Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2001, Blaðsíða 4

-F—E—X—T—B V T M M 11
Vi ka n 18 . maí ti 1 2 4 . m a í
UJ±ÍL
fókus
Eins og köld
eyðimörk
Ég kom til Is-
lands í fyrsta
skipti á þriðju-
dagskvöld með
kærustunni
minni. Ferðin
gekk vel en við
vorum svolítið
þreytt því vélin
lenti svo seint.
Þó ég hafi ferðast mjög mikið hef
ég aldrei séð landslag eins og á
leiðinni frá flugvellinum. Þetta
minnti helst á kalda eyðimörk. Ég
er reyndar enn ekki búinn að sjá
mikið af landinu en ég sé strax að
það er mjög frábrugðið írlandi.
Það er líka rosalega kalt hérna.
Simon Foster, íri
Kynþáttahatarar
eiga tapið skilið
„Á Eurovis-1
ion-kvöldinu
var ég að
skemmta í
einkápartíi
fyrir danska
vini mína í
Garðabænum
og skemmti
mér vel. Ég
var ánægð
ineð að ísland
skyldi hafa |
tapað af því
að keppendumir vom viðvaning-
ar, hver einn og einasti. Ég hef
sjálf reynt að komast í Eurovision
fyrir íslands hönd, ein 4-5 skipti,
en hef ekki þótt hæfa sem fulltrúi
íslenskrar menningar af þeirri
ástæðu einni að ég er ekki hvít.
Svo ég segi að kynþáttahatarar
eigi skilið að tapa. Danirnir voru
eins og þeir era og elskuðu sitt
framlag, en mér fannst að Slóven-
ía hefði átt að vinna.“
Leoncie Martin skemmtikraftur
Kíktiá
í Köben
Það sem stend-
ur svona helst
upp úr hjá mér
var að ég fór til
Köben að horfa á
Eurovisionkeppn-
ina. Það var rosa-
lega skemmtilegt
og vel skipulagt.
Það var mikill
íjöldi fólks að
fylgjast með
þessu og eftir keppnina var farið í
nokkur fm partí. Svo spillti ekki
fyrir að það var tuttugu og fimm
stiga hiti og sól.
Rakel Garóarsdóttir, þátta-
stjórnandi á Skjá einum
Stuttmyndadagar í Reykjavík eru orðnir árviss viðburður í menningarlífi landsins.
Mörg hundruð manns hafa í gegnum tíðina sent inn myndir sínar en árið í ár er ekki
síst merkilegt fyrir þær sakir að útlendar myndir eru orðnar fleiri en þær innlendu.
Þar af eru nokkrar myndir sem hlotið hafa gommu af alþjóðlegum verðlaunum.
Kristilegar sögur, skírlífi
og verðbréfasalar á barmi
tilfinningalegs
gjaldþrots
Tónlistarmaöurinn Pétur Einarsson keppir í Stuttmyndasamkeppninni meö
myndina Vonlaust.
Meiri pæling í
„Vonlaust er sjálf-
stætt framhald af
myndinni Grínlaust
sem ég gerði í fyrra.
Þemað er i svipuðum
dúr en i Vonlaust eru raktar raunir
tónlistarmannsins P6 sem var kynnt-
ur í fyrstu myndinni. Þama speglast
líka það sem ég held að sé álit fólks á
þessum manni,“ segir Pétur um
myndina.
Tók eitt ár í æfingu
Pétur segist hafa fyrst ætlað að
gera djúpa, alvarlega mynd en ákvað
svo að byrja að æfa sig á einhverju
sem hann þekkti vel. Enda óhætt að
segja að enginn þekki P6 eins vel og
hann. „Þegar ég gerði Grínlaust var
ég bara að læra á tækin og þess vegna
var sú mynd aðallega æflng. Nú er ég
búinn að gera ýmis tónlistarmynd-
bönd og hef töluvert meiri reynslu. Ég
tók eitt ár í að læra þetta og fá tilfinn-
ingu fyrir þessu og mér finnst það
hafa skilað sér. Vonlaust hefur því að-
eins meiri keim af bíómynd. Þetta er
sett upp sem heimildarmynd og að-
eins meiri pæling í henni þó ég geti
ekki fullyrt að hún sé dýpri, betri eða
Vonlaust
gáfaðri en sú fyrri."
Meira en einhver verðlaun
Pétur vann eins og síðast alla
vinnu við myndina sjálfur og gerði í
þetta sinn drög að handriti. „Handrit-
ið var reyndar um 50 stikkorð sem ég
notaðist við en við Grínlaust var alls
ekkert handrit. Ef ég væri að vinna
mynd fyrir einhvern markað þá
myndi ég nota allt önnur vinnubrögð
og leggja aðaláherslu á handritið,"
segir Pétur og bætir því að hann gæti
alveg hugsað sér að hella sér út í
kvikmyndagerð.
Munt þú vinna stuttmyndasam-
keppnina eöa grœöa peninga á þessu?
„Það skiptir engu máli hvort ég fæ
fullt af peningum út á þetta eða enda
í skuldum. Það er frábært að fá þetta
tækifæri og gaman að vinna úr eigin
hugmyndum. Allir sem hafa aðstoðað
mig við þessa mynd hafa verið ein-
staklega velviljaðir og það segir meira
en einhver verðlaun," segir Pétur.
„Þetta er æöislega gaman og síðan ég tók vélina í hendur fyrir nokkrum mán-
uöum hef ég ekki sleppt henni."
Hefur ekki
sleppt vélinni
Stuttmyndin Heilsuleysi þitt er
skírlífið er ein þriggja stuttmynda
sem Helena Jónsdóttir sýnir á
stuttmyndahátíðinni. Að sögn Hel-
enu segir titill myndarinnar í raun
og veru hvert umíjöllunarefnið er.
„Hún er um þennan skáp sem við
lifum i sem er sál og minni,“ segir
Helena.
Helena segir að það sem ein-
kenni myndina helst sé að hún
hafi sjálf unnið alla tæknivinnu og
dansað í myndinni. Hún notar
einnig texta í myndinni sem feng-
inn var að láni frá Einari Má Guð-
mundssyni rithöfundi og er hann
lesinn af Margréti Vilhjálmsdótt-
ur. Tónlist skipar líka stóran sess í
myndinni og er hún leikin af hljóð-
færaleikurunum Steinunni Birnu
Ragnarsdóttur, Bryndísi Höllu
Gylfadóttur og Gunnlaugi Briem.
Helena segist vera nýgræðingur
í gerð stuttmynda en líkar mjög
vel við þessa tegund listforms.
„Þetta er æðislega gaman og síðan
ég tók vélina í hendur fyrir
nokkrum mánuðum hef ég ekki
sleppt henni,“ segir Helena og bæt-
ir við að enn sú hún að mestu sjálf-
lærð. „En ég hyggst bæta úr því á
næstu misserum."
Það sem sé svo skemmtilegt við
þennan miðil sé að með því að með
honum geti hún sem dansari og
danshöfundur tengst nýjum sýn-
ingarvettvangi, sýnt víðar og unn-
ið með fleirum. „Ég get bæði farið
á stuttmyndahátíð eins og þessa en
jafnframt kynnt verkið sem dans-
verk og jafnvel sem myndlistar-
verk. Þetta skarast svo víða.“ Að
sögn Helenu hefur hún ekki áður
tekið þátt í hátíð sem þessari og
segir að það sé aðallega fyrir for-
vitnissakir því hana langi til að sjá
myndirnar á breiðtjaldi og með
fleirum en fjölskyldu og vinum.
„Ég er þvi mjög stolt að fá að vera
með á hátíðinni," segir Helena.
Enginn leikari
fékkst í myndina
Friörik Snær þurfti sjálfur aö taka aö sér eina hlutverk myndarinnar því enginn
leikari fékkst.
Fliúgandi
nærhöld
„Ég fór á ball
með Lúdó og Stef-
áni á Kringlu-
kránni á laugar-
dagskvöldið. Þar
var æðislegt stuð
og greinilegt að
strákarnir hafa
engu gleymt og
ég heyrði af því
að konur á óræð-
um aldri hafl hent til þeirra nær-
fatnaði á sviðiö, svo mikil var
æskuminningin. En það er óstað-
fest. Þeir eru að endurútgefa gaml-
an vínyl og fólk að taka við sér því
það var röð út úr dyrum til rúm-
lega þrjú.“
Ásgeir Páll Ágústsson, dagskrár-
gerðarmaður á Sögu 94,3
„Það er mjög erfitt að ætla að
segja um hvað myndin fjallar án
þess að skemma söguna," segir
Friðrik Snær Friðriksson, höf-
undur og leikstjóri stuttmyndar-
innar Ég heiti Einar, ég er tón-
skáld.
Friðrik Snær fæst þó til að viður-
kenna að myndin fjalli um tón-
skáld og er myndin í viðtalsformi.
Tónskáldið er eina persónan í
myndinni og leikur Friðrik hana
sjálfur þar eð enginn leikari fannst,
eins og hann orðar það.
„Þetta var skilaverkefni í Marg-
miðlunarskólanum,“ segir Friðrik
um myndina. „Við áttum að vera
þrjú í hóp en einn forfallaðist
þannig að þetta var bara ég og Þór-
unn Erla Stefánsdóttir.
Ég tók að mér að skrifa handrit-
ið, sem var í raun ekkert handrit,
og lék sjálfur í henni þar sem eng-
inn leikari fannst. Það passaði
reyndar vel til að fylla upp í það
sem vantaði í handritið," segir
Friðrik sem sá einnig um að klippa
myndina. „Það var nú ekki mikil
vinna sem fór í þessa mynd,
kannski vika í það heila. Ég ætlaði
nú ekkert að senda hana í keppn-
ina en svo gat maður ekki hætt.“
Friðrik hefur áður gert stuttmynd-
ir en langur tími er síðan hann
gerði síðast mynd. „Ég held að ég
hafi síðast gert mynd árið 1995. Þá
unnum við stuttmyndakeppni i
Flensborg og fengum þrjár vídeó-
spólur í verðlaun."