Alþýðublaðið - 16.07.1969, Page 9

1YNDIR Á ÁRI
Þú blýtur að vinna öll
p, Helga.
Nei, ekki svo, segir hún.
er algengur misskilning-
ið halda, að sýningafjöldi
di í einhverju sambandi
hve mikið maður málar.
er hægt að nota sömu
dina svo oft.á ýmsum sýn-
m. Ég mála yfirleitt ekki
a svona fimmtán myndir
i — það er hámark.
Hvernig myndir fellur þér
að gera?
Vatnslitamyndir. Og ég
lítið „mótív“; þetta eru
; „fantasíur“ hjá mér.
?lga hefur og enda fengið
a dóma fyrir vatnslita-
dir sínar, og hér er hluti
imsögn, sem birtist í einu
ilaðanna í Vín, er Helga
þar sýningu ‘61: „Maður
r á tilfinningunni, að þessi
á*]
• Þegar María kom grátandi
aiín og nokkurra annarra
ufélaga og sagði, að hún
;i ekki að vera áfram á
íi, þá vildum við fyrst ekki
henni. En þá sáum við það
t á hvítu með brottrekstrar
uninni. Á henni stóð, að
ætti að fara frá eynni
n tíu daga. Það var í marz,
vikum áður en hún átti að
i barnið sitt.
{
iÁTTA
íIR RÉTTI MARIU
því augnabliki tendraðist
ti í ullarvöruverksmiðj-
í ,Sommerland“.
ar'ía var send til læknis,
staðfesti, að brottflutning-
i þessum tíma gæti verið
hættulegur bæði fyrir móð-
ungi málari sé að bjóða okkur
að reyna að öðlast þá gleði og
hamingju, sem hún sjálf finnur
í því að gera hversdaginn að
hátíð. Á því er enginn vafi, hér
er á ferðinni málari, sem málar
af raunveruleg kærleika.“
— Þú segist mála um fimm-
tán myndir á ári, Helga. Hef-
urðu ekki nokkuð góðan tíma
til að sinna því?
„LÉT MIG EKKI f FRIÐI“
•— Jú, nú .orðið. Annars
snerti ég ekki á pensli í mörg
ár, meðan heimilið var hvað
erfiðast og börnin voru lítil.
En þetta lét mig samt ekki
í friði, svo ég byrjaði aftur.
Nú eru börnin öll uppkomin,
og þótt oft sé mikið að snúast
í sambandi við vinnu manns
míns, kemur það ekki svo illa
út, því að það er allt skipulagt
fram í tímann.
— Hefur ekki maðurinn
þinn líka mikinn áhuga á því,
sem þú ert að gera?
— Jú, svo sannarlega. Hann
sér um, að ég hafi eins mikið
frí og hægt er og skilur þetta
allt svo vel, því að hann mál-
ar sjálfur í fomstundum.
-— Er einhver sérstök tegund
af málverkum, sem þér fellur
bezt í geð.
— Nei, mér er alveg sama í
hvaða stíl fólk vinur. Það skipt
ir mig engu máli.
I
„TÍMINN SKER 1JR“
Og ég er alls ekki sammála
þeim, sem setja sig á móti því,
að hverjir sem er sýni. Ég vil
hafa algjört demókratí í þeim
efnum, svo að allir geti fengið
að reyna sig.
Þeir, sem ekki eru nógu góð-
ir, detta einfadega upp fyrir.
Ég held tíminn skeri úr því.
Eins með það, sem ég geri. Tím-
inn mun skera úr um hvort það
er einhvers virði.
— 'Finnst þér Jslendingar'
hafa sjálfstæðar skoðanir á
list?
— Já, mjög. Og það kann ég
vel við. Þeir láta ekki segja
sér, hvað er gott og hvað ekki.
— Þú hefur aldrei farið út í
neinn „absúrdisma,“ eða reynt
að vekja á þér athygli með af-
brigðilegri hegðun, eins og sagt
er, að sumir listamenn geri.
— Nei, mig hefur aldrei lang-
að til þess, og ég hef komizt
áfram án þess. Ég hef Jaara
reynt að vera heiðarleg í mín-
um verkum og vinna þau sam-
vizkusamlega.
Einu sinni var ég viðstödd
opnun listsýningar í Miinchen,
og listakonan, sem sýndi, tók
sig til, þegar boðsgestir voru
komnir og skaut niður léefts-
poka með riffli, en var í reið-
buxum sjálf.
Hún komst í Stern og Life,
en ég hef aldrei séð neitt um
hana annars staðar.
— Við ræðum ýmislegt um
myndir Helgu, og ég spyr hana,
hvort ekki geti verið sárt að
láta þær frá sér.
I
— Jú, segir Helga. En þó er
það misjafnt, eftir því, hvaða
mynd er. Ég býst við það fari
eftir því, hve mikið af sjálfum
sér maður hefur lagt í þær.
Svo er alls ekki sama, hvert
þær fara. Það er eins og að
senda börn í sveit; maður vill,
að þau séu á góðum heimilum.
— Er ekki nokkuð um að
sama fólkið kaupi málverk aft-
ur og aftur?
I
Frh. á 15. síðu.
ur og barn. Það varð að fram-
lengja brottflutninginn til 1.
júlí.
Nefnd frá verksmiðjunni fór
til Vilbert þingmanns, sem er
formaður nefndar, sem fjallar
um mál útlendinga — og krafð
ist þess, að brottflutningsskip-
unin yrði dregin til baka. Hann
neitaði því, og reyndar hafði
enginn búizt við öðru.
En Phyllis Rawlinson og
vinir hennar í herferðinni x,
„Leyfum Maríu að vera,“ höfðu
fleiri vopn í sínu vopnabúri.
Þau höfðu samband við eina
dagblaðið á Jersey til að íbú-
arnir fengju að kynnast því,
hvað raunverulega gerðist bak
við tjöldin, en þó rétt við nefin
á þeim.
„Evening News“ birti stóra,
*
áberandi grein. Henni laust nið-
ur eins og sprengju. Ritstjórinn
lét fylgja leiðara, þar sem hann
fordæmdi ákvæðin.
150 manns í verksmiðjunni
„Sommerland“ skrifuðu á mót-
mælalista og 1600 þar að auki.
Efst á listanum var nafn for-
stjóra verksmiðjunnar. Hann
segir í viðtali:
— Það er alrangt að vísa
Maríu úr landi eins og öðrum
erlendum konum. Við þörfn-
umst vinnukrafts þeirra og höf-
um skyldum að gegna við þær.
Phyilis Rawlinson og sam-
starfskona hennar ein hafa
skrifað bréf til innanríkisráðu-
neytisins í London, en það gef-
ur ekki mikla von, því að Jer-
Framh. á bls. 15

i
I
I
I
I
15 SKIPTINEM-
ENDUR TIL
BANDARÍKJANNA
Reykjavík. — Þ.G.
Skömmu eftir hádegi í gær
fóru 15 unglingar til Banda-
ríkjanna á vegum skiptinema-
sambands þjóðkirkjunnar, í
fylgd með sr. Jóni Bjarman,
æskulýðsfulltrúa.
Fór hópurinn utan með leigu
flugvél frá International Air-
ways, og kom hún til Kefla-
víkur frá Köln í Þýzkalandi
með 240 unglinga víðs vegar
að úr Evrópu. — Fyrsti á-
fangastaðurinn átti að vera
Collageville í Philadelphia, þar
sem allir skiptinemar, sem til
Bandaríkjanna fara nú til dval-
ar, koma saman. Auk þeirra,
sem fóru frá Evrópu í gær koma
til Collegewille unglingar frá
Asíu og Afríku. Eftir nokkurra
dága dvöl í Colegewille skilj-
ast leiðir skiptinemanna, og fer
hver til síns „heima,“ þar sem
þau d.veljast næsta árið.
Blaðamaður hitti að máli
nokkra skiptinema suður á
Keflavíkurflugvelli á meðan
þeir biðu eftir bróttför flugvél-
arinnar. |
Fyrst hittum við að máli
Panný Guðmundsdóttur úr ,
Reykjavík. Hún beið þarna á-
samt foreldrum sínum, Rebekka
Kristjánsdóttur og Jóhanni
Guðmundssyni. Fanný ætlar acS
dveljast í Hayworth í Minnea-
sota og kveðst alls ekkert
kvíða fyrir að dvelja heilt ár,
svo fjarri heimili sínu. — Drífa
Eyvindsdóttir frá Borgarnesi
spjallaði við Fannýju, og virtist
ekki sjá á henni, að hún kviði
fyrir brottförinni, en þó sagði
að hún bæði kviði fyrir og
Frh. á 15. síðu.
i
Fanný, foréldrar hennar, Jóhann óg Rebekka, Drífa
ásamt foreldrum sínum, Eyvindi og Maríu.
Bjarni og Bjarney ásamt móður sinni, Friðrildiu.