Dagblaðið - 11.04.1980, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1980.
3
" .
Spellvirki á borgar-
lóð við Blöndubakka
Spurning
dagsins
Hefurðu borðað
steikta skötu?
(Spurt í fryslihúsimi á Kyrarbakka.)
íbúi virt Blöndubakka skrifar:
Hér i Breiðholtinu hafa íbúar lagt
á sig mikla vinnu og i hana sitt stolt
til að gera umhverfið aðlaðandi og
fallegt. Stundum höfum við notið
aðstoðar yfirvalda i borginni — og
oftar en ekki. Dæmi um það er ræma
niður með Arnarbakka, beint á móti
Breiðholtsskóla, þar sem borgaryfir-
völd létu tyrfa og slétta bil frá
girðingu um lóð blokkarinnar
Blöndubakka 2— 16 og út á götu.
í fyrrasumar leit þetta mjög
snyrtilega út — en þegar jörð kom
undan snjó í vor kom i Ijós, að
vörubílstjóri hér i nágrenninu hafði
lekið að sér að eyðileggja þessa.
ræmu gjörsamlega með bíl sinunt.
Hann hefur í vetur lagt bilnum sínunt'
á þessa ræniu og keyrt hana sundur
og saman, svo nú eru komin 20—30
cnt djúp hjólför niður nteð öllum
götuspottanum.
Svo er nátlúrlega öllum ibúum
blokkarinnar kennt unt þessi
skentmdarverk, þvi ckki er
sérstaklega auglýst hver hefur verið
þarna að verki — nenta náttúrlega
borgin eigi bilinn og að þessi
spellvirki hafi verið unnin samkvæntl
sérstökum samningi við borgina, eða
hvað?
Hér sést greinilega hvernig grasi gróin rænta milli girðingar »g götu hefur
af vöruhilnum.
l)R-mynd: Sv. Þorm.
Hughorg Sigurðardótlir verkamaður:
Nei. Ef til vill ntundi ég borða hana
steikta ef ég vissi ekki hvað það væri
sent ég borðaði.
Hjördís Sigurðardottir verkamaður:
Ne-hei. Ég borðaði hana kannski ef ég
þyrfti ekki að slcikja hana sjálf.
ALBERT HEFDR REYNZT
ÖLDRUÐUM MJÖG VEL
Helgi Vigfússon (3987—8356) skrif-
ar:
Gamall og gætinn maður sagði við
ntig fyrir nokkru að það hefði orðið
Rcykjavíkurborg stórkostlegur
hagur, og reyndar þjóðinni allri, að
Albert Guðmundsson tók sæti á
Alþingi íslendinga og í borgarstjórn.
Málefni aldraðra hefðu t.d. fengið
öflugan liðsmann.
Vissulega hefir málefnum hinna
öldruðu í þjóðfélaginu þokað vel á-
frant og breytzt til batnaðar siðan
Albert Guðntundsson fór að sinna
þessum málefnum. Ef til vill er
Albert næmari fyrir þörfum þessa
fólks en nokkur annar. En nefna ntá
þá Gísla í Ási, Guðntund Oddsson og
Pétur Sigurðsson alþingismann i
þessu sambandi.
Hinn aldni viðmælandi ntinn
sagði Albert vera næmari fyrir Itinu
fagra og göfuga og hefði meiri kær-
leiksþörf, er fcngi þarna útrás
óhindrað. Guð á ef til vill skentmri
leið inn að hjarta Alberts en annarra
alþingismanna eða borgarfulltrúa.
Albert hefir sinnt því málefni af
alefli, sem er göfgast i ntannheimi,
að hjúkra sjúkunt og ellimóðum.
Vissulega er ekkert til hreinna eða
helgara en móðurgöfgi kvenhjarlans
og íntynd ntóður- og kvengöfginnar,
María guðsntóðir. Amma Alberts ól
hann upp, og amma hans heftr verið
og er „móðir hjarta hans”. Það var
antnta hans er útbjó hann glöggustu
einkennum sannrar karlmennsku.
Allir þeir er augu hafa sjá hve hug-
„Albert Guðmundsson er eldstólpinn. sem visar leiðina.” skrifar Helgi Vigfússon.
DB-mynd Hörður.
prúð karlmannslund Alberts hefir
laðast að kærleiksþjónustunni.
Landsmenn sjá, að þá lund metur
Albert mest. Albert Guðmundsson
er eldstólpinn sem visar leiðina, svo
að sveitarfélögin i landinu sinna
meira en áður þeim er vanmegna/t
hafa. Aðaleinkenni sannrar karl-
Rafmagnsveitan:
Góð þjónusta
Kli Gunnarsson hringdi:
Vegna þess hve mikið er um
aðfinnslur á lesendasíðum dag-
blaðanna vil ég gjarnan koma á fram-
færi þvi gagnstæða.
Það bilaði hjá mér rafmagn og ég
hringdi á Rafmagnsveituna og sagði
að matur lægi undir skemmdum hjá
mér af þessum sökum. Þjónustan
sem ég fékk hjá Rafveitunni var frá-
bær. Þeir sendu mér strax menn og
höfðu lagfært þetta á klukkutima.
Þessu vil ég koma á framfæri því að
ég hef áður reynt þá að því sama.
ntennsku Alberts Guð:.iundssonar
hafa jafnan verið: Hugprýði, stilling,
þolinntæði og vandlæti um virðingu
sina.
Fyrir nokkru l'engu þau frú
Brynhildur og Albert Guðmundsson
nokkurra tuga kvenna og karlmanna
úr lélagsskap Kiwanis, sent hefir
kosið sér að kjörorði: ,,Allt það sem
þér viijið að aðrir menn gjöri yður,
það skulið þér og þeint gjöra.” Þar
voru ntenn og konur af öllum stétt-
um. Þar var stúdentinn, bóndason-
urinn, verkamaðurinn, ver/lunar-
maðurinn. Það er ekki að undra þó
heimili frú Brynhildar og Alberts laði
að sér gesti, flestum heintilum frent-
ur. Þangað liggja gagnvegir. Þau
hjón vilja að heimili þeirra sé ofur-
litill hluti af Guðs riki. Hiónin eru
mannvinir.
Hvötin að þvi að ég skrifa þessar
línur er að ég vil hæfustu hjónin til
Bessastaða. Við verðitm að kveikja
bál af neista sent i brjóstum okkar
býr, að án fyrirhafnar vinnst enginn
hlutur. Stuðlunt að kjöri frú
Brynhildar og Alberts Guðntunds-
sonar til embættis forscta íslands.
Raddir
lesenda
[Hringið
ísíma
millikl. 13
og 15,
eða skrifið
Þuriður Þórmundsdótlir verkamaður:
Nei, en ég myndi borða hana ef mér
byðist hún, því ég er ekki hrædd við að
prófa nýjan mat.
Alda Helgadóltir verkamaður: Nci,
það hcf ég ekki, en ég gæti htigsað ntér
að sntakka hana steikla.
Þröstur Kinarsson verkstjóri: Nei, og
ég held, aðskata sé ckki góð stcikt.
Teilur Sveinsson brýnari: Ekki man ég
nú eftir þvi. Hún cr örugglega góð
steikl, því skata er úrvals fiskur og holl
að auki.