Frjáls verslun - 01.08.1950, Blaðsíða 32

^ÚÁÍHUt
Uiigur niaður stofnsetti fiskbúð í þorpi skamrnt frá
borginni. Hann fór lil prestsins og spurði, livort hann
vildi ekki verða viðskiptavinur sinn, en klerkur kvaðst
heldur vilja fá fiskinn nýjan beint úr borginni.
Unga manninum fór fiskverzlunin vel úr hendi.
en hann kom aldrei til kirkju. Alllöngu seinna mætti
hann prestinuin, sem spurði hann um ástæðuna fyrir
kristilegu tómlæti lians. Hann svaraði:
.,Ég keypti mér útvarpstæki, prestur góður, svo ég
geti fengið messurnar splúnkunýjar úr borginni. ’
•
Enginn hefur í sannleika orðið mikilmenni. sem
ekki hefur veriS þess meira efia minna áskynja, að
líf hans tilheyrir samborgurunum, og drottinn alls-
herjar hefur gætt hann hœfileikum til bl"ssunnar
mannkyninu. — PHILLIP BROOKS.
— Ef þér takið að yður gjaldkerastöðuna, fáið þér
1700 krónur á mánuði.
— Maður kemst nú ekki langt með 1700 krónur.
— Það er nú heldur ekki meiningin, karl minn, að
þér farið langt.
Allt hið stóra felur ekki ætíS í sér hiS góSa, en alll
gott er Stórt. — DEMOSÞENES.
„Ég þarf að segja nokkur vel útilátin orð við yður,
kaupmaður góður.“
„Frjáls Verzlun66
Útgefandi: Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.
FormaSur: Guðjón Einarsson.
Ritnefnd: Einar Asmundsson, form., Birgir
Kjaran, Gísli Ólafsson, Njáll Símonarson og
Gunnar Magnússon.
Skrifstofa: Vonarstræti 4. 1. hæð, Reykjavík.
Sími §293.
BORGARPRENT
Afgreiðslumaðurinn í hattaverzluninni er að sýna
vandlátum viðski])tamanni hatta, en honum geðjast
ekki að neinum þeirra. Loks tekur afgreiðslumaðurinn
einn hattinn af borðinu og segir: „Þetta er langbezti
hatturinn, sem við eigum í svipinn. Viljið þér ekki
prófa hann?“
„Já, ég er fullviss um það. Betri liatt fæ ég ekki hér.
Þetta er nefnilega hatturinn minn, sem ég hef hrúkað
síðasta árið“.
•
GulliS ryk er oft meira metiS en rykugt gull. —
SHAKESPEARE.
•
— Ef þú vinnur af samvizkusemi og trúmennsku i
átta stundir á dag, líður ekki á löngu þar lil þú verð-
ur gerður að forstjóra fyrirtækisins og þarft að vinna
tólf stundir á sólarhring.
«
Fegurstu gjajir lífsins eru ekki til sölu; viS fáum
þœr gefins. — AXEL MUNTHE.
•
Steindór: Hversvegna hefur pabbi þinn mvnd af
þorski yfir búðardyrunum hjá sér?
Sonur fisksalans: Til þess að allir geti séð hvað
hann er.
•
Sú þjóS er til einskis nýt, sem ekki hœttir meS gleSi
öllu fyrir heiSur sinn. — SCHILLER.
•
Stúlka kemur inn í búð: „Hafið þér til ósýnilegt
hárnet?“
Afgreiðsluslúlkan: „Já.“
Stúlkn: „Viljið þér gera svo vel að lofa mér að
sjá þau?“
AS öSlast hamingju eru hlunnindi örlaganna, en
aS njóta hennar er list lífsms.. — JIMMET.
136
FRJÁLSVERZLUN