Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.2003, Blaðsíða 18

18 SKOÐUN ÞRIÐJUDAGUR 29. JÚU2003
Lesendur
Innsendar greinar • Lesendabréf
Lesendur geta hringt allan sólarhringinn í s(ma: 550 5035, sent
tölvupóst á netfangið: gra@dv.is eða sent bréf til: Lesendasfða DV,
Skaftahlfö 24,105 Reykjavfk. Lesendur eru hvattir til að senda mynd af
sér til birtingar.
Endurskoðun bifreiða
Gisli Einarsson hringdi:
Manni blöskrar hve þeim fer
fjölgandi, bifreiðunum sem bera
merki þess að þaer hafi farið í
skoðun hjá einhverju bifreiða-
eftirlitinu en verið gert að koma
til endurskoðunar vegna ein-
hvers galla sem fram hefur
komið. Maður ekur oft á eftir
bílum sem bera einhverja mán-
aðartölu sem sett er á númerin
og vísa til endurskoðunar í þeim
mánuði. Löngu seinna eru þess-
ar bifreiðar enn á götunum án
þess að hafa verið færðar til
endurskoðunar. Þarna getur
verið um að ræða bilun í öku-
tæki sem síðan hefur versnað
og jafnvel leitt til stórslyss í um-
ferðinni. Mér finnst að hér sé
pottur brotinn hjá bifreiðaeftir-
litsmönnum.
Handrukkarar ganga lausir!
Magnús Skúlason skrifar:
Er það ekki alveg dæmalaust
hve réttarkerfinu hér, dómskerf-
inu eða þá bara löggæslunni
hefur hrakað? Hefur hún alltaf
verið svona slöpp? Maður trúir
því varla. En það tíðkast hér að
misindismenn, jafnvel glæpa-
menn sem hafa játað afbrot, lík-
amsárásir, rán eða nauðgun,
gangi lausir eftir að þeir hafa ját-
að verknaðinn! Líkt og hand-
rukkararnir sem voru að verki á
Hringbraut fyrir nokkrum dög-
um. Útvarpsfrétt um handtöku
þeirra og játningu kom manni í
uppnám. Þeim var sleppt að
fenginni játningu! Þarfvirkilega
að dæma menn í hverju tilviki
áður en þeir eru lokaðir inni? Al-
menningur virðist óvarinn gegn
svona misindismönnum.
Símamaður:
Svarar forsætisráðherra
SKOÐUN GREIN
Þorsteinn Jón Ólafsson,
fyrrv. forstöðumaður notenda-
búnaðarþjónustu Landssimans.
Síðastliðinn laugardag hringdi
fyrrverandi vinnufélagi hjá
Landssímanum í mig og spurði
hvort ég hefði séð viðtal við for-
sætisráðherra í Dagblaðinu þar
sem hann fullyrti að starfsmenn
Símans hefðu sagt „étiði skít!"
við alla kúnna, auk annars.
Það stóð heima. í blaðinu var
tveggja opna viðtal með myndum
af ráðherranum í næstum fullri
stærð. Davíð fór mikinn og
snupraði fólk fyrir gáleysisleg og
óvarkár ummæli. Símamönnum
sendir hann tóninn og gerist næsta
fullyrðingasamur. Einn fimmta úr
dálki notar forsætisráðherrann til
að ófrægja stjórnendur og starfs-
menn Landssímans, þó með þeim
fyrirvara að þar væri margt góðra
manna. Hann fullyrðir að starfs-
menn Símans hafi sagt viðskipta-
vinum að éta skít enda verið mjög
illa rekið fyrirtæki. „Svona er þetta
alls staðar þar sem menn fá engan
samanburð." - Hér svara ég fullyrð-
ingum Davíðs i örfáum orðum.
Hefur alltaf rétt fyrir sér
Þegar undirritaður hóf tækni-
nám hjá Símanum kenndi Bjarni
Forberg, þáverandi bæjarsíma-
Á MANDÓLiN: Klassfskt og vinsælt.
Mikil ánægja
með Mandólín
Ásta Geirsdóttir skrifar:
Það hefur verið afskaplega
gaman að hlusta á Útvarp
mandólín sem hefur verið starf-
rækt á KR-útvarpsstöðinni, FM
98,3. Sjálf er ég ekki vön að
hiusta til lengdar á klassfska tón-
list en á þessa útvarpsstöð hef ég
hlustað nánast alla morgna í júlí.
Það sem gerir hlustunina svo
skemmtilega er að nánast öll lög
eru kynnt og afkynnt með
nokkrum orðum um höfund,
jafnvel lffshlaup hans, og að-
draganda verksins. Skemmtilegt
var t.d. að heyra sagt frá rúss-
neska tónskáldinu Sergei
Prokofiev en eitt verka hans
þekkti ég lftillega og hefur mér
alltaf fundist sem það væri úr
kvikmynd (Sergei fæddist þó
árið 1891). Á Útvarpi mandólín
heyrði ég svo nýlega að tón-
skáldið hefði einmitt haft mik-
inn áhuga á kvikmyndatónlist og
farið til Hollywood að kynna sér
þá listgrein. Synd að Mandólíni
er einungis ætlað að starfa út
júlímánuð. - Vonandi verður
þráðurinn tékinn upp síðar.
GJÖLD AF HEIMILISSÍMA
ÓDÝRASTA SfMAÞJÓNUSTA í OECD-LÖNDUNUM: OECD-karfan. Guli liturinn sýnir stofn
og stofngjöld. Tllfallandi notkun er í rauðum lit. Miðað er við árið 1994.
stjóri, símafræði og sitthvað er laut
að samskiptum við viðskiptavini.
„Kúnninn hefur alltaf rétt fyrir sér,“
sagði Bjarni, „og ef viðskiptavinur
sýnir ykkur óviðunandi framkomu
á vinnustað þá reynið að iosna frá
slíku með góðu. Síðan getið þið gef-
ið næsta yfirmanni ykkar skýrslu ef
þið eruð ekki sátt við málalyktir."
Þessar ráðleggingar notaði ég síðar
við kennslu hjá Póst- og símaskól-
anum og hjá Stjórnunarfélaginu.
Fjölmörgum nemendum mínum
bar saman um að ráðið hans Bjama
bæjarsímastjóra væri ágætt til að
eiga samskipti við fólk, einnig það
„Við störfog stjórnun
hjá Símanum íáratugi
bárust mér mjög sjald-
an kærur vegna fram-
komu starfsmanna og
aldrei afþeim toga er
Davíð lýsir."
fólk sem hefði litla stjórn á skapi
sínu - eða kannski aðallega það.
Við störf og stjórnun hjá Síman-
um í áratugi bámst mér mjög sjald-
an kæmr vegna framkomu starfs-
manna og aldrei af þeim toga er
Davíð lýsir. Starfsfólkið kom yfir-
leitt fram af kurteisi þótt einhverjir
hafl efalaust einhvern tíma verið
heimaríkir eða illa fyrirkallaðir. Það
gat gerst, því miður, en að dóna-
skapur væri regla - Nei!
Það auðveldaði símamönnum
framgöngu að þarna var um vel
menntað og þjálfað starfsfólk að
ræða. Það kunni sitt fag við að skila
góðri þjónustu og gerði það í þeirri
vissu. Þannig fólk, með eðlilega
sjálfsvirðingu, sýnir ekki af sér
hroka eða aðra ókurteisi - það er
ljóst.
Vel rekið ríkisfyrirtæki
Þegar ungir menn, uppfræddir af
Tómasi Haarde, Bjarna Forberg,
Gunnlaugi Briem, Sigurði Þorkels-
syni, Ágústi Guðlaugssyni o.fl. o.fl.,
komu til viðskiptavina upp úr miðri
síðustu öld var yfirleitt tekið vel á
móti þeim og oft sagt sem svo: „Ég
var að enda við að hringja og þú
kominn strax.“
Það var metnaðarmál starfs-
manna Símans að veita skjóta og
góða þjónustu og það fengu menn
oft að vita hjá ánægðum viðskipta-
vinum. T.d. var fýlgst með þeim
tfma sem leið frá því kvörtun eða
beiðni barst og þar til farið var í
verkið. Allt var þetta skráð ög fært á
skýrslur með það að markmiði að
stytta tímann. Við höfðum saman-
burð við grannlöndin og kepptum
að því að standa okkur betur.
Þannig samkeppni er einnig til.
Forráðamenn Símans höfðu
metnað til að bjóða ávallt sem
besta þjónustu og notast við nýj-
ustu tækni. Þannig var það frá upp-
hafi landssímaþjónustu á Islandi
árið 1906. Þetta var erfitt í stóru og
strjálbýlu landi en það tókst svo vel
að ísland var komið með ódýrustu
og einhverja fullkomnustu þjón-
ustu í OECD-löndunum á síðustu
áratugum tuttugustu aldar.
Höfðu markmið að keppa að
Ekki veit ég hvaða viðmið Davíð
Oddsson notar þegar hann segir að
Síminn hafi verið mjög illa rekið
fyrirtæki (væntanlega áður en h/f
var sett aftan við nafnið Póstur og
sími árið 1997). Ekki hefur það ver-
ið samanburður við OECD-löndin.
Varla hefur það verið sagan af eins
og hálfs metra símasnúru. Þannig
viðmið, tuttugu til þrjátíu ára gam-
alt, er allt of lítið fyrir forsætisráð-
herra til að dæma heila ríkisstofn-
un og starfsmenn hennar. Ný efni
og ný tækni við snúruframleiðslu
hafa fyrir löngu leyst af hólmi staðl-
aða snúruframleiðslu sem var ekki
síður til leiðinda fyrir starfsmenn
en viðskiptavini.
En símamenn höfðu einnig ýmis
önnur viðmið á leiðinni til að ná
góðum árangri. Þar má nefna við-
horf og viðmið við erlenda sam-
starfsmenn. Þegar þeir flugu yfir öll
víðerni landsins, með fjöllum, jökl-
um, fljótum og söndum, en sáu að-
eins örfá hús og bæi spurðu þeir oft
hvernig það mætti vera að í þessu
landi væri ódýrasta símaþjónustan
í öllum OECD-löndunum. Við
reyndum að útskýra það fyrir þeim.
Stórhugur hefði verið strax í upp-
hafi, heppilegt val á tæknibúnaði,
góð skipulagning og vel menntaðir
starfsmenn. Fólkið starfaði vel
saman og til varð samráðsvettvang-
ur starfsmanna og stjórnenda í
starfsmannaráði. Símamenn höfðu
mikinn metnað til að standa sig vel
- og gerðu það.
Það var vægast sagt óskemmti-
legt að lesa órökstuddar fullyrðing-
ar forsætisráðherra um starfsmenn
og stjórnendur Símans í helgar-
blaði DV. Hið rétta er: Að auk þess
að standa sig vel við erfiðar aðstæð-
ur við rekstur síma á íslandi skilaði
Landssíminn milljörðum króna í
ríkissjóð. - Ummæli Davíðs Odds-
sonar forsætisráðherra um stjórn
og starfsmenn Landssímans í DV
26. júlí voru honum því til lítils
sóma.
Ingibjörg og Þórólfur - dómgreindarmunur
Helga Guðmundsdóttir skrifar:
Mér finnst satt að segja ekki
rétt áhersla koma fram í máli
borgarstjórans, Þórólfs Árna-
sonar, varðandi hlut hans í
margnefndu samráðsmáli olíu-
félaganna.
Mér finnst menn dæma Þórólf
Árnason borgarstjóra of hart. Það
verður að virða honum það til vor-
kunnar að hann lét Ingibjörgu Sól-
rúnu Gísladóttur, fyrrv. borgar-
stjóra, vita af því að málið væri í
uppsiglingu: Hann gerði það til
þess að hún gæti dæmt um það
hvort rétt væri að hann tæki að sér
borgarstjórastöðuna. Það var
hennar skylda að grafast frekar fyr-
Viktoría Ósk Daðadóttir skrifar:
Mikið hefur verið fjallað um
barnaníðinga og aðra kynferð-
isbrotamenn á undanförnum
mánuðum.
Þeir eru margir sem furða sig á
hinum hlægilega vægu dómum sem
þessir menn fá. Hvað hefur t.d. af-
FYRRVERANDIOG NÚVERANDI BORGAR-
STJÓRI: Verða þau bæði að axla ábyrgð?
ir um það hvaða hlutverk hann
hefði haft með höndum hjá Olíufé-
laginu og þar með hvort rétt væri
að Þórólfur yrði ráðinn. Hún lét
það undir höfuð leggjast. Það sýnir
að dómgreind hennar er mun lak-
ari en Þórólfs sem sagði þó frá því
að hann væri aðili að erfiðu máli
brotamaðurinn Steingrímur Njáls-
son setið lengi inni? Var Hlölli
Pomm úr Hafnarfirðinum nokkurn
tímann settur (fangelsi? - Man ekki
til þess. Og ekki má gleyma
nauðgurunum. Ég er hneyksluð á
því hversu stutta fangelsisdóma þeir
fá. Minna má á að fómarlömb nauð-
gara fá eitthvað um 500 þúsund
„Það er skelfilegt til
þess að vita að það
eina sem Ingibjörg
gerði í málinu var að
spyrja Þórólf sjálfan
hvort hann héldi að
hann hefði gert eitt-
hvað rangt afsér!"
sem væri fram undan. Það er skelfi-
legt til þess að vita að það eina sem
Ingibjörg gerði í málinu var að
spyrja Þórólf sjálfan hvort hann
héldi að hann hefði gert eitthvað
rangt af sér! Ingibjörg tók þarna
krónur! Seljum við sálarheill okkar
svo ódýrt? Einnig er sú staðreynd
fyrir hendi að fómarlömbin búa við
stöðugan ótta um að glæpamaður-
inn snúi aftur til að hefna sín.
Dómurinn sem nauðgarar hljóta
er svo fáránlega stuttur að mér
hreinlega blöskrar. Og ég er ekki ein
um það. Oftast nær sleppa þeir við
að sitja inni og eru látnir lausir á skil-
orði! Og það er ekki aðeins að dóm-
urinn sé of stuttur; almenningi er
einnig fyrirmunað að fá uppgefið
nafnið á glæpamanninum. Eg hefði
nú haldið að almenningur ætti rétt á
því að vita hver ódæðismaðurinn er
ábyrgð á Þórólfi. Hún mat það svo
að málið væri í lagi fyrir Reykjavlk-
urborg og Reykjavíkurlistann. Það
sýnir svo enn frekar hversu veika
dómgreind hún hafði í málinu að
hún skyldi ekki láta samstarfsflokka
sína vita af þessu. Hún leyndi þá
því að Þórólfur hafði, að eigin
fmmkvæði, sagt henni frá því að
hann væri aðili að vandræðamáli.
Ábyrgð Ingibjargar Sólrúnar er
því meiri þegar haft er í huga að þótt
hún sé ekki borgarstjóri lengur þá er
hún ekki eins og hver önnur mann-
eskja úti í bæ. Hún er borgarfulltrúi.
Ef Þórólfur Árnason þarf að segja af
sér verður Ingibjörg að axla sína
ábyrgð líka. - Hún verður líka að
segja af sér sem borgarfulltrúi.
svo hægt sé að vara sig á honum.
Mér finnst það mikið hugrekki hjá
DV og er afar ánægð með að blaðið
skuli hafa birt myndir af Steingrími
Njálssyni og nafngreint brotamenn.
Nú, þegar ég veit hvernig Steingrím-
ur h'tur út, get ég forðast öll sam-
skipti við hann og freistað þess að
forða bömum mínum frá honum.
En svo ég víki aftur að dómum yfir
glæpamönnum, þá finnst mér að
herða ætti alla dóma vegna hvers
konar kynferðisbrota. Það á ekki að
koma til greina að slíkum misindis-
mönnum sé leyft að ganga um götur
ásamt börnum okkar.
Misnotkun