Dagblaðið - 23.11.1976, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1976.
Ólafur, Baldur og Alþýðubandalagið:
FRAMAGOSAR GERAST
HLAUPAGOSAR
sama Rafínar að segja hver hafi
stungið upp á þessum hálfs-
mánaðargömlu félögum í
framboð, til þess að jáfundur
gæti klappað þá inn í þessar
trúnaðarstöður.
Þormóður Guðlaugsson
skrifar:
Spretthlaupararnir Ólafur
Ragnar Grímsson og Baldur
Óskarsson hafa nú loksins náð í
mark, er þeir höfnuðu í neti
Alþýðubandalagsins og voru
strax settir í innsta hring
flokksins. Já, þvílík forsmán!
Getur það verið, aó flokkur.
sem er jafn gamall og
Alþýðubandalagið eigi ekki
reyndari baráttumenn til
trúnaðarstarfa en aðeins hálfs-
mánaðar gemlinga, sem þekktir
eru að framagirm og
sundrungareðli.
„Dýrt var Ilildur kerling
keypt“, er gamall málsháttur.
dýrari eru þessir strípalingar,
sem eru teknir i Alþýðubanda-
lagið, rúnir áð frænda- og vina-
liði og settir þar í toppstöður er
aðrir ættu frekar skilið að
hljóta. Það er sitt hvað gæfa
eða gjörvuleiki. Alþýðtihanda-
lagið ernústærsti stjórnarand-
stöðuflokkurinn, en verður svo
fyrir því óláni að hirða þessa
tvo framagosa og stórtapa fylgi
fyrir bragðið.
Ragnar Arnalds sagði að ekki
hefði verið hægt að sporna við
þessum frama hlaupagosanna,
þar sem þeir hefðu verið leyni-
lega kosnir. Nú skora ég á hinn
Afhroð það, sem flokkurinn á
eftir að bíða vegná þessara
tveggja hlaupagosa er sárt og
engin leið að bæta úr nema að
reynt verði að hafa þá sem
sópara ráðsins og skúggaverka-
menn. Þá myndu þeir kannski
gleymast og flokkurinn ná
aftur reisn sinni. Það er stund-
um sagt að heimilisbölið sé
þýngra en tárum taki. Slíkt
ólán finnst mér að hafi hent
Alþýðubandalagið nú.
3
Kanntu að prjóna?
Lýður Björnsson kennari. Nei,
það kann ég ekki því miður, því
'að þetta er ákaflega þjóðleg
íþrótt.
Það getur komið sér vel að \ ingast við varnarliðsmenn þvi að í
þeirra boði geta tslendingar farið og skemmt sér á skemmtistiið-
um þeirra.
Fyrirspurn til varnarmáladeildar:
HVAÐA RÉn
HAFA ÍSLENZKIR
RÍKISBORGARAR
SENIVINNA HJÁ
VARNARLIÐINU?
íslenzkur ríkisborgari spyr:
1. Hafa íslenzkir ríkisborgarar,
sem starfa hjá varnarliðinu á
Keflavíkurflugvelli, leyfi til:
1. Að taka á leigú ríkisíbúðir í
svonefndum Grænás-húsum á
Keflavíkurflugvelli, og ef svo
er. hver veitir slíkt leyfi?
2. Að kaupa tollfrjálsan varn-
ing s.s. áfengi, tóbak, matvöru
o. fl. í svonefndu PX-i og ef svo
er hver veitir slíkt leyfi?
3. Að kaupa sér og handa
íslenzkum gestum sínum
veitingar í klúbbum hermanna
á Keflavíkurflugvelli, og ef svo
er hver veitir slíkt leyfi?
Astæðan fyrir bréfi þessu er
þrálátur orðrómur um að vissir
menn njóti ofangreindra
friðinda, þ.e.a.s. ákveðnir menn
sem vinna hjávarnarliðinu. Ilér
eru engjn nöfn nefnd, heldur
einungis spurt hvort hugsan-
legt sé að íslenzk lög séu ekki í
heiðri höfð hjá háttsettum
Islendingum, sem starfa hjá
varnarliðinu
Páll Ásgeir Tryggvason,
deildarstjóri i varnarmála-
deild tók ao sér ao svara þess-
um fyrirspurnum.
1. Starfsmenn íslenzka rikisins
hafa forgangsrétt að íbúðum
þeim sem leigðar eru út í
Grænási og eru í eigu ríkisins.
Er reynt að skipta þeim jafnt á
milli embætta en það er flug-
vallarstjórnin, sem ákveður
hverjum þær skuli leigðar.
2. Enginn íslenzkur ríkisborg-
ari hefur rétt til að verzla í
PX-inu enda þurfa varnarliðs-
menn sérstjök skilríki til að fá
inngöngu þar, en þau skilríki
eru ekki veitt neinum
islenzkum ríkisborgurum.
3. Nei, íslendingar hafa ekki
rétt til að sækja klúbbana. Þó
geta þeir farið þar inn sem
gestir varnarliðsmanna. Sé
islendingurinn búsettur utan
vallar, þarf sérstakt leyfi
lögreglustjóra til að hægt sé að
bjóða honum þar inn.
Páll sagðist ekki vita um
mikil brot á þessum reglum, en
þó taldi hann ljóst að þar sem
Bandaríkjamenn og íslending-
ar ynnu saman gætu hinir
síðarnefndu látíð eða beðið um
að hermennirnir bjóði þeim í
klúbbana.
Guðntundur Gislason banka-
starfsmaður. Nei. jú annars, ég
var að reyna þetta þegar ég var
fimm ára, en það fór allt út um
þúfur.
Einar Eggertsson sjómaður. Nei,
ég kann ekki að prjóna. enda hef
ég aldrei gert tilraun til að læra
þá list.
Flosi Sigurðsson kennari. Jú.
eitthvað kann ég fyrir mér i
prjónaskap og gæti vel hugsað
mér að læra að beita prjónunum
meira.
VARIBÝÐUR UPP
Á ÖRYGGISNET
FYRIR VERZLANIR
Frá Þjófabjölluþjónustunni
Vara:
17. nóv. sl. birtist i Dagblaðinu
bréf frá Sveini Olafssyni þar
sem hann gerir að umfjöllunar-
efni öryggisbúnað i skotfæra-
verzlunum.
í bréfinu hvetur hann til
þess að eigendur skotfæraverzl-
ana veröi skyldaðir til að setja
stálnet fyrir glugga og dyr
verzlana sinna. Svipað segir
blm. í myndatexta.
Við viljum taka undir þetta
með þeim fyrirvara þó að góð
þjófavörn er jafnan hönnuð
með tilliti til staðhátta — þar
gildir engin ein regla. Við höf-
um raunar á boðstólum öryggis-
net eins og Sveinn talar um, og
þau eru mjög hentug til að
verja glugga — með öðru.
En Sveinn hittir naglann á
höfuðið. Það þarf að ganga
betur frá skotvopnum en viðast
er gert, og þjófavarnatækni
nútímans gerir það kleift —
hvers svo sem frumkvæðið á að
vera;
F.h. Vara
Baldur Agústsson.
Ifr
Öryggiijnet má viða sjá.fyrir
gluggum og dyrum erlendra
verzlana, en slikt er fátitt ef
ekki með öllu einsdæmi hér á
landi.
|B35SS£?iÍ3

i—■■■■..r

✓
Gísii Stefánss., vinnur hjáGjald-
heimtunni. Nei. ég hef aldrei get-
a<ý lært að prjóna. Eg reyndi
auðvitaó að læra það sem
krakki. en það gekk ekki vel. '
Jón Kjerulf. Noi. ekki get ég sagt
það Það lengsta sem ég hef
komizt er að prjóna leppa sem
krakki. en það tiðkaðist mikið í
mínu ungdæmi að börnum va*ri
kennt að prjöna.
I