Dagblaðið Vísir - DV - 14.03.2003, Blaðsíða 6

1.- 2. FEBRÚAR
Snjór og meira af snjó.
Renndum okkur í Stoderzinken
og gerðum okkar fyrstu tilraun-
ir við að filma freeride. Tókum
heimspekilega ákvörðun um
að allra best væri að smella sér
til Miinchen á útivistar- og
íþróttavörusýningu. Brennd-
um þangað í einum grænum.
Þræddum þar hinar ýmsu
knæpur og bjórkjallara. Almenn
ölvun sveif svo á mannskapinn
og grunnt á vitleysisgangin-
um. Á Hard Rock fór
allt úr böndunum
og Svanur rúll-
aði viljandi
niður stiga,
Ingó múnaði
á allan sal-
inn og sett-
ist í hland-
skál ... Gott
kvöld end-
aði svo með
því að ég
og Elli
sváfum
undir berum
himni og
Svanur og
Ingó í bílnum.
Vöknuðum í 8
stiga frosti á
bílastæði nálægt
sýningunni. Keyrð-
um 35 ktlómetra
örvæntingarfullri leit
að Burger King, fund-
um hann ... lokaðan.
Torfi Yngvason
leyfir lesendum
Fókuss að líta í
dagbókarfærslur

7. FEBRÚAR
Bluebird í St. Anton. Renndum okkur nærri St.
Christoph og annars staðar þar sem púðrið var ósnert. Snjó-
flóðahætta var metin upp á fjóra af fimm mögulegum svo að
við tókum ekki mikið af sénsum. Elli og Ingó fóru þó ansi
harða leið og komust lífs af. Keyrðum svo um nóttina til Bern
og gistum hjá Sveinborgu vinkonu okkar í 14 fermetra
kytrunni hennar.
8. FEBRÚAR
Keyrðum frá Bem til Nendaz sem er lítill
skíðabær í Siondalnum í Sviss. Þar í Olpunum
ofan við bæinn er eitt allra stærsta skíða-
svæði Evrópu „4 valees". Verbier og Thyon
er bæði hluti af þessu svæði. Við leigðum
okkur aldagamalt chalet fyrir lítið og
komum okkur fyrir til vikudvalar.
9. FEBRÚAR
Vöknuðum snemma og púsluðum
11. FEBRÚAR
Bluebird dauðans í Verbier. Þar er fínn parkur en hann var
ekki sheipaður, þama var þó stórt tabletoprail. Strákamir
reyndu við það fram eftir degi og fóru svo á bigjump sem var
þama í ágætis ásigkomulagi. Gleymdum okkur aðeins í æs-
ingnum og lögðum of seint af stað heim, sem varð að verulegu
vandamáli vegna þess að Verbier er lengst í burtu frá Nend-
az (heim) og það þarf að taka haug af lyftum til að komast
þangað sem aílar eiga það sameiginlegt að loka á fyrir fram
ákveðnum tíma en eftir rifrildi við lyftuvörð komust allir
heim. Heima hentum við því nauðsynlegasta í bakpoka og
lögðum af stað til Val d’lsére í Frakklandi með viðkomu í
Chamonix og Pocoloco (þar fæst besti rottuborgari í
heimi). Lentum í smávægilegum skakkaföllum vegna slæ-
legs korts sem var upphaflega af Evrópu en innihélt nú aðeins
hálft Frakkland og slangur af Sviss. Af þessum sökum varð
seinni helmingur keyrslu okkar svokallað giskdriving með
misjöfnum árangri en óumdeilanlega réttri niðurstöðu ... að
lokum.
12. FEBRÚAR
Vöknuðum snemma til að kanna nýtt svæði. Ég veit ekki
hvort ég er eitthvað bilaður en mér finnst hvert svæði sem ég
heimsæki vera stærra en hin fyrri. Eitt er þó hægt að segja
með fullri vissu, Val d’lsére er hlussustórt. Þama eru 3 park-
ar og möguleikamir á freeride endalausir. Val d’lsére er al-

FRflKKLflND
ÞYSKALAND
SVISS
Sankt flnton ,
flUSTURRIKI
Chamonix
flvoriaz^"
Val d’lsere
Villach
ÍTflLÍfl
Um síðustu mánaðamót lögðu fjórir drengir af stað í roadtripp um Evrópu með það að markmiði að
elta snjóinn. Ferðalagið byrjaði á bílaleigubíl í Frankfurt en þaðan fóru þeir til Austurríkis, Sviss og
Frakklands. Á 21. degi náðu þeir Torfi G. Yngvason, Erlendur Þór Magnússon, Ingólfur Olsen og Svanur
Daníelsson að leggja að baki 6253 kílómetra, haug af snjó og slatta af rennsli. Torfi skráði ferðasög-
una sem birtist hér í grófum dráttum.
Snjórinn eltur um Evrópu
5. FEBRÚAR
Fokk hvað það er búið að snjóa! Tyrol er að dmkkna og all-
ir Alpamir með. Fórum í St. Anton og skyggnið var ekki upp
á marga fiska, það var sko vegna þess að það hættir ekki að
snjóa ... en púðrið! ? Jesús, María, Jósef og púðrið! Ingó jibbaði
á nýja sérhannaða púðurbrettinu sínu og Svanur týndi skíða-
passanum sínum. Renndum okkur samt allan daginn í fersk-
um snjó og trjám.
30. JANÚAR
Keflavík-Frankfurt í bítið og AK-Extreme Team lagt af
stað í enn eitt Roadtrippið. Eins og öll góð ferðalög byrjaði það
meðrugli og nóg af því. Hverjum hefði dottið í hug að til þess
að fá bílaleigubíl afhentan þurfi að framvísa ökuskírteini og
vísakorti? Það er möguleiki að flestir, kannski allir í heimin-
um, viti þetta en ekki hafði þetta hvarflað að okkur. Upp-
hófúst nú stórkostlegar samningaviðræður við pulsu-Þjóð-
verjakonu sem endaði með samningi upp á 16 þúsund kall í
tryggingu. 16 þúsund kall í tryggingu, hvað er það? Við fáum
glænýjan bíl í þrjár vikur og til þess að sjá til þess að við rúst-
um hann ekki þá skiljum við effir 16 þúsund kall??? Ef okk-
ur langaði að rústa glænýjan bílaleigubíl þá er ég ekki viss um
Kíktum á sýninguna og þrykktum svo beint til Innsbruck í
Austurríki og þaðan sem leið liggur til Tobadil þar sem beið
okkar íbúð og alls kyns fínheit.
3. FEBRÚAR
Það hefúr hreinlega ekki hætt að snjóa síðan við komum til
meginlandsins. Fréttimar hamra á engu öðru en snjóflóðum
og hálkuslysum á hraðbrautum landsins. St. Anton am Arl-
berg í Tyrol er alvörusvæði og þangað fórum við snemma
morguns. Þar var allt fúllt af púðri og góðum brekkum, Svan-
ur var enn þá ýlislaus svo við tókum þessu létt. Renndum
okkur samt slatta í ferskum snjó og filmuðum meira. Elli
droppaði tvo kletta og Ingó nældi sér í ágætis línu. Ingó tap-
að í annað skipti í röð í dauðaspaða.
okkur saman, það er alltaf svolítið mál að taka upp úr pakk-
fullum töskum og koma sér af stað. Að renna sér frá Nendaz
til Thyon er meira en að segja það, á leiðinni þarf maður að
grfpa einar fimm toglyftur og renna sér 12 kílómetra. Svein-
borg lenti í hremmingum og eyddi megninu af deginum
rammvillt í hlíðum fjallsins. Við fúndum hins vegar klikkað-
an park: einn straight jump með 14 metra flata og samvöxn-
um cornerpalli, annan eins með 8 metra flata og haug af alls
konar railum ogöðrum snjómannvirkjum. Strákarnir renndu
sér allan daginn á stærstu pöllunum og ég filmaði og tók
myndir. Dagurinn byrjaði þungbúinn en um miðjan dag birti
til og sólin skein af áfergju það sem eftir lifði. Góður dagur og
öll gömul meiðsl létu ekki á sér kræla. Heim í bjór, makkar-
ónur og pullur.
6. FEBRÚAR.
Allt er enn á kafi í snjó og lélegt skyggni til fjalla. Vð
ákváðum að best væri að byggja backcountrykicker og slá þar
með tvær flugur í einu höggi, spara pening og ná góðu
myndefni. Keyrðum um Tyrol og fundum ftnan stað í Arl-
bergpass. Lendingin var mjúk en of flöt, varð hið ágætasta
session engu að sfður. Á heimleiðinni ætluðu strákamir að
stökkva fram af járnbrautarbrú en urðu frá að hverfa vegna
háspennukapla sem voru að flækjast fyrir þeim. Fundum í
staðinn fjallveg með handriði, strákamir slæduðu handriðiðog
droppuðu svo ffam af veginum niður þrjá metra f brekkuna
fyrir neðan. Kom vel út og Elli rockjibbaði í bónus.
Elli á fleygiferð í Ruslaleiðinni í Aquille d’midi í Chamonix.
Leiðin liggur í 3842 m hæð yfir sjávarmáli og það þarf að
taka hæsta kláf Evrópu til að komast upp.
10. FEBRÚAR
Nýr dagur og hvílíkur dagur! Ekki ský á himni og sólin
stillt á max power. Eins og fyrri daginn gleymdist sólar-
brynjusafinn og afleiðingar þess urðu útfjólublá andlit og
rauð nef. Gott session ígóðum park ... uppskeran fúllt af góðu
videoi og ljósmyndum. Snerum heim í annan bjór, fleiri
makkarónur og slatta af pullum.
Strákarnir fundu sér ýmsa staði til að renna sér á, m.a. þetta
sumarbústaðahandrið í Sviss.
að við myndum láta 16 þúsund kall stoppa okkur... Ætluðum
að skutlast um borgina sem hefði ekki verið neitt mál ef við
hefðum kunnað skil á áttunum á landakorti... 40 kílómetrum
síðar bjargaði annar pulsu-Þjóðverji málunum og vísaði veg-
inn. Austurríki innan seilingar og það snjóar og snjóar fyrir
utan bílrúðuna.
31. JANÚAR.
Fyrsti dagur í rennsli var ekki slæmur. Djúpt púður í
Stoderzinken og nánast enginn til að misnota það aðrir en við.
Renndum okkur fram eftir degi og drukkum síðan Alpabjór í
alvöru ævafornum en jafnframt nýsmíðuðum Alpakofa við
fjallsræturnar.
6
14. mars 2003