Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.2003, Blaðsíða 16

16
FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 2003
FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 2003
17
DV
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aöalritstjóri: Óli Björn Kárason
Rltstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíð 24,105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyrí: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plótugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgialds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Hverjir eru svona illa staddir?
„Hverjir eru svona illa staddir?"
spurði Ólafur Ragnar Grímsson, for-
seti íslands, í nýársávarpi sinu. Þá
hafði hann lýst þeirri þversögn að í
góðæri, þegar ílestir íslendingar hefðu
notið farsældar, ykist fátækt hér á
landi. Forsetinn vitnaði til lýsinga
góðgerðastofnana og sagði að sífellt
fjölgaði þeim sem leituðu ásjár í neyð,
ættu ekki fyrir mat og væru svo bjarg-
arlausir að þeir gætu ekki klætt börn
sín eða leyst út nauðsynleg lyf.
„Hvar er fátæktin orðin daglegur gestur?“ spurði Ólafur
Ragnar enn fremur og svaraði því með því að benda á breið-
an hóp þjóðfélagsþegna, ungar mæður, láglaunafólk, ein-
stæðinga, aldraða, sem eingöngu hefðu úr einfóldum lífeyri
að spila, og öryrkja sem lifa við lágmarksbætur. „Öryggis-
netið sem við héldum að væri traust og víðtækt og töldum
höfuðkost á íslenskri velferð er í raun svo götótt að þúsund-
ir megna ekki af eigin rammleik að framfleyta sér og sín-
um,“ sagði forseti íslands og bætti við: „Það hefur verið ein-
dreginn þjóðarvilji að hér væru öllum tryggð lágmarkskjör,
að velferðin væri sömu ættar og ríkir með frændum okkar á
Norðurlöndum, að aldraðir og sjúkir, einstæðingar og barn-
margar fjölskyldur þurfi ekki að líða skort.“
Um þjóðarviljann þarf ekki að efast. DV hefur m.a. í vet-
ur vakið athygli á þeim fjölda sem þurft hefur að sækja styrk
til góðgerðastofnana. í kjölfar viðtals við unga, einstæða
móður, sem ekki náði endum saman, kom fram ríkur vilji al-
mennings til aðstoðar. Það sem á skortir er hins vegar að
leggja mat á vandann, finna út með vissu hverjir eru verst
settir og hvað veldur því að þeir hópar hafa orðið út undan.
Þegar það liggur fyrir verður að grípa í taumana og útrýma
því ástandi sem er ólíðandi og óþarft í samfélagi sem al-
mennt hefur það gott.
Finna þarf út hvar og hvers vegna velferðarkerfi okkar
bregst. Forseti íslands sagði í ávarpi sínu að fjöldi hinna fá-
tæku ykist ár frá ári, í vaxandi mæli fólk í fastri vinnu, en
launin dygðu ekki fyrir brýnum útgjöldum sem ekki væri
hægt að komast hjá. Samt er frá því greint í fréttabréfi Kjara-
rannsóknarnefndar að regluleg laun, frá þriðja ársfjórðungi
árins 2001 til þriðja ársfjórðungs nýliðins árs, hafi hækkað
umfram vísitölu neysluverðs og kaupmáttur því aukist. At-
vinnuleysi hefur að sönnu aukist að undanfórnu en félags-
málaráðherra benti á í DV í gær að atvinnuleysisbætur
hefðu hækkað um 5 prósent á gamlársdag. Ráðherrann telur
forseta íslands raunar hafa tekið of djúpt í árinni með lýs-
ingu sinni. Ástandið sé ekki eins dökkt og hann hafi lýst.
Hversu alvarlegt ástandið er þarf að kanna og finna ráð til
bóta. Þótt ráðherra máli það ekki jafn dökkum litum og for-
seti segja biðraðir fólks hjá góðgerðastofnunum óneitanlega
sína sögu. Því er athyglisverð tillaga forsetans um sameigin-
legt átak verkalýðshreyfingar, ríkisvalds og sveitarstjóma til
að vinna bug á fátæktinni, líkt og sömu aðilum tókst í bar-
áttu við verðbólguna. Forsetinn hét í ávarpi sínu á forystu-
sveit launafólks, sem á liðnu ári var í fararbroddi andófsins
gegn verðbólgunni, að veita nú sams konar leiðsögn í
glímunni við fátæktina, að tengja saman ríkisvald og sveit-
arstjórnir, áhrifafólk í atvinnulífi og liðssveitir í hjálpar-
starfi.
Grétar Þorsteinsson, forseti Alþýðusambands íslands,
fagnar þessari áskorun og segir að sambandiö muni leggja
fram tillögur um lausn á þessum vanda í byrjun næsta mán-
aðar og efna til viðræðna um fátækt bæði við ríkisvaldið og
sveitarfélögin. Samvinna í kjölfar þeirra viðræðna ætti að
svara spurningu forseta íslands um það hverjir em svona
illa staddir og leiða jafnframt til úrbóta.
Jónas Haraldsson
DV
Skoðun
(Hæpnar) Leikfléttur þaulsætins borgarstjóra
Jón Valur
Jensson
ættgreinir og
guöfræöingur
Réttlát lausn er fundin á
framboðsmálum Ingibjarg-
ar Sólrúnar borgarstjóra -
lausn sem hún í lengstu
lög vildi forðast. Hafi hún
í alvöru talið sig komast
upp með að hefja sem
borgarstjóri baráttu sem
saxar á fylgi allra flokka,
annarra en hennar eigin
og Sjálfstæðisflokks,
þá vekur það - eins og
margt annað í þessu
samhengi - efasemdir
um pólitíska dómgreind
hennar.
Ingibjörg Sólrún er vissulega mik-
ilhæf baráttukona þótt seint verði
séð að hún hafl unnið stórvirki fyrir
borgina. Hvaða stórvirki? Að hafa
nægjanlegt íbúðaframboð og lækka
frekar en hækka húsnæðiskostnað
fólks? Ævintýrið í Grafarholti?
Markviss atvinnuuppbygging sem
hamlar gegn flótta fyrirtækja til ná-
grannasveitarfélaga?! Skipulagsmál,
Sundabraut, umferðaröryggi við
Miklubraut og Kringlumýrarbraut?
Kannski félagsmál og snjallar til-
færslur til að fela vaxandi skuldir
borgarbúa? Eyðslan í Línu-Net og
Orkuveituhöll? Hækkanir á gjald-
skrá leikskóla o.fl. eftir kosningam-
ar sl. vor?
Rómverskir valdhafar töldu væn-
legt tO fylgis að bjóða alþýðunni
brauð og leika. En hver verður var
við sérstakar ráðstafanir hjá R-list-
ir áttu að styðja hana áfram til
mannvirðinga, já, beita sér eins og
uxar fyrir hennar pólitíska vagn,
þótt á bak við væri hún að lokka frá
þeim kálfana.
Hún ætlaðist sem sé til þess að
samstarfsflokkamir (hér eftir sam-
keppnisflokkar, raunar andstæðing-
ar hennar í slagnum um kjörfylgi)
veittu henni áfram brautargengi í
pólitik og nú til enn metnaðarmeiri
embætta!
í stjórn með Sjálfstæöisflokki?
Svo em menn að tala um vinstri-
stjóm! Vilja „Rauðgrænir" og Fram-
sókn rlkisstjóm með flokki sem
brytjar þá í smátt og stendur yfir höf-
uðsvörðunum á hertoga Framsókn-
ar? Gerir fólk í alvöra ráð fyrir að
anum til að hjálpa fátækum Reyk-
víkingum að afla sér matar? Hitt
hefur borgarstjórinn verið drjúg-
ur við - að auglýsa sig með uppá-
komum og púðurskotum eina nótt
á ári, sk. Menningamótt, sem er
auðvitað mjög spennandi en ekki
kraftaverk. Eina kraftaverkið var
að halda saman þeim sundurleitu
öflum sem að R-listanum standa.
Ögranir og trúnaðarbrestur
Goðsögnin um að Ingibjörg
væri ómissandi sem eina borgar-
stjóraefni vinstriaflanna heyrir
nú sögunni til - mest fyrir henn-
ar eigin tilverknað. Samtímis
koma upp efasemdir um hæfni
hennar til að viðhalda trúnaði
samstarfsaðila í stjómmálum.
Ekki vantar á að hún hafi kjör-
þokka, munninn fyrir neðan nefið
og fallegt bros. En lýsti það ekki
ótrúlegri tilætlunarsemi að telja
eðlilegt að sitja sem fastast sem
borgarstjóri um leið og hún herj-
ar á bandalagsflokka sína? Skó-
sveinar hennar tóku fullan þátt í
þessu, gripu til frýjunarorða um
Framsókn og Vinstrigræna, töl-
uðu um taugaveiklun, skjálfta,
uppnám og hræðslu við framboð
Ingibjargar, sögðu hina flokkana
ganga harkalega gegn borgar-
stjóra, hæddust að því að Alfreð
og Árni Þór hefðu hvorugur haf-
izt til virðinga án hennar. Hafði
þó Alfreð verið mun lengur sam-
fleytt í borgarstjóm en hún og
átti fleiri kosta völ en Ingibjörgu
var sýnt um að viðurkenna.
Það var ekki afrek Ingibjargar
að stofna R-listann, það voru fjór-
ir, seinna þrír flokkar, sem lögðu
þar saman, það voru þeir sem
veittu henni brautargengi. Ekki
lét hún svo lítið að tilkynna þeim
áform sín áður en hlaupið var
með þau í fjölmiðla fyrir jól. Samt
áttu þeir að hampa henni áfram
sem virðulegu sameiningartákni
Reykvíkinga, henni sem þá var orðin
sundrungartákn. Það fékkst hún
ekki til að viðurkenna; vildi alls ekki
sleppa sínu. Enginn blettur mátti
falla á geislabauginn. Hinir flokkam-
„Goðsögnin um að Ingibjörg væri ómissandi sem
eina borgarstjóraefni vinstriaflanna heyrir nú
sögunni til - mest fyrir hennar eigin tilverknað.
Samtímis koma upp efasemdir um hæfni
hennar til að viðhalda trúnaði samstarfsaðila
í stjómmálum.“
ann með þvi að fullvissa þá og sam-
starfsflokkana hátíðlega um að hún
myndi helga sig borgarmálunum ein-
um næstu fjögur ár. Hefur hún trú-
lega öðlazt 8. sætið og þar með emb-
ættið út á atkvæði sem hún fékk með
aðferðum sem verður ekki líkt við
annað en blekkingar.
Átti menn sig á óskammfeilni Ingi-
bjargar getur fléttan hæglega brugð-
izt þannig að hún verði á endanum
hvorki þingmaöur né ráðherra; ein-
ungis óbreyttur borgarfulltrúi og
varaþingmaður, komin á byrjunar-
reit.
Þungvæg kerfisbreyting
Reyndar er önnur flétta að auki
sem fréttaskýrendur taka ekki eftir -
það er skipting Reykjavíkur í tvö
kjördæmi. Menn ímynda sér að það
hafi verið „slys“. Allir eru hundóá-
nægðir yfir þessu: að skera borgina í
tvennt, að fá ekki að krossa við sina
eftirlætisleiðtoga - menn vita ekki
einu sinni fyrr en daginn fyrir kosn-
ingar hvar skiptingin verður! Vita-
skuld gerðist svo þungvæg kerfis-
breyting ekki fyrir einskæra tilvilj-
un; hún hefur verið þaulskipulögð
hjá okkar æðstu herram (kannski
með ókeypis ráðgjöf frá Landssam-
bandi kvótagreifa); skiptingin í tvö
9-11 manna kjördæmi er tilsniðin tU
að þurrka út Frjálslynda flokkinn.
En þegar þessi nýskipun fer að
hitta fyrir sjálfan kvótakeisarann
HaUdór Ásgrímsson hefur hún
breytzt i það búmerang sem hún átti
aldrei að verða - og HaUdór óttast að
verða höfðinu styttri! Þannig geta
þessir háu herrar og frúr fallið á eig-
in bragði. - Hikstalaust getum við
bókað að þetta verða spennandi
kosningar!
þessir flokkar verði ginnkeyptir
fyrir samsteypustjóm með Sam-
fylkingunni? Og hver vUl
hreina vinstristjóm? Þá er væn-
legrá fyrir VG að mynda stjóm
með Sjálfstæðisflokki þar sem
þeir eiga von á 5-6 ráðherrastól-
um í stað mun færri í þríhöfða
vinstristjóm. En vita mega
menn að það verður Samfylk-
ingin sem á eftir að sækja á um
að fara í stjórn með Sjálfstæðis-
flokknum!
Framsóknarmenn áttu koU-
gátuna um að þetta væri
„skoUaleikur á aðventu": Össur
lét eins og hér væri tækifæri tU
að berjast fyrir nýrri stjórn
jafnaðarmennskunnar, Ingi-
björg hélt því fram að hún
myndi ekki stuðla að fram-
haldslífi Davíðs í landsmálum,
en þetta eru innantóm orð, þau
eiga eftir að biðla tU Sjálfstæð-
isflokks um stjómarmyndun!
Falla þau á eigin bragöi?
Ingibjörg sýndi það uppgerð-
arlitiUæti að taka „varamanns-
sæti“ á listanum. Sá leikur
dregur einfaldlega dám af
klókri aðferð hennar tU að fá
sem flest atkvæði í „baráttusæt-
ið“ (8. sæti) i borgarstjórn. Á
sama tíma gerir hún opinskátt
að hún sé reiðubúin að verða
forsætisráðherra en hefur í
lengstu lög vUjað halda borgar-
stjórastólnum ' þangað tU. Er
þetta nú alveg laust við hroka?
Annað uppgerðarlítiUæti hennar, að
hún væri bundin trúnaði við þá sem
kusu hana sem borgarstjóra, stang-
ast UlUega á við þá staðreynd að hún
vélaði kjósendur tU fylgis við R-list-
Sandkom
sandkorn@dv.is
Sturlu állir vegir fœrír - nœstum því...
Sem kunnugt er eru Vegagerðin og
Reykjavíkurborg ekki sammála um hvar
skuli leggja Sundabraut, nýjan þjóðveg
úr austurborg Reykjavfkur yfir í KoUa-
fjörð. Ágreiningurinn er um þverun
Kleppsvikur; Vegagerðin viU ódýra leið
innarlega á landfyllingu en borgin viU
heljarmikla hábrú frá Sundahafnarsvæð-
inu. Draumaleið borgarinnar er aUt að
þremur miUjörðum króna dýrari og vitanlega aðalmálið
hver eigi að borga mismuninn.
Það mun hugsanlega koma í hlut Sturlu Böðvarsson-
ar samgönguráðherra að úrskurða um það. í 29. grein
vegalaga segir nefnUega að ef þjóðvegur er að ósk sveit-
arstjómar lagður annars staðar en Vegagerðin telur
æskUegt sé Vegagerðinni heimUt að krefja viðkomandi
sveitarfélag um viðbótarkostnað. Rísi ágreiningur um
réttmæti slíkrar kröfu eða fjárhæð skuli vísa málinu tU
samgönguráðherra tU úrskurðar.
Það viU svo tU að þessu lagaákvæði hefur aldrei ver-
ið beitt. Og aðeins einu sinni hefur staðið tU af hálfu
Vegagerðarinnar að beita því. Það var þegar sveitar-
stjómin I Stykkishólmi vUdi endUega láta leggja nýjan
og glæsUegan veg inn í þorpið. Vegagerðin veifaði þá 29.
greininni framan í sveitarstjórann, sem leist ekki á blik-
una og féU snarlega frá hugmyndinni. Téður sveitar-
stjóri var enginn annar en Sturla nokkur Böðvarsson ...
Davíð stundvís
Samkvæmt venju mættu forystumenn
stjórnmálaflokkanna í KryddsUdina, ára-
mótaspjaU Stöðvar 2, á gamlársdag. Dav-
fð Oddsson hefur aUtaf mætt of seint í
þennan þátt vegna þess að hann tekur
upp áramótaávarp sitt í RÚV um sama
leyti og Kryddsíldin byrjar. Að þessu
sinni var fyrirkomulagi KryddsUdarinn-
ar breytt og spjaUi stjómmálaforingjanna
seinkað nokkuð, meðal annars tU þess aö Davíð gæti
verið með frá byrjun. Davíð brást hins vegar ekki aðdá-
endum sínum og mætti of seint eins og fyrri daginn -
eða öUu heldur: stundvíslega ...
Ummæli
Enn höggvið
„Ingibjörg Sólrún [sagði] í gær-
kvöldi [mánudag] að það hefði ekki
verið til neins að spyrja samstarfs-
flokkana hvort hún mætti fara í fram-
boð af því að hún hefði vitað að þeir
myndu hafa sagt nei. Hvers konar
framkoma er þetta í samstarfí Uokka?
Þetta er í besta filviki vanþekking á
grundvaUarreglum i samstarfi og í
versta tUviki „svik að yfirlögðu ráði“.“
Valgeröur Sverrisdóttir á vef sínum.
Eitt skref enn
„Ég hef þá trú að Samfylkingin verði
það afi sem henni var ætlað og að það
afl verði staðfest í kosningunum í vor
og síðan innsiglað árið 2007. Þessa skoð-
un mína byggi ég á því að flokkurinn
hefur skýrt stefhu sína verulega, hann
hefur hægt og hægt talað fyrir frjáls-
lyndari skoðunum auk þess sem hann
er eini flokkurinn sem ber hag almenn-
ings fyrir bijósti í Evrópumálum. Síð-
ast en ekki síst eru verulegar líkur á
því að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
muni verða leiðtogi flokksins í næstu
kosningum enda væri það fádæma
skammsýni og skortur á vUja tfl að
grípa tækifæri ef flokksforystan myndi
ekki gera allt sem hún getur tU aö kalla
Ingibjörgu í leiðtogasætið, með hvaða
hætti sem það nú yrði.“
Hreinn Hreinsson á Kreml.is.
Ungmennafélags-
andinn góði
„Það er söknuður af Ingibjörgu sem
borgarstjóra, en maður kemur í
manns stað, og fagna ég því að svo
ágætur maður sem Þórólfur Árnason
komi í hennar stað. Ekki síst þegar ég
heyrði að hann væri þekktur fyrir að
stjórna með ungmennafélagsstU í þeim
fyrirtækjum sem hann hefði starfað,
slíkt spUlir ekki fyrir.“
Anna Kristinsdóttir borgarfulltrúi á
Hriflu.is.
Fáheyrð fásinna
„Ingibjörg Sólrún hrakin frá völd-
um.“ Þannig hljóðar forsíðufyrirsögn
Fréttablaðsins í dag [mánudag]. Slík
fásinna er fáheyrð þar sem staðreynd-
ir málsins eru að Ingibjörg fómaði R-
listanum fyrir Samfylkinguna. Full-
yrðingin er því niðurlæging fyrir
Fréttablaðið og aUa þá sem líta málið
sömu augum.“
Guömundur Freyr Sveinsson á
Maddömunni.is.
Alvara fjármálalífsins
„Er einsdæmi, að boðið sé upp á stórlega niðursett
verð, rýmingarsölur og önnur kjaraboð nœrri allt
áríð. Einhver hlýtur á endanum að bera skarðan hlut
frá borði ef vörur eru seldar í stórum stíl langt undir
kostnaðarverði. “
Fyrir nokkru hitti höfund-
ur góðkunningja sinn á
förnum vegi. Er sá víð-
frægur dálkahöfundur og
landskunnur háðfugl.
Tóku menn tal saman og
ræddu lítillega pistla hvor
annars. Varð niðurstaðan
sú að dálkar viðmælanda
höfundar væru almennt
hnyttnir enda kímnigáfan
í góðu lagi og skortir eigi
kaldhæðni en aftur á móti
væri fátt skondið við fjár-
mál og annað slíkt sem
væri oft umfjöllunarefni
höfundar.
Um áramót er iðulega litið yfir
farinn veg og horft fram á við, reynt
að vega og meta hvað nýtt ár kunni
að bera í skauti sér. Einkenni ís-
lensks þjóðarbúskapar um nokkmra
ára skeið allt fram á árið i fyrra er
hin gríðarlega þensla sem var meira
og minna drifin áfram af mikilli
skuldasöfnun og litlum þjóðhagsleg-
um sparnaði, enda hlaut hún óhjá-
kvæmilega að taka enda þar sem öll-
um var ljóst að ástandið var á engan
hátt sjálfbært, öndvert við vöxt sem
drifinn er áfram af fjárfestingu sem
fjármögnuð er með innlendum
sparnaði. Slfkur vöxtur er einkum
einkennandi fyrir ríki sem hefur
ekki náð langt á þróunarbraut og er
oft skilgreindur sem flugtak.
Erlendar lántökur era eðlilegar í
hnattvæddu þjóðfélagi en miklu
máli skiptir hvernig þeim er varið,
hvort þær eru notaöir að miklu
leyti til að fjármagna neyslu sem
skilur fátt eftir þegar að skuldadög-
um kemur eða til að fjármagna fjár-
festingu í byggingum, vélum, tæk-
um og mannauði sem verður síðan
undirstaða hagvaxtar sem byggður
er á traustum gmnni þar sem um
sjálfbæran stöðugan vöxt er að
ræða, eigi ógnað með óbærilegum
skuldum einstaklinga og fyrirtækja.
Litt grundaðar forsendur
Hætt er við að í undangengnu
góðæri, innan gæsalappa, hafi ýms-
ir, bæði einstaklingar og fyrirtæki,.
reist sér millustein um háls í bjart-
sýni sinni sem jaðrað hefir við
glópsku eins og tölur um vaxandi
gjaldþrot og árangurslaus fjárnám
sýna. Reginmunur er á raunsæi,
byggðu á traustum grunni, óskyldu-
mÝ barlómi sem aldrei getur leitt
til framfara eða glópsku sem á sér
lítt ígrundaðar forsendur. Aðgát
skal höfð, byggð á köldu mati og
skynsemi, þar sem borð er haft fyr-
ir báru, gert ráð fyrir hinu versta
þar eð hið góða sakar ekki.
Fyrir um tveimur áram, þegar
innflutningur bifreiða var sem mest-
ur, benti höfundur á að brátt myndi
draga úr innflutningi bifreiða þar
sem komið væri að mettunarmarki.
Einkabifreiðaflotinn væri orðinn
stærri en næmi fjölda útgefinni öku-
skírteina og samkvæmt reynslu yrði
lítið um afoll á næstu áram úr
yngstu árgöngum flotans sem væru
stórir. Engu að síður heyrðust radd-
ir sem töldu að þáverandi innflutn-
ingur gæti haldið áfram um ókomin
ár. Fregnir herma nú að bifreiðaum-
boð hafi fengið skell þar sem for-
svarsmenn þeirra hafi vanmetið
mettunarstig markaðarins.
Á áranum eftir seinni heims-
styrjöldina vora einkum tvö ríki
sem skáru sig úr vegna mikils vaxt-
ar og viðgangs. Voru það Þýska-
land og Japan. Oft var rætt um
þýska kraftaverkið og japanska
undrið. Nú bregður svo við að
einmitt þessi ríki eiga við hvað
mesta efnahagsörðugleika þróaðra
ríkja að stríða. Eiga þeir að miklu
leyti rætur sína að rekja til slakrar
eftirspumar innanlands auk þess
sem töpuð útlán bankakerfis ríkj-
anna, sem ekki hafa verið tekin
föstum tökum, skapa vissa ógn.
Jafnvel í hraðvaxtarlandinu Kína
er talið að lán í bankakerfinu sem
ekki eru eignir fyrir séu um 56 þús-
und milljarðar króna.
íþyngjandi skuldaþættir
Vegna hinnar miklu og vaxandi
skuldsetningar einstaklinga og fyr-
irtækja á íslandi er ekki útilokað
að íslenskt hagkerfi gæti lent í
stöðnun eða samdrætti um nokkurt
skeið eins og gerðist á árunum 1988
til 1993, þótt ekki verði fullyrt um
það hér og nú. Skuldaþættir þessir
era metnir hátt í tvær biújónir
króna og hljóta að reynast íþyngj-
andi þegar kemur að fjárfestingu og
neyslu.
Útsölur á jólum sem ættu að vera
ein helsta vertíð verslunar benda
til þess að einhvers staðar í kerfinu
sé slaki er ekki var ráð fyrir gert.
Er einsdæmi að boðið sé upp á stór-
lega niðursett verð, rýmingarsölur
og önnur kjaraboð nærri allt árið.
Einhver hlýtur á endanum að bera
skarðan hlut frá borði ef vörur eru
seldar í stórum stíl langt undir
kostnaðarverði.