Dagblaðið - 06.11.1975, Blaðsíða 10

10
Pagblaðið. Fimmtudagur 6. nóvember 1975.
.. '
7— _--J
Spurning
dagsins
—íá
Telurðu að herferðin gegn reyk-
ingum hafi einhver áhrif?
Vilhelm Steinsson, i eliinni: „Ég
hef aldrei reykt svo ég getekki
dæmt um það persónulega. beir,
sem ég þekki og reykja, hafa ekki
minnkað þær.”
Steinunn L. ólafsdóttir nemi:
„Tvimælalaust, — fólk er jú orðið
svo hrætt við þá sjúkdóma er
fylgja reykingum.”
Rut Sigurgeirsdóttir húsmóðir:
„Ég reyki ekki, en ég vona að
þeir, sem það gera, minnki reyk-
ingarnar og hætti.”
Ólafur Friðfinnsson verkamað-
ur: „Ég reyki einn pakka á dag
og held að ég fari ekkert niður
fyrir það. Tel ekki að svona her-
ferðir hafi nein áhrif.”
Sigurveig llauksdóttir verka-
kona: „Það myndi ég álita.
Kynning á skaðsemi reykinga
dregur örugglega úr þeim.”
Maria Eyjólfsdóttir vcrzlunar-
kona: „Það vona ég. Er á móti
reykingum og vil að áróður gegn
þeim verði hertur.”
r
Slœm umgengni
verktaka
Ágúst Hagnarsson llraunbraul
l!8 skrifar:
„Ég er einn ibúanna við
Hraunbraut i Kópavogi. Þar
standa yfir hitaveitufram-
kvæmdir eins og viða annars
staðar i kaupstaðnum. Verktak-
inn við þessa götu er KR-vinnu-
vélar. Um daginn komu þeir
með gröfu og grófu skurð eftir
endilangri götunni. Eins og
venja er við slikar kringum-
stæður slitu þeir i sundur vatns-
og skolpleiðslur.
Gert var við vatnslögnina
strax, enda sá verktakinn ekki
um það. Hins vegar er skolprás-
in ennþá opin — þvi er ekki
sinnt. Hefur verktakinn heimild
til að- haga sér svona? Slikt
kæruleysi ætti ekki að liðast.
Verktakar sem ekki virða al-
mennar umgengnisvenjur ættu
ekki að fá verk — svo einfalt er
það.
Mér skilst að bærinn sé nýbú-
inn að ráða til sin mann til að
hafa eftirlit með framkvæmd-
um á vegum bæjarins. Hvar er
þessi maður? Hvers vegna gerir
hann ekkert?
Eftirlitsmenn ættu að hafa
það mikið vald að þeir geti knú-
ið verktaka til að virða almenn-
ar umgengisvenjur. Greinilegt
er að þessi verktaki ber enga
virðingu fyrir þessu verki sinu
— það ber umgengni hans ljósan
vott um. Það er þvi ekki nema
von að verkið gangi hægt fyrir
sig.”
í sjöunda himni
lljalti Jóhannesson skrifar:
„örvar Kristjánsson heitir
maður og mun vera sjálfmennt-
aður i hljómlist. Að vera sjálf-
menntaður i sinni stétt og stöðu
eða á hvaða sviði sem vera
skal er út af fyrir sig góðra
gjalda vert, fjölmargir tónlist-
armenn hafa lært af sjálfsdáð-
um og náð langt á listabraut-
inni.
Það er sagt að gagnrýni sé oft
ósanngjörn og er það máia
sannast, en til þess er listgagn-
rýni yfirl. ' frammi höfð við-
komandi reyni að fága og bæta
verk sitt ef efni standa til, að
dófni gagnrýnenda. Það er auð-
vitað einstaklingsbundið hvern-
ig menn taka aðfinnslum.
örvar hefur nú leikið inn á
aðra breiðskifu sina, sem á
hinni fyrri eru þetta svokallaðir
„gömlu dansar”. Harmóniku-
leikarinn virðist hafa sérstakt
dálæti á ferhljómi, sjöundar-
bassa. Að heyra hann skera i
gegn i tima og ótima er ákaflega
leiðigjarnt. Einnig virðist mað-
urinn stöku sinnum eiga i erfið-
leikum með að „draga” hljóð-
færið. Ætti þó að vera unnt að
bæta „belgdrátt” fyrir mann
sem leikið hefur á harmóniku
svo árum skiptir. „Drátturinn”
minnir einna helzt á andstuttan
söngvara og eru stórlýti að. Um
aðstoðarmennina er ekki annað
að segja en að þeir virðast bara
„élta”. Þrátt fyrir þessar at-
hugasemdir minár held ég að
örvar eigi eftir að gera enn bet-
ur ef hann yfirvegar pró-
grammið. Tónsmiðar örvars
eru þokkalegar „melódiur”,
hvorki verri né betri en hjá hér-
lendum ,, kollegum” hans.
Harmónikan sem alvöru-
hljóðfæri til listræns flutnings er
enn aðþróast.Það sem hingað til
hefur skort er að litið sem ekk-
Á hverju
skyldi fugl-
inn lifa?
isfirðingur skrifar:
„Fiskifræðingar okkar ættu
að koma til Vestfjarða yfir
sumartimann og sigla i góðu
veðri meðfram strandlengjunni.
Hvað ættu þeir svo sem að sjá á
þessari siglingu sinni? Jú,
björgin. Hversu margar mill-
jónir af lifandi verum skyldu
vera þarna i björgunum? Hvað
skyldi það vera sem þekur stór
svæði þannig að virðist eins og
svartar eyjar að sjá?
Jú, þetta er allt saman svart-
fugl, milljónir á milljónir ofan.
Og á hverju skyldi allur þessi
fugl lifa? Ætli hann lifi ekki á
tugum milljóna af silum og seið-
um. Ég hugsa að ég fari ekki
langt frá sannleikanum með þvi
að segja að fuglinn i Látrabjargi
og Hornbjargi einum saman éti
árlega það magn af seiðum sem
mundi jafnast á við veiðar alls
togaraflotans yfir árið af full-
vöxnum fiski. Svo er verið að
friða þennan fugl!
Siðastliðið sumar var rann-
„Ég labba
frekar..''
sóknarbáturinn Dröfn sendur út
til rannsóknar á kúfiski. Væri
það ekki verðugt verkefni fyrir
fiskifræðinga og jafnvel fugla-
fræðinga að athuga svartfuglinn
i staðinn fyrir kúfiskinn?
Það fer ekki á milli mála að
nú á seinni árum hefur fugli
fjölgað geysilega i björgunum —
mörgum sinnum örar en hann
gerði þegar björgin voru full-
nýtt með eggjatekju og fugla-
drápi.
Ekki er ósennilegt að sama
lögmál gildi yfir svartfuglinn og
mannkynið: Nefnilega að þegar
hann hefur náð ákveðnum fjölda
þá tekur það helmingi skemmri
tima fyrir hann að tvöfalda
þann fjölda og svo koll af kolli.
Við verðum að stöðva fugla-
fjölgunina með einhverjum ráð-
um. Það er borgað fyrir að
drepa svartbak, þvi ekki svart-
fugl?
Ég held það sé heillavænlegra
að éta svartfuglinn áður en hann
étur okkur út á gaddinn.”
T — HALLUR HALLSSON |

Húsmóðir i Kópavogi hringdi:
„Töluvert er siðan fram-
leiðsluráð landbúnaðarins aug-
lýsti lækkun á gulrófum. Ég hef
hins vegar hvergi fengið rófur á
lækkuðu verði nema i Kron, og
frekar legg ég það á mig að
labba hálftimanum lengur til
þess að kaupa ekki þær rófur
sem kaupmennirnir láta vera að
lækka.
Ef eitthvað hækkar er kaup-
maðurinn óðar búinn að lima
nýjan verðmiða yfir þann
gamla og við verðum að gjöra
svo vel að sætta okkur við að
borga meira. Hins vegar kemur
annað hljóð i strokkinn ef eitt-
hvað á að lækka. Þá liggur ekk-
ert á nýrri verðmerkingu. Er
ekkert fylgzt með að kaupmenn
selji ekki vöru of háu verði?”
ert hefur verið gert til að kynna
hana eða þá tónlist sem samin
hefur verið eingöngu fyrir
harmóniku. Fjölbreytni hljóð-
færisins er mikil, enda þótt það
hafi ekki enn sem komið er
fundið náð fyrir eyrum tónlist-
arfrömuða meðal vor. Mun
harmónikuleikur örvars og
mjög margra annarra vera af-
leiðing þess áhugaleysis.
Annars er það góðs viti að þeir
menn, sem sjá um val tónlistar-
efnis Rikisútvarpsins, virðast
loks komnir i skilning um að til
eru fleiri höfundar og túlkendur
en Carl Jularbo. Sjónvarpið hef-
ur verið heldur þögult um þessa
tegund tónlistar.
Væri óskandi að islenzkir fjöl-
miðlar geröu nú enn raunhæfari
tilraunir til að kynna harmónik-
una á annan veg en sem afþrey-
ingarapparat svo að „ljúfir
tónar” hljómi i gegnum hrun-
sinfóniu velferðarþjóðfélagsins.
Raddir
lesenda
Hvar eruð
þið,
fögru fljóð?
Ein i umferðinni spyr:
„Hvað hefur orðið um allar
þessar fallegu kvenlögreglur
sem settu svo skemmtiiegan
svip á lögregluna? Ég hef sakn-
að þeirra mikið — ekki séð þær
mitt i allri umferðarómenning-
unni.”
Við hringdum i lögregluna og
var tjáð að þeir væru ekki
aldeilis búnir að missa þær. Alls
eru þær 5 sem starfa i lögregl-
unni og þar af ein i umferðar-
deildinni.