Dagblaðið - 29.01.1979, Side 11

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 29. JANÚAR 1979.
11
legar við próf annarra lögreglumanna.
Eftir nokkra daga mun hún fá að vita
niðurstöðurnar, hvort hún telst hæf
eða verður að láta af störfum með litl-
um eftirlaunum. Sjálf hefur Bonnie
það eftir lækni sínum og einnig sál-
fræðingi að hún sé orðin fullkomin
kona sem ekkert eigi að vera í vegi
með að geti hafið störf i lögreglunni.
Þó þessu máli sé ekki að fullu lokið
telja fyrri félagar Bonníar að kynskipt-
in ein muni tæplega koma í veg fyrir
að hún fái fyrra starf sitt aftur. Sjálf er
hún sannfærð um að henni muni
vegna vel. Starfsferill hennar sem lög-
reglumanns er talinn lofsverður.
Meðal annars vann hún eða réttara
sagt hann þá sem leynilögreglumaður
við uppljóstrun stórra sakamála.
Kynskiptaaðgerðin var framkvæmd
af dr. Stanley Biber lækni í Colorado.
Hefur hann látið hafa eftir sér að líf
Davenport muni verða mun betra og
henni léttara eftir að líkami hennar er
orðinn í samræmi við hennar eigin
hneigðir. Læknirinn, sem framkvæmt
hefur um þrjú hundruð og fimmtíu
kynskiptaaðgerðir, segir að Bonnie
hafi verið til meðferðar hjá sálfræðingi
og gengið undir hormónaaðgerðir í tvö
ár. Auk þess hafi hún notað eitt ár til
að læra að lifa og umgangast annað
fólk sem kona. Að aðgerðinni lokinni
segir læknirinn að Bonnie hafi kynfæri
kvenna sem gerð voru með skurðað-
gerð. Henni mun þó ekki verða auðið
að geta af sér börn. Bonnie Davenport
átti þrjú börn áður en aðgerðin fór
fram og segir hún að hún hafi gengið i
gegnum allt tilstandið án nokkurra
teljandi erfiðleika.
Reynir Hugason
sauðfjárafurðir ef sama hlutfall helst.
Fyrir það fé mætti kaupa 47000 tonn
af kjarnfóðri og framleiða til viðbótar
á því 15000 tonn af kjúklingum, en
það vill svo til að því er spáð að dilka-
kjötsframleiðslan í heild á þessu ári
verði einmitt 15000 tonn. Ekki hefur
heldur enn verið minnst á það aukna
hagræði sem ynnist í minnkaðri ánauð
á landinu ef sauðféð væri skorið niður.
Nýjustu merkin um óhóflega beitar-
ánauð á úthaga hér á landi eru þær
upplýsingar sem mánud. 22. jan.
komu fram í fréttum sjónvarpsins að á
Grænlandi, þar sem er alíslenskur fjár-
stofn, sé meðalfallþungi dilka 22,8 kg
en hér á landi aðeins rúm 14 kg.
Ástæðan sem gefin er upp fyrir
þessum mismun er fyrst of fremst sú
að á Grænlandi sé gróður allur mun
gróskumeiri vegna minni beitarþunga.
Það væri annars fróðlegt að vita hve
mikið við Islendingar gætum bætt lífs-
kjörin i landinu með þvi einu að beita
kaldri skynsemi og raunsæi i atvinnu-
málum okkar en ekki tilfinningasemi,
eigingirni og rányrkju.
Við megum til með að hætta að
trúa í blindni á ágæti sjávarútvegs og
landbúnaðar. Við verðum að læra að
hugsa og höndla eins og við höfum
menntun til, eins og siðmenntað og
tæknivætt þjóðfélag.
Reynir Hugason
verkfræðingur.
Alþýðubandalagið og úrræðin—síðari grein
KRAUMAR
í MOÐINU
Kjallarinn
í fyrri grein minni vakti ég athygli
á, að tillögur Alþýðubandalagsins I
efnahagsmálum koma hvergi nærri
þVi viðfangsefni — viðnámi gegn verð-
bólgu og varðveislu atvinnuöryggis —
sem ríkisstjórnin er nú að fjalla um. í
þeim efnum hefur Alþýðubandalagið
bókstaflega ekkert til málanna að
leggja, en „áskilur sér rétt” til þess að
skila tillögum síðar. Um tillögur hinna
flokkanna sér Alþýðubandalagið ekki
„á þessu stigi” ástæðu til þess að
„fjalla á formlegan hátt”. Ástæðan?
Einfaldlega sú, að Alþýðubandalagið
lýsir því yfir, að allt sé I stakasta lagi.
Með orðum Ólafs Ragnars Gríms-
sonar: „ ... við teljum, að með að-
gerðum, sem rlkisstjórnin hefur þegar
gert, sé búið að ieggja grundvöllinn að
þvf að koma verðbólgunni ... niður
fyrir 30% á næsta hausti”. Sem sé um
efnahagsvandann á máli Alþýðu-
bandalagsins: „Búið, heilagur!”
Tillögur Alþýðubandalagsins sem
hjálpargagn fyrir rikisstjórnina eru
einskis virði. Þær fjalla ekki um við-
fangsefnið. Fjalli þær um eitthvað, þá
fjalla þær helst um hvað gera eigi
þegar búið er að leysa verðbólguvand-
ann og jafnvægi orðið í efnahagsmál-
um þjóðarinnar. Hvernig þá eigi að
fara að því að bæta lifskjörin.
En hvernig skyldu þá tillögurnar
vera sem slíkar? Því miður allt of lítils
virði. Hvers vegna? Vegna þess, að
þær bitastæðu hugmyndir, sem fram
eru settar, eru flest allar svo almennt
orðaðar, að þær segja bókstaflega ekki
neitt. Og annað er þvi miður alger
moðsuða. Svo furðulegur samansetn-
ingur, að ég vil gjarna fá að sjá þann
alþýðubandalagsmann, sem gengist
við höfundarréttinum.
Stef nt að þvf
að stefnan verði...
Orðhagur maður hefur sagt það
auðkenni á hefðbundnum afgreiðslu-
máta flokksþinga, þegar á tveimur
dögum eru soðnar saman tillögur um
allt frá eyðingu vargfugls upp i al-
menna leiðsögn i efnahagsmálum, að
þá væri upphafið gjarna orðað eitt-
hvað á þá leið, að: „Stefnt verði að því
að stefnan verði...” Það sem við er
átt er, að flest allar slikar samþykktir
séu svo almennt orðaðar og slagorða-
kenndar, að þær segi í senn allt og ekki
neitt. Flestar þessar samþykktir eru
því þannig, að hvaða félagasamtök
sem er gætu látið þær frá sér fara —
allt frá Framfarafélagi Norður-Þing-
eyinga til stjórnenda Kvennasögu-
safns íslands. Margar af efnahagstil-
lögum Alþýðubandalagsins eru með
þessu marki brenndar. Þær gætu alveg
eins hafa komið frá Framfarafélagi
Norður-Þingeyinga, Landsfundi Sjálf-
stæðisflokksins, Kvennasögusafni
íslands, stjórn Kjarvalsstaða (sam-
þykkt samhljóða), eða þeim aðskiljan-
legum stofnunum stjórnmálalífsins
öllum í senn, bæði lifandi og dauðum,
sem Ólafur Ragnar Grímsson hefur
verið í forsvari fyrir.
Hvað segja menn t.d. um tillögu-
gerð eins og þessa:
„ ... að vinna að framleiðni-
aukningu I sjávarútvegi og almennum
iðnaði sem nemi 10—15% á tveimur
árum” og „Hliðstætt átak verði síðar
gert I öðrum atvinnugreinum”? Hvers
vegna 10—15%? Á hverju er það
byggt? Það kemur hvergi fram. Bara
tala fengin með svipuðum hætti eins
og þegar töframaður dregur kanínu
upp úr hatti. Gæti alveg eins hafa
verið 14% — 1 % á hvern þing-
mann Alþýðubandalagsins. Eða
19,104973%, sem er kvaðratrótin af
365 dögum ársins, ekki hlaupári. Eða
21%, sem gæti verið sama tala og
aldur Ólafs Ragnars Grímssonar að
frádregnu götunúmerinu á húsi hans,
margfölduðu með tveimur.
Því á hverju eru þessi 10—15%
byggð? Á hverju er sú niðurstaða
grundvölluð? Á þvi að tryggja við-
bótarfjármagn til þess verkefnis, „sem
fyrst I stað nemi a.m.k. 3,0 milljörðum
króna”. Til viðbótar hverju? Eitt af
viðfangsefnum rikisstjórnarinnar er
nú að stýra takmörkuðu fjármagni til
fjárfestingar í atvinnuvegunum.
Alþýðubandalagið hefur I tillögum
sínum ekkert um það viðfangsefni aö
segja umfram það að verja skuli 3.0
milljörðum kr. til fiskiðnaðar og al-
menns iðnaðar til viðbótar!
Og hvernig á svo að ná þessu „við-
bótarfé”? 1 milljarður á að koma sem
sérstök fjáröflun í tengslum við áform
um stuðning við iðnaðinn. Þetta hefur
þegar verið ráðgert. Ekkert nýtt í því.
Annar milljarðurinn á að koma úr
„Hér er víða um svo furðulegan samsetning
að rœða, að ég vildi gjarna fá að sjá þann al-
þýðubandalagsmann, sem gengist við höfund-
arréttinum."
„Að leggja slíkan slagorðabálk fram við ríkj-
andi aðstæður er að tala í norður, þegar allir
aðrir tala i suður — eða að tala í austur, þegar
allir aðrir tala í vestur, ef það skyldi vera Al-
þýðubandalaginu þóknanlegri samlíking."
gengishagnaðarsjóði, sem þegar er
farið að ráðstafa. Harla lítið „við-
bótarfjármagn” það! Þann þriðja og
síðasta á siðan rikið að útvega með
láni. Hvar? Hvernig Hvenær?
M.ö.o.: Fyrir 1 milljarð króna af
nýju fjármagni (2/3 hluta af kaupverði
eins togara af millistærð), sem rikið á
að útvega að láni, ætlar Alþýðubanda-
lagið að auka framleiðni í bæði sjávar-
útvegi og almennum iðnaði um hvorki
meira né minna en 10—15%!! Um
frekari framkvæmdir i málinu hefur
Alþýðubandalagið ekkert að segja
utan það, að „tryggt veröi nauðsynlegt
viðbótarfjármagn samkvæmt áætlun,
fyrir næstu ár”, „Til álita kemur að
skipa sérstaka nefnd i hvorri atvinnu-
grein til þess að hafa á hendi stjórn
þeirra aðgerða, sem hér um ræðir”, og
að „umræddar ráðstafanir verði vel
skipulagðar”. Sá, sem ekki sér í hendi
sinni hvílík eindæma moðsuða þetta
er, hann er óvenjumikill moðhaus
sjálfur.
... og allt þetta
að auki
— Stefnt að því, að stefnan verði —
. Hinar almennt orðuðu ályktanir, sem
segja í senn allt og ekki neitt og gætu
þess vegna komið frá hverjum sem er.
Látum „moðsuðuna” bíða um sinn en
víkjum enn að þessu. Nokkur dæmi,
beint úr plagginu: „Tillögur Alþýðu-
bandalagsins i efnahagsmálum. NÝ
ATVINNUSTEFNA. SAMRÆMD
HAGSTJÓRN”.
1. dæmi: „Gerð verði heildaráætlun
um þróun sjávarútvegs og fiskiðnaðar
á næstu 5 árum. Áætlunin taki mið af
hagkvæmri nýtingu fiskistofnanna og
aukningu útflutningsverðmætis
sjávarafurða, m.a. með fullri nýtingu
og bættri úrvinnslu.”
7. dæmi: „Fjármagnsfyrirgreiðsla
við iðnfyrirtæki í formi rekstrar- og af-
urðalána verði bætt.”
8. dæmi: „Skipulagsmál í þágu iðn-
aðar verði athuguð sérstaklega.”
9. dæmi: „Átak verði gert i verk-
menntun og starfsþjálfun innan skóla-
kerfisins.”
10. dæmi: „Sérstakt átak verði gert
til eflingar skipasmíðum, bæði á sviði
nýsmíða og viðgerða.”
11. dæmi: „Markaðsleit og sölu-
starfsemi á framleiðslu lagmetisiðn-
aðar verði efld sérstaklega.”
12. dæmi: „Efldur verði margvis-
legur iðnaður i tengslum við sjávarút-
veg.”
13. dæmi: „Haldið verði áfram að
þróa úrvinnslu landbúnaðarafurða.”
14. dæmi: „Stutt verði markvisst við
nýiðnað, þar sem vænlegir kostir gef-
ast.”
15. dæmi: „Félagslegur rekstur
verði efldur og njóti forgangs þegar
um meiriháttar verkefni er að ræða.”
16. dæmi: „Gerð verði varanleg út-
tekt á rekstri ríkisstofnana og megin-
þátta i ríkisrekstrinum og verði mark-
mið hennar að efla verulega sparn-
aðarviðleitni í rekstri ríkisins.”
Ég hef ekki nennu til þess að halda
áfram upptalningunni. Löngu ætti að
vera orðið ljóst hvað hér er um að
vera. Þetta eru engar efnahagstillögur.
Þetta er almennur slagorðavaðall, sem
merkir í senn allt og ekki neitt og
menn hafa verið að bjástra við að sam-
þykkja i öllum flokkum, félögum og
stofnunum svo langt aftur, sem ég
man. Þetta eru í stórum dráttum og
hafa verið viðfangsefnin i atvinnumál-
um í landinu og veröa það vafalaust
um alla tíð. Þannig gæti Sjálfstæðis-
flokkurinn t.d. tekið öll þessi atriði, lið
fyrir lið og án þess að víkja við orði,
upp I stefnumótun sina til aldamóta.
2. dæmi: „Veiðar íslenska flotans
verði skipulagðar og geymslu- og
vinnsluaðstaða á sjó stórbætt til þess
að auka verðmæti aflans.”
3. dæmi: „Heildarúttekt verði fram-
kvæmd á öllum frystihúsum á landinu
og starfsemi þeirra endurskipulögð
með sérstöku tilliti til eflingar þeirra
þátta, sem einkum gera rekstur frysti-
húsa arðbæran.”
4. dæmi: „Nýjar framleiðslugreinar
i fiskverkun verði byggðar upp, svo
sem með byggingu fiskréttaverk-
smiðja, framleiðslu á manneldismjöli
og þurrkun á smáfiski.”
5. dæmis: „Mörkuð verði langtíma-
stefna um iðnþróun með samþykkt
þingsályktunar á Alþingi. Á grundvelli
hennar verði gerð iðnþróunaráætlun
til lengri tíma, þar sem áhersla verði
lögð á að skapa innlendum iðnaði
vaxtarskilyrði með bættum aðbúnaði
á sem flestum sviðum.”
6. dæmi: „Stuðningur við iðnaðinn
af opinberri hálfu verði aukinn veru-
lega.”
Sighvatur
Björgvinsson
Hvers vegna? Vegna þess t.d. að
hvergi er vikið að þvi, hvernig þetta
eigiaðgera.
Eitthvað hlýtur allt þetta t.a.m. að
kosta — að styðja markvisst við ný-
iðnað, gera sérstakt átak til eflingar
skipasmíði, átak i verkmenntun og
starfsþjálfun, auka verulega opinberan
stuðning við iðnaðinn og fjármagns-
fyrirgreiðslu við iðnfyrirtæki, byggja
upp nýjar framleiðslugreinar i sjávar-
útvegi o.s.frv., o.s.frv.? Ekki verður
allt þetta gert fyrir þann 1 milljarð af
„viðbótarfjármagni”, sem auk þess á
að skila 10—15% framleiðsluaukn-
ingu i sjávarútvegi og almennum iðn-
aði? Alþýðubandalagið er hins vegar
næsta fáort um það — hvað sem
veldur. Aðeins á tveimur stöðum í
plagginu er á slikt „smáatriði” minnst.
Þar segir fyrst á einum stað, að með
hækkun jöfnunargjalds „og öðrum
hliðstæðum aðgerðum” verði „fjár-
magn tryggt til iðnþróunaraðgerða”
og skömmu siðar á öðrum stað „Nauð-
synlegt fjármagn og fyrirgreiðsla verði
tryggð I þessu skyni af opinberri hálfu
og frá öðrum aðilum.” Og þetta heitir
„Tillögur Alþýðubandalagsins í efna-
hagsmálum”. Þaðer nú likast til!
Auðvitað hvarflar ekki að mér að
segja, að þetta séu út af fyrir sig
vondar tillögur. En að leggja slíkan
slagorðabálk fram við ríkjandi að-
stæður er að tala i norður, þegar allir
aðrir tala í suður — eða í austur, þegar
allir aðrir tala í vestur, ef það skyldi
vera Alþýðubandalaginu þóknanlegri
samlíking.
Kraumar í moðinu
Þótt meira en nóg sé komið að sinni
af skrifelsi get ég ekki neitað mér og
öðrum um þá ánægju að tilfæra örfá
dæmi í lokin um hvernig kraumar i
moðinu í hinu pólitiska eldhúsi
Alþýðubandalagsins. Það minnsta,
sem Alþýðubandalagið getur gert, er
að gera manni glatt I geði. Hláturinn
lengir lifið. Lif stjórnarinnar? Það
væri þá eina marktæka framlag
Alþýðubandalagsins til að svo megi
vera.
Á bls. 15 í tillögunum kr.itimar'neð
þessum hætti i moðinu:
„Nauðsynlegt er aú framkiæina
rækilega endurskipulagningu á banka-
kerfinu.” ... Til þess að tryggja „að
Seðlabankinn starfi jafnan I samráði
við efnahagsstefnu ríkisstjórnar” ber
að „endurskoða hlutverk bankans”. Á
meðan sú endurskoðun fer fram „skipi
rlkisstjórnin þriggja manna nefnd, sem
hafi eftirlit fyrir hennar hönd með al-
mcnnri framkvæmd peningamála”.
Meðal verkefna nefndarinnar verði að
„sjá um, að allur nauðsynlegur at-
vinnurekstur geti fengið nægilegt
rekstrarfé á viðráðanlegum kjör-
um”!!!? (tillaga: nefndarmenn verði
þeir Jesper, Kasper og Jónatan.
Ástæða augljós — innskot SB). En
,auk þess ber nefndinni „Að gera til-
lögur til rikisstjórnarinnar um það,
hvernig helst megi tryggja verðgildi
sparifjár, en þó jafnframt tryggja
undirstöðuatvinnurekstri rekstrarlán
með sanngjörnum kjörum.”!?!
Þegar hér er komið málum gefst ég
hreinlega upp. Ég stend bara hér — og
getekki meira.
Nú held ég sé kominn tími til, að
Ólafur Ragnar Grímsson, doktor í
hagsögu, láti þá Jesper, Kasper og
Jónatan sækja Soffíu frænku.
Sighvatur Björgvinsson
alþingismaður