Dagblaðið - 09.09.1977, Blaðsíða 24

Viðbúnaður Almannavarna:
Almannavamanefndir
á Húsavík og Akureyri
settar f viðbragðsstöðu
þegarálitið
varumtíma að
flytja þyrfti
alla íbúa
Reykjahlíðar-
hverfisins
ábrott
Viðbúnaður rtimannavarna-
n'efndar Skútustaðahrepps og
Almannavarna rikisins vegna
eldsumbrotanna á Kröflu-
svæðinu hófst um kl. hálf fimm
I gær, þegar skjálftavirkni fór
að aukast að marki, að sögn
Hafþórs Jónssonar, fulltrúa Al-
mannavarna ríkisins, í inorgun.
„Þeir fyrir norðan og við
settum okkur þegar í viðbragðs-
stöðu,“ sagði Hafþór i samtali
við DB, „og fyrst i stað byggðist
þetta aðallega á þvi að fylgst
var með þvi sem þarna var að
gerast. Strax og vitað var um að
gos væri hafið, rétt fyrir kl. sex,
voru gerðar ráðstafanir til að
kanna í hvaða átt hraunið
rynni. Þær upplýsingar fengust
fljótlega frá flugvélum, sem
þarna fóru yfir.“
Hafþór sagði að augu manna
hefðu beinzt að Bjarnarflagi
um leið og þar hefði farið að
bera á óróa og hefði um tíma
verið álitið að flytja þyrfti
burtu alla íbúa Reykjahlíðar-
hverfisins.
„Almannavarnanefndirnar á
Húsavík og Akureyri voru þá
þegar settar i viðbragðsstöðu,"
sagði Hafþór Jónsson, „ef svo
færi að þær þyrftu að taka á
móti íbúunum og koma þeim
fyrir. En upp úr þvi fór að
draga úr gos- og skjálftavirkn-
inni. Undir miðja nótt hafði
dregið það mikið úr umbrot-
unum að talið var í lagi að létta
á mesta viðbúnaðinum," sagði
Hafþór.
„Undir morgun voru vísinda-
menn orðnir á einu máli um að
þetta væri búið í þetta sinn.“
Viðbúnaður Almannavarna
byggist fyrst og fremst á því að
vera viðbúinn, sagði Hafþór,
gera ákveðnar ráðstafanir fari
svo að þær verði nauðsynlegar.
ÓV
Gasstrókurinn logaði glatt og i
fyrstu var haldið að hér væri
um eldgos að ræða i Bjarnar-
flagi, næsta nágrenni Mývatns-
byggðar. tbúarnir héldu engu
að síður ró sinni en voru við
öilu búnir. Hér sjáum við gas-
strókinn eins og hann leit út i
nótt.
m
„Þó vatnið
„Þótt vatn hafi farið úr annarri
þrónni við Kísiliðjuna þarf það
ekki að hafa eins afdrifarikar
afleiðingar og virðist," sagði
Vésteinn Guðmundsson Verk-
smiðjustjóri i viðtali við DB, eii
hann var staddur 1 Reykjavik I
morgun.
„Kísilgúrinn í þrónni sezt til á
4—6 vikum og hann verður eftir
að mestp, þótt vatnið fari. Sllks
eru mörg dæmi frá fyrri árum. Og
þó skarð sé i barmi síðustu þróar-
innar sem vatn er i ætti hún að
halda svo fremi að ekki verði
framhald á jarðhræringunum, þvl
hún er sterkbyggðust allra
þrónna. Er grjótfylling 1 veggjum
upp fyrir vatnsborð, sem ekki er 1
hinum. Hún má þvi við mestu og
ætti að standa sig þó skarð komi i
barminn. Slikt skarð er fljótlegt
að fylla og treysta vegginn."
Vésteinn sagði að I hverri þró
'væri 10—11 þúsund tonn af
kisilgúr. Verksmiðjan reiknar
hvert tonn á 1000—1200 krónur.
Verðmæti í hverri þró er þvi
minnst 10—11 milljónir kfóna.
ASt.
Gaseldamir i
Bjamarflagi:
„EINSOGOLÍU-
ELDURÍEYÐI-
MÖRKUM
ARABÍU”
„Mikili hávaði var í gasgosinu f
holu 4 í Bjarnarflagi. Eldur upp
úr holunni var stórfenglegur —
minnti á oliueld á eyðimörkum
Arabíu.
Engin furða þótt það fyrsta sem
mönnum datt I hug væri eldgos,
sem síðan reyndist misskilningur.
„Þarna hlýtur hraunkvikan að
vera komin í beint samband við
gufuholurnar. Vatnsefnið, sem
frá kvikunni streymir kemur þvi
upp um holuna og I þvl kviknar er
það kemst í samband við súrefni
andrúmsloftsins,“ sagði Eysteinn
Tryggvason jarðeðlisfræðingur I
viðtali við DB I morgun.
Hann sagði að hitinn, sem upp
úr holunni streymdi væri alls
ekki minni en 400 gráður, Taldi
hann liklegast að hann væri um
600 stig.
Eldur I eiturgufum af hrauni
væri algengur. Benti Eysteinn á
að hraunið sem rann á Leirhnúks-
svæðinu I hittifyrra hefði til
dæmis logað.
ÓG
i
frjálst, óháð riaghlað
FÖSTUDACUR 9. SEPT- 1977
t
fari er Á
gúrinn eftir”
— segirverksmiöju-
stjdrinn

t
t
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
á
Rannsókn hafin á tollsvikum við innfiutning notaðra bifreiða
Tollstjóraembættið I Reykja-
vík hefur þegar krafið eigend-
ur nokkurra bifreiða um
greiðslur á aðflutningsgjöldum,
sem undan var skotið rpeð því
að falsa skjöl um árgerðir.
Rannsókn stendur nú yfir á
innflutningi notaðra bifreiða
frá fleiru en einu frameiðslu-
landi vegna gruns um undan-
skot á réttmætum aðflutnings-
gjöldum.
Með því að falsa árgerðir
hefur a.m.k. nokkrum innflytj-
endum tekizt að komast hjá þvl
að greiða lögmælt gjöld af ein-
hverri mestu hátollavöru, sem
til Islands er flutt.
Samkvæmt gildandi reglum
er svokallað tollmat innfluttra
bifreiða miðað við framleiðslu-
ár þeirra að vissu marki.
Þannig er t.d. bifreið, sem er
keypt erlendis frá þriggja ára
gömul, tolluð mun lægra en ný
árgerð sömu tegundar. Munar
þannig um hvert aldursár I að-
flutningsgjöldum, sem nema
hundruðum þúsunda króna af
dýrustu gerðum bifreiða. Tolia-
deild ríkisendurskoðunannnar
hefur stöðugt eftirlit með öllum
innflutningi. Það eftirlit er
fyrst og fremst bókhaldslegt og
miðast því við þau skjöl, sem
lögð eru til grundvallar inn-
flutningi vöru. Nú er sérstök
endurskoðun gerð á innflutn-
ingi notaðra bifreiða með tilliti
til hugsanlegrar fölsunar
skjala, sem tilgreina árgerð og
aðflutningsgjöld eru reiknuð
eftir.
Lögreglurannsókn hefur
þegar verið gerð á hluta þessa
innflutnings á notuðum bifreið-
um. Grunur leikur á þvl, að
árgerðafölsun á notuðum bif-
reiðum hafi verið iðkuð um
nokkurt árabil með þeim ár-
angri, að fengist hefur lækk-
un á aðflutningsgjöldum. A
þessu stigi er ekki unnt að vita
með neinni vissu, hversu um-
fangsmikill þessi innflutningur
hefur verið.
Sem fyrr segir, er innflutn-
ingur með þessum hætti ekki
bundinn við eitt framleiðslu-
land og marga kaupendur not-
aðra bifreiða erlendis frá.
Bifreiðaeftirlit rikisins hefur
veitt virka aðstoð við rannsókn
þessa. Hjá því er að sjálfsögðu
að finna skrá yfir þessar bif-
reiðir sem aðrar. Er meðal ann-
ars rannsakað, hvort kaup-
endur, sem komizt hafa hjá lög-
mæltum greiðslum innflutn-
ingsgjalda, hafa slðar reynt að
bæta enn frekar hlut sinn með
því að fá bifreiðir sinar
„yngdar upp“ I skráningu,
þegar að endursölu var komið á
bilamarkaðnum hérlendis.