Dagblaðið - 22.10.1981, Page 12

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 1981
BIAÐIÐ
Útgefandi: Dagbiaðið hf. ---------
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjótfsson. Ritstjóri: Jónas Krístjánsson.
Aðstoðarritstjórí: Haukur Helgason. FiSttastjóri: Ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjómar Jóhannas Reykdal.
Iþróttir: Haliur Símonarson. Aðstoðarfróttastjóri: Jónas Haraidsson.
Handrít: Ásgrimur Páisson. Hönnun: Hilmar Karisson.
Blaðamenn: Anna Bjamason, Adi Steinarsson, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurðsson, Dóra Stefóns- '
dóttir, EKn Aibertsdóttir, Franzisca Gunnarsdóttir, Inga Huld Hókonardóttir, Jóhanna Þráinsdóttir,
Kristjón Mór Unnarsson, Lilja K. Möller, ólafur E. Friðriksson, Sigurður Sverrisson, Víöir Sigurðsson.
Ljósmyndin Bjamleifur Bjamleifsson, Einar Ólason, Ragnar Th. Sigurösson,
og Sveinn Þormóðsson.
Skrífstofustjóri: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkeri: Þróinn Þorieifsson. Auglýsingastjóri: Ingótfur P. Steins
son. Dreifingarstjórí: Valgeröur H. Sveinsdóttir.
Ritstjóm: Siðumúla 12. Afgreiðsia, óskriftadeild, auglýsingar og skrifstofun Þverholti 11.
Aðalsimi blaðsins er 27022 (10 Knur).
Setning og umbrot Dagblaðið hf., Síðumúla 12.
Myn<la- og plötugerð: Hilmir hf., Stðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 10
Áskriftarverð ó mónuði kr. 85,00. Verð i lausasölu kr. 6,00.
Akranes tekur forustuna
Sameiginlegt prófkjör stjórnmála- /j
flokkanna fyrir sveitarstjórnarkosning-
arnar verður haldið á Akranesi í janúar.
Þátttakendur fá afhenta kjörseðla með
nöfnum frambjóðenda allra flokka, en
mega aðeins merkja við hjá einum
flokki.
Þetta er mikil framför frá þeim prófkjörum, sem
hingað til hafa verið haldin. Það auðveldar flokkunum
að hafa þau opin almennum stuðningsmönnum, sem
ekki vilja gerast formlegir félagsmenn með skírteini og
stimpil.
Með sameiginlegu prófkjöri er tryggt, að kjósendur
taki aðeins þátt í prófkjöri eins flokks, hafi aðeins
áhrif á skipun þess framboðslista, sem þeir hyggjast
styðja. Þar með er úr sögunni veigamikil gagnrýni á
opin prófkjör.
Hingað til hafa opin prófkjör verið auðveldari hjá
fjölmennum stjórnmálaflokkum eins og Sjálfstæðis-
flokknum heldur en fámennum á borð við Alþýðu-
flokkinn. Akranesfordæmið gerir öllum flokkum
kleift að hafa opið prófkjör.
Menn, sem fara milli flokka í prófkjöri, hafa ekki
haft marktæk áhrif í Sjálfstæðisflokknum, af því að
þeir hafa drukknað í fjöldanum. Hins vegar er hugsan-
legt, að slíkir hlaupamenn hafi getað haft áhrif hjá
Alþýðuflokknum.
Samkomulag stjórnmálaflokkanna á Akranesi er því
mjög til fyrirmyndar. Það sýnir, að til eru framámenn í
stjórnmálum, sem eru reiðubúnir til samstarfs yfir
flokksmörk til að efla forsendur lýðræðis í landinu.
Næsta skref á þessari lýðræðisbraut er að fá alþingi
til að sameina prófkjör og kosningar með því að lög-
festa — eða lögleyfa að minnsta kosti óraðaða lista,
svo að kjósendur lista geti sjálfir raðað frambjóðend-
um hans.
Hingað til hafa verið dæmi þess, að þeir, sem hafa
orðið undir í prófkjöri, reynast linir í baráttu fyrir
þann lista, sem þeir hafa tekið þátt í að velja. Þetta
hefur verið notað gegn prófkjörum, bæði hinum opnu
og lokuðu.
Ef enginn veit niðurstöðu prófkjörs, fyrr en niður-
staða sjálfra kosninganna er fengin, væri afnumin hin
síðari af tveimur mótbárum, sem prófkjör hafa hingað
til þurft að sæta. Og lýðræðið fengi byr undir báða
vængi.
Samkomulag stjórnmálaflokkanna á Akranesi er
mikilvægur frelsiskyndill í skammdeginu, ánægjuleg
andstæða auvirðilegs og fyrirlitins flótta Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavik frá áralangri og flekklausri hefð
opinna prófkjara.
Loks hugsað um aldraða
Stofnun Öldrunarráðs íslands markar tímamót í til-
raunum manna til að koma á endurbótum í mála:
flokki, sem hingað til hefur verið sorglega vanræktur. í
ráðinu hefur náðst samstarf allra aðila, sem þegar
vinna að málum aldraðra.
Jafnframt hafa þingmenn úr ýmsum flokkum tekið
vel tillögu Péturs Sigurðssonar og fleiri þingmanna
Sjálfstæðisflokksins um, að alþingi skipi sjö manna
nefnd til að sjá um aðgerðir á ári aldraðra, sem verði
1982.
Þá hefur Helgi Seljan endurflutt tillögu sína um, að
reynt verði að nýta bújarðir, sérstaklega ríkisjarðir,
sem dvalarheimili fyrir aidraða. Og loks starfar um
þessar mundir stjórnskipuð nefnd að frumvarpsbálki
um öldrunarmál.
Af öllu þessu má sjá, að senn má vona, að hin van-
ræktu öldrunarmál komist í sviðsljósið.
DEYJANDI
REYKJA-
VÍKURTJÖRN?
Margt bendir til þess, að Reykja-,
víkurtjörn sé deyjandi vatn. Tjörnin
ber orðið merki þess, að vatn er í vax-
andi mæli tekið frá henni með skolp-
ræsum, sem lögð hafa verið á vatna-
svæði hennar. Lítið nýtt vatn rennur
nú í tjörnina, hún fyllist smátt og
smátt af óhreinindum og fuglalífi
hennar er hætta búin. Þarna þarf að
snúahlutunum við.
Breyttur svipur
Af gömlum myndum af Reykjavík
má sjá, að tjörnin er ólík því, sem
áður var. Tjörnin var áður stærri.
Hún náði langleiðina inn að Alþingis-
húsi og Dómkirkju. Seinna var fyllt
upp i hana að norðan.Næstu hús við
tjörnina standa i raun og veru á upp-
fyllingu.
Flugleiðir:
Að sunnan var þrengt að tjörninni
með öskuhaugum, sem þar voru. Það
þarf ekki að grafa lengi í Hljómskála-
garðinum til að koma niður á
ryðgaðar dósir og annað rusl. Það
hefur því verið misjafn skilningur á
því gegnum árin að varðveita
tjörnina og vernda hana.
Stórt vatnasvæði
í upphafi hefur vatnasvæði
Reykjavíkurtjarnar verið nokkuð
stórt. Allt vatn úr hæðunum fyrir
vestan og austan rann í hana. Einnig
kom rennsli úr Vatnsmýri norður í
tjörnina. Eftir núverandi Lækjargötu
^ „Það er ekki ofmælt að í dag er Reykja-
víkurtjörn deyjandi vatn. Tjörnin verður
mengun að bráð, ef ekkert nýtt vatn rennur til
hennar, þannig að hún geti hreinsað sig og
endurnýjað.”
S,
F0RB0D0G
FYRIRBÆNIR
Eftir nokkurra vikna áróður for-
stjóra Flugleiða hf. til þess að reyna
að koma því inn hjá stjórnvöldum og
almenningi, að nú hafi félagið losnað
við spelkurnar og það geti nú hjálpað
til viö að þrengja að athafnafrelsi í
flugmálum, hefur nú aftur syrt i
álinn.
Áróðursherferð forstjórans hefur
birzt í hinum ýmsu myndum. Allt frá
myndbirtingum af honum sjálfum,
þar sem hann leiðir fslenzk-Ameríska
félagið til vegs og „virðingar” eða
sem „heiðurs”-gesti á knattspyrnu-
kappleik við hlið stjórnmála- og flug-
ráðsmanns, — til fundahalda með
ýmsum aðilum.
Herferðin gegn Arnarflugi er þó
liklega einn vafasamari þátturinn 1
þessari áróðursseríu. Fundurinn um
„stefnumörkun i flugmálum” sem
haldin var að undirlagi forstjóra
Flugleiða mun vafalaust verða til
þess, þegar fram líða stundir, aö
styrkja stórlega þá skoðun, sem er
ríkjandi, að það nauðsynlegasta af
öllu nauðsynlegu í flugmálum sé, að
koma í veg fyrir einokun og yfirgang
Flugleiða i íslenzku áætlunarflugi.
Karls þáttur
Guðnasonar
Áður nefndur fundur, sem boðað
var til á Hótel Loftleiðum hinn 8.
þ.m. endurspeglaði afar vel, hvernig
nota má einstaklinga innan ýmissa
verkalýðsfélaga til þess að taka þátt í
klækjabrögðum, sem vandlega hafa
verið undirbúin, svo vel, að starfs-
fólk, sem á allt sitt undir því, að flug-
starfsemi eflist og dafni, tekur þátt í
aðför aðsjálfu sér.
Starfsfólk, sem hefur verið kúgað
til hlýðni, á þó oftast fárra kosta völ,
allra sízt þegar yfir því hangir skilti
með skýrt markaðri stefnu um upp-
sagnir, gagni það ekki í herferðinni. í
þessu tilfelli, herferðinni að Arnar-
flugi.
Á fundinum um „stefnumörkun í
flugmálum” höfðu þó flestir starfs-
menn og meðlimir hinna ýmsu verka-
lýðsfélaga einurð til þess að sitja og
þegja þunnu hljóði, frekar en að taka
til máls og mæla með stefnumörkun
Kjallarinn
Geir Andersen
Flugleiða. Enginn hyllti heldur for-
stjórann eða samgönguráðherrann
fyrrverandi, Hannibal Valdimarsson,
sem leiddur hafði verið í vitnastúku,
ef með þyrfti.
Þáttur verkalýðsforingjans Karls
Steinars Guðnasonar í þessum fundi
kemur þó hvað sérkennilegast fyrir.
Hann hlaut þann „heiður” að vera
fundarstjóri umræðnanna um sam-
drátt og sólsetur, sem virðist vera
eina stefnumörkun Flugleiða í flug-
málum.
Hvernig getur verkalýðsforingi
fjölmennra verkalýðsfélaga á Suður-
nesjum verið þátttakandi í fundi, sem
hefur það markmið að setja skorður
við samkeppni í flugmálum? Með
aðild annars eða annarra flugfélaga
að áætlunarflugi eykst þjónusta og
umsvif á Keflavíkurflugvelli, en
minnkar ekki.
Sé það skoðun verkalýðsfélaga á
Suðurnesjum, að einokun og sam-
dráttarstefna Flugleiða sé eina hald-
reipið í atvinnulífi þeirra manna og
kvenna, sem vinna að flugstarfsemi
þar syðra, ber þeim auðvitað
aðstyðja formann sinn í fundarsetu
með forstjóra Flugleiða í því ráðs-
lagi.
Karl Steinar Guðnason hefur virzt
fremur vaxandi sem . framgöngu-
maður í verkalýðshreyfingunni. Það
er þeim mun ógæfulegra, að Karl
Steinar Guðnason, sem oft hefur sýnt
tilburði til heilbrigðrar verkalýðs-
forystu snýr við blaðinu og gengur til
fylgis við þá aðila, sem beita illa
reknu fyrirtæki gegn hagsmunum al-
mennings í flugmálum.
Vonandi hefur Karl Steinar nú
þegar séð, að það var skyssa að tak-
ast á hendur fundarstjórn um stefnu-
mörkun i flugmálum. Það sæti hefði
forstjóri Flugleiða sjálfur átt að
skipa. En vítin eru til að varast.
Gagnrýnin
reynist róttmæt
Það hafa löngum verið einkunnar-
orð þeirra stjórnenda Flugleiða, sem
nú eru orðnir einvaldir eftir sam-
einingu flugfélaganna tveggja, að sér-
hver andmæli og gagnrýni á rekstur
félagsins táknaði „niðurrif”.
Eftirmæli forstjóra Flugleiða um
hina fyrrverandi starfsmenn, sem
höfðu áratuga starfsreynslu að baki
voru þau, að þeir hefðu að mörgu
leyti verið hæfir starfsmenn, en þeir
hefðu ekki unnið í takt! Nú væri val-
„Hvernig getur verkalýðsforingi fjöl-
mennra verkalýdsfélaga á Suðurnesjum
veriö þátttakandi í fundi, sem hefur það mark-
miö aö setja skorður við samkeppni í flugmál-
um'
9”