Dagblaðið - 05.03.1976, Síða 3

Dagblaðið. Föstudagur 5. marz 1976.
SÉR GEFUR GJÖF ÞÓ GEFI
\ fk
dagsins
— ottast að gjöf IBM sé
segir verkfrœðingur
bjarnargreiði gagnvart Hóskólanum,
VERKFRÆÐINGUR HRINGDI:
,,Mér finnst of miklu skrumi beitt
við svonefnda „gjöf’ IBM til
háskólans á þriggja ára afnotum af
gamalli tölvu, sem orðinn er matur
fvrir öskuhaugana.
Ég vil benda á, að tölvan er ekki
gefín, heldur aðeins lánuð afnot af
henni í þrjú ár.
Ég vil benda á, að tölvan hefur
þegar verið í notkun hér í fimm ár og
hefur verið borguð næstum tvisvar
sinnum til Bandaríkjanna.
Fyrst notuðu Skýrsluvélar ríkisins
og Reykjavíkurborgar hana í þrjú ár
og borguðu á þcim tíma í leigu allt
kaupverð hennar.
Síðan var hún í almennri leigu hjá
IBM-umboðinu í tvö ár og haldið
áfram að greiða af henni leigu í
dýrmætum gjaldeyri til móður-
fyrirtækisins í Bandaríkjunum.
Ég tel mig vita, að Reiknistofnun
Háskólans þurfi á að halda
nýtízkulegri og fullkomnari tölvu,
ekki sízt til að geta leigt út á henni
tíma með arðvænlegum hætti. Slík
leiga gæti borgað upp á rúmu ári
verð á mjög fullkominni tölvu, sem
yrði keypt til landsins en ekki leigð.
Ég óttast að „gjöf’ IBM sé ekki
nógu fullkomin fyrir þarfir og
viðskiptamöguleika Reiknistofnunar
Háskólans, en hindri hins vegar
möguleika skólans til að fá sér
almennilega tölvu.
Tölva Reiknistofnunar Háskólans.
Ég óttast að háskólinn neyðist til
að kaupa dýrum dómum alls konar
aukahluti af IBM til að geta notfært
sér hana að einhverju marki.
Mig langar til að spyrja
starfsmenn Reiknistofnunar skólans,
hvort „gjöf’ þessi sé bjarnargreiði,
sem IBM muni hafa hag af sölu eða
leigu á aukahlutum.”
Kristið
aðeins
EÐVARÐ INGÓLFSSON 15 ára
skrifar:
„Þessari spurningu hafa margir
velt fyrir sér. Mörg lönd í heiminum
eru sögð kristinnar trúar. Þegar
kveikt er á útvarpi og sjónvarpi eða
lesin blöð eru sagðar fréttir úr
þessum löndum, bæði góðar og
vondar, en þær síðarnefndu þó oftast
í meirihluta. Flugrán var framið og
bankarán. Skæruliðar hafa hótað
tugum manna lífláti ef ekki verði
farið að óskum þeirra. Fjöldi manns
var skotinn til bana af skæruliðum og
fólk pyntað. Svona má lengi telja. En
þetta er aðeins brot af því öllu sem
við heyrum daglega. Vissulega eru
ekki allir íbúar þjóðanna bendlaðir
við þetta, heldur aðeins viss hluti
sem fer ört vaxandi. Mikil spilling
hefur myndast í þjóðfélögum oftast
vegna velmegunar og fólk heimtar
allt fullkomnara. Fólk veit ekki hvað
er að vera svangur og ekki heldur
hvers virði frelsið er, nema þeir er
hafa kynnzt því að einhverju leyti.
Fólk lifir ekki í dag í „kristnu”
löndunum, samkvæmt kenningum
biblíunnar. Kröfur fólksins til
annarra en ekki sjálfs sln eru miklar
og má þar kenna manninum mikið
um. í peningadýrkun nútímans og
allsnægtum virðist fólk vera búið að
glevma Guði sínum, skapara himins
og jarðar, peningaguðinn hefur tekið
völdin í sínar hendur. Eigingirni
þjóðfélag, er
lýðskrum?
fólks hefur oft orsakað styrjaldir, þar
sem einstakar þjóðir vilja hrifsa
undir sig lönd annarra, saklaust fólk
er drepið eins og það eigi engan rétt
á því að lifa. Mannslíf er oft metið
piinna en peningar og völd, það er
staðreynd, og þurfum við ekki annað
en að lfta á byltingar í ýmsum
þjóðfélögum, þar sem fólk hefur
jafnvel viljað týna lífi til að koma
einhverjum ákveðnum mönnum að.
Svo kalla þessar þjóðir sig kristnar.
Jesús sagði að maðurinn ætti að elska
náunga sinn eins og sjálfan sig og
virða eignir hans. í kirkjum er
börnum kennt þetta borðorð. Þegar
þau hafa aldur til eru þau kölluð í
herinn til að drepa náunga sinn og
eyðileggja eignir hans. Hvernig
samræmist þetta? Jesús sagði einnig
eitthvað á þá leið, að betra væri að
tveir njóti auðsins, heldur en einn.
Einnig má segja svipaða setningu: Sú
þjóð sem er rík skal hjálpa þeirri þjóð
sem ekkert á. En þetta láta stórþjóðir
ser sem vind um eyru þjóta. Á
meðan milljónir manna víðs vegar
um heim deyja úr hungri og fátækt
árlega, eyða þessar þjóðir milljörðum
í vopn, sem ætlað er það hlutverk að
granda mannslífum. Þetta eru
staðreyndir, sem ekki verða flúnar.
— Fólk þarf að breyta
hugsunárhætti sínum og vara sig á
hinum falska peningaguði. Enginn
kaupir hina raunverulegu hamingju
fyrir pen., líf, heilsu eða sálarfrið.
Það sannast þá að peningaguðinn
gildir ekki aíit. — Hvað ísland
varðar þá erum við ekki sérlega
kirkjurækin eða trúhneigð, en eigum
samt ýmislegt gott í fari okkar, fram
yfir aðrar þjóðir Við værum
örugglega ekki hrifín af því, ef mest
megnið af skattpeningi okkar væri
notað til að smíða eldflaugar og
kjarnorkuvopn. Við hin fámenna
þjóð höfum veitt fátæku fólki
geysimikla opg nauðsynlega aðstoð
með fjárframlögum okkar t.d. til
Eþíópíu og Biafra. En við verðum
samt að vara okkur á peninga-
guðinum og spillingu, sem fylgir
honum, sem gæti sundrað
þjóðfélaginu. Við ættum að vera
farin að læra af því hvernig farið er í
öoðrum löndum. — Hvað er
kristilegt þjóðfélag? Eigum við að
taka kristna fólkið á írlandi okkur til
fyrirmyndar, þar sem mótmælendur
og kaþólskir berjast með
blóðsúthellingum og manndrápum?
Nei. Það fólk berst ekki trúar sinnar
vegna, heldur skipta völdin þar
mestu máli. —Ég skrifa þetta
einungis, því ég get stundum ekki
áttað mig á því, hvað verið er að
kalla KRISTIÐ þjóðfélag, þegar
staðreyndirnar liggja á borðinu.
En ég vildi óska þess að þessar
þjóðir, sem kallast eiga kristnar
þjóðir, gætu einhvern tímann staðið
undir nafninu, öllu mannkyninu til
gæfu.”
Hvað keyptirðu þér
margar bækur á
Bókamarkaðinum?
ÁRNI ERLINGSSON frá Selfossi: Ég
keypti 8, ferðabók, barnabækur og
fleiri. Hér er miklu betra verð á bók-
unum en annars er í búðum og ég hef
nú oftast farið þegar ég hef getað.
ARNMUNDUR BACKMAN lögfræð-
ingur: Ég er með hérna svona tíu stykki.
Það er gaman að fá gamlar bækur, svo
eru þær líka á gjafverði.
ÞÖRA GÍSLADÓTTIR húsmóðir:
Svona 8 — 10. Hér er svo hagstætt verð
enda kem ég hér á Bókamarkaðinn á
hverju ári.
SIGURLÍNA KONRÁÐSDÓTTIR
húsmóðir: Ég keypti 16 bækur. Bóka-
markaðurinn er alltaf mjög freistandi.
Hér fær maður eina bók fyrir sama verð
og það kostar að fara í bió.
JÓN EINAR ÞÓRÐARSON 10 ára:
Ég keypti þrjár og ein er um Múmínálf-
ana. Ég fer örugglega líka næst það eru
miklu fleiri bækur sem mig langar til að
eiga.
VIÐ HVERJU MÁ BÚAST EF
VÍXILL í INNHEIMTU FELLUR?
ÞÓRHALLUR ÞORGEIRSSON
skrifar:
..Við hvcrju má búast, cf banka cr
aflicntm víxill til innhcimtu og
víxillinn cr síðai afhcntur löglVæöingi
bankans, þar s< m hann cr ckki
greiddur, án vitundar eiganda eða
umboðsmanns hans?
Hver ber ábyrgðina á
víxilgrciðslunni, hafi lögfræðingur
bankans eigi greitt andvirði víxilsins
réttum ciganda eða umboðsmanni?
Ég fullyrði að þetta hafi gerzt en
viðkomandi banki þegir þunnu
hljóði.
Bcr bankanum ekki skylda til að
gcfa skýringu á þessu og svara
bréfum þar að lútandi?”
Dágblaðið hafði samband við
Magnús Árnason lögfræðing
Búnaðarbanka fslands og tjáði hann
okkur að venjan væri að fengju
bankar víxla til innheimtu og þeir
ekki greiddir þá afsegðu bankarnir
víxlana. Síðan væri víxillinn fenginn
eigendum sínum til ráðstöfunar og
þeim falið að gera ráðstafanir.
V'arðandi ábyrgð í víxilgreiðslu,
sagði Magnús að það mál hefði
komið fyrir Lögmannafélag íslands,
og þar hafí lögfræðingur í
viðkomandi tilviki verið sýknaður af
kærum.
KRISTÍN ÞORÐARDÓTTIR 7 ára:
Ég á tvær bækur. Það er svo fullt af
fólki hér en mér fínnst samt gaman. Ég
fór með frænku minni í fyrra þá kunni
ég að lesa næstum alveg.