Dagblaðið - 10.11.1978, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 10. NÓVEMBER 1978.
2
HEIFT í GARÐ LEIGJENDA
Kr. 25.550.-
Erla Sigurðardóttir skrifan
Talsmaður Leigumiðlunar, Njáls-
götu 86, skrifar bréf í Dagblaðið 7.
nóvember og þykist þar með svara
bréfi mínu, sem birtist i sama blaði,
mánudaginn 30. október.
Hann kallar bréf mitt áróður en
ekki get ég séð fyrir hvern það bréf
hefði átt að vera áróður. Bréfið var
skrífað í von um að byrgja brunn, sem
margir hafa dottið ofan i.
Hann bendir á hve dýrar dagblaða-
auglýsingar séu, kannski i von um að t
benda á rekstrarkostnað fyrirtækis
síns, en þó öllu heldur í von um að
draga fram ágæti fyrirtækisins og
sparnað sem feldist i að skipta við það.
Enn tek ég fram að auglýsing i dag-
blaði er meiri trygging fyrir að ósk
fólks komist á framfæri heldur en er
það skiptir við fyrirtæki sem Leigu-
miðlunina á Njálsgötu 86. Húsnæðis-
auglýsing i Dagblaðinu kostar kr.
3.500 ef hún er birt tvo daga í röð og
er hún ólíkt ódýrari en Morgunblaðs-
auglýsingin sem hann minnist á.
Aldrei krafðist ég þess að hann út-
vegaði mér íbúð á rúmum sólarhring. í
upphafi sagði ég honum að ég leitaði
líka á öðrum miðum og gerði hann ■
enga athugasemd við það. Ég fékk
siðan ibúð annars staðar og fannst því
meira en sjálfsagt að nafnið yröi tekið
af skrá.
Svar hans er vægast sagt órökrétt
og einkennist af stórum orðum og
dylgjum. Hohoho, hann er ekki eins
vel að sér I málefnum vændiskvenna
og ég. Þetta finnst mér vera
seinheppin orðheppni.
Tölur mínar segir hann vera
sprottnar úr eigin öfundarheimi. Ef
svo er þætti mér og eflaust fleirum
vænt um ef hann birti opinberlega
sannar tölur um viðskipti sín, þar með
fjölda viðskipavina og árangur leigu-
miðlunarinnar, bæði í fjölda króna og
íbúða. Hann segist ekkert hafa að fela
fyrir skattinum.
Starfsemi hans mætti líkja við að
einhver seldi ibúð en afhenti hvorki
íbúðina né endurgreiddi peningana.
Ekki skil ég hvers vegna hann
kemur með slíkan skæting I garð
Leigjendasamtakanna í sömu andrá og
hann ræðst á mig. Hvers vegna er
hann svo heiftugur út í leigjendur sem
reyna að bera bækur sinar saman og
skapa þannig eðlilegt jafnvægi við
aðra hagsmunahópa.
Hann bauð mér að koma til sin og
ræða við sig og minntist ég þá á að
þetta væri einmitt mjög athyglisvert
sem koma mætti með i blöðin. En nei,
nei, nei, það vildi hann alls ekki heyra,
blöðin eyðilegðu frekar en annað.
Eitthvað þolir ekki dagsins ljós.
í lokin get ég minnzt á eitt símtala -
þeirra sem ég hef fengið siðan bréf
mitt birtist. Þar ásakaði leigumiðlari
mig um að hafa eyðilagt fyrirtæki sitt.
Auk þess síendurtók hann að nú hefði
hann komizt að hvar ég starfaði sem
blaðamaður. Já, kommarnir eru alls
staðar. Ástæðan fyrir að ég kaus frekar
að birta bréf mitt i Dagblaðinu en
annars staðar var einfaldlega sú að þar
næðu orð mín til fleira fólks.
Ég get ekki séð að ég hafi skrifað
bréf mitt sem skakkeygur kommúnisti
með hníf milli tannanna, því bréfið
skrifaði ég sem manneskjan sem
skrifaði fullt nafn undir.
Ég held að starfsmaður leigu-
miðlunarinnar á Njálsgötu 86 ætti að
lesa bréf mitt frá 30. október aftur og
aftur, heima og að heiman, sofandi
sem vakandi. Hann ætti að nudda
augun, pússa gleraugun, lesa bréfið
aftur, hrista upp í heilasellunum og at-
huga síðan hvort hann geti svarað því
á rökréttari hátt og skýrt hreinskilnis-
lega frá rekstri miðlunar sinnar.
hkki er hlaupið að þvl að fá leiguhúsnæði 1 Keykjavlk.
DB-mynd Hðrður.
Færsla á gangbraut gagnrýnd
Unnið við uppsetningu gangbrautarljósanna. Ekki eru viðvörunarljós sett upp vegna vinnunnar á götunni. DB-Hörður.
Ingvi Hjörleifsson hringdi:
Á Suðurlandsbraut til móts við
Hótel Esju er verið að færa gangbraut
til um eina 100 metra og koma upp
gangbrautarljósum. Ingva fannst
færslan á brautinni fáránleg og
féeyðsla ein. Þó þarna hefði orðið slys
væri ekkert sem benti til að það gæti
ekki eins orðið á nýja staðnum.
Röksemd um að þeir menn sem
kæmu akandi niður Hallarmúla sæju
Póst-
sendum
gangbrautina betur á nýja staðnum
fannst honum haldlaus. Alls staðar
erlendis væri gangbrautum einmitt
komið fyrir við gatnamót sem benti til
að þar væri bezti staðurinn fyrir þær.
Þegar gangbrautin var á gamla
staðnum stöðvuðu menn við hana
vegna gatnamótanna en núna gerir
hún þeim mönnum, sem koma niður
Hallarmúlann ókleift að komast út á
götuna því enginn stöðvar fyrst við
hornið og síðan hundrað metrum
neðar.
Þá gagnrýndi Ingvi einnig
seinagang við færslu gangbrautar-
innar og taldi það valda stórhættu hve
vinnustaðurinn er illa merktur. Þarna
eru t.d. engin viðvörunarljós.
Raddir
lesenda
JÓNAS
HARALDSSON
Líf og limir lág-
launafólks lægra
metið en annarra?
Kristján Tómasson, Ránargötu 5A
skrifan
Eftir að hafa lesið grein Þorgeirs
Lúðvikssonar i DB get ég ekki annað
en svarað þvi sem þar stendur.
Hvernig getur hann fengið út
1969.108 þegar hann dregur frá 645
þúsund, sem voru greiddar
Tryggingastofnun rikisins. Eru það
ekki rúmar 1300 þúsund kr.
Annars var það ekki meiningin að
rífast við Þorgeir um þetta, heldur
drepa á réttarfarið í landinu. Ég er
verkamaður og þvi eru bæturnar
metnar þetta lágt. Hvers vegna erú
örorkubæturnar ekki hækkaðar um
50—60% milli ára, eins og iðgjöld af
tryggingum bifreiða. Hvers vegna
dæmir Hæstiréttur tryggingarfélögin
til að greiða 13% vexti á ári þar til
greiðsla fer fram. Því er ekki miðað við
'hækkanir tryggingariðgjalda.
| Eftir því sem mér skilst eru bætur
mínar þetta lágar vegna þess að ég er
verkamaður. Hefði heimavinnandi
húsmóðir lent i slysinu hefði hún sjálf-
sagt engar bætur fengið, þar sem hún
hefur ekki tekjur. Bætumar eru
metnar eftir tekjum þriggja síðustu
ára, samkvæmt skattskýrslu. Þeir sem
hafa háar tekjur fá því til muna hærri
slysabætur. Eru ekki allir jafnir fyrir
lögunum?
Hvers vegna fá þeir sem t.d. eru
orðnir 34 ára ekki allir sömu slysa-
bætur? Má ekki líta á þetta sem brot á
stjórnarskránni?
Ef þér verður á að aka fram hjá
stöðvunarmerki við gatnamót ertu
dæmdur til að greiða sömu upphæð,
hvort sem þú ert verkamaður eða
prófessor. Eða eru sektirnar bara fyrir
láglaunafólk?