Frjáls verslun - 01.12.1940, Blaðsíða 12

Áttræður: Nicolai Bjarnason
Þann 22. des. n.k. verður Nicolai Bjarnason,
fyrrum kaupmaður, áttræður. Ekki er hægt að
sjá á útliti hans að aldurinn sé svo hár, — en
kirkjubækurnar segja að hann sé fæddur dag-
inn fyrir Þorláksdag það herrans ár 1860.
N. B. hefir látið „Frjáls verzlun" í té nokkur
atriði viðvíkjandi hinum langa kaupmannsferli
sínum. Efalaust á N. B. miklu meira í poka-
horninu, ef hann vildi leita vel — en hann hef-
ur ekki trú á að nokkrum þyki gaman af að
halda slíku til haga, enda margt annars staðar
til — segir hann. Fer frásögn hans hér á eftir:
Nicolai fæddist í Vestmannaeyjum og er
sonur Péturs A. Bjarnasen faktors hjá Bryde.
Faðir hans var Jóhann Bjarnason, sem andað-
ist 1845 en ættin var skaigfirzk. Móðir Nicolai
var dönsk að ætt og hét Jóhanna Karolína. —
N. B. var í Vestmannaeyjum til 22 ára aldurs.
Á unglingsárunum var hann í verzlun stjúpa
síns, er Thomsen hét. Þá var flest í Eyjum ólíkt
því sem nú er. Aldrei var raunar matarskortur,
en oft var þurrð á erlendri vöru, svo sem kaffi
og sykri. Einu sinni vantaði Thomsen stein-
olíu og var þá sendur flöskupóstur til Sigurðar
bónda á Skúmstöðum og hann beðinn að út-
vega olíu. Bréfið komst til skila. Þessi flösku-
póstur var þannig, að bréf var sett í glas og
þar með alin af munntóbaki handa þeim, er
glasið fyndi. Flöskupóstinum var svo kastað í
sjó í austanstormi með réttu falli. Þannig var
oft komið boðum til lands og gekk það furðu
fljótt.
Pétur faðir N. B. var dugnaðarmaður hinn
mesti, en hann andaðist 1869, aðeins 37 ára
að aldri. Á þessum tíma var mikið af frakk-
neskum skipum, sem veiddu við ísland og komu
sum þeirra oft í Vestmannaeyjar. Einn af hin-
um frönsku kunningjum Péturs ætlaði eitt
sinn að liggja af sér veður í Eyjum og hitta
Pétur um leið, en þá tókst ekki betur til en
svo ,að skipið strandaði við Eyrina.
Þetta var fyrsta ferð skipsins. Skipsmenn
héngu utan á skipinu og treystist enginn úr
10
Eyjum til að leggja út og reyna að bjarga,
þar til Pétur gaf sig fram. Fékk hann sér
stærsta skipið og gat með mönnum sínum bjarg-
ayð hinum skipreika Frökkum. Skipstjóri var
þá hálfsturlaður og vildi ekki skilja við skip-
ið, en Pétur tók hann með valdi úr káetu hans.
Fékk Pétur franskan heiðurspening fyrir af-
rek sitt. Margir einkennilegir siðir voru á þess-
um tima enn við lýði í Vestmannaeyjum. Má
þar t. d. nefna brúðkaupssiði. Brúðkaupsdag-
inn var boðið fólki á morgnana klukkan 10
til glaðnings, en þegar gengið var til kirkju,
gengu allir í halarófu á eftir brúðhjónunum,
en á undan gengu brúðarsveinarnir. Á eftir
FRJÁLS VERZLUN