Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2001, Blaðsíða 7

Því er oft fleygt um íslenskt þjóðfélag að hér þekki allir alla og til að öðlast frægð þurfi lítið annað en að
standa á einni löpp í margmenni. Það er því nokkuð öruggt að með því að koma allsberfram í fjölmiðli sé
frægðin vís, með öllum sínum kostum og oft og tíðum enn fleiri göllum. Hingað til hefur ekki verið mikil
framleiðsla á íslensku „klámefni" en þó hafa undanfarið dúkkað upp nokkrar Ijósbláar myndir Fókus hafði
uppi á þremur alíslenskum „klámmyndastjörnum“ og spurði þær spjörunum úr um pornóferlið.
Islenskar klámmyndastjömur
Semi-blóð í sprellanum
„Böðvar Bjarki leikstjóri bað mig
um þetta þegar ég var að læra hjá
honum í Kvikmyndaskólanum. Ég
sagðist ætla að gera það, í gríni, og
hann tók mig bara á orðinu," segir
Karl Magnús Grönvold. Karl er 22
ára og leikur kerfisfræðinginn Óskar
í nýjustu íslensku „soft-pornmynd-
inni“, Bráðinni. Kerfisfræðingurinn
tápmikli er táldreginn í lyftu af herf-
unni sem Halldóra leikur. „Hún nær
svona háifpartinn að nauðga mér í
lyftunni," segir hann um hlutverkið.
Hefuröu einhvern tímann gert eitt-
hvað þessu líkt áöur?
„Nei. Ég hef alltaf verið svona frek-
ar hlédrægur ungur maður.“
Var ekki erfitt aó leika ber?
„Fyrsta senan var erfið og ég vildi
alltaf draga það, en svo varð þetta lít-
ið mál og varð alveg dúndurgaman.
Það var finn hópur að vinna i mynd-
inni. Reyndar átti ég í mestu vand-
ræðum með mig þegar sminkan
þurfti að setja meik á allan líkamann
á mér. Ég þurfti að hugsa fótbolti, fót-
bolti, fótbolti allan tímann," segir
hann hlæjandi.
En hvernig þótti þér svo aö sjá þetta
í sjónvarpinu?
„Ég sá þetta ruglað. Ég gat ekki
verið kyrr og hugsaði:„Hvað var ég
að gera?““
Hvernig tóku vinirnir þessu?
„Margir vinir minir sögðust ekki
trúa þessu og svo fékk ég alls kon-
ar skot. Meðal annars SMS-skila-
boðin „Sjáumst í Cannes, á næsta
ári,““ segir hann. „Það var bara
fyndið. Enda fór ég í þetta með þvi
hugarfari að þetta ætti að vera
fyndið,“ segir hann. Kalli leikur
handbolta með HK og innan búða
liðsins var mikill spenningur. „Það
ætluðu allir að kaupa Sýn til að
geta s'éð myndina. Svo varð raunin
sú að það voru bara tveir í liðinu
sem sáu þetta. En þjálfarinn tók
myndina upp og ætlar að sýna þetta
í partíinu á árshátíðinni. Ég held ég
mæti ekkert í það partí.“
En familian?
„Ég sagði foreldrum mínum frá
þessu og þeir trúðu mér ekki fyrst.
Það er náttúrlega ég sem ákveð
þetta og þeir sáu þetta ekki og vissu
eiginlega lítið af þessu.“
En viöbrögö frá ööru fólki. Þú hef-
ur ekki oröiöfyrir aökasti?
„Nei, nei. Fólk er bara að skjóta.
Spyr hvað nýi kerfisfræðingurinn
segi, kallar mig Óskar og kemur
með frasa úr myndinni."
En hvaö segja stelpurnar?
„Ég hef engin viðbrögð fengið frá
þeim. Að vísu hringdi vinkona mín
í mig eftir myndina og hún sagði að
þetta væri bara fint, en henni þótti
hallærislegt að fara úr öllum fötun-
um og ég er alveg sammála því.“
Kalli afhjúpar stinnan getnaðarlim
sinn sem þykir víst nýjung í ís-
lensku sjónvarpi. „Jú, jú. Það sést í
sprellann. Það er voða fyndið. En
hann var ekkert uppréttur í mynd-
inni. Það er nefnilega málið. Það
var bara svona semi-blóð í honurn."
Og hvernig líöur þér með það að
þaö hafi allir séð á þér tittlinginn?
„Ég veit það ekki. Ég hef rosalega
litla skoðun á því og pæli bara ekk-
ert í því. Allir karlmenn eru með
þetta og þetta er vonandi ekkert
öðruvisi en annað."
Horfirðu sjálfur á klámmyndir?
„Voða lítið, ekkert að ráði.“
Og átt engar fyrirmyndir í brans-
anum?
„Ja, maður hefur heyrt um þessa
hunda úti í Hollywood. Ég ætla að
vona að allir sem geri þetta í fram-
tíðinni geti haft mig fyrir átrúnað-
argoð," segir harrn hlæjandi.
Gœtiröu hugsað þér aö leggja
klámmyndaleikinn fyrir þig?
„Nei, nei. Ég er búinn með minn
kvóta. Húmorinn er búinn i þessu.
Þá væri þetta ekki fyndið lengur.
En ég hefði alveg gaman af leik-
list.“
og tíkin ætlar sér að krækja í unga
kerfisfræðinginn. Fær reyndar hús-
vörðinn í lið með sér,“ segir Hall-
dóra og plottið hljómar eins og hand-
rit þvottekta klámara.
Hefuróu gert eitthvað þessu líkt
áöur?
Nei. En ég hef leikið áður sem
statisti og með áhugamannaleikhús-
um. Ég hef áhuga á leiklist."
Varstu ekki feimin í upptökunum?
„Nei. Tökukrúið var ekki stórt, en
allt karlmenn. Mér fannst það ekkert
mál. Bara gaman. Við Kalli þekkt-
umst ekki neitt, þannig að þetta
kemur kannski hálf-aulalega út,“
segir Halldóra. Henni finnst afrakst-
urinn engin snilld. „Þetta er eins og
hver önnur svona fiflamynd, frekar
hallærislegt," segir hún.
Hvernig tóku vinir og vandamenn
þessu?
„Vinir tóku þessu vel, vandamenn
allt í lagi. Foreldrar mínir styðja
mig alveg,“ segir klámdrottningin.
„Vinir mínir eru frekar fyndnir og
tóku þetta flestir upp.“ HaOdóra er
úr smáplássi úti á landi og hún seg-
ist halda að allur bærinn hafi horft á
þetta. „Annars er ótrúlegasta fólk
sem vildi sjá mig nakta og hlýtur að
hafa horft á myndina. Það er spurn-
ing hvort það segi meira um það eða
mig.“
Fœróu mikla athygli út á þetta?
„Já, það virðast einhverjir skrýtn-
ir gaurar vera famir að þekkja
mann. Ég er búin að fá nokkur sím-
töl. Þetta er að byrja," segir hún og
hlær. „Ég verð ekki í bænum næstu
helgar þannig að ég fæ ekki að sjá
áhrifin á djamminu."
Launin vora allt í lagi að dómi
Halldóra en hún hefur ekki hugsað
sér að leggja klámið fyrir sig. „Ég er
búin að prófa. Ég ætla ekki út í
hardcore’ið strax. Kannski í eUinni.“
Helduröu að þú veröir sátt við
þetta eftir 10-20 ár?
„Já, já. Maður á aldrei að sjá eftir
neinu sem maður gerir.“
Sjálf horfir stelpan sem minnst á
klámmyndir. „Mér finnst þær ekki
neitt örvandi og yfirleitt mjög púka-
legar," segir hún og hlær þegar hún
er spurð um uppáhaldsklámmynda-
leikara. Hún á sér engan slíkan.
„Fyrir mér er nekt ekkert
hrikalegt feimnismál. Við
eram öO sköpuð eins. Ég er
enginn englakroppur og er
ekki með neitt silíkon. Búin að
ganga með tvö börn og svona,"
segir Halldóra Jónsdóttir og
fannst ekki sérstaklega erfitt
að leika í Bráðinni, mynd
Böðvars Bjarka Péturssonar
sem sýnd var á Sýn um síð-
ustu helgi. Hún er 28 ára,
lærður nuddari, en hefur
unnið í öUum andskotanum.
Alin upp í fiski að eigin
sögn.
Hvaö leikuröu í myndinni?
„Ég leik bara einhverja
tík. Þetta gerist á vinnustað
Hardcore’ið bíður til elBiáranna
Orðin rauð í framan
„Ég var ekki búin að láta aUa vita
áður en þættirnir voru sýndir og það
eina sem var sagt við mig var: „Mar-
ia, þú! Síðasta manneskjan sem ég
hefði trúað til að gera þetta,““ segir
María S. Kolbeinsdóttir, tvítug
Reykjavíkurmær, í leikrænni lýsingu
á þeim áhrifum sem leikur hennar í
Leyndardómum Skýrslumálastofnun-
ar hafði á nánustu kunningja. „Þeir
fengu smá-sjokk,“ segir hún og skart-
ar breiðu brosi sínu. Fjölskyldu sína
segir hún mjög trúaða og leikur í svar-
bláum sjónvarpsseríum féU í grýttan
jarðveg þar á bæ.
Hvernig kom það til aö þú lékst í
þessu?
„Ég og Charlie (sem lék á móti
henni í Leyndardómum Skýrslumála-
stofnunarinnar) vorum vinir á sínum
tíma og hann þekkir Davíð Þór. Davíð
hafði spurt Charlie hvort hann þekkti
einhverjar stelpur sem væra tU í að
sitja fyrir í Bleiku og bláu og þá byrj-
aði hann að suða í mér,“ segir Maria.
Hún þekktist boðið og birtist í mynda-
þætti blaðsins. „Það var svipað með
þættina. Ég fékk litlu ráðið um það
hvort ég væri með eða ekki,“ segir
hún og hlær. María lék HaUgerði,
símameyna á Skýrslumálastofnun-
inni, sem fyrir flókna atburðarás end-
ar í bólinu með konu yfirmanns síns.
María er ekki lesbísk i alvörunni.
Er ekki erfitt aö vera gagnkynhneigó
og leika í lessuatriöi?
„Jú, það var virkilega erfitt. Ég var
líka orðin svo rauð í framan þegar ég
horfði á Davíð Þór að hann settist hjá
mér, bað mig um að róa mig niður og
sagðist ætla að reyna að vera fljótur.
Ef ég hefði ekki setið fyrir í Bleiku og
bláu þá efast ég um að ég hefði
nokkurn tímann getað þetta. Ég
beindi bara huganum að öðra og þá er
þetta ekkert mál,“ upplýsir hún.
Um hvaó hugsaóiröu?
„Bara textann."
Hefuróu setiö ber fyrir eftir þetta?
„Nei, og þetta er ekkert sem ég
myndi vilja leggja fyrir mig.“
Ófáir sáu þættina og María segist
enn verða fyrir ómældu ónæði frá
ókunnugu fólki. „Það var reyndar
þannig fyrstu tvær helgarnar eftir
þetta að ég varð að fara úr bænum
þegar ég var að skemmta mér. Þá var
fólk að koma tU mín og kaUa á eftir
mér.“
Og er munur á kynjunum hvaó þaö
varöar?
„Já. Það hafa svona fjórir-fimm
kvenmenn komið til mín og hrósað
mér fyrir þetta. En ég hef ekki töluna
á karlmönnum. Rosalega margir virð-
ast halda það að af því að ég gef þessa
ímynd af mér í þáttunum þá sé ég
svona sjálf. Þeir fatta ekki alveg að
maður er bara að leika,“ segir hún
hálfpirrað á þessu öUu. „Ég er orðin
svo rosalega þreytt á þessu. Ég var
aUtaf svona kurteislega að ýta þeim í
burtu, en ég nenni því ekkert lengur."
Og frægðin nær vel út fyrir mölina.
„Ég fór á Sauðárkrók og Skjár einn
næst ekki einu sinni þar. Það vissu
aUir hver ég var.“ María segist ekki
geta hugsað sér að endurtaka leikinn.
Framtíðina hefur hún lítið spáð í, en
veit það eitt að á planinu er að flytja
af landi brott.
16. mars 2001 f ÓkUS
7