Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.2000, Blaðsíða 6

Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.2000, Blaðsíða 6
Linn Ericson er glæsileg un kona frá Svíþjóð sem ásamt vinkonu sinni ákvað að ferðast til íslands í leit að ævintýrum. Þær eru bún- ar að vera hér síðan september og vinna báðar á McDonald’s og búa saman á hóteli í Reykjavík Þær stöllur vilja vera heima í Svíþjóð \ um jólin og íslandsdvöl þeirra lýkur því nú um helgina. „Okkur langaði að feröast á sér- stakan stað. íslensk náttúra heill- aði okkur einstaklega mikið. Við erum báöar í vafa um hvað við viljum gera í framtíðinni og þvi er hollt að ferðast og öðlast víðsýni. Við komum í september og erum svo að fara heim til Svíþjóöar að halda jólin með fjölskyldum okkar. Eftir jól ætlum við aö fara á aðeins heitari stað og höfum verið að spá í Bali, Indónesíu eða Taíland,“ seg- ir Linn spurð hvers vegna hún hafi valið að koma til íslands. Frá sama stað og Emii Linn var ættleidd frá Sri Lanka þegar hún var ársgömul. Foreldrar hennar eru sænskir og hún býr með þeim í litlum bæ sem heitir Tranás í Smálöndum í Svíþjóð. (Emil í Kattholti var einmitt líka úr Smálöndum fyrir þá sem ekki vita.) Linn segir það alltaf hafa staðið til að heimsækja Sri Lanka. „Það er stríðsástand þar og því verður það ferðalag að bíða að- eins,“ segir hún. Finnur þú fyrir einhverjum kyn- þáttafordómum hérna? „Nei, ég hef aldrei fundið fyrir þeim, hvorki hér né í Svíþjóð. Kannski er ég ekkert að spá í það, eða tek ekki eftir þeim. Það er eins og fólki hér finnist ég áhugaverö þar sem ég er öðruvísi og vill vita ýmislegt um mig, en ég hef ekki orðið vör við fordóma í minn garð, sem betur fer.“ íslenskir karlmenn ágengir Mér finnst íslendingar mjög ólík- ir Svíum. Þeir eru lokaðir og vilja ekki hleypa fólki inn í hópinn sinn, sérstaklega konumar. En á djamm- inu finnst mér karlmennirnir sér- staklega ágengir. Þeir sýna þaö um leið ef þeir hafa áhuga á konu á meðan sænskir fara flnna í það og eru feimnari. Mér hefur aldrei áður verið boðið jafnoft á stefnumót og síðan ég kom hingað. Þeir eru margir mjög flottir," segir hún og brosir feimnislega. Hefur þú fariö á deit meö íslensk- um gœja? „Já, ég er reyndar að hitta einn íslenskan strák. En ég er að fara heim mjög fljótlega við vitum því bæði að þetta má ekki vera of al- varlegt. En okkur fmnst skemmti- legt að vera saman og þá bara um að gera að nota þann tíma sem við höfum.“ Linn segist vera ákveðin í að koma aftur í heimsókn. „Þá ætla ég að ferðast meira um landið. ís- lensk náttúra er mögnuð. En næst ætla ég að koma um sumar," segir ævintýrakonan ákveðin. Skiki Dr- Gunna Fámenni í 2000 ára afmæli leiðindapúka Foreldrar Dr. Gunna lögðu ekki krónu inn á spamaðarreikning fyrir hann. Hann iiggur samt núna eins og giaður grís í útópíu góðær- isins. Sem betur fer tóku mapa fæöingu mína ekki upp á vídeó. Ég kem auövitaö löngu fyrir þann tíma er búiö var að selja hvaöa nonna jóns sem var þá hugmynd aö hann yröi aö eiga vídeókameru. Þótt mapa heföu átt töku- vél heföu þau aldrei filmaö þegar ég datt út slímugur og grenjandi. Þau eru of heilbrigö til aö láta sér detta slíkt í hug, eöa kannski fæddist ég bara inn í heilbrigöara þjóöfélag. Þau sögöu aldrei í sjónvarpsherberginu: .Sjáöu Gunni, hér ert þú aö koma í heiminn. Nú skulum viö sýna þetta hægt aftur á bak." Mapa voru Ifka þaö heilbrigö aö þau lögöu ekki krónu inn á sparnaöarreikning fyrir mig. Þaö var heldur engin brosandi amma sem fékk koss á kinn fyrir fimm þúsund kall. Nú er ég aö vitna í ógeðslegustu auglýsingaher- ferö síöari tíma, þessa frá bankanum. Hún er meö krökkum sem hlæja geöveikislega, eins og þau hafi sturlast af því aö eiga svo mikla peninga inni á reikningi. Kannski á þessi hlátur aö fyrirstilla þaö aö þau hlakka svo til þegar þau veröa 18 ára og geta tekiö aurinn út. Nei, mætti ég þá frekar biöja um „kombakk* hjá Trölla en þennan viöbjóö. Maöur undrast aö hrægömmum bankanna skuli ekki enn þá hafa dottiö í hug aö byija meö „Líkkistureikning unga fólksins". Ekki væri hægt aö taka út af honum fyrr en á banalegunni. Þá ættu krakkarnir fýrir útför- inni sinni. Skítafýla af peningum Peningar skiptu mig litiu þegar ég var aö al- ast upp. Ég fékk stundum pulsú og Match- box-bíl og þaö nægöi mér. Ég heföi ekki orö- iö neitt hamingjusamari þó aö ég heföi átt milljón kall þegar ég varö 18. Mér var sama hvort ég ætti peninga eöa ekki. Lífiö snýst ekki og á ekki aö snúast um pen- inga. Þaö er skttalykt af peningaseölum og úldin fýlan af þeim sem segja mér aö ég veröi aö eiga peninga eöa kaupa hitt og þetta, annars líöi mér ekki vel. Hagnaöur og gróöi? Þeir geta troöiö því öllu upp í rassgat- iö á sérl Þú kaupir þér ekki hamingju. Þú kaupir þér ekki heilsu. Það eina sem þú getur keypt þér er I besta falli eitthvaö sem rúnkar sál- artetrinu I skamman tíma. Þó þetta liggi svo I augum uppi aö þaö sé barnalegt aö nefna þaö fannst mér rétt aö minna á þaö. Ég hef ekki heyrt nokkurn mann nefna þetta lengi. Ef þú ert meö eitthvert múöur læt ég Bítlana baula á þig „Can’t Buy me Love". Speki smjörkúka Á mínu æskuheimili voru smjörgreiddir ung- ir menn með bjánaleg gleraugu og mjó svört bindi kallaöir smjörkúkar. Þeir voru á svipinn eins og þeir heföu unniö I bókhaldi frá fæðingu. í dag eru smjörkúkarnir jafn slepjulegir þó þeir dulbúist betur. Græögi þykir fallegt ogjákvætt orö í orðabók smjör- kúka. „Hvaö er aö því að græöa?" spuröi einn alveg gáttaöur í sjónvarpinu nýlega, „þaö er þaö sama og aö græöa eitthvaö upp, sbr. skógrækt". Hann skildi ekkert íöí aö fólk skyldi ekki samþykkja þann einfalda sannleika aö eina leiöin til paradísar er aö veröa akfeitur karl og kjamsa viö veislu- boröiö þvl þá detta nefnilega leifar til pakks- ins sem himir fyrir neöan. Þannig ættu allir aö veröa glaöir og tilgangur llfsins sá aö komast meö fallegri græögi á góöan stól viö boröiö. Æi, blessaöir aumingjarnir (eins og amma mln, sem gaf mér aldrei fimm þúsund kall en ég kyssti samt á kinnina, heföi sagt); ef þeir þykjast finna lífshamingju I því aö græöa peninga þá held ég aö þeir megi þaö. Þaö væri bara óskandi aö þessum aumkunarveröu lífsgildum væri ekki troöiö upp á mig I hvert skipti sem ég kveiki á sjónvarpinu. Bóla á rassgati góðærisins Auglýsingarnar eru krabbamein I sjónvarp- inu. Nú er sjúkdómurinn skæöastur og þjóökirkjan klappar fyrir honum úti I þvl Hinn tvö þúsund ára frelsari er ung- legur að sjá. Öllum finnst hann samt leiöindapúki. horni sem hún er búin aö mála sig út I meö aumingjaskap. Eina leiöin til aö ég þoli heil- an auglýsingatíma er aö ég túlki auglýsing- arnar á mannamál, aö ég kreisti út úr þeim hvaö þær eru raunverulega aö biöja mig um. Þegar ég er búinn aö taka burt uppstríl- aöan textann og flottræfilsleg myndskeiöin veröa skilaboöin skýr: Kauptu bíl, kauptu kviöarstrekkjara, kauptu hamingju I þessu eöa hinu forminu, kauptu graftarbóluna á rassgati góöærisins. Kirkjan er ekki bara búin aö mála sig út I horn, hún er líka búin aö gera á sig. Ef ég heföi gert á mig á slöasta fyllirí heföi ég barið á dyrnar hjá Þórarni Tyrfingssyni og beöiö hann um aö hjálpa mér. En kirkjan ber ekki á dyrnar hjá neinum þó hún sé búin aö gera á sig. Hún er alltof mikil meö sig til þess og of hugaö um aö vera „I takti" viö tlöarandann. Hvaö er líka íslenska þjóö- kirkjan annaö en hópur fólks sem hefur stundaö guöfræöinám? Þaö er jafn manrv legt og viö hin og löngu búiö aö láta heila- þvo sig meö auglýsingafarganinu. Búiö aö gefast upp. Gamaldags hipparæksni Nú á Jesú greyiö stórafmæli. Hann er tvö þúsund ára og heldur sér vel - er ekki degin- um eldri en 33. Sérarnir Gunnar og Snorri, sem halda einhvers konar brenglaöri útgáfu af boðskap hans enn á lofti, baka handa hon- um afmælistertu. Jesú setur þó vafalítiö á þá múl þegar þeir byija meö hommaruglið sitt. Ef gamli Jesú myndi birtast I dag yröi hann hleginn út úr eigin afmælisveislu. „Hvers kon- ar gamaldags viöhorf ert þú meö hérna, hipp- inn þinn?" myndu smjörkúkarnir spyrja á meöan þeir spörkuöu I rassinn á honum. „Ha, viltu kannski bara geta keypt Prins póló I sjoppunni?" Viö lifum I útóplu góöærisins. Þegar atvinnu- leysi og kreppa skellur á munum viö hugsa um jólin 2000 og þurfa vasaklút til aö þerra af okkur tárin. Ó, hvaö þaö var yndislegt þeg- ar viö lágum eins og glaöir grlsir I drullupolli og höföum efni á að kaupa okkur frá efa- semdum llfsins. Ef viö fundum fyrir tilgangs- leysi innra meö okkur fórum viö bara I BT- tölvur. Þaö segir sig sjálft aö þegar viö veröum blönk og eigum eldgamlan skrjóö mun Jesú kannski meika einhvern séns fýrir okkur. Núna nennum viö ekki aö hlusta á rausið I honum, viö erum of upptekin I kringlunum. Viö þurfum því annars konar frelsara. Himnaríkið ísland Nýi frelsari er enginn leiöindapúki eins og ságamli. Sá talaöi um kærleik, samúö, gjaf- mildi og annaö eins kerlingavæl, ogvar meö geöveikisblaöur um aö hinir ríku kæmust ekki til himnarikis. Veit bjáninn ekki aö viö erum I himnaríki akkúrat núna og getum bráöum oröiö 200 ára gömul, jafnvel eillf, ef Kári og hinir gaukarnir standa sig vel? Hver nennir hvort eö er til himnaríkis? Hvaö eig- um viö svo sem aö gera þar? Getum viö grætt á hlutabréfum þar? Er Baugur búinn aö opna útibú? Náum viö Skjá einum? Nei, þjóökirkjan ætti aö hætta þessu hálf- káki, henda krossunum og útstillingamynd- unum I Kirkjuhúsinu I eitt skipti fýrir öll. Jesú og boöskapur hans er ekki máliö I dag og asnaskapur hjá kirkjunni aö reyna aö smygla þeim pakka stökkbreyttum inn I góöæriö. í staöinn ætti aö festa erni á kirkj- urnar og myndir af nýja frelsaranum aö koma I gluggann I Kirkjuhúsinu. Hann er ungur, vatnsgreiddur og meö gleraugu; nán- ast smjörkúkur af gamla skólanum. Hann lofaöi okkur um daginn aö innan fárra ára yröi kominn hópur á Islandi sem vissi ekki aura sinna tal. Llkt og Vottarnir nefndi hann tölu, en ég man ekki hve mörg þúsund áttu aö öölast himnavist hjá honum. Þér er borg- iö ef þú fjárfestir I réttum hlutabréfum, sagöi hann. Guö sjálfur stígur svo niöur til okkar á gamlárskvöld og talar til okkar úr sjónvarp- inu. Hann mun blessa okkur og segja aö himnaríkiö ísland vari aö eilífu þrátt fýrir veröbólguspár djöfulsins. Vonum þaö I lengstu lög. Þaö væri leiöinlegt aö skemma fín jakkaföt ef nýi frelsarinn yröi krossfestur. 6 f Ó k U S 15. desember 2000

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.