Dagblaðið - 01.10.1979, Page 2

2
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 1. OKTÓBER 1979.
LEÐUR-
STÍGVÉL
Svart leður
leðurfóður
leðursóli
Verð kr.
33.960.-
Hringið
ísíma
27022
milli kl.
13 og 15,
eðasknftíT
Barneignir eru vist nógu dýrar að flestra dómi þó konur fái greitt sitt barneignar-
fri. En til þess verða þær að vera búnar að vinna vissan tima samfellt. Unga
móðirin á myndinni er einmitt ein af alkunnum baráttukonum þessa lands, fyrir
auknum rétti kvenna, jafnt sem karla, á þessu sviði sem öðrum.
DB-mynd Bjarnleifur.
greidda svo mikið sem eina krónu.
Þó vantaði hana ekki nema rúma
viku á að vera búin að vinna lög-
skipaðan tíma.
Þetta finnst mér fáránlegt. Hún
héfði að minnsta kosti átt að fá hlut-
fall af fríinu greitt, jafnhátt hlutfall
og hún var húin að vinna af lög-
skipaða tímanum. Setjum svo að
kona vinni við sama borð og dóttir
min og cigi barn sama dag og hún. En'
því munaði að þessi kona hefði getað
unnið fram á siðasta dag áður en hún
átti barnið. Á þá sú kona að fá greitt
fullt barneignarfri og dóttir mín ekk-
ert? Svo segja lögin. Ég hef snúið mér
til manna í verkalýðsfélaginu hér í
byggðarlaginu og suður i Reykjavík.
Þeir segjast vera að athuga hvort
eitthvað sé hægt að gera en telja það
fyrirfram vonlaust. Lögunum verður
þvi greinilega að breyta.
Ökklaskór
Brúnt leður, leðurfóður,
leðursóli, 2 hælahæðir
Grannur kvarthæll
og hærri hæll
Verð kr.
29.590.-
bameignarfrí
Póstsendum
DB-lcsandi hringdi:
Afar þykir mér furðulcgt það
ákvæði i lögum sem kveður á um að
konur verði að vera búnar að vinna
ákveðinn tíma til þess að fá greitt
barneignarfrí.
Dóttir mín lenti nýlcga í þvi að
eiga barn, eins og hendir ungar
konur. Hún var þá búin að vinna fast
að þeim tíma sem lögskipaður er til
þess að fá barneignarfríið greitt. En
af þvi að nún neyddist til þess að
leggjast í rúmið nokkrum dögum
áður en barnið fæddist fær hún ekki
Afveidu Tryggingastofnunar
AÐGAT SKAL HOFÐ
Hallgrímur Vilhjálmsson trygginga-
fulltrúi, Akureyri, skrifar:
í Dagblaðinu 14. þ.m. og Alþýðu-
blaðinu 20. þ.m. er gert mikið veður
út af veizlu sem Tryggingastofnun
rikisins hélt starfsfólki sínu að loknu
3 daga námskeiði, er haldið var að
Hótel Esju, og sagt cr að hafi kostað
yfir eina milljón krónur. Eflir fregn-
um að dæma þykir hér vera á ferð-
inni hncyksli sem vart eigi sinn líka
þar sem Tryggingastofnunin hafi þá
átt í örðuglcikum með að hefja
greiðslur til lífeyrisþega á réttum
tima.
Þar sem ég var einn af þeint
..embæltismönnum” er þátt tóku i
umræddri veizlu þykir mér rétt að
fara urn þetta hneykslismál nokkrunt
orðum.
Það hefur verið venja Trygginga-
stofnunarinnar undanfarin ár að
halda fund annað hvert ár með þvi
starfsfólki sem starfar við trygginga-
mál á hinum ýmsu stöðum á landinu
og hafa fundir þessir staðið í 2 til 3
daga. Á fundum þcssum helur verið
l'arið yfir það helzta í lögum um al-
mannatryggingar, sjúkratryggingar
sarðandi sjúkrasamlög og alvinnu-
leysistryggingar, einkuni þær brcyt-
ingar er orðið hafa frá siðasta fundi,
og cinnig hvcrnig bæri að fram-
kvama hin ýmsu atriði þessara mála
og h að betur mætti fara i frani-
kvæmu og lagasctningu. Ég held að
engum a-tli að blandast hugur um
nauðsyn slíkrar untræðu og það
einmitt af þeini sem framkvæma
lögin og hafa dagleg santskipti við
hinn mikla Ijölda er njóta skal
þessara laga á þann fullkontnasta og
bczta hátt scm kostur er. Enda veit
ég, að fcnginni meir en 30 ára
reynslu, að margar þær cndurbætur
er gerðar hafa vcrið á lögunum eiga
rót sína að rekja til þessara starfs-
mannafunda. Löggjaftnn mætti þó
gjarnan hlusta meira eftir ábending-
um hinna óbreyttu starfsmanna en
gert hefur verið.
Engir
toppmenn
Hér hefur ekki verið um neina
,,toppmanna”samkomur að ræða
heldur starfsmanna sem flestir eru i
7. til 15. launaflokki samkvæmt hinu
alræntda launakerfi opinberra starfs-
manna. Slik reisn var nú y fir „kverk-
um embættismanna” er Alþýðu-
blaðið talar svo fjálglega um að
skolað hafi kverkarnar mcð vimu-
gjafa í staðinn fyrir að kaupa niður-
greidda mjólk handa blessuðum
börnunum scm svelta. Það liggur við
að manni verði flökurt að lesa svona
endemis dcllu.
Hvaða tryggingafélag skyldi vera
til hér á landi scm ekki heldur fund
nteð sínum umboðsmönnum minnsta
kosti einu sinni á ári? Það væri
gaman að vita.
En hvernig var svo þessi ntakalausa
veizla sem haldin var að Hótel Esju?
I.ítum aðeins nánar á málið. Það
hefur verið siður að þátttakendur
utan af landi hafa fengið fritt fæði og
húsnæði mcðan ráðstefnan hefur
slaðið, ef þcir hafa búið á ráðstefnu-
stað, og svo var einnig nú þar sem
flcstir utan af landi bjuggu á Hótcl
Esju.
Það scm skeði var að kvöldvcrði á
Esjubergi var slcppl en i þess stað var
sameiginlegur kvöldvcrður sem veit-
ingastjórinn, Sigurveig Gunnarsdótt-
ir, segir að hafi kostað 7300 kr. fyrir
manninn, og dregur cnginn það i cfa.
Hefði hins vegar ekki verið sameigin-
legl borðhald hefðu flestir borðað
þetta kvöld sem önnur á Esjubergi án
umtals eða hneykslunar- og það
jafnvel sérrétti. Hvað fær veitinga-
stjórinn þá út úr dæminu? Ekki mun
hafa vcrið meiningin að mannskapur-
inn sylti siðasta kvöldið.
Er þá komið að hinni frægu
brennivinsdrykkju. Samkvæmt
upplýsingum Sigurveigar vcitinga-
stjóra, sem hér eftir ætti frekar að.
heita „upplýsingastjóri” „fékk fólk-
ið einn drykk fyrir mat og tvö
rauðvínsglös með matnum” og fer
maður þá betur að skilja áfylling-
arnar þar scm þetta var allt fyrirfram
planlagl cins og góðurn veitingastjóra
sæmir.
Þurftu að borga
fyrir makana
Ekki veit ég hvað þessir drykkir
kostuðu, enda skiptir það ekki
höfuðmáli, en hitt veit ég að meðal
þátttakenda var fólk sem ekki þáði
þcnnan forboðna fordrykk scm
gjarnan hefði mátt sleppa að skað-
lausu. Þess má einnig gjarnan gcla að
ekki fengu þátttakcndur af Reykja-
víkursvæðinu, scm eiga maka, að
taka þá með sér og þátttakendur utan
af landi, sem tóku maka sína með til
Reykjavíkur, þurfa sjálfir að greiða
fyrir þá uppihald.
Það sent mesta furðu mína vekur
cru hinar nánu og auðfcngnu upplýs-
ingar hólelsins en sjálfsagt er það
samkvæmt starfsreglum og því ekki
nema gott um það að segja.
Árið 1977 bauð þáverandi trygg-
ingamálaráðherra upp á „kokkteil” i
ráðherrabústaðnum við góðan
orðstir og á eflir var borðað á Hótel
Sögu án þess að orð væri á þvi gert i
blöðum.
Það sem veldur hneyksiun nú er að
fjármálaráðuneytið þrjózkaðist við
að greiða lögboðin framlög til trygg-
inganna svo þær gætu hafið bóta-
greiðslur til lífeyrisþega og notaði
þannig aðstöðu sina gagnvart lifeyris-
þegum til þess að greiða úr póliliskri
efnahagsflækju fjármálaráðuneytis-
ins. Hverjum scm vill má finnast það
drengilega gert en mér finnst það
ekki. Þess vegna komust fjármál
Tryggingastofnunar rikisins i sviðs-
ljósið á sama tíma og fundurinn var
haldinn.
Rannsóknarblaðamönnunt Dag-
blaðsins og felu„Lúpusi” Alþýðu-
blaðsins þakka ég fyrir þeirra árvekni
i starfi sem öll cr eflaust unnin i þágu
„réltlætisins” og ég vona að innan
tíðar muni þeir upplýsa um flciri slik
hneyksli. Eða hvernig var það
annars, hélt ekki menntamálaráð-
herra l.d. „kokktcil” parli unt svipað
leyti á Hótel Sögu fyrir skólastjóra og
yfirkennara er héldu aðalfund sinn í
Reykjavik? Eflaust svipast þeir um á
fleiri hótelum og veilingastöðum
hvort ekki hafi komið stundum fyrir
að vissir hópar frammámanna rikis
og Reykjavikurborgar hafi séð
ástæðu til að gera sér dagamun þegar
þeir hafa lokið vissum verkum eða
fundum.
Haldið þið bara áfram ykkar rann-
''f" • •wHWgastofnaj
J 6f á hausmim' <
HeMurinilljön
krónaveizlu
sem haidívTZ7SP'Í'*Um
. .ln var Par i gærkvöldi FvriJ
ins ór"' ítÓ6 Try**'n8astofnun rik,"l
ins og var hun fyrir starf«rAit« - ■
anna utan af landi s<mh- l. trj**,n8‘J
ávikunámske!ð"' hCTherUrvcriðl
..Fólkiö fékk einn drykk fvrír I
/ÆðTðt^
J Try«gingastofnunar ríkisins f l!
rmiSuSmrfjárha8°8kía"-1
Lrr r3r ^ komið i lag eins og kem J
^jj^^nnarsstaðar I blaðinu. h
-DS
sóknarstörfum en gætið þess að
dæma ekki fyrirfrant svo þið verðið
ekki sjálfir dæmdir fyrir pólilisk eða
persónuleg níðhögg.
Fáránleg lög um
Raddir
lesenda

Laugavegi 69 Sími 16850.
Ath: Miðbæjar-
markaðsbúðin
erflutt að
Laugavegi 69