Helgarblaðið - 30.04.1992, Blaðsíða 24

Lífsmáti í þágu
umhverfisins
Ákveðin umskipti urðu í lífi fjöl-
skyldu nokkurrar í Kópavogi fyrir
rúmu ári. Fjölskyldan að Skóla-
gerði 21 hefur á síðasta ári tekið
þátt í verkefni Norræns umhverfi-
sárs um svokallaðar grænar fjöl-
skyldur.
Húsmóðirin, Olöf Guðmundsdóttir
sérkennari, sagði að í byrjun hefði
þetta verið dálítið erfitt.
„Eftir því sem á leið var umhugs-
unin um vemdun umhverfisins orðin
að venju. Maður þekkti orðið allar
umhverfisvænar vörur í verslunum
og þurfti ekki að íhuga hvað væri
vistrænt og hvað ekki,“ sagði Ólöf.
Guðmundur Guðjónsson landfræð-
ingur sagði að þessi nýi lífsstíll væri
orðinn hluti af lífi fjölskyldunnar.
„Þó að verkefninu sé lokið munum
við halda áfram að breyta rétt í þágu
umhverfisins. I sjálfu sér er ekki erf-
itt að vera grænn. Skriffinnskan í
kringum þetta ákveðna verkefni varð
heldur of mikil, en flokkun á sorpi
kemst t.d. upp í vana og verður fyrr
en varir sjálfsagður hlutur," sagði
Guðmundur.
Fjölskyldan fór í fyrrasumar á mót
á vegum Norræna umhverfisátaksins,
þar sem þeim gafst kostur á að bera
sig saman við aðrar fjölskyldur í ná-
grannalöndunum.
„Það kom okkur á óvart hve Is-
lendingar eru komnir langt í um-
hverfismálum, því það er svo stutt
síðan umræðan komst af stað hér
heima. Víða erlendis er fólk þó kom-
ið miklu lengra á veg en við. Kann-
ski það sé vegna þess að yfirvöld ytra
eru sér meðvitaðri um nauðsyn um-
hverfisvemdar," sagði Guðmundur.
„Þetta er samt að breytast héma.
Eg verð vör við að í ýmsum stofnun-
um er byrjað að nota endurunninn
pappír við ljósritun," sagði Ólöf.
„Ef Islendingar eiga ekki að drag-
ast afiur úr í vemdun umhverfisins
verða bæjaryfirvöld og ríkið að koma
meira til móts við það fólk sem vill
verða vistrænt. Það er t.d. erfíðleik-
um bundið að losa sig við pappír og
annað slíkt. Gámastöðvamar eru
ágætar til síns brúks, en það þyrfli að
taka á móti endumýtanlegu sorpi inni
i hverfúnum," sagði Guðmundur.
„Það er líka umhugsunarefni hve
mjólkummbúðir em stór hluti af
sorpi hvers heimilis. I dag er ekki
hægt að endumýta mjólkurumbúðirn-
ar,“ sagði Ólöf.
I Kópavogi tóku í upphafi átta Ijöl-
skyldur þátt í verkefninu. Tvær hellt-
ust úr lestinni fljótlega. Þær sem eftir
stóðu hafa haft mikið samband sín á
milli og finnst Ólöfu og Guðmundi
það hafa verið mikils virði.
„Ef einhver fjölskyldan fann eilt-
hvað sniðugt í verslunum, sem þjón-
aði hagsmunum umhverfisins, hafði
hún samband við hinar," sagði Ólöf.
„Við skiptumst líka á um að mæla
ýmsa hluti. Ein fjölskyldan tók sig til
og mældi hve mikið valn fer til spill-
is við tannburstun. Það er alveg ótrú-
legt að hver maður eyðir að jafnaði
um sjö lítrum af vatni þegar hann
burstar í sér tennurnar," sagði Guð-
mundur.
Aðspurð um það hvemig bömin á
heimilinu hefðu tekið þessu verkefni
sögðu Ólöf og Guðmundur að þau
hefðu verið betri en engin.
„Þau eru orðin mjög meðvituð um
umhverfisvemd. Um daginn þegar ég
var orðin sein fyrir ók ég strákunum
á bílnum í leikskólann. Eg neita því
ekki að ég fékk samviskubit þegar
hnussaði í öðrum þeirra yfir mengun-
inni sem þessu fylgdi,“ sagði Ólöf.
„Að vissu leyti erum við að þessu
Höfum fengið mikið úrval af fallegum, austur-
lenskum keramikblómapottum. Stórir og smáir
pottar, fallegir og frostþolnir. - Hentugir til nota
jafnt úti sem inni.
Viðurkenndur handiðnaður á frábæru verði.
- Skoðið sjálf.
fyrir bömin. Þau koma líklega til
meó að lifa í þessari veröld lengur en
við. Það minnsta sem við getum gert
er að búa þeim lífvænleg skilyrði í
framtíðinni. Það gemm við ekki ef
við hunsum umhverfi okkar," sagði
Guðmundur.