Dagblaðið - 16.01.1980, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 16. JANÚAR 1980.
3
Ef Sjáðu sæta naflann minn er klámrit, þá er_
símaskráin ástarsaga
Alfreð S. Böðvarsson nemi skrifar:
Ég vildi aðeins gera smáathuga-
semd við bréf „Grandvars” þann
áttunda janúar síðastliðinn. Þar
ræðst þessi ónafngreindi bréfritari á
bókina Sjáðu sæta naflann minn af
miklu offorsi og er greinilega mikið
niðri fyrir. Skiljanlega vill höfundur
bréfsins ekki láta nafn síns getið þar
sem bréf þetta er yfirfullt af
órökstuddum fullyrðingum og per-
sónuárásum.
í fyrrnefndu bréfi um Sjáðu sæta
naflann minn kallar hann bókina
„viðbjóðslegt klámrit” og annað i
þeim dúr. Fordómar og fyrirfram
myndaðar skoðanir endurspeglast i
þessari upphrópun og mætti halda að
„Grandvar” hefði alls ekki lesið
bókina til enda vegna særðrar
siðferðistilfinningar eða misskilið
bókina hrapallega. Að kalla Sjáðu
sæta naflann minn „viðbjóðslegt
klámrit” er álíka heimskulegt og að
kalla símaskrána ástarsögu. Títt-
nefndur „Grandvar” gleymir því
greinilega, eða hefur ekki tekið eftir
því, að bókin er skrifuð frá sjónar-
hóli unglings og lýsir lífi unglinga í
nútímaþjóðfélagi, hugsunum þeirra
og gerðum. Sagan er tæpitungulaus
af þeirri einföldu ástæðu að
höfundur hennar er að reyna að gefa
nokkuð sanna mynd af unglingum og
þeir nota ekki rósamál sín á milli.
Feluleikurinn
eykur vinsældir
klámrita
Og „Grandvar” hneykslast á því
áð unglingunum verður tíðrætt um
kynlíf en það er vegna þeirrar
staðreyndar að á gelgjuskeiðinu
vaknar áhuginn á hinu kyninu fyrir
alvöru og einkennir unglingsárin
kannski öðru fremur. Og alls konar
vandamál og spekúleringar fylgja í
kjölfarið. Það er þetta sem bókin
fjallar um. Og ekki virðist fara mikið
fyrir kynfræðslunni hjá danskinum.
Hvernig er þetta hérna hjá okkur?
Þeir sem viskuna hafa, þ.e. hinir full-
orðnu, þegja allir sem steinn og skóla
kerfið hefur algjörlega brugðist í
naflanri
þessu máli. Ég hygg að margir
unglingar muni eftir bls. 81 í annars
ágætri heilsufræðibók.
Þessari mest lesnu blaðsíðu barna-
skólaárannavaryfirleitt sleppt eða að
kennarinn fór yfir hana á nýju
íslandsmeti í hraðlestri og barði priki
sínu á tvö litfögur spjöld sem áttu að
sýna kynfæri karls og konu í þver-
skurði, á meðan hann las. Auk þess
fengu stelpurnar einhverjar upp-
lýsingar um tíðir svo þær héldu ekki
að þeim væri að blæða út þegar þar
að kæmi. Þetta er öll kvnfræðslan.
Þessi feluleikur leiðir auðvitað til
þess að klámblöð og-bækur verða
vinsælasta lestrar- og athugunar-
efnið. Og lái þeim það hver sem vill.
Sjáðu sæta naflann minn er gott
innlegg í umræðu um þessi mál og
mun máske vekja einhverja áhrifa-
menn til meðvitundar um eigin
flónsku og tepruskap, fyrir utan það
að vera raunsönn og skemmtileg
saga. Foreldrar unglinga ættu endilega
að lesa bókina, þeir myndu þá
kannski sjá að sér og opna munninn
og tala við unglingana sina af viti í
stað þess að býsnast yfir „unglinga-
vandamálinu".
Þetta er bókin, sem svo mikiö hefur
verið deilt um á þessari síöu, Sjáðu
sæta naflann minn.
DB-mynd Hörður.
Sjóðurinn
hristir upp í f ólki
Svo ég snúi mér aftur að bréfi
„Grandvars” þá ættu frekari athuga-
semdir kannski að vera óþarfar. Þó
skera í augun þær lágkúrulegu
staðhæfingar um þýðingu og
aðstandendur bókarinnar, svo og
Norræna þýðingarsjóðinn, sem
hæfa vart svona „grandvörum”
(kven)manni. Þýðingin er mjög skýr
og góð og stórefast ég um að
þýðendur hafi efnast að einhverju
marki á starfi sinu. Einnig er veist að
útgefendum bókarinnar i sama
auvirðilega stílnum og annað efni
bréfsins sýnir.
Norræni þýðingarsjóðurinn hefur
hlotið nokkurt umtal og má jafnvel
segja að með því að hrista þannig upp
í fólki hafi sjóðurinn þegar sannað á-
gæti sitt. Þvi miður er það flest for-
dómafullt og þröngsýnt fólk á borð
við „Grandvaran” sem hefur látið
ljós sitt skína og skitkastað í allar
áttir. Er skemmst að minnast
umtalsins um Félaga Jesú á sínum
tima.
Sjáðu sæta naflann minn er góð
bók og skemmtileg og á ekkert skylt
við klámrit. Ef tæpitungulaust mál
sögunnar hefur staðið í „Grandvari”
er hans eigin úrelta hugsunarhætti
um að kenna. Legg ég til að hann lesi
bókina aftur. Og leggi hleypidómana
til hliðarviðlesturinn.
JA, HVILIK
POUTÍK!
Grandvarskrifar:
Það er af sem áður var þegar við
íslendingar áttum skörulega og hrein-
skilna stjórnmálamenn. Þótt and-
stæðingar væru gátu þeir þó allténd
tjáð sig um menn og málefni.
Nú er stjórnmálabaráttan háð
þannig að hver reynir að „þóknast”
öðrum, einkum andstæðingunum!
Það er t.d. grátbroslegt að heyra og
sjá þingmenn hinna svokölluðu „lýð-
ræðisflokka” þegar þeir tjá sig um
innrás Rússa í Afganistan.
Þeir fordæma innrásina að vísu,
flestir, en þegar á hólminn er komið,
t.d. þegar rætt er um hvort við eigum
að halda áfram samskiptum og við-
skiptum við Sovétríkin, þá fer hjólið
að snúast öfugt — „við eigum”,
segja þeir, „ekki að blanda saman
pólitík og íþróttum”, ekki „viðskipt-
um og pólitík”, og sennilega ekki
öllu og pólitík! Já, hvilik pólitik hjá
þessum þykjast-stjórnmálamönnum!
Hver er eiginlega afstaða islenzkra
stjórnmálamanna gagnvart Sovét-
ríkjunum? Eini islenzki stjórnmála-
maðurinn sem þó hefur sagt eitthvað
af viti í þessum efnum er Benedikt
Gröndal. Hann lét ekki sitja við
orðin tóm, afturkallaði heimsókn
háttsetts ráðamanns frá Sovétrikjun-
um.Ogvið það situr enn.
Það eru þó helzt ritstjórar dagblað-
anna, raunar helzt Mbl., Vísis, Dag-
blaðsins og einnig Alþbl., sem hafa
haft í frammi skelegg ummæli og
andóf vegna innrásar Rússa i Afgan-
istan. Einnig má virða framtak stúd-
entafélagsins Vöku og Heimdallar
fyrir framtak sitt um mótmæli. En
hvar voru stjómmálamennirnir? Þeir
létu ekki svo lítið að taka þátt í þess-
um mótmælum. — Ritstjóri Alþbl.
var þó viðstaddur. Hann vex fyrir
það frumkvæði.
Sennilega myndu stjórnmálamenn
hér láta sér fátt um finnast þótt
Sovétmenn gerðu alvöru úr þeim æf-
ingum sem þeir hafa haft uppi um
innrás í ísland eða Noreg.
Þeir myndu segja sem svo: „Þetta
er nú ekki til frambúðar og við
höfum alltaf átt góð samskipti við
Rússa, það er engin ástæða til að
ætla annað en þeir muni hverfa á
brott ef við óskum þess.”!
En svo, þegar hengingarnar byrja,
viðbrögð þeirra verða eitthvað á
þessa leið: „Okkur kom aldrei annað
í hug en það ætti einungis að prófa
ólarnar, rétt að bregða þeim um háls-
inn til mátunar, en ekki til þess að
herða að”! — Og þetta munu þeir
segja ef þeir verða þá ekki með þeim
fyrstu sem hengdir verða.
Ritstjóri Alþýðublaðsins var við-
staddur mótmælin við rússneska sendi-
ráðið. „Hann vex fyrir það frum-
kvæði,” segir bréfritari.
TVið teljum
aö notaðir VOL VO bílar séu betri en nýir bílar af
ódýrari gerðum. Volvo 245 dl árg. 1978,
ekinn 20 þús. í skiptum fyrir VOLVO árg. 71—73.
VOLVO 245 DL ÁRG. 1977,
ekinn 42 þús. i skiptum fyrir eldri VOLVO.
VOLVO 343 DL ÁRG. 1977,
ekinn 31 þús. i skiptum fyrir ódýrari bíl.
VOLVO 244 DL ÁRG. 1976,
ekinn 37 þús. í skiptum fyrir eldri VOLVO eða lítinn japanskan.
VOLVO ÁRG. 1976,
ekinn 60 þús. í skiptum fyrir VOLVO 244 árg. 1979.
VOLVO 144 DL ÁRG. 1974,
ekinn 91 þús. í skiptum fyrir eldri VOLVO.
VOLVO 144 DL ÁRG. 1974,
ekinn 103 þús. í skiptum fyrir nýrri VOLVO.
VOLVO 142 DL ÁRG. 1974,
ekinn 115 þús. í skiptum fyrir VOLVO árg. 1976.
VOLVO 145 DL ÁRG. 1973,
ekinn 121 þús. í skiptum fyrir VOLVO 244 árg. 76—78.
VOLVO 144 DL ÁRG. 1972,
ekinn 149 þús. í skiptum fyrir beinskiptan VOLVO.
VOLVO 142 ÁRG. 1971,
ekinn 162 þús. í skiptum fyrir VOLVO árg. 74—76.
VOLVO VEtflR HF
.. -J
Suðurlandsbraut 16,
Sími 35200.
Linda María Magnúsdóttir, innheimtu-
strumpur: Alla nema Albert Guð-
mundsson. Ég vil ekki tjá mig um ann-
an.
Spurning
dagsins
Sigurður Ólafsson, gerir ekki neilt: Ég
er hlutlaus i því máli. Að minnsta kosti
ekki búinn að ákveða mig.
Björk Gisladóttir húsmóðir: Háskóla-
rektorinn, Guðlaug Þorvaldsson. Ég er
ákveðin i að kjósa hann.
Guðbjörg Gisladóttir húsmóðir: Já, ég
segi það sama. Háskólarektorinn
Guðlaug Þorvaldsson. Ég er að hugsa
um að kjósa hann.
Eimskip: Albert Guðmundsson. Ég hef
ákveðið að kjósa hann.
Guðrún Ingólfsdóttir, húsmóðir: Helst
vildi ég hafa Kristján Eldjárn áfram.
En fyrst hann er ekki þá kýs ég Albert
Guðmundsson.