Frjáls verslun - 01.12.1940, Síða 19

þess hafði verzlunin líka leiguskip. Öll skipin
voru skonnortur. Að áliðnu sumri söfnuðu skip-
in saman fiski úr hinum ýmsu verstöðvum og
Uuttu þangað þær vörur, svo sem salt, sem þang-
að áttu að fara, en sjaldnast var það mikið. Eft-
ir 31. ágúst mátti ekkert skip liggja á Kefla-
víkurhöfn því þá hækkaði vátrygging skipanna
stórlega. Þótti hættulegt að láta skip liggja fyr-
ir landi við Reykjanes eftir að kom fram í sept-
ember. Aldrei kom það fyrir meðan ég var í
Keflavík, að skip slitnaði upp, en áður hafði
það komið fyrir. Ef slíkt bar við varð oftast
lítið um björgun. Menn horfðu ráða- og að-
gerðalausir á mennina drukkna uppi við land-
steina.
Oft var svalksamt við upp- og útskipun í
Keflavík og annars staðar við Reykjanes. Var
erfitt að standa í slíkum verkum dag og nótt
meðan á þeim stóð.
Á haustin fluttu skipin síðan út þær afurðir,
sem um var að ræða, en það var venjulega
mestrpegnis saltfiskur, lýsi og hrogn og aðrar
slíkar fiskafurðir.
Eins og áður er sagt, var mikið fiskileysi milli
1890 og 1900 og hagur manna suður með sjó
þröngur. Bætti þó nokkuð úr að þá kom mikið
af enskum togurum í Faxaflóa, sem hirtu ekk-
ert nema flatfisk, en köstuðu öllum þorski. Fóru
karlar þá með brennivín eða eitthvert matar-
góðgæti út í togarana, en fengu í staðinn full-
fermi af þorski. Menn lifðu svo að segja ein-
gengu á fiski árið út og árið inn. Kjöt var nær
ekkert og kýr voru aðeins til hjá stórbændum.
Ekki var mikill drykkjuskapur meðal sjó-
manna. Að vísu var stundum svallsamt um lok-
in, þ. 11. maí, en annars að jafnaði ekki.
Margir góðir bændur og aflamenn voru á
þessum tíma á Reykjanesi. Meðal þeirra má
nefna Ketil í Kotvogi og syni hans Ólaf, Eirík
og Ketil. Ennfremur má nefna þá Árna Geir
Þóroddsson, sem enn lifir, Sigurð bróðir hans og
Jón og Bjarna Ólasyni í Keflavík. Alkunnir
eru einnig þeir Einar í Sandgerði, Einar hrepp-
stjóri í Vörum í Garði, Guðm. Þórðarson í
Garði, sem er nýlátinn og Hákon í Stafnesi í
Miðneshreppi.
N.B. þótti gott í Keflavík að vera.Hann kunni
vel við fólkið og það var honum gott.
Guðbrandur Finnbogasen dó 1898, en þá seldi
Fischer verzlunina í Keflavík og N. B. tók við
stjórn Reykjavíkurverzlunarinnar árið 1900.
í Reykjavík var stór verzlun og þar verzlað með
allskyns vörur. Árið 1905 seldi Fischer verzl-
unina en Duus keypti. Árið 1906 byrjaði N. B.
sjálfur að verzla í Austurstr. 1. Hafði hann af-
greiðslu flóabátsins „Ingólfur“ og tók við af-
greiðslu Bergenska. Hafði N. B. hana á hendi
þar til 1930.
*
Þann langa tíma, sem Nieolai Bjarnason hef-
ir dvalið hér í bæ, hefir hann notið trausts og
álits samborgara sinna, enda hefir hann verið
hinn skylduræknasti í störfum sínum og strang-
ur við sjálfan sig og aðra. En kátur er hann
og hefir verið í vinahóp og uppfyllir í sannleika
orð Hávamála:
„Glaður og reifur skyli gumna hver,
unz sinn bíður bana“.
Hið íturvaxna glæsimenni hefir nú um margt
ár prýtt þennan bæ og mun vonandi gera það
enn um stund.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur óskar nú
ursfélaga sínum allra heilla á áttræðisafmæl-
inu. —
Sjúkrasamlag
verzlunarmarma á Isafirði
Sjúkrasamlag verzliinarmanna á Isafirði átti 50
ára afójæii fyrir stuttu síðan. Afhenti samlagið þá
Háskóla íslands 10 þús. kr. gjöf og skal henni varið
tii styrktar ísfirzkum námsmönnum.
Sjúkrasamlagið var stofnað 29. nóv. 1890 og liefir
j)að veitt mikla stoð mörgum verzlunarmönnum, sem
við veikindi áttu að stríða.
Á afmælisfagnaðinum var sungið eftirfarandi
kvæði eftir Hreiðar E. Geirdal:
íslands verzlunarstétt,
þú skalt verja þinn rctt
og með vaskleika berjast
í sérhverri þraut;
þvi hin mannlega dáð
getur mætti þeim náð
sem að megnar að skapa
þér hamingjubraut.
Okkar félag er smátt,
cn það finnur sinn rnátt
eftir fullkominn sigur
við byrjunarstríð.
Ekki er iiikað í kvöld
eftir hálfnaða öld.
Nú skal iiorfast i augu
við komandi tíð.
PRJÁLS VERZLUN
17