Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.2002, Síða 28
/ 44
Tilvera
MÁNUDAGUR 4. FEBRÚAR 2002
J3V
Eg sé liósið
Listaklúbbur Leikhúskjallarans
verður í kvöld með dagskrá um
sænsku skáldkonuna Astrid
Lindgren sem lést 28. janúar, 94
ára að aldri. Hún hefur auðgað
líf margra kynslóða lesenda og
er vafalítið ástsælasti
barnabókahöfundur heims.
Dagskráin verður mjög
fjölbreytt, þýðendur lesa stutta
úrvalskafla úr verkum
Lindgren, flutt verða atriði og
söngvar úr leikritum hennar og
fjallað um höfundinn. Mikill
hópur fólks kemur fram sem
með einum
Krár
■ BINGO A KAUPFELAGINU Þaö er
tiivalið að styrkja gott málefni í kvöld
og skella sér á bingó á Kaupfélag-
inu. Allur ágóði bingósins rennur til
langveikra barna. Frábærir vinningar
í boði frá verslunum og fyrirtækjum
í miðbænum. Hingað til hafa
bingókvöldin heppnast mjög vel og
færri komist að en vilja. Þvi er um
að gera aö mæta tímanlega og
tryggja sér sæti. Bingóiö hefst
stundvíslega á slaginu kl. 9.
Klassík
■ HVAÐ ER TONLIST? I kvöld kl.
20 verður haldiö námskeiö á vegum
Endurmenntunarstofnunar Háskóla
íslands í samvinnu viö Salinn og
Kópavogsbæ. Jónas ingimundarson
fjallar um verk eftir W.A. Mozart und-
ir yfirskriftinni Hvað er tónlist?
Bíó
■ HRINGADROTTINSAGA I RAF-
EINP Stórmyndin Lord of the Rings
er sýnd I Rafeind kl. 20.
■ LA VIE PE BOHEME Aö þessu
sinni sýnir Filmundur myndina La vie
de boheme eftir finnska leikstjórann
Aki Kaurismaki. Hún er afar lauslega
byggö á bókinni Scenes de la vie de
boheme sem ópera Puccinis, La
Boheme, er einnig byggö á. Þar seg-
ir frá albanska listmálaranum
Rodolpho, rithöfundinum Marcel og
tónskáldinu Schaunard og Mimi,
hinni berklaveiku ástkonu
Rodolphos. Öll eiga þau viö sömu
vandamál að stríöa, aö hafa í sig og
á, og reyna af veikum mætti að
koma sér á framfæri. Myndin gerist
í París samtímans, þar sem hug-
myndin um hinn fátæka listamann
viröist meira en lítið kaldhæöin, og
persónurnar eru meira í ætt við hið
finnska alþýðufólk sem einkennir
myndir Kaurismáki en hina uþp-
höfnu hugmynd um listamanninn.
Meö aöalhlutverk fara þeir Matti
Pellonpáá og Kari Vánáánen, sem
eru kvikmyndaáhorfendum aö góðu
kunnir úr myndum á borö við Len-
ingrad Cowboys go to America. Aki
Kaursimáki er sjalfsagt þekktastur
fyrir þá mynd hérlendis en af öðrum-
myndum má nefna Ariel og I Hired a
Contract Killer. Myndin er sýnd t dag
í Háskólabíói, kl. 22.30.
Fundir og fyrirlestrar
Borgarfræðisetur boðar til ráðstefnu
í dag. Efnið er Ríki, borg og
sveitarfélög_ Stjórnskipuleg tengsl
og samskipti. Páll Skúlason,
haskólarektor, setur ráðstefnuna
sem hefst kl. 13.15. Áður en
ráðstefnan hefst flytja Davíð
Oddsson og Ingbjörg Sólrún
Gísladóttir ávörp. Fundarstjóri er Jón
Sigurðsson, bankastjóri NIB.
Ráðstefnan er haldin í Hátíðarsal,
Aöalbyggingu Háskóla Islands.
Sjá nánar: Líflö eftlr vinnu á Vísl.is
Þolinmæði er lykilatriði
- segir Elvar Þór Antonsson, sem smíðar togaralíkön í bílskúrnum
Bíógagnryni
Háskólabíó/Smárabíó - Gemsar ★ ★
Athyglisverö frumraun
Ari EEdjárn
skrifar gagnrýni
um kvikmyndir.
í bílskúr við Reynihólana á Dal-
vík er starfrækt skipasmíðastöð.
Kannski ekki í þess orðs fyllstu
merkingu, og þó. Húsráðandinn, El-
var Þór Antonsson, fæst nefnilega
við að smíða skipslíkön af íslensk-
um skipum í frístundum sínum. Og
þetta er ekki bara eitthvert dót sem
keypt er tilbúið og sett saman held-
ur vinnur hann þetta frá grunni.
Hann fer nákvæmlega eftir teikn-
ingum af skipunum i öllum smáat-
riðum og vinnur alit efni til sjálfur.
Nýjasta afurðin er líkan af Samherj-
askipinu Akureyrinni, fyrsta skip-
inu sem þeir Samherjafrændur
eignuðust.
Gamalt, lúið en gott skip
Líkanið af skipinu, sem áður hét
Guðsteinn, er eins og það var smíð-
að upphaflega. Siðan er búið að
breyta þvi mikið, meðal annars
lengja það og setja í það frystingu.
Enda þótt það sé nú orðið gamalt og
lúið er það enn í notkun. Þess má
geta að Akureyrin var annar frysti-
togarinn i ilota íslendinga, Örvar
DV-MYNDIR HALLDOR INGI ASGEIRSS0N
Elvar Þór Antonsson
Byrjaöi í flugvélamódelum og er kominn yfir i togarana.
Aflaskipið Akureyrin
Líkanið sem Eivar geröi af Akureyrinni, fyrsta skipi Samherjafrændanna.
fikta við að setja saman flugvéla-
módel og fljúga þeim. Eftir að hafa
föndrað talsvert við slikt langaði
hann til að gera eitthvað meira
krefjandi, og þar sem hann hafði
verið til sjós var fyrsta hugsunin að
smíða líkan af skipinu sem hann
var á, Björgúlfi EA. Þegar það líkan
var tilbúið, og menn fóru að skoða
það fóru að berast óskir um smíði
líkana af fleiri skipum.
Akureyrin er fjórða skipslíkanið
sem Elvar smíðar. Fyrst var það
Björgúlfur EA, þá kom Eyrún EA
frá Hrísey, Sigurbjörg ÓF 1 og nú
Akureyrin.
Og hann er ekki hættur. Hyggst
þó taka sér stutt frí en á vordögum
hefst hann handa við að smíða lík-
an af Stefáni Rögnvaldssyni EA.
Fleiri bíða reyndar en nöfn þeirra
verða ekki tíunduð hér. Næstkom-
andi sjómannadag mun Elvar svo
sýna þau líkön sem hann hefur
smíðað í Ketilhúsinu á Akureyri en
þar verða auk þess til sýnis skipa-
ljósmyndir.
Þolinmæði lykilatriði
Elvar segir að smfðin á Akureyr-
inni hafi tekið um 350 vinnustundir
enda greinilega um mikla ná-
kvæmnisvinnu að ræða. „Lykilat-
riðið í þessu öllu saman er þolin-
mæði og aftur þolinmæði ef maður
ætlar að vinna svona líkön,“ segir
skipasmiðurinn Elvar Antonsson að
lokum. -HIÁ
HU var sá fyrsti.
Elvar segir að
skipið sé smiðað í
hlutföllunum 1:50.
Skrokkurinn er úr
treQaplasti en yfir-
byggingin að mestu
úr PVC-plasti. Rekk-
verkið og fleira er
hins vegar úr áli og
nostrar Elvar við að
púsla því saman. Sigl-
ingaljósin, björgunar-
hringi og fleira smá-
legt kaupir hann hins
vegar tilbúið frá
dönsku fyrirtæki.
Líkanið af Akur-
eyrinni er þegar selt
en Elvar segir að
kaupandinn vilji ekki
láta nafns sins getið.
Flugvélamódel
upphafið
Elvar segir að upp-
hafið af þessu öllu
saman hafi verið að hann fór að
______M
Gulli
Sprengir salinn úr hlátri hvað eftir annað.
Gemsar er fyrsta íslenska ung-
lingamyndin og sem slík nýtur
hún góðs af því að vera ekki enn
ein myndin í einhverjum flokki.
Hér er á ferðinni eitthvað nýtt
sem enginn hefur séð áður og
því er um gera að stökkva á tæk-
færið og gera upplifunina. Mika-
el Torfason byrjar myndina
þannig að hann gerir ljóst að
þetta er ekki venjuleg kvikmynd.
Til að brjóta upp söguna beitir
Mikael sama bragði og Róbert
Douglas í Islenska draumnum og
klippir annað slagið inn viðtöl
við sögupersónurnar þar sem
þær tjá sig um hin og þessi mál-
efni. Við höfum því tvískipta
mynd, önnur er í viðtalsformi,
hin samanstendur af leiknum at-
riðum. En einn stærsti galli
myndarinnar er hversu lítið
samræmi er á milli þessara við-
tala og hinnar eiginlegu „sögu“
myndarinnar. Ég skil ekki hvers
vegna karakter eins og Gulli, sem
fær svoleiðis að rokka i viðtölunum
og sprengir salinn úr hlátri hvað
eftir annað með hrikalegum sögum
af sjálfum sér, hefur síðan svona lít-
ið að segja í sjálfri sögunni. Hann er
góð týpa og efni í góða sögu en þeg-
ar honum bregður fyrir í leiknu at-
riðunum þá er þaö allt og sumt.
Honum bregður bara fyrir; hann
muldrar kannski nokkrar setning-
ar, þakkar fyrir sig og lokar á eftir
sér hurðinni.
Þótt viðtalsenumar séu vissulega
skemmtilegar og fjandi vel leiknar
fóru þær samt aðeins að pirra mig
þegar tók að líða á myndina. Maður
má nota svona trix til að kynna
sögupersónurnar en fyrr má nú rota
en dauðrota. Einnig vil ég minnast
á hversu skýr munur er á frammi-
stöðu leikaranna í viðtalssenunum
og leiknu atriðunum; þetta er eins
og að flakka á milli tveggja heima.
Þegar persóna tjáir sig i viðtali er
hún með eigin einkenni, segir frá á
sinn hátt, hikar á sinn hátt og þar
fram eftir götunum. En þegar hún
er komin í leikið atriði, eins og t.d.
atriðið í bílskúrnum, þá glatar hún
öllum sérkennum, missir allan
karakter og verður hálfgerð mál-
pípa höfundar.
Pæling. Hliðarsögur verða að
engu, t.d. sagan af Ómari bróður
Kristínar. Eins og kemur fram
tvisvar eða þrisvar þá hefur hann
verið dæmdur í fangelsi fyrir
nauðgun. En hvenær fær maður að
sjá þetta hafa virkileg áhrif á sög-
una? Aldrei. Kristín vill missa mey-
dóminn eða vill hún það ekki? Ég
náði því heldur ekki. Eina persónan
sem mér fannst virkilega ná til mín
var Doddi, hann var virkilega vel
leikinn af Andra Ómarssyni og datt
aldrei úr karakter.
í raun er hálferfitt að velja sér
það sem maður vill segja um þessa
mynd, það kemur svo margt til
greina. Ég ætla aðeins að hlaupa
yfir það helsta; myndatakan er
skemmtileg og klippingin er ansi
flott á köflum. Um tónlistina er lítið
hægt að segja, hún samanstendur af
frumsömdu efni dr. Gunna og síðan
endalausu úrvali af annarri tónlist
en er alltaf svo lágberandi að maður
tekur eiginlega ekki eftir henni.
Sem er synd. Handritið, eða sagan,
flækjan eða hvað maður á að kalla
þetta, er veikasti punktur myndar-
innar. Mikael er með allt þetta góða
efni í höndunum en veit því miður
ekki hvað hann á að gera við það.
Það er sennilega versti löstur
myndarinnar; það gerist ekki
neitt í henni í einn og hálfan
klukkutíma. Leikstjórn Mikaels
er hins vegar góð, fer oft á flug
og það er ekki að sjá að þarna sé
á ferðinni óreyndur leikstjóri.
Ég leyfl mér að segja að ég bíð
spenntur eftir annarri mynd frá
manninum.
Ég get ekki sagt að Gemsar sé
góð eða slæm, skemmtileg eða
leiðinleg, vel leikin eða ekki því
hún er þetta allt saman. Þessi
mynd er svo mismunandi að það
er oft erfitt að átta sig á henni.
En það er líka sjarminn við
hana, það er eitthvað attitjúd,
einhver hroki í þessu öllu saman
... þetta er hálfgerð pönk-kvik-
mynd. Annars veit ég ekki ...
John Cassavetes sagði að þegar
maður færi i bíó þá hataði mað-
ur að sjá eitthvað nýtt, skrýtið
og óeðlilegt og færi því að öskra og
væla og heimta venjulegt plott með
venjulegum persónum í staðinn fyr-
ir einhverja framúrstefnu-djöfla-
sýru sem gengur ekki út á neitt ...
en síðan 10 árum seinna þá myndi
maður ennþá eftir myndinni. Það er
svipað í gangi hjá mér; ég er reynd-
ar ekki að öskra og væla í þessum
dóm, en ég veit hins vegar að eftir
10 ár þá mun ég ennþá muna eftir
Gemsum.
Leikstjórn og handrit: Mikael Torfason.
Kvikmyndataka: Jakob Ingimarsson.
Hljóöhönnun Huldar Freyr Agnarsson.
Búningar: Svanhildur Siguröardóttir. Tón-
list: Gunnar Lárus Hjálmarsson. Leikar-
ar: Halla Vilhjálmsdóttir. Andri Ómarsson,
Guölaugur Karlsson, Matthías Matthias-
son, Kári Gunnarsson o.fl.