Alþýðublaðið - 28.04.1970, Page 14

4
14 ÞriðjuBagur 28. apríl 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
1. hlnti.
SAKLAUS.
Tunglið óð í skýjum yfir
gnæfandi turnum Maldonato
kastala. Léttur og þýður blær'
bæi'ði grasið á sléttunni og
tfrén á vínékrunum. Það var
vorilmur í lofti heitur og þung
ur, en dásemdir náttúrunnar
megnuðu ekki að lægja bfsann
í sbapi mannsins míns. Hann
kom ekki auga á fegurð henn-
ar þessa stundina.
— Þú ert mállaus heimsk
dækja, og ennþá skal ég hafa
fí.... fíkjubúðing.
— Við höfum aðeins haft
fíkjubúðing einu sinini í þess-
um mánuði herra mirm og ..
.... ég er að reyna að halda
uppi samræðum við þig en þú
daufheyrist alltaf við.
— Ég segi Fí........ fíkju-
búðingur hefur verið borinn
mér oftar en ég get talið síð-
asta mánuð. Fjórum, fimm,
sex sinnum að minnsta kosti.
Flí.... fíkjubúðing. Fí....
fíkjubúðing, og enn Fí....
fí'kjubúðimg.
Ef ég hefði ekki óttazt mann
inn minn meira en allt annað
í heiminum, þá hefði ég getað
hlegið að því hvernig hann
stamaði á orðinu fí. .fíkjubúð
ingur. Hann kreppti hnefarm
dg lét hann ríða á þuhgu eik-
ai'borðinu af svo miklu afli
að glös og diskar hoppuðu og
skoppuðu. Mér varð það á að
hreppa filnguirnar utan um
armana á stólnum mínum. Ég
vissi að stormurinn var að
skella á, það hafði aldrei brugð
izt að fullum mána allan þann
tíma sem ég hafði átt heima
þarna, þann tíma sem iðihn
var frá því að ég hatfði flutzt
sem brúður hans að Malton-
ato kastaia. Ég þekkti orðið
mætavel háttu Maltonato
greitfa. Ég vissi að hann þaut
ekki upp eins og funi, heldur
æsti sig upp smátt og smátt.
Kjötið er hrátt, mundi hann
æpa upp. Vínið er súrt, eða
brauð'ið er myglað. Reiðin
myndi afmynda andlit hans.
Hann myndi bölva mér og
formæia. Hann myndi verða
kafrjóður í kinínum, augun
myndi þrútna og standa út úr
höfðinu, og þegar djöfullinn
væri búinn að ná valdi yfiir
homim myndi hann kaghýða
hina ungu brúði sína, sem ekk
ert hafði til saka unnið ann-
að en gerast förunautur hans
og fyigja honum trú og trygg,
eins og hundur í bandi í tólf
langa mánuði.
— Því saztu svo lengi á tali
við farandsaiann í dag? æpti
Ugo.
Guð minn góður, maðurinn
minn hræddur um mig fyrir
Bacciamo farandsala. Hann
sem flækiat bæ frá bæ og
kastaia frá kastala, með nál-
ar, skæri, vínkönnur og krús-
ir í poka sínum.
Víst hafði ég tálað við
Bacciamo. Það var satt. Þvú
skvldi ég ekki hafa gert það.
Ég var að biðja hann um að
útvega mér sérstaka tegund
af nál til að sauma með vegg-
teppi.
— Hann seldi mér eina nál
húsbóndi. '
— Um hvað voruð þið að
semja innan lokaðra dyra?
— Um ekkert, alls ekkert
ég sver.
Ugo var staðinn á fætur.
Hann hallaðist fram á borðið
og eldur brann úr augum
hans. Þú sverð rangan eið
Bianca. Hvað seldi Bacciamo
þér? Eitur, korða?
— Bara eina nál.
En Ugo virtiSt ekki heyra
hvað ég sagði. Hatrið glóði í
kolsvörtum augum hans. Hann
losaði ólinia með þungu sylgj-
unni úr belti sér ýtti stólnum
frá sér og nálgaðist mig. —
Ég sfcal kernna þér að segja
mér satt.
Fram til þessa hafði ég jafn
an þegar svona stóð á, missf
máttinn og ekki getað hrært
legg né lið meðan höggin
dundu á mér. í kvöld Var
eins og allt annað blóð rynni
í æðum mínum, ég sá djöful-
inn sjálfan persónugerðan í
líkama þessa óða manns. Að
slíkur maður skyldi geta feng-
ið sig til að berja veikbyggða
eign'konu sína beita hana of-
beldi og misþyrmingum.
— Þú ert raggeit, æpti ég.
Helvítis hórusonur. Snertu
mig, og það skal vera í síð-
asta skipti sem þú snertir litf-
arndi líkania minn, eða nokk-
urrar annarrar manneskju.
Um leið greip ég stóran kjöt-
hníf atf borðinu.
Þetta kom honum svo á
óvart að hann hikaði við,
studdi höndum á mjiaðmir,
spyrnti við fótum gleiður
hristi höfuðið, svo að svanta
Skeggið bærðist mjúklega. —
Ætlar nú náðran að fara að
láta skína í tönnumai’. Hann
glotti.
Ég tók til fótana og ætlaði
í átt til dyranná. Ég ætlaði
að komast til herbergis míns
og læsa vandlega á eftir mér.
Ugo veitti mér eftirför eins
og mannýgt naut.
Hann var þeim megin borðs
ins sem dymar vom að her-
bergi mínu. Borðið var fbeikna
stórt og þungt, ég var komm
fram hjá því áður en hann
áttaði sig. Ég heyrði hvína í
ólinni ægiiegu við eyrun á
mér.
Það olli honum óstjórnlegr-
ar gremju að missa marks.
Það hafði aldrei áður skeð í
viðskiptum okkar. Það var
von'laust að ég næði dyirun-
um. Eg hörfaði fram fyrir borð
ið á ný. Hann tók báðum
höndum undir það. Ailsgáður
hefði hann ekki getað hreyft
það, þótt sterkur væri. Nú
valt það um koll undan átök-
um hans eins og spilaborð.
Allt sem á því var þeyttist
upp í loftið og hafnaði á gólf-
inu. Hann stökk yfir rústirn-
ar og króaði mig af í horninu.
— Krjúptu, öskraði hann.
Hann lét sig aldrei henda
að bíða meðan reiðin sjatn-
aði, hann naut þess að sjá ,mig
fölna af kvíða, biðja mér vægð
ar grátandi á hnjánum. En
hann þyrmdi mér þó aldrei.
Fór sér að engu óðslega.
Dró næstum einsog af var-
kárni blæðandi rákir á bak
mitt og brjóst tók sér ævin-
lega góðan tíma. Þungur and-
ardráttui’ hans og soghljóð í
nefinu var óbrigðult einkenni
æðisins.
Heilaga guðsmóðir. Sylgjan
iféll og ég btígnaði til jarðar
eins og tré í ófeastormi. Og
!þetta var bara fyrsta höggið
og því var ekki fylgt fast eft-
ir. Brátt mundu þau þyngjast
og svöilun rnyndi hann ekki fá
fyrr en sþau riðu á mér af
öFlf afli hans. Eg reyndi að
ibsera hendur.nar fyrir andlit
mitt og brjóst. Ólin læstist um
'mig alla. Eg lá endilöng á
igctfinu. Hann dró andann
þungum sogum. Út undan mér
öá ég stóra stígvélaklædda fat
/ur hans. Etakert kögg fór til
STJÓRNUNARFÉLAG ISLANDS
Stjórnun launamála
Félagsfund'UT verður haldinn miðvihudaginn
29. ;þ.m. kl. 12.15 að Htótel Sögu, Bláa salnum.
Fundarefni:
Stjórnun laun'aímála, Pau'l Bechgaard
d'eildarstjóri I.B.M. í Danmörku.
Rætt Verður um tilgang launakerfis,
iStýringu, eftirlit og notagildi þess fyrir
starfsfólkið og fyrlrtækið.
ErirJd'ið verður flutt á dönsku.
Komið — Kynnizt — Fræðizt.
Útvarpsvirkjar athugið
Radíó- og 'sjónvarpshlutir fyrir ný og gömul
tæki, amerískir og evrópskir lampar, þéttar
'og mótstöður í miMu úrvali, sityrkstillar,
lampahöldur, spennubreytar, 'hátalarar,
transistorar, þurríafriðl'ar, skiptar, rofar og
'ennfremur loftnetsefni í úrvali.
GEORG ÁMUNDASON & CO.,
Suðurlandsbraut 10
S'ímar: 81180—35277
f
Útför systur okkar,
SIGURBORGAR GÍSLADÓTTUR
Matnsstíg 12
fer fram frá FossVogskirkju fimmtudaginn
30. apríl kl. 10.30.
Agrnes Gísladótíir,
Þórdís Gísladóttir,
Þorkell Gíslason.
Þökfcum innil'eg'a auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og jarðarför eiginfconu minnar,
m’óður, tenigdamóður, ömrou og langömmu,
GUÐBJARGAR ÓLAFSDÓTTUR
Eiíríks'götu 9
Jón Pétursson,
Pétur Jónsson, Hrefna Matthíasdóttir,
Ólafur Jónsson, Hilda Jónsson
Þórhallur Jónsson, Ásrún Ólafsdóttir,
Þórdís Jónsdóttir Sandholt, Óskar Sandholt,
Sigurbjörg Jónsdóttir. Guðmundur Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Beztu þakkir færi ég öDlum þeim, sem minnt-
ust mín 18. apríl s.l. m(eð skeytum, gjöfum
cg heimsóknum er ég varð 80 ára.
Ég bið ykkur ölíum Guðs blessunar.
Pálína Þorfinnsdcttir
I