Dagblaðið Vísir - DV - 05.05.2003, Blaðsíða 6

22
MÁNUDAGUR 5. MAÍ 2003
Sport___
Hvenær
áað
hætta?
Er einhver timi öðrum fremur á
ferli íþróttamanna sem hentar þeim
betur en annar til að draga sig í hlé
frá íþrótt sinni? Er hægt að alhæfa
eitthvað um að menn séu á toppnum
í íþróttum sinum á einhverjum ald-
ursskeiðum? Sumir tala um að það sé
virðingarvert að hætta á „toppnum".
En hvað þá með ánægjuna og félags-
skapinn og jafnvel að einhverju leyti
efnahaginn, sér í lagi ef menn eru
enn virkilega samkeppnishæfir? Er
ekki ákveðið miskunnarleysi í því
viðhorfi gagnvart mönnum sem eru
komnir á „aldur“; að þeir eigi að
víkja fyrir þeim sem yngri eru svo að
þeir fái notið sin og sæki sér reynslu?
Er ekki eðlileg samkeppni einfaldlega
alltaf besti kosturinn hvort sem um
er að ræða atvinnulíf eða íþróttir?
Þessar vangaveltur voru lagðar fyrir
þá Guömund Karlsson, þjálfara frjáls-
íþróttalandsliðsins og fyrrverandi
handboltaþjálfara, Heimi Guðjóns-
son, knattspymumann úr FH, og
Friðrik Ragnarsson, þjálfara íslands-
meistara Njarðvíkur í körfubolta.
Getan sem telur
„Ég er þeirrar skoðunar að aldur
beri að skoða út frá annars vegar
dagatali og hins vegar líkams-
ástandi. Með þessu á ég við að það
getur staðið á dagatali að viðkom-
andi íþróttamaður sé 37 ára gamail
en likamsástand hans er hugsanlega
á við 25 ára gamlan mann. Að sjálf-
sögðu er munur á milli íþrótta-
greina varðandi „toppaldur" en ef ég
nefni handbolta og frjálsar íþróttir
þá tel ég þennan aldur liggja á bilinu
28-35 ára. Hins vegar er auðvitað
erfitt að meta hvenær toppnum er
náð, en ef íþróttamaðurinn sjálfur er
árangurslega saddur er best fyrir
hann að hætta, annars ekki, en
ákvörðunin á að vera íþróttamamis-
ins fyrst og fremst og ekki annarra,“
segir Guðmundur Karlsson, lands-
liðsþjálfari íslands í frjálsum iþrótt-
um.
Guðmundur telur umræðu um
aldur oft vera
* ».^j strax farið að
Jj tala um íþrótta-
■ menn sem gamla
| ára aldur sem er
bull og min þjálf-
Guömundur araskoðun er á
Karlsson. öndverðum
meiði við fjöl-
miðlaumfjöllunina í dag. Með aldr-
inum kemur aukin keppnisreynsla
og hún gerir á úrslitastundu meira
en vega upp á móti hugsanlegum
snerpumissi.
Það er getan ein sem telur og hún
er nokkuð auðmælanleg, til dæmis í
frjálsum íþróttum. í boltagreinunum
er reynslan gríð-
arlega mikilvæg
og stór hluti af-
kastagetunnar.
Það er ekkert mál
að skora í stöð-
unni 3-3, en það
reynir á í stöð-
unni 19-19, þakið
að fara af húsinu
og ailt að verða
vitlaust," segir
hann.
Guðmundur
segir að auðvitaö
sé keppnisharka
og reynsla mjög
mikilvæg í öllum
greinum íþrótta
og að þetta séu at-
riði sem þurfi að
þroska. „íþrótta-
maðurinn „lærir"
að gera ákveðna
hluti á ákveðnum
tíma og vissan um
að geta afkastað
eykur sjálfstraust
hans og um leið
getu. Þetta ferli
tekur tíma og það
er eilítið misjafht
hvenær iþrótta-
maður nær sínum
toppi. Þjálfarinn
Guðjón Skúlason vildi ekki útiloka aö hann tæki upp þarf hér að hafa
skóna aö nýju á næstu leiktíö en hann kvaöst hættur „í yfirsýnina og ekki
bili“ eftir aö hann tók á móti íslandsbikarnum í körfunni f láta utanaðkom-
síöasta mánuði. andi pressu fjöl-
Guöni Bergsson er sennilega besta dæmiö um fslenskan íþróttamann sem enn er í fullu fjöri þrátt fyrir háan aldur.
Gubni etur kappi viö bestu knattspyrnumenn heims um hverja helgi meö liöi sínu Bolton en þess ber aö geta aö
Guöni er sprautaöur fyrir hvern leik svo aö hann geti spilað hann allan. Reuters
miðla eða misvitra stjórnarmenn
hafa áhrif á ákvarðanatöku.
Varðandi efnahagsþáttinn segir
Guðmundur að hann hafi breyst á
undanfórnum árum en auðvitað
verði hér hver íþróttamaður að
svara fyrir sig. „Hér á íslandi eru
þetta óverulegir fjármunir eins og
staðan er í dag og tel ég að peninga-
hvatinn hljóti að vera aftarlega á
merinni."
Aldur tengist reynslu
„í dag er það
einfaldlega svo
að menn hætta
ekki nema ungir
og frískir strák-
ar rúlli þeim upp
á æfmgum. Á
meðan það gerist
ekki er engin
ástæða til að
hætta, nema
áhuginn sé ekki
lengur fyrir
hendi," segir
Heimir. Öll umræða um „toppaldur"
hefur breyst að hans mati: „Auðvit-
að er ekki hægt að alhæfa að menn
séu á toppnum á vissum aldri eins
og oft áður var talað um. Helsta
ástæðan fyrir þvi er líklega sú að
allar aðstæður til þjálfuncu hafa
batnað og einnig hefur þjálfunarað-
ferðum fleytt mikið fram eins og
sést í flestum íþróttagreinum.
íþróttafólk er að ná góðum árangri
þrátt fyrir að vera komið yflr þrí-
tugt og vel það,“ segir Heimir Guð-
jónsson, knattspymumaður hjá
knattspymuliði FH.
Heimir segir að umræðan um að
hætta á toppnum haldist yflrleitt í
hendur við markmið. „Auðvitað er
virðingarvert að hætta á toppnum ef
maður hefur náð einhveiju marki
sem maður hefur sett sér. Hins veg-
ar skiptir félagsskapurinn einnig
miklu máli og spilar stóra rullu; eft-
ir því sem mórallinn er betri því
skemmtilegra er þetta. Bullið sem
hefur átt sér stað í búningsklefum
leikmanna í gegnum tíðina gæti ver-
ið gott efni í skáldsögu! Eina mis-
kunnarleysið sem er í gangi
gagnvart mönnum sem eru komnir
á „aldur“ er þegar yngri leikmenn
tala um að hafa átt stefnumót við
miklu eldri konur en svo kemur i
ljós að gamla konan er aðeins 26 ára!
„Aldur tengist reynslu," segir
Heimir og heldur áfram: „Það er
staðreynd að góð blanda gerir gott
lið og yngri leikmenn geta lært af
þeim eldri. Það myndi því aldrei
ganga að skipta út heilu liði eldri
leikmanna fyrir þá yngri því þeir
þurfa að fá reynslu og aðlögun og
þar geta þeir eldri hjálpað til. Að
sjálfsögðu er gott að hafa „survival
of the fittest" í öllum íþróttum, sér-
staklega vegna þess að ég er ennþá
fljótastur í FH!“ segir Heimir.
Um efnahagshliðina á boltanum
hafði Heimir einfaldlega þetta að
segja: „Pening!? Um hvað ertu að
tala?“
Ekki pressa á aö hætta
„Hvenær
menn eru á
toppnum á sín-
um íþróttaferli
ferli er mjög ein-
staklingsbund-
ið,“ segir Friðrik
Ragnarsson,
þjálfari
körfuknatt-
leiksliðs Njarð-
víkur í Inter-
sport-deildinni
og bætir við:
„Mér finnst sjálfum að frá 27-28 ára
aldri til 32-33 hafi menn öðlast
mikla þekkingu á leiknum sem nýt-
ist þeim og þeirra liði inni á vellin-
um, jafnvel þó aö hraði og
stökkkraftur séu ekki í hámarki á
þessum árum. Slíkt bæta eldri leik-
menn upp með reynslu og klókind-
um.“
Friðrik segir að ýmsar ástæður
séu fyrir því að menn endist lengur
i sportinu en áður. Markvissari æf-
ingar, lyftingar og betri skóbúnaður
eru þættir sem spila stóra ruilu. Þá
hafi læknavísindunum fleygt fram
svo auðveldara er að meðhöndla
meiðsli sem áður var ekki hægt.
„Mér fmnst sjálfum ekkert að því
þó að menn séu að langt fram eftir
aldri haldi þeir viðunandi getu. Þó
finnst mér sorglegt að sjá stjörnu-
leikmenn klára siðustu árin sem
meðaljónar og synd að minningin
um góða leikmenn fölni. Hins vegar,
ef eldri leikmenn eru klárlega betri
en þeir yngri eiga þeir að sjáifsögðu
að ganga fyrir. Þó má ekki gleyma
því að koma efnilegu leikmönnunum
að, gefa þeim tækifæri, ellegar er
hætt við að þú missir þá til annarra
liða, og þá myndast ekki eðlilegt bil
þegar þeir eldri stlga til hliðar. Ann-
ars virðist mér eins og leikmenn í
dag geti haldið sér lengur á toppn-
um. Það gæti spilað inn i að það er
liðin tíð að menn stoppi í einhverja
mánuði þegar keppnistímabili lýkur
og komi i lélegu atgervi til næsta
undirbúningstimabils. Topp- leik-
menn halda sér alltaf viö og það er
mjög greinilegt á þeim sem endast
lengst að þeir hugsa æ betur um lík-
ama sinn eftir þvi sem þeir eldast."
Friðrik nefnir að lokum að varð-
andi allt tal um pressu á „eldri leik-
menn“ að hætta, þá finnist honum
það ansi þreytt þegar íþróttafrétta-
menn spyrji leikmenn ár eftir ár
hvort þeir séu nú ekki að fara að
hætta. „Þessa ákvörðun verður
íþróttamaðurinn að fá að taka án ut-
anaðkomandi pressu þegar honum
finnst nóg komið.“ -SMS
Heimir
Guöjónsson.
Friðrik
Ragnarsson.