Alþýðublaðið - 24.11.1969, Síða 2

2 Al’þýðublaðið 24. ngveruber 1969
I
I
Götu
Gvendur
MAMMA GAMLA skrifal’
ttnér á þessa leið: „Garri seg-
ir í bréifi Ail þín fyrir fiáuim
dögurn: „Þess verður ávallt
minnzt með orðiunum: Hún
var góð kona.“ í hug minn
íkoma orff sjúkrar konu: „Ég'
vil fá blóimin meðan ég lifi,
en ékiki ofan á gröfina mína.“
SkyQdu þær ékki verða fleiri
heima-lkionurnar sem væm á-
nægðari ef þær ifengju að
njóta sannmælis meðan þær
eru hérnamegin grafar.“
MÓÐIR OG
FYRIRVINNA
„En á hvaða béklk ékyildi
Garri setja konuna sem verð
Ur að fara með börnin sín á
■dagheimili áður en hún fer
>(út“ að vinna og að dags-
verki loiknu byrja á þessum
venj ulegu heimilisstör f um:
elda mat, þvo, þrífa, gera við
fatnað o. fL o, fl. Seinna þeg
ar börnin fara að ganga í
skóla verður hún að treyista
guði og götunni fyrir þeim
utan sikólatíma. Svo stælklka
börnin enn og þau byrja að
læra undir það lífsstarf sem
þau kjúsa sér. Til þess að
það sé kHeiít bsetir konan á
sig au'kavinnu, enda er það í
lagi, börnin eru orðin svo
stór að þau geta veri’ð ein
heima tvj til þrjú kvöld í
vfku. Ját á hvaða beklk ér
konan sem er allt í senn fyrir
vinna, húsmóðir og m!óðir.“
LÍKA GÓÐ KONA
„OG ætli dagurinn væri ■
éklki langur og beinlínis til l
að sfcemma konuna ef húnl
er enn á bezta aldri og héf- |
ur aðeins um eiginmanninn
að hugsa, eiklki sízt þegar hún j
veit jafnframt að það er full 1
þörf fyrir starfskrafta henn- I
ar í a/tvinnu’lífinu? Því æitti <
hún að sitja heima bara til I
að fá um sig tveggja dállkaj
lofgrein þegar hún er farin1
yfir á annað tllveriu'stig? Nei f
takik, þær konur sem yilj^ j
út í atvinnudífið þær eiga að 3
vera þar, og sú kona er líka >
„góð“ kona. Mamma gamla..“|
ARTUNSBREKK AN
VEGARSPOTTINN stór 8
merkilegi aulstan við Elliða- B
árnar sem kallaður var ■
„mulMan‘‘ í þessum þætti ■
fyrr í vetur verður í framtíð 8
inni tengdair við hinar nýju |
brýr sem nú er víst verið. að
reisa yfir árnar. En hei£ur«l
sjálf breikkan verið skipu-1
fögð? Á vegurinn bara í allri ■
sinni dýrð að liggja niður á fl
brýrnar og svo melur qg 8
grjót og múld og sandur í8
kring? Væri ekki tilvalið að ~
gera eittíhvað fyrir þe.^a 1
fallegu brektou? Að mínnsta fl
kosti þarf að slétta hana og^
græða haua upp, og helzt ■
koma þar fyrir einhví('ju sem 8
gleður augað, blómgróðri og |
trjláim eða jafnvel listaverk- _
um. Ég býzt við að allir kann I
ist við hve svipurinn á inn- fl
akstrinum í borgina bneyittist ®
mikið til bóta þegar Nestifl
var sett upp vestan við árn-1
ar og og gróður settur þar í |
bréklkuna. Þessu er hérmeð _
komið á framfæri.
GÖTU-GVENDUR.
I Eldraun Pompidous í Haag um mánaðamólin:
iHver veröur
stefna Frakka?
BRÉFAKASSINN
Alþýðublaðió
pósthólf 320
□
□ Það er eftirtektarvert að lesa frönsk blöð þessa
dagana. Þau skýra frá því, íað Pompidou forseti hafi
lagt öll önnur mál á hilluna, en {einbeiti sér að undir-
búningi fundar æðstu manna EBE-ríkjanna, sem fram
á að fara í 'Haag 1. og 2. desember. Eins ög kunnugt
er |átti Pompidou upptökin að fundinum. Og allt
bendir til þess, að þessi Ifundur verði fyrsta prófraun
hans á alþjóðavettvangi. jStaða de Gaulles var sterk,
en hver verður staða Pompidous að loknum þessum
fyrsta aljþjóðafúndi |hans? Þessari spurningu varpa
frönsku blöðin fram og blanda forvitnina illkvittni,
eins og þau eru vön.
Ég hefi hlustað og hlustað
píðustu árin, því ég er orðinn
gamall, hef ekki lengur vinnu-
þrek og er ef til vill orðinn
olliær; um það er ekki mitt að
dæma.. En sem sagt, ég hef
s.etið við útvarpið mitt og hlust-
að á það sem mér hefur þótt
forvitnilegt að hlýða á, og þá j
ekki sízt þær umræður, er þar J
hafa fram farið um íslenzkar j
nútímabókmenntir. Og venju-
lega hef ég verið sáróánægður
eða reiður, þegar þessir ágætu
menn, er þar láta ljós sitt skína
Framhald á bls. 10
Og ef Foimpidou fcemur éklki
heim sem ,,hetja“ af fundin-
um í Haag getiur það haft
neitovœð áhrif fyrir hann inn
anilands. Menn vænta þess
©kki, að hann öðlist strax á-
lika stöðu og d'e Gaúlle hafði.
Flestir viðurkenna að enginn
grundvöl'lur sé fyrir sérstakri
franiðkri jheim'svaldasbafnu'1
svipaðri og dé Gaulle rak. En
þáð verðoir hlutverk Pompi-
dous að breyta yifir í þetta
„eitfihváð annað“, sem enn
hefur ekki verið skilgreint.
Fram að þessu hefur hann
verið varfærinn, talað á hefð
bundinn óljósan hábt. í vét-
ur mun hann heimsæfcja
bæði WaishingboTi og Moskvu.
en það er fundlurinn í Haag
í desemiberbyrjun sem verð-
ur eldsfcírn, vegna bess að
það er í Eivrópuimáílunum,
sem Fralfckar gætu verið á-
hrifamífclir, ef í ljós kæmi að
Pompidou hefði tékið upp
nýja stefnu.
Hingað til hefur afstáða
Frakfca eingöngu miðaZt við
efnahaigslega hagsmuni. Og
au'ðvitað ákipta efnahagsmál
in höfuð má'li. Það gera ©fna
hagslegir haigsmunir Vestur.
Þjóðverja líka, en þeir eru
ekki hin r söimu og Frafcka-
Frakklandi hefur líka tekizt
að láta hluta af efnahagsleg-
um hagsmunamáium þeirra
líta út sem hagsmunamál
Ef n ahagsb and a 1 agsins alils.
Franslkir diplómatar og emb-
ættisimenn eru óvenjulega
snjallir, þeir koma starfs-
bræðruim sínuim iðu'lega í
varnarstöðu með því að beita
mi’killi orðlkyngi.
En það er ekki aðeins þetta
sem nú er á dagdkrá. Félag-
, ar Frakklands , í bandalaginu
vita að Pompidou getur efcki
rekið söimu stefnu og de
Gaulle. Tékkóislóvalkíumálið
eyðilegði tjlraunirnar til að
leysa upp heriiaðarhandalög
in í álfunni, Vestur-Þýzfca-
land hefur tefcið forystuna í
tilraurtu'num til að bæta sam
búðina við Austur-Evrópu og
Vestur-Þýzikaland er líka orð
ið leiðandi afll í Efnahags-
bandalaiginu, jafnframt því
sam það land, er Moskva lít-
ur á með mestri velþóiknun.
Það hefur einnig orðið lýð-
uim ljóst, að frausika stjórn-
in er hætt að reyna að kom-
ast í andstöðu við Bandarík-
in.
Stefna de Gaulles var sú,
að ná yfirráðunuim ytfir Efna
hagsbandalaginiu og nota það
til þess að koma fram í nafni
Evrópu allrar gagnvart hæði
Sovétríkjunum og Bandaríkj
Pompidou
unum. En hver verður stefna
Pompidous?
Hér er athyglisvert að sjá
hvern ig jafnólík blöð og Le
Monde og vinstri’blaðið Le
Ncuvel Observateur skrifa
um einmitt þetta atriði. Hvor
■ugt hlaðanna veit, hver
stefna Pompidbus í máléfn-
um Evrópu raunverulega
verður. En bæði blöðin velta
því fyrir sér, hvaða vanda-
mál sé-u efst í huga forsetr
ans.
Nouvel Ohservateur byigg.
irir hugleiðingar sínar á því,
sem blaðið fcallar „tor-
tryggni“ Fraklklands gagn-
vart brezku stjórninni. Með
þeirri afstöðu býður Pompi-
dou upp á hrossaikaup við
Bretland: Bretar fái aðild aðl
EBE gegn því að þeir takj
upp samvinnu við Frafcklan<|
í tojarnorkumálum. Ef Bret«
ar hgfna þessu getur Pompi«
dou tekið upp nýjan þráð:
franák-þýzika forystu í Efna^
hagshandalaginu samtímia
au'kinni samvinnu við Auist«
■ur-Evrópu. En Nouvel Ob«
sei'va'teur segir, að einnig sé
Vel hægt að hugsa sér þriðja
möguleilkann: kjamortousam*
vrnnu milli Bretlandls, Vest«
ur-Þýzlkalands og Höllands,
sem einangraði Frafckland.
Blaðið segir að tatflið millí
stórveldanna þriggja, Frafck*
lands, Vestur-Þýzkalanids og
Bretlands sé aðeins rétt aS
byrja, og blaðið sþáir því að
ékkert rítojanna muni leggja
fram spilin á fundinum ]
Haag. Slífct gerist efcki fyrn
en löngu síðar.
André Fontain-e, ritstjórl
erlendra frétta hjá Le Monde,
byggir hins vegar á þvíí, sem
gerzt hefur í Frákfklandi síð«
an de Gaulle fór frá. Hanijl
bendir á það, hvernig heims-i
má'lin standa { dag: viðræðu*
Rússa og Þjó'ðverja virðast |
þann veg að hefjast; stríð
míilli Rússa og Kínverja er
éfcki óhugsand'i; Bandarílkin
eru hægt en örugglega a3
losa s:'g við hlutveifc sitt setna
lögregla heimsins, og áður en'
varir múni þessi stefna Banda
ríkjanna ná til Evrópu; farj
svo að eldlflaugnaviðræðiur
Bandaríkjanna og Sovétríkj
anna verði að engu, gæti bafí
þýtt versnandi samibúð þesa
ara tveggja stórveldá.
Fontaine segir að eitt úb
af fyrlr sig hafi Frakkland
enga mögu'leifca til að hafst
áhrif á neitt af þessu. í sam
vinnu við aðra séu líkur tíl
að á það verði minnsta kosti
hlustað. Samvinnan við Vest
ur-Þýzfcaland sé ágæt út af
fyrir sig, en hagsmunir þess-
ara bveggja landa fari efcki
alltaf samart. Fontaine seg-
ir að lofcum, að bæði FraJkk-
land og Bretland hafi allt að
vinna við að vei-ta hvort öðry.
stuðning en öllu að tapa við
að halda áfram fjandskap,
sem e:gi ékfci lengur við.
Á þenman hátt er skrifað I
frönsk blöð núna. Eins og
sjá mé stendiur málið uim' tals
vert meira en styrlkveiting-
ar til landlbúnaðarins. Og
frönsku blöðin vita yfirleitb
hvað þáu segja. Fyrst þa«
sfcrifa á þennan hátt, stafar
það af því einu að á þennan
hátt er hugsað í íiámunda
vlð forsetann.
(Arbeiderhladeli