Dagblaðið Vísir - DV - 29.09.2000, Blaðsíða 12

*
leiðindapúki, fullur af öfund og iUkvittni, ég er allt of feitur, ég þríf
mig ekki og svo er ég að fá skaila. Ég
er fullur af reiði út i lífið, ég hata
böm og tónlist og vítamínbættar vör-
ur eins og Fjörmjólk og mig langar
að sprengja rikisstjómina í loft upp
og kveikja í Perlunni. Ég pissa á list-
1 ir og menningu og mest af öllu hata
ég fólk sem stundar íþróttir, lyktar
vel, er í kjörþyngd og alltaf í góðu
skapi. Ég held að þetta sé eitthvað
úr æsku þegar fóik kallaði mig aum-
ingja af því að ég er frekar lágvax-
inn. Það eru, held ég, allir lágvaxn-
ir menn eins og ég; við hötum allt
... fallegt og gott.
Ég bý einn í kjailaraíbúð í Norður-
mýrinni þar sem er mjög lágt til lofts.
Þar er ég kóngur í mínu ríki, sparka
reglulega í köttinn minn og skil ís-
skápinn eftir opinn heilu og hálfu
daganna. Mitt sjónarmið er: „What
the fuck. Guð lét mig vera lágvaxinn
þannig að ég er ekkert að þjóna und-
ir rassgatið á honum og ganga vel
um og loka ísskápnum á eftir mér.“
Þetta er mín hefnd. Svo hendi ég
ruslinu mínu út um gluggann og læt
tannkremið í tannkremstúpunni
leka út úr stútnum þannig að hún er
öll viðbjóðslega klístrað og ógeðsleg. Ef ég fæ mér kaffi þá læt ég alltaf
skvettast dálítið á gólfið þannig að það komi blettur. Og svo öskra ég á
sjálfan mig og lem mig í hausinn með þungri bók eða skítugum ...
... klósettbursta.
Á kvöldin horfi ég á sjónvarpið,
hendi snakki i Egil Helgason og segi
honum að þegja og kaupa sér háls á
axlirnar, geri grin að hárgreiðslunni
hans Sigmundar Emis og geri alls
konar dónalegar hreyfingar þegar ég
horfi á Dóru Takefusa og hinar sætu
stelpumar. Ég fæ mikið út úr þessu
og það má segja að það séu fáir sem
era í nánara og persónulegra sam-
bandi við sjónvarpið sitt. Og núna
þegar Ólympíuleikamir standa yfir
er mjög gaman að fylgjast með. Ég
sit stundum tímunum saman og
horfi á hindrunahlaup eða lang-
stökk og geri prumphljóð. Ég kíki
upp undir hjá litlu stelpunum í fimleikunum og segi alltaf: Lesbía,
x þegar ég sé kvenkyns ...
... kúluvarpara.
Það kom mér reyndar á óvart að ís-
lenski strákurinn skyldi ná svóna
langt í sundinu. Mér skilst að hann sé
bara tíu ára þannig að hann á
kannski eftir að vinna næst ef hann
lendir ekki í rugli, fer að reykja allt
of mikið hass eða lendir á konu sem
lemur hann. Annað eins hefur nú
gerst. Guðrún Amardóttir heldur
líka að hún sé rosalega merkileg og
hleypur eins og ég veit ekki hvað.
Hún myndi ekki hlaupa svona hratt
ef hún heyrði þegar ég geri prump-
hljóðin fyrir framan sjónvarpið
mitt. Þá myndi hún örugglega bara
verða leið, hætta að hlaupa, hrista
hausinn yfir mér og ganga í...
mark.
Og svo til að kóróna allt þá kom
Vala Flosadóttir með spjótið sitt og
sömu hárgreiðsluna og hún var með í
auglýsingunni fyrir mjólkina fyrir
ári síðan. Ég kom mér vel fyrir í sóf-
anum og bjó mig undir að gera stórt
pmmphljóð þegar hún reyndi að
hoppa yfir þverslánna og líka þegar
hún lenti á dýnunni vegna þess að
stangarstökk er þannig að það er
hægt að horfa á það og gera tvö
sannfærandi prumphljóð í röð. En
hún felldi ekki. Hún fór yfir og lenti
á dýnunni og ég gleymdi pramp-
hljóðunum. Og mér fannst hún
standa sig svo vel að ég fór að gráta
og núna get ég ekki hætt að gráta
yfir því hvað ég er lítill og leiðinlegur og alltaf með stæla og mér finnst
hún alveg frábær. Guð blessi þig Vala Flosadóttir stangarstökkvari.
Tónli
Robbi hefur kannski ekki beint
gefið sig í tónsmíðar en í fram-
komu og útliti svipar honum mjög
til Bubba. Líkt og Bubbi gerði á sín-
um tíma hefur Róbert hjálpað mik-
ið til við að ryðja nýrri tónlistar-
tísku til rúms. Hann er karl í krap-
inu og hefur þennan náttúrulega
svala, án uppgerðar. Sá króníski
hefur ráðstafað æskuárunum á bak
við plötuspilara og trommuheila á
skemmtistöðunum og á öldum ljós-
vakans og í honum eiga blámenn
og nýbúar sér öflugan málsvara.
Róbert þykir líklegur kandídat í
skemmtanastjórn Broadway og
Bubbi Morthens og Robbi Chronic.
breytir þá nafni staðarins örugg-
lega í Brooklyn. Ekki ólíklegt að
Snoop Doggy Dogg og Tupac verði
þema í Abba- og Queensýningum
nútímans með hann í brúnni.
Guðni Agústsson.
Það dylst engum að Villi á fram-
tiðina fyrir sér á íslenskum stjóm-
málavettvangi. Hann er óhræddur
við að draga ályktanir, án þess að
kafa of djúpt í hlutina, og kann að
nýta sér fjölmiðlana. Villi þykir
líklegur til að skipta um flokk á
leið sinni að settmn markmiðum í
baráttunni fyrir lítilmagnann og
enginn litur færi litarafti hans bet-
ur en framsóknargrænn. Blandan
kæmi báðum aðilum vel þvi Fram-
sókn skortir ungan og upprenn-
andi skörung til að leiða bænda-
samfélagið inn í 21. öldina. Villi
hefur mikla leiðtogahæfileika og
persónutöfra og, líkt og Guðni,
bræðir hann kvensumar eins og
smér. Pottþétt ráðherraefni.
Þór Bæring verður síkáti fjöl-
miðlamaðurinn sem þekkir aúar
sveitaballakempimiar og fær hlát-
ursköst þegar hann rifjar upp
skemmtileg baksviðsatvik af Ing-
hóli. Fær ef til vill söngvara Butt-
ercup í stúdíó og fer yfir hjónabönd
og feril popparans sem kominn er
til að kynna nýja sólóplötu. Bær-
ingurinn hefur góðan og alþýðleg-
an smekk á tónlist, spilar jafnt
þungt rokk í anda Sóldaggar,
íspopp, svo sem „Jólahjól“ og
„Vöðvastæltur“, en veigrar sér
ekki við að setja harða dansmúsik,
eins og Olsen-bræðuma dönsku, á
fóninn og allt þar á milli. Það yrði
gaman að geta stillt á Rás2 í fram-
tíðinni og heyra: . Þið eruð að
hlusta á þáttinn í helgargímum
með Þór Bæring. Það er bongóblíða
í bænum í dag og allir í góðum
helgargir og klukkan rétt rúmlega
fjögur, en áfrEun með góða tónlist
áður en við tökum almennilegt „tr-
eatment" á Skímó-gírinn og heyr-
um hér næst lag sem margir muna
eftir, ...Blue með Eiffel 64.“
*
12
f Ó k U S 29. september 2000