Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.2002, Blaðsíða 16

J
20
Skoðun
ÞRIÐJUDAGUR 8. JANÚAR 2002
DV
tpurning dagsins
Hefur þú séð myndina Lord of
the rings/Hringadróttinssögu?
Ingvar Geirsson, starfsmaður
í Svarta Svaninum:
Nei, en ég mun líklegast sjá hana þeg-
ar hún kemur á myndbandaleigurnar.
Sverrir Svavarsson, starfsmaður
í Svarta svaninum:
Nei, en ég ætla pottþétt að sjá
hana, hún lofar góðu.
Jón Ragnarsson nemi:
Já, þetta er besta mynd sem ég hef
nokkurn tímann séð.
Auður Zebitz húsmóðir:
Nei, ég hef ekki einu sinni heyrt
minnst á hana.
Fríða Þorsteinsdóttir, starfsmaður
í Kaffi Rót:
Nei, en þaö getur vel verið að
ég sjái hana.
Guðbjörg Jóna Sævarsdóttir,
starfsmaður í Kaffi Rót:
Nei, en ef ég hef tíma þá mun ég
pottþétt fara og sjá hana.
Vatnsmýrin og
flugvallarsvæðið
Á Hringbraut, vestan Snorrabrautar
Umdeildur vegarkafli sem ráögert er aö færa niður í Vatnsmýrina. „Málið
æpir á skjóta framkvæmd, “ segir í bréfinu.
Halldór Jóhannsson
skrifar:____________________________
Það er ekki von að vel fari í þjóð-
þrifamálum þjóðar okkar þegar
landsmenn, svona yfirleitt, láta sér
standa á sama hvernig að þeim er
staðið. Eða láta í mesta lagi nægja
að rausa um það í jólaboðum og
fermingarveislum að nú séu „helvít-
in að valta yfir okkur“ í þessu eða
hinu málinu. Og síðan ekki söguna
meir. Að vísu verður að geta þess að
„þrýstihóparnir" í velferðarmálun-
um, virkjunarmálunum og svo verð-
bréfastrákarnir sem eru að hrifsa til
sín obbann af lausafjármagninu eru
vel virkir, og þó fremur ofvirkir, en
aðgerðir þessara hópa verða líka að
flokkast undir hryðjuverkastarf-
semi af léttara taginu. - Þessa hópa
verður aldrei hægt að flokka undir
„hollvini“ þjóðfélagsins.
Það er þannig ekki hægt að segja
með sanni að almenningur láti sig
miklu varða t.d. það hvernig staðið
er að skipulagsmálum sveitarfélag-
anna og allra síst hér á höfuðborg-
arsvæðinu. Það er eins og þau mál
nái ekki eyrum og augum íbúanna
sjálfra nema í stuttan tíma og þá í
formi fundahalda sem enda í of-
stopa og upphrópunum. Ég vísa í
því tilefni til skipulagsmála borgar-
innar í Vatnsmýrinni, færslu Hring-
brautarinnar og flugvallarsvæðisins
í heild.
Nú hefur borgarstjórn Reykjavík-
ur samþykkt tillögu að Aðalskipu-
lagi Reykjavikur 2001-2024 með
þeim breytingum sem fram komu í
fyrri tillögum að breytingum á
skipulaginu. Ekki hef ég heyrt mik-.
ið af umræðu almennings varðandi
„Miðstöð innanlandsflugs
hlýtur að taka mið af því
að allt flug verði fœrt til
Keflavíkurflugvallar og því
verður að byggja eina um-
ferðarmiðstöð sem nœst
miðju núverandi höfuð-
borgarsvœðis. “
málefni Vatnsmýrarinnar og flug-
vallarsvæðisins í heild eða tilfærslu
Hringbrautarinnar sem þó er búið
að standa lengi til að ljúka. Hér er
um stórt mál að ræða og ber þar
hæst Hlíðarfótinn sem nú hefur aft-
ur verið samþykktur inn á aðal-
skipulagið.
Vatnsmýrin og flugvallarsvæðið
er þó það svæði sem áreiðanlega
verður tekið til byggingar löngu fyr-
ir árið 2024. Margir bíða eftir færslu
Hringbrautarinnar, það mál æpir á
framkvæmd nú þegar. Miðstöð inn-
anlandsflugs hlýtur að taka mið af
því að allt flug verði fært til Kefla-
vikurflugvallar og því verður að
byggja eina umferðarmiðstöð sem
næst miðju núverandi höfuðborgár-
svæðis. Vatnsmýrin kemur því ekki
til álita lengur.
Pörf á hirðisbréfi biskups
Jóhann
skrifar:
Sjónvarpsmaður var á gangi um
borgina fyrir jólin og rakst þá fyrir
tilviljun, að því er manni sýndist, á
biskup landsins, sem var þar á rölti.
Sjónvarpsmaðurinn leiddi talið um-
svifalust að Mammoni, en eins og
allir vita eru kirkjunnar menn og
Mammon ekki vinir, opinberlega.
Margt bar á góma en biskupi var
umburðarlyndið hugstætt.
En Mammon þarf líka stundum
að vera með. Stundum slokknaði
eldurinn, og ljóslaust og kalt í kot-
inu. Þá var gott að hafa Mammon,
og því er hann ekki illur með öllu.
Þetta veit kirkjan, sem útdeilir mat
og peningum til þeirra sem eru fá-
tækir. Einkum fyrir jólin. Og í
„Ég tel mig kirkjunnar
mann, þótt ég fari stöku
sinnum á nœturklúbbana
þegar kvölda tekur. Vegna
þeirra finnst mér stundum
skorta á umburðarlyndið
sem biskupi var svo
hugstœtt. “
kirkjunni er einnig nokkurt starf.
Dómkirkjan leynir t.d. á sér. Ég
komst einu sinni í skötuveislu í
Dómkirkjunni og er merkilegt að
sjá hve rýmið er mikið þar uppi.
Þar voru enda eitt sinn geymd söfn-
in í borginni.
Fleiri leggja svona starfi lið, t.d.
Mæðrastyrksnefnd. Henni er þó
ekki sama hvaðan gott kemur og
þiggur ekki fé frá súlustööunum. Ég
tel mig kirkjunnar mann, þótt ég
fari stöku sinnum á næturklúbbana
þegar kvölda tekur. Vegna þeirra
fínnst mér stundum skorta á um-
burðarlyndið sem biskupi var svo
hugstætt. Prestar í predikunarstóln-
um hafa kveðið upp þunga dóma
yfir okkur sem sækjum þessa staði
gleðinnar. Fyrirgefningin er þó fyr-
ir hina syndugu, eða hvað?
Þegar ég fer í kirkju klukkan 11 er
presturinn við útganginn að lokinni
messu og þakkar mér fyrir að hafa
hlýtt á guðsorð. Mér fmnst bisk-
upinn þurfa að skrifa hirðisbréf til
hinna dómhörðu presta og brýna fyr-
ir þeim gildi umburðarlyndisins.
Vilja sterkan lista
að en samstaða sé að nást um málið. Og
þó formaður fulltrúaráðsins kveði e.t.v.
ekkert afskaplega skýrt að orði í DV í
gær þá má hann þó eiga það að hann ger-
ir ágæta grein fyrir stöðu málsins: „Ég
tel að það sé algjör einhugur innan
flokksins um að teflt verði fram sem sig-
urstranglegustum lista. En það hefur
alltaf legið fyrir að það eru engin frátekin
sæti. Það sem skiptir höfuðmáli er að
flokkurinn komist að í borginni. Ég er
sannfærður um að þeir sem flytja okkar
mál á réttan hátt munu fara með sigur af
hólmi.“ Og hver er svo að tala um sundr-
ungu í þessum flokki um framboðslistann
í Reykjavík? Fyrir þá sem héldu að
ágreiningur væri fyrir hendi þar sem
sumir vildu hafa listann sem veikastan,
liggur það nú fyrir að það er full samstaða í
Sjálfstæðisflokknum í Reykjavík um að tefla
fram sem sterkustum lista!!
Garri hefur mikið velt fyrir sér framboðsmál-
unum i Reykjavík og þá ekki síst framboðsmál-
um Sjálfstæðisflokksins. Þau hafa verið í tals-
verðri óvissu um skeið og margir sem augljós-
lega ætla sér hlutverk hugdjarfa prinsins sem
bjargar prinsessunni úr klóm hins ógurlega R-
listadreka. Fulltrúaráð Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík hefur um nokkurt skeið haft málið til
meðferðar, en ekki getað afgreitt það frá sér þó
talsvert sé síðan upplýst var í DV að meirihluta-
hljómgrunnur væri innan ráðsins fyrir svoköll-
uðu leiðtogaprófkjöri. Uppstilling gæti enn kom-
ið til greina eftir því sem Garri fregnar og enn
eru menn að baksa við að finna einhverja þá leið
*• sem allir geta sætt sig við. í DV í gær er fjallað
um málið og rætt við Margeir Pétursson, for-
mann fulltrúaráðsins, en hann hefur einmitt
reynt að tefla þessa skák í gegn fyrir flokkinn og
er greinilegt að ekki dugar minna en stórmeist-
ari til, ef menn ætla sér að komast klakklaust
inn í endataflið.
Full samstaða
En nú boðar Margeir Pétursson loks að
ákvörðunar sé að vænta i vikunni. Þá muni full-
trúaráðsstjórnin ákveða hvað ,sé mönnum fyrir
bestu og ekki er að heyra á skákmanninum ann-
Biblísk hrynjandi
Sjálfsagt er stórmeistarinn vanur því að þurfa
að leika alls konar millileiki í erfiðum skákum
og þetta svar hans í DV í gær flokkast hiklaust
sem einn af hans eftirminnilegri millileikjum.
Hann minnir næst-
um á garðyrkju-
manninn Chancy
Garndener í Peter
Sellers-myndinni
víðfrægu, „Being
there“, þegar hann
talar hátíðlega um
samstöðu og einhug
um sjálfsagða hluti
og nær að fá þá til
að hljóma stór-
merkilega. Garri er
sérstaklega hrifinn
af setningunni um
að „þeir sem flytja
okkar mál á réttan
hátt muni fara með
sigur af hólmi“.
Setningin hefur
nánast biblíska
hrynjandi, og það
var ekki fyrr en við þriðja lestur að Garri áttaði
sig á því að hún þýddi í rauninni ekki neitt! En
Margeir nær hins vegar að draga fram yfirbragð
samstöðu og einingar um framboðsmál Sjálfstæð-
isflokksins í Reykjavik. Það í sjálfu sér er mikið
afrek og snilldarleg taflmennska - jafnel þó ein-
ingin snúist um það eitt að menn séu sammála
um að tefla fram sem
sterkustum lista! (\Affi,
Ólafur F.
Magnússon
borgar-
fulltrúi.
Margrét
Sverrisdótir
farin að veita
honum athygli.
Sérframboð Ólafs?
Karl Sigurösson skrifar:
Er nú ekki fulllangt gengið að slá
upp í fyrirsögnum spurningunni um
hvort örlög borgarinnar séu í höndum
Ólafs F. Magnússonar læknis og borg-
arfulltrúa sem hefur yfirgefið sinn
flokk í fússi? Og sem kannar nú við-
brögð annars pólitíkuss, sem er ekki
síður „firtinn fýr“, Sverris Hermanns-
sonar sem gekk út úr Landsbankan-
um með plastpoka sitt í hvorri hendi
og inn á Alþingi. Hlægilegt. Og skyn-
samlegt af ðlafi fyrrum landlækni að
vilja ekki vita af umleitan Ólafs nafna
síns, borgarfulltrúa, og segja að ólík-
legt sé að aldraðir hafi áhuga á að
ganga til sængur með öðrum póli-
tíkusum - enda framboði aldraðra
beint fyrst og fremst til þingkosninga.
Milljón á miða nóg
Jóhann Gunnarsson skrifar:
Nú hneysklast margir á hinum
geysiháu vinningum sem festa sig i
sessi hjá stóru happdrættunum.
Lottóinu og Víkingalottóinu. Pottur-
inn gengur ekki út, og því safnast
saman milljónirnar, allt upp í 30 til
40 í einum vinningi. Hver hefur ann-
ars að gera við að vinna þessar stóru
upphæðir? Jafnvel ekki hinn aumasti
allra aumra, fátæklingurinn eða fá-
vitinn hefur gott af því. Aðeins þeir
ríku, já, ofurríku, og alvöruríku,
gætu borið þessa „byrði“ því þeir eru
því vanir. Flestir aðrir verða flemtri
slegnir og síðan blindu og verða viti
sínu fjær, og upphæðin þrotin áður
en varir. Er ekki betra og farsælla,
minna og jafnara? Milljón á mann í
vinning er kappnóg hverjum Islend-
ingi, og fleiri njóta góðs af.
Hækkar verðlag
Kristbjög skrifar:
Mikið er látið
af því nú eftir
gildistöku evr-
unnar í Evrópu-
löndum, að hún
sé einn allsherjar
gleðigjafi, og það
er mikið brosað á
götum í Þýska-
landi (samv-
kvæmt frétta-
myndum þaðan)
en minna í Frakklandi og annars stað-
ar þar sem fólk saknar gömlu myntar-
innar). Inn á milli koma þó fréttir af
hækkuðu verðlagi á ýmsum sviðum í
þessum löndum. Og almenningur ekki
ýkja ánægður með þá framvindu. Nú
fréttist um að verð á ferðum járn-
brautarlesta í þessum löndum hafi
hækkað um 4,7%. Það þykir stórt
stökk upp á við og lofar ekki góðu fyr-
ir fólk sem notar mikið lestir, sem
hafa verið tiltölulega ódýr ferðamáti.
Ef svona heldur fram, er megnrar óá-
nægjuöldu að vænta víða.
Kuldaleg kveðja
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Ég fékk lítinn blaðsnepil inn um
bréfalúguna á heimili mínu alveg ný-
lega frá íslandspósti, þar sem mér
var tilkynnt að póstur yrði endur-
sendur þar sem nafn mitt er á hurð-
inni hafði verið rifið af en aukanafn
sett upp til bráðabirgða. Pósturinn
neitar þvi að setja bréf inn í húsið,
nema nafnið sé strax komið á hurð-
ina. Mér finnst að Islandspóstur hafi
ekki neinn rétt til að tilkynna endur-
sendingar að viku liðinni.
Á járnbrautar-
stöðinni
Vinsæll ferðamáti
geldur evrunnar.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.