Alþýðublaðið - 16.06.1969, Síða 1

V
i
Stephan G. Stepharissoru
Cflckar gæfumesta mann
metum við nú hann, sem vann
Þjoð, sem átti ekkert vald,
ádrátt launa, tign né gjaM.
Sögu hennar, lög og lönd
leitaði upp í trölla hönd.
Tók frá horði æðstan auð:
ástir herniar, fyriHarauð.
(
Honum juku þrautir þrek,
þrekið, sem að aldrei vék.
Hans það var að voga bratt,
vita rétt og kenna satt.
Miklar Jón vorn Sigurðsson
sérhver fullnægð þjóðarvon.
Hann, svo stakur, sterkur, hár,
stækkar við hver hundrað ár.
Dýran hjör og hreinan skjöld
hér er að vinna á hverri öld
hans sem aldrei undan vék
eða tveimur skjöldum lék.
Bjóðist einhver okkur hjá
ástsæld hans og tign að ná,
holla vild og mátt þess manns
mælum nú á varðann hans.
Sá skal hljóta í metum manns
mildingsnafn síns föðurlands
sem því keypti frelsið, féð
fátækt sinni og stríði með.
Island lætur svanna og svein
segja við hans bautastein:
Þessi styttan okkar er
eini konungsvarðinn hér.
i
I