Dagblaðið - 23.09.1975, Blaðsíða 11

Dagblaðið. Þriðjudagur 23. september 1975.
11
ERLA — kaupir islenzkt
allnokkuð hvað vörurnar kosta
ogget þess vegna alveg verið án
þess.”
— Hvernig heldur þú að
kaupgeta landsmanna sé um
þessar mundir?
„Vörurnar eru náttúrlega
nokkuð dýrar, en þetta er það,
sem fólkið verður að sætta sig
við.”
HVERT FARA ÞÆR AÐ GERA INNKAUPIN?
STÓRA KJÖRBÚÐIN, - EÐA
KAUPMAÐURINN Á HORNINU
Verzlarðu i þessum
ægistóru risakjörbúð-
um, sem nú eru að
verða svo vinsælar, —
eða læturðu þér nægja
að heimsækja gamla
góða „kaupmanninn á
horninu”? Frétta-
maður Dagblaðsins fór
i búðaráp i gærdag og
ræddi við nokkrar hús-
mæður um innkaupa-
venjur þeirra.
Fyrsta hittum við að málli
Petrinu Jónsdóttur hlismóður,
þar sem hún var að athuga,
hvað fengist ætilegt af kjötmeti
þann daginn. Við spurðum hana
fyrst að þvi, hvort hún notaði
mest sömu verzlanirnar.
,,Já, ég fer yfirleitt i sömu
verzlanirnar. Ég getómögulega
staðið i þvi að fara bæinn á
enda, þegar ég fer i verzlunar-
leiðangur, ég veit þá lika alltaf,
að hverju ég geng.”
— En notar þú stórverzlan-
irnar?
„Nei, það er nú litið um það.
Þó kemur fyrir, að ég lit inn i
Hagkaup.”
— Gerir þú mikið af þvi að
bera saman verðlagið i mat-
vöruverzlunum?
„Nei, ég ér frekar litið fyrir
svoleiðis. Ég held að það sé hinn
mesti óþarfi, þvi að verðið er
yfirleitt mjög svipað i öllum
verzlunum, þegar á heildina er
litið.”
— Tekur þú gæði varanna
fram yfir verðlagið?
„Vitaskuld kýs ég heldur að fá
góða vöru en slæma, og er alveg
tilbUin að borga heldur meira
fyrir hana.”
Næst gengum við fram á
Sigriði Asgeirsdóttur hUsmóður
og spurðum hana, hvort hún
notaði stórverzlanirnar.
,,Ég nota þessar stórverzlanir
nokkuð, sérstaklega Vörumark-
aðinn, þar sem mér finnst ágætt
að verzla. Svo fær maður oftast
ódýrari óörur þar en i þessum
smærri verzlunum.”
— Finnst þér kaupgetan hafa
minnkað nUna upp á siðkastið?
„Það held ég að ég geti full-
PETRtNA,
biiðirnar.
— yfirleitt sömu
LILIAN — Htið fyrir verðsam-
anburð.
i matvöruverzlanir til að kanna,
hvar sé hagkvæmast áð verzla.
„Það hef ég aTdrei á ævinni
gert. Ef ég þarf að kaupa eitt-
hvað i matinn, fer ég inn i næstu
verzlun og kaupi það sem ég
þarfnast.”
— En hvernig velur þú þær
vörur, sem þú kaupir, tekur þU
dýrar og góðar vörur fram yfir
þær ódýrari?
,,Uss,ég pæli ekkert i þvi. Ég
hef voðalega takmarkaða vöru-
þekkingu og kaupi bara það,
sem hendi er næst.”
Þarna fannst Helgu vera nóg
komið af spjalli, svo að hUn af-
þakkaði i snatri fleiri spurning-
ar og dembdi sér i innkaupin.
Guðlaug Bender sjúkraliða-
nemi var að ljUka innkaupun-
um, er við spurðum hana um
verzlunarhætti hennar.
„Ég kaupi yfirleitt það, sem
mig langar i og tek litið tillit til
verðlagsins. Þegar um vöru-
gæðin er að ræða, finnst mér
það ekki skipta öllu máli hvað
hlutimir kosta.”
— Gerir þU eitthvað að þvi að
nota stórverzlanimar?
„Nei, það er nU litið um það.”
— Hvers vegna ekki?
, ,Ég veit það eiginlega ekki.
Ég held að þessar stórverzlanir
séu aðallega fyrir þá, sem
verzla i miklu magni. Ég kaupi
yfirleitt inn i litlu magni, svo að
ég þarf ekki að notfæra mér
þessar verzlanir.” >
— Finnst þér kaupgetan hafa
minnkað á þessum siðustu og
verstu timum?
„Eflaust hefur hún gert það,
en annars hef ég svo litið kynnt
mér þessi mál, að ég get eigin-
lega ekki tjáð mig neitt um
það.”
Næsta hittum við að máli
Guðrúnu Jóhannesdóttur kenn-
ara.
— Hvert ferð þú aðallega til
að gera matarinnkaupin?
„Mér er eiginlega alveg
sama, hvar ég verzla. Ég reyni
bara að gera sem hagkvæmust
innkaup.”
— Hefurðu gengið á milli
verzlana til að gera verðsaman-
burð?
„Varla get ég nU sagt það.
Það eru aðeins fáir mánuðir,
siðan ég hóf bUskap, svo aö ég er
SIGRIÐUR — ódýrara I stærri
bUöunum.
HELGA — pæli ekkert I þessu.
yrt, allir hljóta að finna, að þeir
fá ekki eins mikið fyrir pening-
ana og áður fyrr. En hvort þetta
er með versta móti, get ég ekki
fullyrt.”
— Kaupir þú dýrari vörur, ef
þU veizt að þær eru betri en þær
ódýru?
„Já, það geri ég alltaf. Þó fer
það að sjálfsögðu eftir þvi
hversu gæðamunurinn er mikill,
en yfirleitt horfi ég ekki i pen-
ingana, þegar um góðar vörur
er að ræða.”
Helga Björnsdóttir flugfreyja
var að koma inn úr dyrunum,
þegar við svifum á hana og báð-
um hana að segja okkur stutt-
lega frá innkaupaháttum sin-
um. Hún var ákaflega treg til
viðtals, kvaðst litið gera að þvi
að kaupa i matinn og hefði þvi
ákaflega litið að segja okkur.
— ÞU ert þá litið fyrir að fara
slæmri aðstöðu til að gera þann-
ig samanburð.”
— Hvaða vörur velurðu aðal-
lega, dýrar og góðar eða þær ó-
dýrari?
„Ja, ég reyni yfirleitt að
kaupa islenzkar vörur, en það er
náttUrlega ekki svo mikið Urval
af þeim, að ég geti notað þær
eingöngu.”
— En þýzkar og brezkar vör-
ur — kaupirðu eitthvað af þeim?
„Eins litið og ég get, en þeir
framleiða margar vörutegund-
ir, sem maður getur ekki verið
án.”
Að lokum hittum við að máli
Lilian Einarsdóttur hUsmóður.
— Notar þU þér að geta keypt
flest, sem þU þarft til heimilis-
ins á sama stað?
„Já, svólitið. Ég geri nU ekki
mikið af þvi að fara i Hagkaup,
en kem þess oftar i Vörumark-
aðinn, þar sem mér finnst ágætt
að verzla.”
— Ferðu mikið á milli verzl-
ana til að gera verðsamanburð?
GUÐLAUG — kaupir það sem „Nei, ég er litið fyrir að gera
hana iangar i. svona verðsamanburð. Ég veit
ekki farin að kunna almennilega
á þetta ennþá.”
— Hvað heldurðu um kaup-
máttinn?
„Hann er með allélegasta
móti, og yfirleitt held ég að það
sé litið um peninga á flestum
stöðum um þessar mundir.”
— Kemur þessi kreppuvottur
niður á þinum innkaupum?
Ferð þU til dæmis frekar eftir
þvi, hvað vörurnar kosta heldur
en gæðum þeirra?
„Ég vel að sjálfsögðu þær
vörur, sem ég tel beztar, en þær
verða einnig að vera á sann-
gjörnu verði.”
Erla ísaksenhUsmóðir kvaðst
verzla þar sem hún teldi hag-
kvæmast, — „ég hef stundum
farið i þessar stórverzlanir og er
ekki alveg sammála þvi, að þar
sé verðið lægra en i smærri bUð-
unum. Þær eru hagkvæmastar
að þvileyti, að þar fæst allt, sem
maður þarfnast, á sama stað, og
það flýtir mikið fyrir manni.”
— En hefurðu kannað, hvar
þU gerir beztu innkaupin?
„Þvi miður er ekki mikið um
verzlanir ihverfinu, þar sem ég
bý, svo að ég er i rauninni i

GUÐRUN
ur.
— lélegur kaupmátt-