Frjáls verslun - 01.02.1960, Blaðsíða 10

Stálnet vernda sundfólk á baðströndum Ástralíu
girtar með stálneti, nokkru utan við flœðarmálið,
til þess að fólk geti verið óhult innan þeirra.
Ótrúlegt er, að nokkur sundmaður taki upp bar-
áttu við hákarl af frjálsum vilja, en þó kemur það
fyrir. Maður nokkur er vann að kvikmyndatöku
í Kyrrahafi; segir svo frá, að kafari vopnaður 15
þumlunga hníf, hafi verið fenginn til að berjast við
þriggja metra langan tígrishákarl vegna kvikmynda-
tökunnar.
Ófreskjan var aðeins á 5 m dýpi, þegar hún kom
auga á kafarann. Hún fór dýpra og síðan í hringi
í kringum sundmanninn, sem nálgaðist æ meir.
Skyndilega leit út, sem hákarlinn ætlaði að glefsa
í fótinn á honum, en það sýndi sig að hann ætlaði
sér að bíta af honum höfuðið, og hafði nærri tekizt
það. Kafarinn lét þetta ekki á sig fá og fylgdi há-
karlinum enn eftir. Hann gerði aðra árás og missti
marks á ný, en nú gat sundmaðurinn skorið langan
skurð á magann á honum með hnífnum. Eftir
stunguna fór hákarlinn í enn krappari hringi og
gerði nýja árás eftir örstutta stund. Kafarinn gat
forðað öðrum fæti sínum með snöggum rykk og
tókst um leið að reka hnífinn niður með hrygg
óvinarins. Enn gerði hákarlinn árás, en nú var af
ferlíkinu dregið, og þá fékk það djúpt lag, sem
kom í hjartað, og þar með var viðureigninni lokið.
Þó að hákarlar berjist af hörku fyrir lífi sínu,
þá er þeim frelsið ekki minna virði. Það er mjög
erfitt að halda þeim lifandi eftir að þeir hafa verið
veiddir, sérstaklega fyrst í stað. Hafa þarf nánar
gætur á hákarli, sem halda á lifandi í keri. Annars
lætur hann sig sökkva til botns og kafnar þá oft.
Er þá höfð hreyfing á vatninu til að blaka við
tálknunum og ef það dugir ekki eru þeir dregnir
á uggunum og þannig látnir „synda“ um. Þegar
þaulsetan á botninum hefur verið vanin af þeim,
þá tckur venjulega við hungurverkfall. Og cf ekki
tekst fljótlcga að hafa þá olan af því, þá er auð-
vitað dauðinn vís.
10
FRJÁLS VERZnUN