Dagblaðið - 25.11.1976, Side 2

Dagblaðið - 25.11.1976, Side 2
2 DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1976. Landflótti frá Islandi — hér er ekki hægt að lifa mannsæmandi lífi Tvítug húsmóðir skrifar: „Það hefur mikið verið rætt um námslánin upp á síðkastið, enda örugglega ástæða til Eg' efast ekki um að vandamálin eru stór h.já námsfólkinu og þá sérstaklega fjölskvldufölki, þar sem ef til vil! bæði hjónin eru við nám. En mig langar að vekja athygli á öðru vandamáli. Það er vandamál alþýðunnar, þ.e. mín og hundruða annarra. Ég er tvítug húsmóðir með 2 börn. Maðurinn minn er lærður iðnaðarmaður og skyldi maður þá ekki ætla að við gætum lifað mannsæmandi iífi af launum hans? Hann er þó alltaf lærður og hefur að margra mati bara dágott kaup. En ég ætla hér með opinberlega að leiðrétta þennan misskilning. Við lifum nefnilega hreint ekki mann- sæmandi lífi. Þegar búið er að greiða húsaleigu, húsgjald, raf- magn og hita, plús öll önnur gjöld, hrekkur kaupið varla fyrir mat. Endarnir ná kannski saman, ef unnin er kvöld- og helgarvinna. Árangurinn er dauðþreyttur og ergilegur eiginmaður en samt ekkert sparifé. Tíðarandinn er sá að allir vilja eignast þak yfir höfuðið. En hver hefur efni á því? Það er hægt með því að steypa sér í skuldir upp fyrir haus. Þræla dag og nótt næstu tíu til tuttugu árin. Framtíðin blasir við fremur ógnvekjandi. Hús- gögn og þvíumlíkt lætur maður sig ekki dreyma um, allt á að bíða betri tíma. Betri tima. Hvenær verður það? Eg þekki fjöldann allan af ungu fólki, sem nýlega hefur byrjað búskap, og alls staðar er sama sagan. Skuldir á skuldir ofan, allt of litlir peningar og hvern- ig eiginlega éndar þetta allt saman? Æ ofan í æ heyri ég fólk tala um að flytja til Svíþjóðar eða Noregs, t.d. Og nú er svo komið að ég og maðurinn minn erum byrjuð að planleggja flutning. Það er ekki sársaukalaust að yfirgefa landið sitt, vini og ætt- ingja og ekki sízt foreldrana, sem einnig með söknuði sjá á bak barnabörnum sínum yfir hafið og í fjarlægt land. Og auðvitað dreymir okkur öll um að ala börn, duglega krakka, sem mættu verða til gagns bæði landi og þjóð. En nú er það bara draumur. Hér er ekki hægt að búa. Ég hef ekki áhuga á að fá allt upp i hendurnar fyrirhafnar- aust. Langt frá því. Hér er bara enginn millivegur. Ég vildi óska að ég ætti passlega stóra íbúð, fallegt og notalegt heimili handa manni mínum og börn- um. En því miður sjáum við ekki fram á annað en skuldir og basl, mörg ár fram í tímann. Og það setur víst ábyggilega sín mörk bæði á foreldra og börn. Eg hef ekki áhuga á að fórna líkamlegri og andlegri heilsu fyrir hús og bíl. Þess vegna erum við nú sennilea á förum. Ég vona bara að þeir sem stjórna hér á landinu okkar sjái að sér áður en þeir sjá á bak allt of mörgu ungu fólki, sem fer i leit að betri lífskjörum. Það hlýtur að vera mikils virði að halda í unga fólkið og það er sorglegt að það skuli þurfa að fara héðan af illri nauðsyn. Og þó ég hafi ekki mikið vit á pólitík, hef ég þó réttlætis- kennd. Eg kem ekki auga á nokkurt réttlæti hér á landi. Það er ekki nóg að hrósa sér af mikilli vinnu heldur þarf mannsæmandi laun fyrir hana líka.“ Timburmannahugleiðing: Hitt og þetta úr ýmsum áttum Erla skrifar: Ja, hún ér merkileg þessi Hótel Jörð. Hér gónum við og göpum upp í hvers manns kjaft. Einn vill þetta og annar hitt. Alltaf er eitthvað merkilegt að gerast. Núna eru t.d. sál vor og sómi (ég meina þá Alþingi) nýtekin til starfa aftur og gaman verður að fylgjast með þeim krafta-' verkum sem þaðan koma (m.a.o., það er víst ljótt að hæðast). Jæja, allar syndir þínar verða fyrirgefnar, stendur einhvers staðar. Svo heyri ég það líka stundum á sunnudags- morgnum, þegar^ég er ekki að drepast úr timburmönnum. Það er annars skrýtið að allar syndir okkar verði fyrirgefnar. Allt er nú í báli hjá náms- Er nokkur skrýtið þótt fólk reyni að krækja sér í aukagjaldeyri og noti hann til að fata sig upp? segir Erla. fólki. Jú, víst er þetta léiegur styrkur, en það er bara verið að setja ykkur á sama bekk og verkamennina um stund. Þegar þið komizt til vits og ára munuð þið hafa reynt hvað það er að vera bara óbreyttur verka- maður. En því í andsk... Iiggur mér við að segja og segi, gerir verkamaðurinn ekki meiri kröfur? Nú á að fara að herða eftirlit með fatakaupum sem gerð eru erlendis (þá á ég við svokall- aðan smyglvarning). Er það nokkuð skrýtið þótt fólk reyni að krækja sér í aukagjaldeyri og noti hann til að fata sig upp erlendis? Skýringin liggur ljós fyrir þegar maður hefur labbað í bæinn og litið inn í táninga- og tízkuverzlanir borgarinnar. Að lokum. Húrra fyrir Al- þýðuleikhúsinu. Fyrsti og annar verðflokkur — en það eru 4 gæðaflokkar á kjöti - Guðjón Guðjónsson hafði sam- band við DB: „Mig langar að gera athuga- semd við grein sem ber yfir- skriftina „Annar flokkur ekki til“ og birtist í DB þann 20. nóvember sl. Þar er verið að ræða um verðflokka á dilka- kjöti og finnst mér þar gæta misskilnings. Eins og fram kemur í grein- inni þá gætir þess misskilnings að það séu til þrír verðflokkar á kjöti. Þeir eru tveir. Aftur á móti eru til fjórir gæðaflokkar. I fyrsta verðflokk fara 1. og 2. gæðaflokkur, en í annan verðflokk fara 3. og 4. gæða- flokkur.“ Lestu þetta Regína: KENNARASTARFIÐ ER EKKIAÐEINS UNNIÐ í KENNSLUSTOFUNNI Kennari úr Reykjavík skrifar: 1 Dagblaðinu 10. og 17. nóv. sl. eru birtar ritsmiðar eftir Regínu á Eskifirði, sem mér finnst rétt að svara vegna van- þekkingar og misskilnings bréf- ritara. Regina segir í DB 10. nóv. að hún hafi spurt réttindalausa kennara, hvort þeir færu með góðri samvizku í verkfall þann 8. nóv. en þeir svarað neitandi. en sagzt fylgja fjöldanum. Hvaða fjölda? Regína segir nefnilega 17. þ.m. í DB að af 11 kennurum á Eskifirði sé aðeins einn með réttindi. Aðgerðir þann 8. nóv. voru skipulagðar af kennarafélagi hvers skóla. en ekki af neinum heildarsam- tökum. Það voru kennarar í Sam- bandi íslenzkra barnakennara, sem héldu fundi í skólum sínum til að ræða málefni stofn- ananna með sérstöku tilliti til kjara og aðbúnaðar kennara, en síðustu kjarasamningum lyktaði nteð dómi, sent úlilokað er fyrir kennara að sætta sig viö. Með þessunt aðgerðum voru kennarar einnig að mót- mæla þvi að árlegur vinnutími þeirra var lengdur um 8 daga án þess að nokkur greiðsla kæmi fyrir. Þessi lenging var gerð með einhliða ákvörðun Menntamálaráðuneytisins og án samráðs við SlB. Þá mót- mæltu kennarar ráðningu fjölda réttindalauss fólks í kennarastöður. enda mun eins- dæmi að slikt sé leyft meðal annarra stétta. Slíkt ýtir undir léleg laun, sem aftur fælir fólk frá kennaranámi og menntaða kennara frá því að sækja um kennarastöður. Einnig mót- mæltu kennarar því hróplega ranglæti. sem hvergi þekkist i öðrum stéttum, að fullgilt emb- ættispróf. sem tekið var fyrir nokkrum árum, sé ekki metið í launum til jafns við próf, sem tekið er nú og veitir sömu rétt- indi. Ein stærsta villan i bréfi Regínu lýsir vel hversu illa hún er að sér í málefnum kennara. en villan er sú, aó kennarar geli unnið allt sumarið í öðrum störfum og bætt upp laun sín. Hún veit ekki að kennarar eiga að skila 160 stundum i undir- búning og námskeiðasetu að sumrinu, enda þótt komið hafi fyrir að kennarar hafi þurft að bæta á sig einhverri sumar- vinnu til að geta dregið frant lifið. Þá bætist sú vinna, sent þeir hefðu átt að vinna í þágu kennslunnar á þeim tíma, bara á vetrarstarfið sem aukinn undirbúningur. Regína veit heldur ekki að vinnuskylda kennara í fullu starfi er 47 stundir á viku enda þótt kennslustundirnar séu ekki svo margar — kennarastarfið er ekki aðeins unnið i kennslustof- unni þótt Regína haldi það ef til vi 11. Það er jafnvel hugsan- legt að einhverjir þeirra. sem ráða sig i kennarastöður án þess að þekkja til starfsins. HVAÐ GERIR RIKISSTJORNIN NÚ? Henína. Kskifirði, skrifar: ..Knííin kennsla i barna- ojj «a«nfra‘rtaskólanum i da«. Trausti Björnsson skólastjóri fór til Reykjavíkur a föstudajis- kvöldió o jj auKlýsti í áður- uroindum skóla aö kennsla félli nióur þann H.l 1. Kn hrinjídi í da« til réttinda- lausra kennara o« spurói þá hvort þeir færu meó jjóðri sam- vi/ku i verkfall i dau Þeir svöruóu allir neitandi en aó þeir yróu aó fvlnja fjöldanum Þennan eina réttindakennara hér hitti éjj á förnum ve«i áóan <)R spuröi hann sötnu ‘tuirn- in«ar Hann svaraói hiklaust játandi. Kl' kennarar þurfa aó fara”’i verkfall þá held éu aó flestar stéttir i okkar þjóófélaui 'þurfi þess. |»aö er hryjjjjilojjt aó hujjsa til þess aó kennarar ls- lands skuli hrjóta l«>« landsms aó ástæóulausu. Þeir sem hafa kaup allt ánó ou jjeta auk þess linmö 2—mánuöi á ári til aó hæta upp sin laun. Ilvaö mejja verkamenn sejjja? Kf þeir koma nokkrum minútum of seint'er drejjiö af kaupi þeirra. en hvað koma börnin oft lieim úr skólanum af þvi aó kennsla fellur nióur i einn ojj einn tima ’ Kjj veit ekki annaó en kennarar lái fullt kaup þó þeir fái fri einn (ijj einn tíma ofj séu fjarverandi i marjja kennslu- dajja. Kjj vil spyrja. eru rétt- indakennarar ölyjjnari þjóó- félajjsþejjnar en réttindalausir? Lýóræóió vejjur salt í okkar þjóófélajji. Ríkisstjörnin er marjjhúin aó lýsa því yfir að þjóóarbúió þoli enjjar kaup- hækkanir. Vió menntafólk vil éjj sejjja þetta Verió sem lenjjst . i setuverkfalli ojj svipur á ykkar eijjin skrokk. Menntafólk þarf enjja styrki meóan nójj er atvinna í okkar þjóðfélajji ein.> ojj hefur verið sí. 25—30 ár. Mín tillajja er sú aó allir skóla- stjórar og kennarar. sem eru i verkfalli i dajj. verði leystir frá storfum frá oj; meó 5/11 sl. Þeir eru húnir að brjóta landslöjj ojj jjanjja á undan með slæmt for- dæmi oj; eijja þar af leiðandi ekki heimtinjju á kaupi frá 5/11. Kennarar hefðu gott af þvi aó vita hvernijj þeir jjætu lifað af launum verkamanna.” Ungir nemendur i harnaskóla i Reykjavik hlusta hér á löjj- rejjluþjón sem er aö kenna þelm umferðarrejjlurnar. haldi það líka og ráði sig á þeim forsendum. Kennarar eru þannig búnir að „vinna af sér“ meira en þann mánuð, sem eftir er þegar eins mánaðar sumarleyfi, námskeið og undir- búningur að sumrinu er frá talið. Regína fjargviðrast út af því, sem hún kallar lögbrot kennara þann 8. nóv., er kennarar héldu fundi í stað þess að kenna. Væri ekki nær að ræða um það hvort Menntamálaráðuneytið er ekki að brjóta lög með ráðningu alls þessa réttindalausa fólks? Er það ekki öllu alvarlegra mál? Er það ekki brot á mannréttind- um, þegar Menntamálaráðu- neytið ákveður einhliða með reglugerð að lengja vinnutíma kennara um marga daga árlega án þess að tryggja það að greitt verði fyrir? Er ekki frekar ástæða til að mótmæla slíku gerræði en re.vna að gera aðgerðir þeirra, sem því eru beittir, tortryggilegar í augum almennings?*) Næst. þegar Regína tekur sér penna í hönd til að kveða upp dóm í málum, sem hún telur sér viðkomandi, ætti hún að kvnna sér málavöxtu f.vrst. *) Aðdróttanir aó kennarastétt- inni vegna þess að kennarar geti verið fjarverandi dögum saníán og sent börnin heim að þvi er virðist aó eigin geðþótta eru ósmekkleg vitleysa og ekki til að prýða ritsmið Reginu, enda hvgg ég að vart finnist stundvisari og samvizkusamari stétt í landinu. V

x

Dagblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.