Dagblaðið - 01.09.1976, Qupperneq 2

DAGBLAÐIÐ. — MIÐVIKUDAGUR 1. SEPTEMBER 197$:
2
r
Sértimi fyrir
fullorðna í laugunum
Ein í „trimminu“ skrifar:
Mig langar að koma á fram-
færi hugmynd við yfirvöld
sundstaða hér i borg.
Væri ekki möguleiki á meira
skipulagi á opnunartíma laug-
anna, þ.e.a.s. að hafa laugarnar
opnar ákveðinn tíma á dag fyrir
börn og unglinga en leyfa
hinum eldri og hæggengari að
fá sérstakan tima til umráða.
Mér finnst bera of mikið á því
að svo krökkt sé af börnum í
sundlaugunum allan daginn að
maður fær hreinlega ekkert
svigrúm til að hreyfa sig.
Ég er svo langt frá því að
vera mótfallin aðsókn barna í
laugarnar. Sund er ein hollasta
íþrótt sem finnst og er einungis
hægt að mæla með því við sem
flesta. Og hvað ungur nemur
gamall temur svo bezt er að
venja börnin sem fyrst við
sundlaugarnar.
En við sem erum eldri og
erum að reyna að fá einhverja
líkamlega þjálfun, eftir mikla
inniveru og kannski erfiðis-
vinnu, við þurfum líka á þessu
að halda og það væri gustuka-
verk að gefa okkur smárúm
svona eins og tvær til þrjár
klukkustundir á dag, t.d. frá kl.
5—8 síðdegis þegar margir hafa
lokið sínum vinnudegi og þykir
gott að skella sér í laugarnar og
hrista úr sér þreytu og slen.
Hvort þessi ungi maður fengi
aðgang að tíma hinna fullorðnu
er ekki gott að segja en hann
lítur sannarlega út fyrir að
stunda laugarnar vel. DB-
mynd: Bjarnleifur.
Er kerfíð
að sprengja
kerfið?
— Skipulagsleysi í algleymingi
hjó opinberum aðilum
AÐ MUNA SINN FÍFIL FEGRI
LL skrifar:
Alveg er það makalaust
hvernig vinnubrögðum hinna
ýmsu opinberu stofnana hér í
borg er háttað. Maður fær ekki
einu sinni botn í það hvort
apótekið sem kvöld- og helgi-
dagavörzlu annast, er opið frá
kl. 6—10 á kvöldin eða kl. 10 og
fram úr.
Ef öryrki þarf að sækja um
örorkubætur, þarf hann að
skrifa þrjár umsóknir sé um
75% örorku að ræða. Fyrst
fyllir hann út blað og sækir um
örorkuna, síðan fyllir hann út
annað blað og sækir um tekju-
trygginguna og að lokum, ef
hann á enga peninga, þarf hann
að fylla út þriðja blaðið og
sækja um bótatrygginguna. Sé
öryrkinn ekki alveg upp á það
skýrasta í kollinum, getur það
tekið hann um 3—4 mánuði að
ljúka umsókninni og starfsfólk
stofnunarinnar ennþá lengri
tíma að vinna úr henni. Það
hlýtur að þurfa margt starfs-
fólk með svona fyrirkomulagi.
Svo dettur mér í hug litla
loftlausa kompan í Vonarstræti
4, þar sem fólk sækir pening-
ana, í samanburði við stóra loft
góða salinn þar sem maður
borgar skattinn sinn. Eða fínu
salarkynni læknastéttarinnar
þar sem alls ekki er hægt að fá
að staldra við nema stutta
stund, þó opið sé þar allan dag-
inn. Læknirinn notar þessi
salarkynni okkar ekki nema frá
1—5 og svarar svo í síma heima.
Svo kemur neyðarvaktin, því
auðvitað næst ekki í lækninn
heima. Það er ekki svo auðvelt
að fá til sín lækni nema maður
geti skilgreint fyrst sjúkdóm-
inn í símann.
Svo má ekki gleyma gamla
fólkinu og elliheimilunum. Þar
er starfsfólkið fátt miðað við
stærð heimilanna og aðeins
einn læknir sem kemur einu
sinni í viku. Hann gefur síðan
pillur sem detta venjulega milli
rúms og þilja hjá gamlingj-
unum og skúringakonurnar
taka þær með í föturnar um
leið og þær þrífa. Þá hlýtur nú
að vera ólíkt skemmtilegra að
vinna í læknamiðstöðinni eða á
einhverri nýrri sérfræðideild á
sjúkrahúsinu.
Ég furða mig líka á að
apótekin í • hinum ýmsu
hverfum séu tekin fyrir viku-
lega, og ef marka má orð
útvarpsþulanna, þá er fólki í
Breiðholti ætlað að vera veikt
þessa vikuna og fólkinu í
vesturbænum hina o.s.frv.
Það er mikið ritað og rætt um
,,kerfi“ nú til dags. Fyrir fáum
árum var þetta orð varla nefnt
nokkurs staðar. Það skyldi þó
aldrei vera sprottið upp fyrir
tilverknað hinna ýmsu opin-
beru aðila. Skyldu þessir menn
sem eru svo útsmognir í að læra
eins og páfagaukar af bókinni
en til lltils hæfir þegar á reynir,
vera einhvers konar ,,bomba“ í
þjóðfélaginu í dag. En er þá
ekki hætta á að kerfið springi?
Það held ég hljóti að vera.
Skipulagsleysið á eftir að
sprengja kerfið, því skipulag er
nokkuð sem fyrirfinnst ekki í
okkar „kerfi“.
L.G.L. skrifar:
Margir muna sinn fífil fegri,
æskuna, holt og hæðir með
gróandanum, ilmi sóleyja og
baldursbráa og þegar kálgarðar
voru í hávegum hafðir. En nú
vaxa jurtir og blóm, sem lifa
aðeins í tvo mánuði fyrir blikk-
beljur og einnig fyrir þá sem í
þeim sitja. Svo eru það stein-
kumbaldar sem koma í staðinn
fyrir berjalyngið og mosann.
Þegar við lítum yfir farinn
veg, kemur þá ekki upp í huga
okkar að öðru vísi hefði mátt
fegra bæinn okkar heldur en
við höfum gert? Hefði ekki
verið hægt að lofa fagurkeran-
um, sem býr í okkur flestum, að
njóta sín betur? Hvers vegna að
vera að rembast við að apa allt
eftir stórborgum erlendis?
Hvers vegna ekki að hafa okkar
eigin stil yfir bænum?
Landið okkar er ekki stórt,
en þó nógu stórt fyrir okkur.Við
gætum séð fyrir okkur snotur
einlyft hús með fallegum jurta-
garði og háum trjám fyrir utan,
eins og þau sem eru í vestur-
bænum. Gæti menningir. ekki
verið jafngóð fyrir það? Hún
væri miklu betri, mikið rólegri
og manneskjulegri. Við höfum
hlaupið á okkur með því að
vera svona áhrifagjörn og taka
svona mikið upp eftir öðrum
þjóðum.
Hin svokölluðu þróuðu lönd
eiga ekki rétt á sér sem fyrir-
mynd annarra landa, menning
þeirra er varasöm. Við verðum
að búa til okkar menningu
sjálf. Við eigum að vera
skapandi og sýna það með því
að drekka úr þeirri ómenguðu
lind sem við sjálf eigum.
Við eigum að halda okkar eigin menningu og ekki taka stórborgir okkur til fyrirmyndar við
uppbyggingu Reykjavíkur. Hér eiga að vera lítil hús með fallegum görðum umhverfis eins og í
Grjótaþorpi en þaðan er þessi mynd.
VANTAR EFTIRLIT MEÐ POSTI
r
UTLENDINGANNA
— Þeir geta fengið send eiturlyf ón athugasemda fró stjórnvöldum
Vilhjálmur H. skrifar:
Á meðan leitað er að eitur-
lyfjum á íslendingum sem til
landsins koma, er það alveg
fyrir neðan allar hellur að
bandarískir hermenn, sem
koma til Keflavíkurflugvallar,
skuli geta komið inn í landið án
þess að á þeim sé leitað.
Einnig munu hermenn og er-
lendir starfsmenn vallarins
geta fengið póst sinn erlendis
frá án þess að nokkurt eftirlit
sé haft með því hvort hann
inniheidur eiturlyf eðaekki.
Þetta er ekkert nema undir-
lægjuháttur að það skuii ekki
vera eftirlit með þessum pósti
útlendinganna. Það ætti ekki
að vera neitt athugavert við, að
Islendingar færu fram á að full-
trúi þeirra fengi að hafa eftirlit
með sendingum til landsins i
samráði við bandarískan full-
trúá, ef því væri að skipta.
Það er vitað mál að eitur-
lyfjum er smyglað til landsins í
gegnum Keflavíkurflugvöll og
það er einungis að stinga
höfðinu i sandinn að þykjast
ekki vita á hvern liátt það ger-
ist.