Dagblaðið - 26.03.1981, Side 3

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 26. MARZ 1981.
3
Um ófarir íslenzka landsliðsins í Frakklandi:
ALMENNINGIKEMUR
ÞETTA EKKERT VIÐ!
— Menn læra ekki af mistökum með því að þegja þau í hel
—f urðuleg afstaða handknattleiksforystunnar

Handknattleiksáhugamaðurskrifar:
Meðan á B-heimsmeistarakeppn-
inni í handknattleik stóð talaði meiri-
hluti íslenzku þjóðarinnar ekki um
annað meira en ófarir íslenzka lands-
liðsins þar. Sú spurning var á hvers
manns vörum, hvað hefði eiginlega
gerzt? Það er raunar ekkert undar-
legt. Handknattleikurinn er þjóðar-
íþrótt íslendinga og því gleðst þjóðin
þegar vel gengur en menn eru miður
sín og geta ekki á heilum sér tekið
þegar íslenzka landsliðið fær slíka
útreið eins og í þessari keppni.
Menn biðu því komu landsliðsins,
handknattleiksforystunnar og
íþróttafréttamanna, biðu þess að fá
a.m.k. að heyra, hvað gerzt hefði.
En skýringin kom aldrei. íþrótta- •
fréttamenn höfðu enga skýringu á
óförunum og handknattleiksforyst-
an, sem trúlega veit þó meira, vill
greinilega ekkert um málið segja. í
margumtöluðu viðtali íþróttablaðs-
ins við Júlíus Hafstein, formann
HSÍ, er helzt á formanninum að
skilja, að fólki komi þetta ekkert við.
„Agabrotin” svonefndu séu einka-
málHSÍ.
Þetta verður að teljast furðuleg af-
staða. Það er leitað til almennings
með fjárstuðning fyrir svona keppnir
og yfirleitt bregst fólk vel við. Það
vill gera sitt til að árangurinn verði
sem beztur og raunar mætti gera
miklu meira að því að gefa fólki kost
á að sýna stuðning sinn í verki á einn
eða annan hátt. En þegar allt fer í
handskolum og byrjendur í íþróttinni
eins og ísraelsmenn eru taka lið
okkar í kennslustund, þá fær fólk
Raddir
lesenda

Oþolandi
ósiður
klerks
Tveir samdóma kirkjugestir skrifa:
Við höfum lengi staðið í þeirri trú,
að altarið væri helgasti staður hvers
musteris, og því bæri að sýna óbrigð-
ula virðingu. Þess vegna sárnar
okkur að horfa upp á það ótrúlega
fyrirbæri, sem lengi hefir blasað við
sjónum, en við ekki getað trúað að
fullu fyrr en við nú í fyrri viku sann-
færðumst, þegar þetta átti sér stað í
sjónvarpinu frammi fyrir alþjóð.
Einn þekktasti orðhákurinn í
prestastétt landsins — þjónandi
sóknarprestur hér í Reykjavík — lét
sig sem sagí hafa það að liggja upp
við altarið í kirkju sinni, svona rétt
eins og þegar kjaftatarnirnar voru
teknar á krambúðarborðunum hér í
gamla daga. Og þetta hefur verið við-
tekinn siður þessa manns. Okkur
undrar langlundargeð safnaðarins.
Ekki er að sjá á göngulagi viðkom-
andi prests, að fótfúi hrjái hann. Qg
þó svo væri ætti hann þá ekki heldur
að verða sér úti um sérbyggða stoð
sér til uppihalds og stuðnings? Fram-
ferði hans er óþolandi, að okkar
dómi, því það ber svo augljósan vott
siðleysis og skorts á háttvisi. Engum
leikmanni myndi líðast slíkt taktleysi,
og hvað þá innvígðum Drottins
þjóni.
bara að heyra það, að ófarirnar séu
innahússmál HSÍ.
í löndum þar sem íþrótta-
hreyfingin tekur hlutverk sitt alvar-
lega væru þeir leikmenn semfrömdu
hin óskilgreindu „agabrot” settir í
keppnisbann auðvitað eftir því, hve
alvarleg brótin væru. Auðvitað ætti
það sama að eiga sér stað hér. Menm
verða að reyna að læra af mis-
tökunum og það verður ekki bezt gert
með því að þegja þau í hel.
Að lokum vil ég aðeins segja það
þegar menn halda því fram að
árangur Jóhanns Inga með landsliðið
á sínum tíma hafi verið slakur, þá
verða menn að hafa það í huga að
Jóhann sagðist alltaf líta á þá leiki
sem liðið lék undir hans stjórn sem
æfingu undir B-keppnina. Hann
miðaði allt við hana. Árangurinn þar
væri sá eini sem skipti máli. Þeir er
tóku við liðinu af honum hafa e.t.v.
litið öðruvísi á málin án þess að um
það sé hægt að fullyrða. A.m.k. náði
liðið aðeins góðum árangri í æfinga-
leikjum en ekki i þeirri keppni, sem
máli skipti. En við höfum heyrt
svörin. Fólki kemur þetta einfaldlega
ekki við. Slík afstaða hlýtur að vera
dauðadómur yfir islenzkum hand-
knattleik.
Fundað um ófarir íslenzka landsliðsins i Frakklandi.
i DB-mynd S.

PAImi
Sverrir
Steinþór
Jónas
Haraldur
FÉLAG SJÁLFSTÆÐISMANNA í HLÍÐA-OG HOLTAHVERFI
Boðað er til almenns stjórnmála-
fundar um
VIRKJUN-
ARMÁL
í Valhöll við Háaleitisbraut
fimmtudaginn 26. marz kl. 20.30.
1. Ræður framsögumanna (um 1 klst.).
2. Fyrirspurnir og umræður.
Framsögumenn: Pálmi Jónsson landbún-
aðarráðherra, Steinþór Gestsson og Sverrir
Hermannsson alþingismenn og Jónas Elías-
son prófessor
Fundarstjóri Haraldur Blöndal.
Landsmálafélagið Vörður,
Félag sjálfstæðismanna í Hlíða- og Holtahverfi.
Spurning
dagsins
Finnst þór að Ríkisút-
varpið eigi að styðja
Sinfóníuhljómsveit ís-
lands?
Guðni Ólafsson, vélstjóri: Nei, mér
finnst eðlilegt að hljómsveitin standi
undir sér sjálf.
Páll Valgeirsson, fisktæknir: A meðan
Ríkisútvarpið þarf að skera niður í dag-
skrá, þá þykir mér óeðlilegt að það
styðji Sinfóníuna.
Herdís Valdimarsdóttir, húsmóðir:
Mér finnst það vera alveg sjálfsagt.
Sesselja Magnúsdóttir, húsmóðir: Já,
alveg tvímælalaust.
Kjartan Sigtryggsson, lögreglumaður:
Ekki meðan það getur ekki haldið úti
cðlilegri dagskrá.
Hallgrimur Ottósson, sjómaður: Helzt
ekki.