Dagblaðið - 26.04.1977, Blaðsíða 4

r
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 26. APRÍL 197'7.
— I 14. skoðanakönnun Dagblaðsins: Hvað teljið þér að fjögurra manna fjölskylda |_
y þurf i miklar tekjur á mánuði til að Bifa við mannsæmandi lífskjör? J
Enginn verður saddur
af 100 þúsundum kr.”
Niðurstöður
skoðanakönnunarinnar
urðu þessar:
minna en 100 þús. 4 eða l'/j%
100-150 þús. 133 eða 44 '/3%
151-200 þús. 96 eða 32%
yfir 200 þús. 22 eða 7'A%
óákveðnir 45 eða 15%
„Þetta horfir allt öðru vísi mánuði, án munaðar." (Kona á
við sveitafólki. Búið gefur af
sér ýmislegt sem kaupstaða-
búar verða að kaupa.“ (Kona á
Vestfjörðum).
„Við sveitafólkið sjáum yfir-
leitt aldrei peninga, enda fáum
við okkar laun ekki fyrr en 6-7
mánuðum eftir að þeirra var
aflað. Búskapur er happdrætti
og engin önnur stétt mundi láta
bjóða sér launakjör bænda,“
(Karl úti á landi).
„Ég veit bara að ég get ekki
iifað af ellilífeyri með kaup-
tryggingu, sem eru 44,911
krónur á mánuði nema af því
að konan vinnur til hádegis."
(Kari í Bolungarvík).
„Enginn verður saddur af
100 þúsundum." (Karl á
Reykjavíkursvæðinu).
„150 þúsund er algert
lágmark, Þær tekjur eru nauð-
synlegar ráðstöfunartekjur."
(Karl á Reykjavíkursvæðinu).
„Ég þyrfti að spyrja mann-
inn minn.“ (Kona á Reykja-
víkursvæðinu).
„Ég er með fjögurra manna
fjölskyldu og hér fara 80
þúsundir í mat á mánuði."
(Kona á Reykjavíkursvæðinu).
„Ég er ein með þrjú börn og
við komumst þokkalega af með
120-140 þúsund krónur á
Reykjavíkursvæðinu).
Þetta eru nokkur dæmi um
svör fólks við spurningunni:
Hvað teljið þér, að fjögurra
manna fjölskylda þurfi miklar
tekjur á mánuði til að lifa við
mannsæmandi lífskjör? I
skoðanakönnun Dagblaðsins
um þetta voru eins og í fyrri
könnunum spurðir 300 manns,
150 karlar og 150 konur og var
helmingurinn á Reykjavíkur-
svæðinu.
Meðaltalið um
150 þúsund
Eins og sést af rammanum,
sem fylgir greininni, voru
flestir þeirrar skoðunar að fjög-
urra manna fjölskylda þyrfti
milli 100 og 150 þúsund krónur
á mánuði. Þó voru þeir ekki
miklu færri sem töldu að meira
þyrfti, eða milli 150 og 200
þúsund krónur. Meðaltalið af
öllum svörunum er nánast 150
þúsund, enda nefndu margir þá
tölu.
Fáir fóru’niður fyrir 100
þúsund, aðeins fjórir, en tölu-
verður hópur, 22 eða rúm sjö
prósent, taldi að meira en 200
þúsund þyrfti.
Nefndar voru tölur allt upp í
500 þúsund.
—
a’
:
Það eru ekki alltaf margar krónur eftir í buddunni þegar mánaðarlegum útgjöldum fjölskyldunnar
hefur verið mætt.
Konurnar nefndu
hœrri tölur
Það var athyglisvert að
konur nefndu oftar en karlar
tölur yfir 200 þúsundum.
Hins vegar voru þær frekar
óákveðnar um svör.
Miklu algengara var á
Reykjavíkursvæðinu en úti á
lartdsbyggðinni að fólk nefndi
150-200 þúsund. Úti á landi
nefndu menn miklu fremur
lægri tölur, 100-150 þúsund.
Fólki þar virðist því telja sig
komast af með minna en íbúar
Stór-Reykjavíkursvæðisins, til
að búa við „mannsæmandi"
lifskjör.
Lærdóm má draga af þessu
fyrir samningamenn í kjara-
samningunum sem ræða um
100 þúsund króna lágmarks-
laun. Það "ér sem sé ríkjandi
skoðun almennings að fjögurra
manna fjölskyldur þurfi 150
þúsund krónur á mánuði til
mannsæmandi lífs. HH
Bændur geta ekki borið sig
saman við kaupstaðarbúa, því
iaun þeirra koma miklu seinna
og búin gefa ýmislegt af sér
sem kaupstaðarbúarnir verða
að sækja í verzlanir.