ekki láta grafa mig. Ég hefþegar leg-
ið í nógu mörgum fjandans líkkist-
um." Við skulum því vona að Screa-
min’ Jay Hawkins verði brenndur.
„Jú, jú, ég spila kannski 7 ára gamalt
trans, en ég spila ekki 12 ára gamalt
Detroit-teknó eins og Garnier. 12 ára
gamalt Detroit-teknó er kúl, en ekki 7
ára gamalt trans. Af hverju?”
„Alltaf tónlistin“
En hvað sem öllum slíkum vanga-
veltum líður þá em flestir sammála
um það að „Unreasonable Behaviour"
sé besta Laurent Gamier platan til
þessa. Garnier heldur áfram að fram-
leiða tónlist sem örvar hann. Hann
gæti sjálfsagt búið til söluvænna efni,
en það kemur ekki til mála: „Mér er
skítsama um peninga. Peningar eru
rugl. Það sem heldur mér gangandi er
tónlistin. Alltaf tónlistin"
David Bowie og konan hans,
súpermódelið Iman, eiga von á
^"■rni í sumar. Þau giftu sig
1992 og létu hafa eftir sér
um tíðindin: „Þetta er
stórkostlegur tími í lífi
okkar”. Bowie, sem er 54
ra, bætti við: „Við höfum
beðið lengi eftir barni en vild-
um bæði að aðstæðumar yrðu al-
gjörlega réttar. Við vildum hvorugt
vera önnum kafin fyrstu ár bams-
ins.“ Þó þetta sé fyrsta barn þeirra
saman eiga þau bæði börn af fyrra
hjónabandi. Sonur Bowie með Angie
Bowie er nú 28 ára og heitir Zowie.
Af einhverjum ástæðum vill hann þó
láta kalla sig Joe. Iman er 44 ára og
á 23 ára dóttur, Zulukha. Það verð-
ur gaman að sjá hvaða fríknafn
verður klesst á nýja barnið.
Eminem
Groddarapparinn
Eminem, sem varð
frægur í fyrra fyrir „My
Name Is“ og fyrir að kalla
móður sína krakkhóru, gefur út nýja
plötu í maí. Þetta verður þriðja plata
kappans og heitir eftir rapparanum;
„The Marshall Mathers LP“. Meðal
þeirra sem koma við sögu á plötunni
er rapparinn Dr. Dre.
Það hefur verið hljótt um meðlimi
The Verve eftir að bandið
hætti í apríl í fyrra. Nú er
von á fyrstu smáskífunni
frá söngvaranum Ric-
hard Ashcroft, lagið „A
Song for the Lovers”, sem
þykir líkjast sýrurokki Ver-
ve. Smáskífan kemur út í Englandi
3. apríl. Laginu verður fylgt eftir
með stórri sólóplötu og er stefnt að
því að gefa hana út í júní.
o The
i A
Netinu
Ein snarfríkaðasta
heimasíða rokkbands á
Netinu er síðan
www.radiohead.com
sem Thom Yorke og fé-
lagar sjá sjálfir um. Þar er
allt yfirfúllt af djúpspökum þönkum
og samsæriskenningum, en þess
minna um upplýsingar um hljóm-
sveitina. Stundum slá meðlimir Radi-
ohead upp veislu á Netinu og frum-
flytja þá jafnvel lög. Þannig hafa tvö
ný lög heyrst á heimasíðunni, „Ev-
erything In It’s Right Place“ og „Kni-
ves Out“ og er talið að þau verði á
næstu plötu bandcins sem stefnt er
að að komi út seinni hluta þessa árs.
„OK Computer" kom ut 1997 og
tryggði sveitina í sessi sem eitt besta
rokkband samtímans. Nýrri plötu
hljóta því flestar rokkspírar að bíða
eftir með öndina í hálsinum.
Jalacy Hawkins fæddist í
Cleveland, Ohio, 18. júlí 1929 og ólst
upp hjá fósturforeldrum. Hann
hreifst snemma af baríton-söngvaran-
um Paul Robeson og fór í píanótíma
sem bam. Á unglingsaldri var hann
farinn að spila og syngja á börum.
Karlinn fór snemma á flakk og lagði
stund á hnefaleika með fram spilirí-
inu. í boxinu náði hann m.a.s. svo
langt að verða Alaskameistari í milli-
þungavigt 1949. Ári seinna fékk hann
gælunafnið „Screamin"'.
“Ég var á bar í bœnum Nitro í V-
Virginíu. Viö barinn var rosalega feit
kerling sem sturtaði til skiptis í sig
skota og Jack Daniels. í hvert sinn
sem hún leit upp og sá mig æpti hún:
„Öskraðu beibí, öskraðu“.“
Hristandi mjólkurflöskur
Einhvern tímann árið 1951 var Jay
á klúbbi þar sem band Tiny Grimes
lék fyrir dansi. Bandið hafði gefið út
plötur hjá Atlanta og Gotham og var
vinsælt. Jay gekk því að Tiny og bauð
þjónustu sína.
“Ég varð persónulegur þjónn hans,
lífvörður, píanóleikari og söngvari og
fór þar aö auki út að labba með hund-
inn hans. Allt þetta fyrir 30$ á viku!
Ég kom fram í Skotapilsi og hengdi
tvœr mjólkurflöskur á mig. Ég söng og
flöskurnar hristust eins og brjóst
framan á mér. Þegar Ruth Brown sá
mig troða upp sagði hún: „Þessi tík
getur næstum því sungið jafn vel og
ég“.“
SöngstíU Jays varð strax ofsafeng-
inn. Hann æpti eins og hann ætti líf-
ið að leysa og söngstíll hans sætti
furðu á plötum sem komu út með
Tiny Grimes-bandinu á fyrri hluta 6.
áratugarins. En hvað ætli hafi fengið
hann til að öskra svona?
“Aö vera svartur. Fordómar. Aó
giftast stelpu sem sagöist vera ólétt eft-
ir mig þegar ég hafði verið í Alaska í
tvö ár og var of vitlaus til að vita bet-
ur.“
Mannætan verður „költ“
Eftir að hafa spilað með Tiny
Grimes í nokkur ár spilaði Jay um
tíma í bandi Fats Domino. Sú sæla
stóð stutt og Jay var rekinn fyrir að
klæðast pardusdýrsjakka og túrban
og reyna með því að stela athyglinni
frá Fats.
Árið 1955 ákvað Jay að hefja sóló-
feril. Rokkið var enn að slíta bams-
skónum þegar Jay tók upp hið klass-
íska lag „I Put a Spell on You“ ári síð-
ar. Lagið, sem upprunalega var ball-
aða, hafði Jay samið mörgum árum
áður, að hans sögn til að fá fyrrver-
andi kærustu til lags við sig aftur.
Þegar kom að því að taka það upp
stakk upptökumaðurinn upp á því að
Jay og hljómsveitin færu á ærlegt
fyÚirí í stúd-
íóinu. Það
var gert og
Screamin’
Jay stóð und-
ir nafni með
góli og blóð-
h 1 a u p n u
jarmi sem
minnti á
glorsoltna
mannætu að
rífa í sig inn-
yfli. Flestar
ú t v a r p s -
stöðvar bönnuðu lagið því það þótti
hreinlega ekki bjóðandi óhörnuðum
unglingum og laginu var tekið fálega
þegar það var gefið út án hrikaleg-
ustu öskranna. Upprunalega útgáfan
varð þó á komandi ámm mikið „költ“
hjá upprennandi rokkurum, það hef-
ur lifað í gegnum árin og fjölmargir
hafa spreytt sig á því, m.a. Nina
Simone, Creedence Clearwater Revi-
val, The Animals, Them og Nick
Cave.
Árið 1957 fékk Jay inni í pakkasjói
útvarpsmannsins Alan Freed. Hann
skoraði á Jay að hefia uppákomur
sínar með því að láta bera sig inn I
líkkistu, sem söngvarinn stökk síðan
út úr klæddur í svartan satínkufl.
Fleiri leikmuni hafði meistarinn með
sér; gúmmíeiturslöngu sem hann
handlék, gúmmíkrókódU sem hann
slóst við og spýtu með hauskúpu á.
Jay kallaði hauskúpuna Henry og
hún og brjáluð sviðsframkoman urðu
vörumerki hans. Þessir leikrænu tU-
b u r ð i r
höfðu síð-
ar áhrif á
A 1 i c e
Cooper
og David
Bowie og bönd eins og Kiss og Black
Sabbath.
The Drifters buffaðir
Hjátrúarfullum róturunum leist
illa á að burðast með líkkistu á
hverju kvöldi svo Jay sá um sig sjálf-
ur. Hann keypti sér líkbU tfi að róta
líkkistunni í með zebramunstruöum
innviðum í stað hefðbundinnar hvítr-
ar klæðningar. TU að læsast ekki inni
í líkkistunni fékk Jay menn tU að
setja eldspýtu í lásinn á kistunni. Eitt
kvöld á ApoUo-klúbbnum tróð hann
upp með The Drifters og bað þá að
hjálpa sér á leiðinni upp á svið.
“Helvítis flflin gleymdu því svo ég
var læstur inni í líkkistunni uppi á
sviði. Ég vissi aö ég
hafði bara súrefni
fyrir fjórar mínútur
og trylltist úr
hrœðslu. Ég grenj-
aði, blótaði og fór
með bœnir. Þaó
varð mér til happs
aó ég byrjaói aö
sparka og þá datt
kistan á gólfiö og
lokið hrökk af.
Áhorfendur héldu
að þetta vœri partur
af sjóinu og byrjuöu
aö klappa, en ég trylltist og hljóp á eft-
ir The Drifters og náði aö kýla þrjá
þeirra kalda en var stoppaður af áður
en ég náði að rota Ben E. King. Þeir
mættu ekki á þau sjó sem eftir vom
og það liðu sjö ár áður en við töluð-
umst aftur við.“
Jim Jarmusch
kemur til hjálpar
Næstu áratugir vom magrir fyrir
Screamin’ Jay. Á sjöunda áratugnum
hélt hann sig mestmegnis á Hawaii
þar sem hann bjó og tróð upp fyrir
ferðamenn á klúbbum. Hann tók ann-
að slagið upp plötur og sú hrikaleg-
asta kom út 1969, „What That Is“. Þar
er m.a. mannætugeðveikin „The Fe-
ast of Mau Mau“ og næstfrægasta lag
Jays, klósetthúmorsklassíkin „Con-
stipation Blues“ (Harðlífisblús) með
viðeigandi óhljóðum.
Áttundi áratugurinn var tíðinda-
laus, nema hvað Jay tók sér tveggja
ára hlé frá spilamennsku eftir að það
Oskur rokk-
mannætunnar
þagnar
18. febrúar 2000
f ó k u s
13