Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.2001, Side 12

12
MIÐVIKUDAGUR 24. OKTÓBER 2001
Skoðun I>V
Hvað er rómantík?
Benjamín Friöriksson málari:
/Ást og hamingja.
- — í i;
Burkni Birgisson sjóntækjafræöingur:
Rauövín, kertaljós og góö kona.
Karl Valur Guömundsson þjónn:
Kertaljós og góöur matur.
Unnar Már Hjaltason nemi:
Vera einn meö kærustunni.
Guörún Hermannsdóttir móöir:
Vera heima og hafa þaö huggulegt.
Birgir Guömundsson nemi:
Góö kvöldstund.
Þorsteinn Einarsson
skrifar:
Fjárfestingarsnilld Orkuveitu
Reykjavíkur verður seint nógsam-
lega lofuð. Arðurinn af fjárfesting-
um í Línu.neti verður þó vonandi
einhver umbun i hinu vanþakkláta
þjóðfélagi okkar þar sem menn efast
jafnvel um að pólitíkusar eigi að
stunda áhættufjárfestingar fyrir
skattfé almennings.
En þótt Orkuveitan mæti van-
þakklæti í áhættufjárfestingum sín-
um er hún ekki af baki dottin. Það
er mikil gæfa. Nú má lesa það á vef-
síðu hennar að „rekstur hraðlestar
á milli Reykjavikur og Keflavikur-
flugvallar getur staðið undir sér
samkvæmt hagkvæmniathugun,
sem unnin var á vegum Orkuveitu
Reykjavíkur." Þetta er að vísu með
því skilyrði að menn taki ekki tapið
með í reikninginn. Lestin kostar um
30 milljarða króna en það er auðvit-
Seifossbúi
skrifar.
Athygisverð frétt birtist á forsíðu
Sunnlenska fréttablaðsins fyrir
skemmstu þar sem bæjarfulltrúar í
Árborg voru spurðir hvort þeir
hygðust ætla að gefa kost á sér til
endurkjörs í bæjarstjórnarkosning-
um að vori. Flestir eru þeir á þeim
buxunum, skv. fréttinni, eða hafa þá
ekki tekið ákvörðun um framhaldið,
sem varla verður túlkað öðruvísi en
svo að þá fýsi að sitja áfram.
Kristján Einarsson, oddviti Fram-
sóknarflokksins í bæjarstjórn,
kveðst þess albúinn að sitja áfram.
Hann hefur setið í bæjarstjórn frá
1990 eða jafnlengi og Ingunn Guð-
mundsdóttir og Björn Gíslason, bæj-
arfulltrúar Sjálfstæðisflokksins,
sem segjast ekki hafa gert upp hug
sinn um hvort þau ætli að fara eða
vera.
„Lestin kostar um 30 millj-
arða króna en það er auðvit-
að ekki rétt að taka þann
smákostnað með í reikning
Orkuveitunnar enda kemur
dœmið þá út með 30 millj-
arða króna tapi.“
að ekki rétt að taka þann smákostn-
að með í reikning Orkuveitunnar
enda kemur dæmið þá út með 30
milljarða króna tapi. Það er ekki
nema 1 milljón króna á hverja fjög-
urra manna fjölskyldu í Reykjavík.
Hvaða fjölskylda í Reykjavík vill
ekki leggja eina milljón króna í lest?
Lestin mun að vísu ekki spara
mönnum ferðatíma frá Reykjavík til
Keflavíkur þar sem hún mun ekki
stoppa við hvert hótel eins og flug-
rútan gerir og ekki heldur við hvert
„Sorglegast er þó að þeim
sem fýsir að kjósa Fram-
sóknarflokkinn, Sjálfstœðis-
flokkinn eða Árborgarlist-
ann eigi ekki að bjóðast
nýtt fólk, nýir valkostir. “
Það annars mæta fólk sem nú sit-
ur í bæjarstjórn í Árborg hefur
fengiö aðvörun. Með framboði ung-
linganna í Diskólistanum í síðustu
kosningum, sem fékk 520 atkvæði -
og einn og nálega tvo menn kjörna í
bæjarstjórn - áttu' bæjarbúar að
geta skilið að hálfu þúsundi kjós-
enda og tuttugu betur likar ekki
leiðsögn þeirra. Margur myndi með-
taka auðskildari boðskap en þenn-
an.
Á síðustu árum hefur bæjarkerflð
heimili eins og einkabíllinn.ÝLestin
verður þvi ekki notuð af jafnmörg-
um og fjármálasnillingar Orkuveit-
unnar gera ráð fyrir heldur munu
skattgreiðendur einnig fá reikning-
inn fyrir daglegum rekstri hennar.
Hvers vegna ætti fólk að taka leigu-
bíl út á lestarstöð og bíða þar eftir
lest í allt að 30 mínútur þegar það
getur tekið leigubílinn alla leið,
keyrt sjálft eða tekið rútuna á hvaða
hóteli sem er?
Ef til vill átta menn sig á því hvað
30 milljaröar króna eru miklir pen-
ingar ef það er sett í samhengi við
annað en lestina. Fyrir 30 milljarða
mætti tvöfalda Reykjanesbrautina
tíu sinnum. Það mætti einnig tvö-
falda Reykjanesbrautina einu sinni
og fella niður öll gjöld og skatta á
borgarbúa í eitt ár. Það mætti
einnig greiða allar skuldir borgar-
innar á einu bretti og nota það sem
nú fer í vexti og afborganir í annað.
í Árborg líka þanist út og svo virð-
ist sem ofvöxtur sé hlaupinn í eink-
um og sér i lagi stjómsýsluna. Á
sama tíma er uppbygging þeirrar
þjónustu sem bæjaryfirvöld eiga að
veita ekki í sama takti og það
gremst okkur íbúunum. Þarna
hljóta skólamálin að vera efst á
blaði en engu að síður kjósa bæjar-
fullrúar að draga lappirnar í því
máli eins og mörgum öðrum. Hugsa
fyrst og síðast um hve setan í dún-
mjúkum stólunum sé góð.
Sorglegast er þó að þeim sem fýs-
ir að kjósa Framsóknarflokkinn,
Sjálfstæðisflokkinn eða Árborgar-
listann eigi ekki að bjóðast nýtt
fólk, nýir valkostir. Þarf fólkið að
ganga þreytt á kjörstað og kjósa um
þreytt loforð þreyttra frambjóðenda;
þeirra slökkviliðs-Stjána, rakara-
Bjössa, og svo allra hinna sem ég
hirði ekki um að nefna.
Að þekkja ekki vitjunartímann
Hátíð hjá
Garra skilst að framsóknarmenn um land allt
hafi um helgina haldið mikla fagnaðarhátíð sem
hafi verið með nánast trúarlegu ívafi. Sumir
hömpuðu i þessum fögnuði biblíunni, einkum
þeim kafla hennar sem fjallar um týnda soninn
sem sneri aftur heim. Aðrir sáust lesa sér til
gleði kafla úr skrifum Jónasar frá Hriflu í Tím-
anum, sumir voru með ævisögu Eysteins, aðrir
með Sókn og sigra Þórarins, einhver var með
Farsældarríkið og manngildisstefnuna eftir
Kristján i Últímu og einn eða tveir voru þama
með bækurnar um Steingrím. Þetta með týnda
soninn hafði táknræna merkingu fyrir flokks-
menn eftir þvi sem Garri kemst næst, því hátíða-
höldin snerust öll um það að þeir höfðu fundið
tlokkinn sinn aftur eftir að hann hafði verið
týndur um skeið. Framsókn er semsé komin í
leitirnar.
Jón fann hann
Það var Jón Kristjánsson, heilbrigðisráðherra
og hagyrðingur, sem fann flokkinn og það sem
hann stendur fyrir. Eftir margra missera þvarg
um hagkvæmni og peninga, markað og tækni-
lega möguleika á þessu eða hinu, voru framsókn-
armenn upp til hópa orðnir alveg ruglaðir í rím-
inu. Pólitíkin var orðin að eintómum tæknileg-
Framsókn
um spurningum, þar sem viðskiptafræðingar og
verðbréfadrengir réðu mestu um hvað væri hægt
og hvað ekki, hvað væri gott og hvað ekki. Hug-
sjónir um almannaheill samvinnu og fólk í fyrir-
rúmi viku fyrir hagræðingu, einkavæðingu,
hallalausum fjárlögum og góðu samstarfl við
Sjálfstæöisflokkinn sem setti þessa hluti jú alla á
oddinn. Fyrir vikið ráfuðu almennir framsóknar-
menn ringlaðir um sveit og borg og grófu hend-
ur djúpt í vösum, spörkuðu í steinvölur og
reyndu að átta sig á því hvaðan allt þetta mark-
aðstal kom.
Smallnn
Það var í þessum tilvistarvanda sem margur
framsóknarmaðurinn lagði eyrun við flmmund-
arsöng rauðbirkins smaladrengs norðan úr landi
sem ekkert hafði þó með Framsókn að gera held-
ur Vinstri-gæna. Smali þessi skammaðist meira
að segja hástöfum út i Flokkinn en þuldi þess i
stað ýmis rótgróin slagorð framsóknarmanna,
rétt eins og þau væru hans eigin. Já, það var
eitthvað heimilislegt við málflutninginn, eitthvað
sem hreyfði við mönnum og fékk þá jafnvel til
að rétta úr sér og taka hendurnar úr vösunum.
En samt hefur verið hik á mönnum, smalinn var
jú að gagnrýna Framsókn. En nú hefur Jón
Kristjánsson fundið Framsókn aftur og bjargaö
flokksmönnum frá smalanum. Jón kom fyrir
helgina fram með pólitíska yflrlýsingu - alvöru
pólitík, ekki enn eina markaðsrulluna. Hann
sagði einfaldlega að þaö kæmi ekki til greina að
skipta upp heilbrigðiskerflnu og búa til hrað-
braut fyrir hina ríku sem gætu keypt sig fram-
hjá biðlistunum - slíkt tæki hann ekki í mál.
Löksins, loksins, einhver pólitík, einhver
prinsipp! Þarna var þá gamla Framsókn eftir allt
saman! Og þess vegna fögnuðu
framsóknarmenn og fagna enn. G3ITI
Ríkiö opnar flóðgáttir peningaflæðis
- Skattgreiðendur fá reikninginn.
Ríkisfjármál úr
böndunum
Ari Jónsson skrifar:
Góð fjármálastjórn var aðal ríkis-
stjórnar Sjálfstæðis- og Framsókn-
arflokks á fyrra kjörtímabili stjórn-
arinnar. Nú hefur orðið umsnúning-
ur og allar flóögáttir opnast fyrir
aukin og ný útgjöld. Líklega hafa
menn orðið værukærir í góðærinu,
en brotthvarf Friðriks Sophussonar
úr stóli fjármálaráðherra virðist
ekki hafa aukið mönnum árvekni.
Eftirmaður hans, vel látinn meðal
almennings, heldur ekki nógu fast
um pyngjuna. Það gengur ekki að
láta allt laust. Á endanum þarf að
borga brúsann, og allir vita að það
eru skattgreiðendur sem sitja uppi
með reikninginn.
Ótrúlegt fæö-
ingarorlof
Svava hringdi:
Maður trúir tæplega því sem
komið hefur fram, að hátekjufólk
geti fengið margar milljónir í bætur
frá ríkinu fyrir að vera heima hjá
börnum sínum í fæðingarorlofi. Á
sama tíma er okkur, öryrkjum og
öldruðum, skammtað afar naumt.
Fjölmiðlar láta að mestu kyrrt
liggja. Og hvar eru nú þingmenn
sem þykjast vera málsvarar þeirra
sem minnst mega sín? Hvers vegna
heyrist ekkert í Jóhönnu eða Ástu
Ragnheiði Samfylkingarkonum um
þessa mismunun? Hafl þær greitt
þessum nýju fæðingarorlofslögum
atkvæði sín eru þær orðnar hreint
ómarktækar sem málsvarar okkar
sem berum minna úr býtum í þjóð-
félaginu.
Á Hringbrautinni
- Hál og senn gatslitin á ný.
Glansinn á
Hringbrautinni
Þorsteinn Björnsson skrifar:
Loks var sett nýtt malbik á Hring-
brautina, á milli Suðurgötu og Ána-
nausta. Borgaryflrvöld höfðu í ótrú-
lega langan tíma látið götuna vera í
óviðunandi horfi. Bæði voru slæm-
ar holur i götunni og stóðu t.d.
hvöss brunnlok upp úr slitnu mal-
bikinu og stungust af afli inn í
bUdekkin. En þetta er skammgóður
vermir. Ofanáliggjandi tjara er svo'
mikU að fyrr en varir verður mal-
bikið jafn gatslitið og áður. Nú hafa
borgaryfirvöld neyðst til að setja
upp viðvörunarskilti um að gatan
sé hál þótt hún blasi við öllum líkt
og bónaður skaUi. Á sama tíma og
þessi handvömm er látin viðgangast
boða borgaryfirvöld skattlagningu
nagladekkja.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.