Frjáls verslun - 01.05.1949, Side 31

SIIGHD
SKILDIÍ
|Líknar o. s. frv. Í arfleiðsluskrá hennar var kveðið
á, að eftirlátnar eignir hennar renni í sjóð til
asvo
jjgþtyrktar ættingjum hennar, að undanskilinni ákveð-
'inni up])hæð, sem verða skal sjóður til styrkveiting-
[T'ar stúlkum, er stunda verzlunarnám. Halldóra var
"'riddari Fálkaorðunnar og hlaut þá sæmd fyrir stuðn-
ing sinn við mannúðarmál
ibarnlaus.
Hún var ógift kona og
Halldóra Ólafsdóltir
kaupkona í Reykjavík lézt
28. nóv. f. á., eftir lang-
varandi vanheilsu.
Hún var fædd 21. maí
1861 í Mýrarhúsum á Sel-
tjarnarnesi, dóttir Ólafs
Guðmundssonar bónda þar
og fyrri konu hans, Karít-
asar Runólfsdóttur. Hall-
dóra dvaldi í föðurgarði til
sevtján ára aldurs, og voru
bá hvorttveggja foreldra
hennar látin. Dvaldi hún þá um 10 ára skeið í Kaup-
mannahöfn, fyrst við ýmiskonar nám, einkum í
saumum, en síðari árin rak hún þar saumastofu. Er
heim kom að þessari útivist lokinni, setti Halldóra á
fót saumastofu í Reykjavík, sem hún rak allmörg ár,
jafnframt því sem hún kenndi stúlkum sauma. í byrj-
un fyrra heimsstríðsins keypti hún húseignina nr. 12
við Bankastræti og opnaði þar álnavöruverzlun. Veitti
Halldóra henni forstöðu fram til ársins 1921, er hún
gat ekki lengur sinnt starfinu fyrir veikinda sakir.
Leigði hún þá verzlunarhúsið frú Ragnheiði Bjarna-
dóttur, sem síðan hefur rekið Silkibúðina á þeim sama
stað. Halldóra náði aldrei fullri heilsu eftir þetta,
enda þótt hún gæti varizt fyrir sárasta sjúkdómsbrodd-
inum svo lengi, með því að gæta ítrustu varkárni.
Sýndi hún mikið þrek og skapfestu í þessum raunum
sínum.
Halldóra Ólafsdóttir var kona mjög vel látin, enda
hafði hún til að bera margar mætar dyggðir. Hún
var góðum gáfum gædd, hæglát, reglusöm og skyldu-
rækin. Með ráðdeildarsemi auðgaðist hún talsvert af
fé, og beitti hún margoft miklu örlæti og sýndi í því
mikinn rausnarskap. Má þar tilgreina 70 þús. kr.
sjóðsstofnun, er hún gaf í minningu föður síns til
byggingar skólakapellu við Mýrarhúsaskóla. Auk
þess styrkti Halldóra vel ýmsa félagsstarfsemi, er til
þjóðþrifa horfir, var m. a. ævifélagi í Skógræktar-
félagi lslands og Blindravinafélaginu. Hún var meðal
stoinenda Landspítalasjóðsins, hjúkrunarfélagsins
I Magnús Gu'örnundsson
■skipasmiöur í Reykjavik
andaðist á heimili sínu 10.
febr. s.L, og bar dauða
hans brátt að.
Magnús var fæddur á
Úlfl jótsvatni í Grafningi
24. jan. 1888, sonur Guð-
mundar Magnússonar
bónda og hreppstjóra, og
konu hans, Ingveldar Pét-
ursdóttur. Magnús fluttist
til Reykjavíkur með for-
eldrum sínum árið 1901. Lagði hann fljótt stund á
smíðar, því að hann var mikill hagleiksmaður sem
faðir hans, er veitti syni sínum fyrstu tilsögn í iðn-
inni. Að svo búnu gekk Magnús í Iðnskólann, lauk
þar námi vorið 1908 og tók sveinspróf í trésmíði sama
ár. Gaf hann sig eftir það að skipasmíðum. sem hann
helgaði krafta sína alla tíð þaðan í frá. Vann hann
fyrst í skipasmíðastöð Ellingsens og smíðaði vélbáta.
Árið 1912 setti Magnús á fót eigin stöð og smíðaði
á næstu þremur árum sjö vélbáta, 10—20 smál. hvern.
í janúar 1915 stofnaði Magnús Skipasmíðastöð
Reykjavíkur og starfrækti hana samfleytt um þrjátíu
ára skeið. Árið 1916 fór hann til Danmerkur til að
kynna sér skipasmíðar nánar og dvaldi ytra um tíma.
Ilann fór seinna nokkrum sinum utan til að fylgjast
með nýjungum í iðngrein sinni. Síðustu árin beitti
Magnús sér fyrir stofnun nýrrar skipasmíðastöðvar,
Skipanaust h.f., og var hann í stjórn hennar. Skipa-
smíðar Magnúsar voru feiknalega umfangsmiklar á
okkar mælikvarða. í stöð hans voru byggðar flestar
tegundir búta, allt að 40 smál., auk þess uppskipunar-
prammar, bílferjur o. s. frv. Skipaviðgerðir voru að
sjálfsögðu stór þáttur í starfseminni, og svo var stöð
Magnúsar stór, að hún rúmaði um 20 skip samtímis í
viðgerð. Þá rak hann og viðgerðarstöð í Hafnarfirði
og verzlaði um langt skeið með allskonar smíðaefni.
Enn er ógetið hjörgunarstarfa Magnúsar, en fyrir þau
fór af honum mikið frægðarorð. Hann náði á flot
meira en 30 strönduðum og sokknum skipum af ýms-
FRJÁLS VERZLUN
75