Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.2001, Síða 15

15
MIÐVIKUDAGUR 24. OKTÓBER 2001
3D>V___________________________________________________________________________________________________Menning
DV-MYND E.ÓL.
Asmundur Asmundsson myndlistarmaöur
„Þó að auövitað sé mjöggott aö fá fjárhagsaðstoö er Listasafn íslands ekki þannig aö þaö sé variö í að eiga verk þar. Þeir myndu aiveg örugglega setja þau
uþþ í vitlausu samhengi..."
AKUSA sýnir djarfa og afar fyndna myndlist í nýju Galleríi Skugga:
Af dónaskap og smjaðri
il.K. U.S.il.

Niðri í kjallara nýja myndlistargallerísins Skugga
við Hverfisgötu er skrattanum skemmt. Á veggnum í
ganginum eru myndir og sendibréf sem Ásmundur Ás-
mundsson og bandariskur jelagi hans, Justin
Blaustein (sem saman kalla sig AKUSA), sendu eig-
endurn gallería í New York, og í herberginu inn af
hanga heyrnartól á vegg og bjóða gestum að hlusta á
samtöl viö bandaríska listamenn eöa fulltrúa þeirra.
Hvaó á þetta eiginlega að þýóa, Ásmundur?
„Þetta eru tvö ólík verk en þó samtengd því bæði
stefna að samtali við listheiminn," segir Ásmundur.
„í öðru verkinu, „Logos and Letters" frá árinu 1998
hönnuðum við lógó fyrir 50 gallerí í New York, óum-
beðnir, og sendum þeim mynd af því og bréf með þar
sem við útskýrðum hvers vegna þeir þyrftu á þessu
lógói að halda. Svo notuðum við tækifærið og spurð-
um í bréfmu hvort þeir vildu ekki skoða verk okkar
með sýningu í huga. Þetta var tilraun til að koma sér
áfram.“
- Þó eru þessi bréf ekki öll kurteisleg, bendir
blaðamaður kurteislega á.
„Nei, við notuðum ýmsar aðferðir - héldum að ein-
hver þeirra myndi virka - alveg frá auðmýkt yfir i
dónaskap," segir Ásmundur, „og smjaður inn á milli.
Við fengum bara svar frá einu galleríi, mjög stutt:
„Thanks for your letter. Please bring me your slides.
Good luck.“ Við höfum ekki fylgt þvi eftir. Hitt verk-
ið, „firoken Integrities and other Pieces" frá síðasta
ári samanstendur af tölvuútprenti í lit á nöfnum
heimsfrægra listamanna og upptökum af samtölun-
um þegar við reyndum að fá þá á sýningu hjá okkur
í Los Angeles í þeirri von að vinskapur gæti þróast
milli okkar og þeirra. Það var tilraun til að komast í
samband við hinn alþjóðlega listheim."
Þessi simtöl geta sýningargestir hlerað og þau eru
afar fyndin, kannski vegna þess að við sem hlustum
vitum hvað um er að vera en viðmælandinn hverju
sinni er alveg í lausu lofti og veit hvorki við hvem
hann er að tala né hvað hann á að halda.
„Já, þetta er svolítið eins og simaat," viðurkennir
Ásmundur, „nema að í þessu tilviki er simtalið auð-
mýkjandi fyrir þann sem hringir."
Smjaörað fyrir forstöðumönnum
- Kom eitthvað út úr þessum símtölum?
„Nei, við hugsuðum málið ekki lengra en að þess-
ari sýningu og datt ekki í hug að það kæmi neitt ann-
að út úr því. Við bjuggum báðir í New York þegar
þetta var og upplifðum hvað listheimurinn þar er
lokaður. Fólk langar til að vera listamenn en veit
ekkert hvemig það á að snúa sér. Kann þetta ekki.
Nema sá sem er inni. Og fólkið úti er örvæntingar-
fullt. Eins er hér á íslandi, fólk veit ekki hvemig það
á að tengjast þessum alþjóðlega listheimi en er alltaf
að reyna. Það þarf ekki annað en hingað komi aðstoð-
armaður frægs listamanns þá fara menn að skoppa í
kringum haim.“
- Og er þetta verk athugasemd ykkar við þetta
ástand í listheiminum?
„Já, en um leið erum við hluti af þessum heirni."
- Og þið hafið komist inn ...
Á litlu myndunum eru dæmi um lógóin sem þeir
sendu galleríum í New York.
„Nei - ja, jú, héma heima, það er ekkert mál að
komast inn hér ... Þú þarft bara að fara á opnanir og
vera hress og skemmtilegur. Héma er fólk frekar að-
gengilegt. Þú getur labbað upp að Ólafi Kvaran og
smjaðrað svolítið fyrir honum og farið svo og hitt Ei-
rík Þorláksson og smjaðrað fyrir honum. Þaðan yfir
til Eddu Jóns og Co. Svo verður maður að passa sig
að segja ekkert, gagnrýna ekkert, en það er auðvitað
lika smjaður."
Allt handverk óaðfinnanlegt
- En ef ég spyr nú alveg eins og bjáni um þessi
verk í Skugga, segir blaðamaður af einlægni, - hvem-
ig er þetta myndlist?
„Hvemig er þetta myndlist?" hváir Ásmundur.
- Já, ég hló mig vitlausa að þessum bréfum og
skellti upp úr yfir símtölunum, en ég veit ekki hvort
þetta er myndlist...
„Er ekki bara nóg að verkin skuli vera sett upp í
galleríi?" segir Ásmundur stríðnislega. „Jú, og svo
em tölvumyndimar af nöfnum listamannanna mjög
fallegar, og allt handverk óaðfinn-
anlegt. En mestu máli skiptir auð-
vitað að verkin fjalla um myndlist
og því er galleríið kjörinn vett-
vangur."
- Emð þið þá að stríða listheim-
inum?
„Nei, ég held að þetta sé meinlausara en
svo því listheimurinn er alveg ósnortinn af
þessu,“ segir Ásmundur. „Verkin em frekar
fyrir þá sem em úti í kuldanum, verkin
stappa í þá stálinu og þjappa þeim saman.
Listheimurinn hefur engan húmor fyrir
sjálfum sér og þarf ekkert að hlusta á suðið
í þeim sem fá ekki að vera með. Þess vegna
koma engin viðbrögð við þessu.“
- En ýmsir myndlistarmenn - til dæmis
Erró og Hallgrímur Helgason - hafa vissu-
lega kímnigáfu, andmælir blaðamaður. Þið
emð kannski frekar að hugsa um galleríeig-
endur, listgagnrýnendur og svoleiðis fólk?
„Já,“ segir Ásmundur og er þó ekki alveg
viss.
féiagar Tölvugrafík í byrjun aldar
Verkin á sýningunni í Skugga vom áður
sett upp hvort í sínu lagi í galleríum i Los
Angeles. Fengu þau gagnrýni?
„Nei,“ segir Ásmundur, „þó hringdum við í
nokkra gagnrýnendur og buðum þeim á sýninguna,
en þeir komu ekki.“
- Ertu soldið sár?
„Já, auðvitað er ég það,“ segir hann mæðulega og
glottir svo: „Nei!“
- Er einkasýning á döfinni? Hefur smjaður þitt við
Ólaf, Eirík og Eddu borið árangur?
„Nei, ég hef ekki verið nógu duglegur að smjaðra
fyrir Ólafi, ég verð að játa það. Enda sé ég ekki til-
ganginn með því. Oftast er verið að smjaðra upp á
von og óvon, og það besta sem gæti komið út úr
smjaðri við Ólaf er að Listasafnið keypti verk af mér
- sem er í rauninni bara fjárhagsaðstoð. Þó að auð-
vitað sé mjög gott að fá fjárhagsaðstoð er Listasafn ís-
lands ekki þannig að það sé varið í að eiga verk þar.
Þeir myndu alveg ömgglega setja verkin upp í vit-
lausu samhengi, „Tölvugrafik í byrjun aldar“ eða
eitthvað svoleiðis. Annars væri ágætt upp á sam-
skipti við frænkur að eiga verk á safninu. Þær gætu
þá sagt: Nú, hann er þá ekki svo gal-
inn!“
- En verkið um lógóin er til dæm-
is alveg gilt safnverk, að mínu mati,
sem athugasemd við samtímann ...
„Já, það er líklega alveg rétt,“
ansar Ásmundur hugsi. „Kannski
ættirðu ekki að birta þessa athuga-
semd um Listasafnið..."
Ásmundur á einnig verk á samsýningu í Skaftfelli
á Seyðisfirði sem nú er uppi og verður næst á sam-
sýningu í nýju Nýlistasafni á næsta ári auk þess sem
hann skipuleggur „Listamanninn á hominu" með
Gabríelu Friðriksdóttur sem er í gangi núna. Þau
verk hafa verið á afskekktum stöðum þar til nú að
nýjasta verkið er beinlínis i Tjamarhólmanum. -SA
Meö Ásmundi í Galleríi Skugga, Hverfisgötu 39, sýna nú Birgir
Andrésson, Lilja Björk Egilsdóttir og Guömundur Oddur og
stendur sýningin til 28.10. Galleríiö er opið kl. 13-17 alla daga
nema mán.
Sýning í
búðargluggum
Á morgun verður opnuð mynd-
listarsýning í 30 búðargluggum við
Laugaveg. Opnunin verður haldin í
Pennanum-Eymundsson kl. 18 og
verður farið í skoðunarferð upp
Laugaveginn kl. 18.30. Þetta er sam-
starfsverkefni milli íslands, Finn-
lands og Eistlands, styrkt af Youth
for Europe auk þess sem íslenski
hópurinn hefur hlotið styrk frá
menntamálaráðuneytinu. Verkefnið
gengur út á það að 6 myndlistar-
nemar frá hverju landi hittast einu
sinni í hverju landi fyrir sig og setja
upp myndlistarsýningu. Þegar hef-
ur verið haldin sýning í Eistlandi
og í janúar heldur hópurinn til
Finnlands. Hvert land hefur sína
vefsíðu með upplýsingum um þátt-
takendur og gefur það myndlistar-
nemum tækifæri til að komast í
samband við sína líka annars stað-
ar. Nánari upplýsingar á slóðinni
www.art-sie.is.
Tolli sýnir í
Smáralind
Eitt af því sem hin nýja Smára-
lind býður upp á er níu þúsund
fermetra svæði sem skírt hefur ver-
ið Vetrargarðurinn eftir frægum (og
nokkuð illræmdum) skemmtistað í
Reykjavík fyrri ára.
Meðal annars sem ætlunin er að
gera í Vetrargarðinum er að setja
þar upp myndlistarsýningar og ríð-
ur sjálfur Tolli á vaðið á morgun.
Raunar er hann með tvær sýningar
í Smáralind, annars vegar yfirlits-
sýningu á verkum sínum i verslun-
arrými Smáralindar eða þverskurð
af málverkum frá 1984-2000, og hins
vegar sýninguna Einskismannsland
í Vetrargarðinum. Þar eru 3 stór og
30 minni ný verk sem saman mynda
eina heild undir þessu nafni.
„Á vissan hátt má segja að ég sé
kominn í hring,“ segir Tolli. „Ég hóf
ferilinn á því að mála vörður og
myndefnið í þessi nýju verk er sótt
í svipuð viðfangsefni. I gegnum tíð-
ina hef ég leitast við að brjóta upp
hiö hefðbundna sýningarferli, hvort
sem er inni í sýningarsölum eða
utan þeirra. Þess vegna er það
skemmtileg áskorun að fá að takast
á við og vinna með rýmið í Smára-
lind og Vetrargarðinum."
Konan í
stólnum
JPV útgáfa hef-
ur sent frá sér
bókina Konan í
köflótta stólnum.
Þetta er persónu-
leg reynslusaga
Þórunnar Stef-
ánsdóttur um
baráttu hennar
við þunglyndi og
bata sem hún
náöi að lokum. Þórunn skrifar sögu
sína sjálf.
í frétt frá forlaginu segir: „Eftir
tíu ára glímu viö sjúkdóm, sem
leiddi hana á barm örvæntingar og
sjálfsvígstilraunar, sjúkdóm, sem
hefur lengi verið feimnismál, sjúk-
dóm, sem sækir heim fleiri en okk-
ur grunar, fann hún á ný gleðina og
tilganginn í lífinu. Þetta er óvenju
myndræn og falleg frásögn af hvers-
dagslífi í svartholi þunglyndis.
Hispurslaus og fágætlega einlæg og
hugrökk lýsing á ferðalagi frá djúpu
myrkri til bjartrar lífssýnar. Hún á
erindi til allra, hvort sem þeir hafa
kynnst sjúkdómnum af eigin raun
eða ekki.“
Þórunn Stefánsdóttir er fædd í
Reykjavík árið 1949 og starfar sem
blaðamaður á Vikunni en hefur
einnig skrifað pistla fyrir Morgun-
blaðið og dægurmálaútvarp Rásar 2.