Alþýðublaðið - 23.06.1970, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 23.06.1970, Blaðsíða 2
2 Þriðjudagur 23. júní 1970 q Myndarlcgir veitingastaðir og liðleg afgreiðsla. Er íslenzkt kaffi yfirleitt vont? Q Ungur maður vill gerast íþróttafréttamaður. Skoðanaka manir fleipur og ábyrgðarhluti að básúna út niðurstöður þeirra, geta skapað rangar hugmyndir um almenningsálit. □ Ólæti og uppivaðsla spilla fyrir sínum eigin mál- stað. O Óreiða kallar á sitt eigið mótvægi: sterka stjcm og sterka lögreglu. ^ ' □ ÉG SKRAPP norður í • land um helgina í blíðu veðri ’ «n miklu ryki. Vegir voru af- ieijtir á laugardaginn, en höfðu ' stórum batnað er til haka var ekið á sunnudag. TJmferð gat ekki talizt mikil, enda varla ' komið lag á hlutina eftir verk- fallið. Það er til mikilla bóta að merkingum fjölgar á þessari ' ieið þótt fjarri fari því að nóg sé merkt af merkistöðum, ör- ' nefnum og leiðum. En það { gladdi mig að geta komið í veitingaskála með nútímablæ. Skálinn í Hvaifjarðarbotni er • U1 fyrirmyndar um myndar- skap, og þarf enginn að bera kinnroða fyrir að sýna hann 1 útlendum ferðamönnum. Þá er ' vaiia hægt að búast við betri yiðíökum á byggðu bóli en maður fær í Staðarskála í Hrútafirði; sá ég þess dæmi hve forráðamenn þess veitinga- staðar leggja sig- í líma til að verða ferðamönnum. að liði. ingastöðum, úti á landi og viða í borgum og bæjum, er kaiifið 3em borið er á borð y.firleitt slæmt; íslendiligar hBjóta að fá orð á sig að • þeir búi til einstáklega vont kaffi ef svo fer fram sem verið hefur. Hin islenzka aðferð til að búa til k-affi er vandasöm, með -henni skilst mér að kaiffi verði ekki gott- nema vandvirknislega sé unnið. Svo virðist ek!ki vera; maðui’ fær oft.þunnt og bragð- laust skólp. Ég segi þetta- ekki ■si' hótfyndni né af iöngun til að koma með smáborgaralegar aðfinnslur, heldui- af þvi lað sjálfur vil ég helzt ekkert kaffi' eða gott kaffi, og við erum að hvetja erlenda ferðamerm til að koma hingað, menn sem oft- ast eru vanir meiri gæðum í þessu efni en við bjóðum þeim uppá. Það má ekiki gera n'eiitt einhvemveginn, þá verðum við sjálf og okkar land einhvern veginn; en það enim við ein- mitt á mörgum sviðum, iðkum hið kæruleysislega handahóf og erum svo hissa ef ékki er alltaf verið að klappa fyrir okkrn-. HEIMIR SVERRISSON, Álftamýri 46, skxifar mér á þessa leið: „Ég hef ekki ska-ifað þér áð- ur, en ég hef reynt að senda bréf í pósthólf Vikunnar og til Velvakanda Mörgunbla'ðsin'S. Hjá þei'm hef ég 'ekki fengið svar ennþá, svo ég sný mér til þín, Gvendur minn, og vona að þú sjáir þér fært að svara mér. Og þá er bezt að snúa sér lað spumingunni, hún er þannig: Hvaða skóia þarf mað- ur að fara í af maður viil reyna að gerast íþróttafréttaritari dagblaðs, hvað tekur námið langan títíJa, hve ‘hátt er aldurtc takmarkið, nægir unglingapróf tdl inngöngu, eðá hvaða próf þaii-f maður að hatfa. —Heixnir“. i FYRIR ÞESSA starfsgrein er engin sérmenntun þótt auð- vltað þurfi að gera ýmsar mik- verður að gera til aiilfl?a sem í blöð skrifa, Allir sem í blöð skrifa og þeirra á meðal íþrótta fréttamenn þurfa að hafa stað- góða almennia menntun, en þar með er ekki sagt að einliverrar sérstakrar skólagöngu verði að kretfjast. Ef Hermir hefúr hug á að gerast íþróttaífréttamður ætti hann að búa sig undir það ttieð því að fara í einíhvem góð- an skóla og stunda rtámið af kappi. Hann þarf lað kunna e'rlend tunguntál a.m.k: ensku vera góðtir istenzkumaður og hatfa staðgóða þefldcingu yfú’- leitt í almennum greinum. A LESANDI ALÞÝÐUBLAÐS- INS skrifar mér og birti ég megioefni bréfsins þótt tilefnið sé líklega brottnumið nú; „Eg átti nýlega leiíð um sundið sem liggur milli Snorrabrautar og Barónstígs rétt fyrir neðan fyr- irtækið Luktina. Ég veit að það var verkfall og sorpílát höfðu ekki verið losuð, en borg arlæknir eða fulitrúar ha!ns hefðu átt að finna ódauninn og blaðamenn að fara að sjá. Blessuð litlu börnin, allf niður í tveggja ára, leika sér þama innan um ósómann, og fæ ég ekki skilið hvers vegna feður þeirra og mæður kvarta ékki til heilbrigðis ytfiievaldaninia. >— Lesandi AlþýðublaSsins“. —■ Þetta hefur vatfáteust etoki ver- ið gott \-ið gerðar eins og á stóð, en bréfið birti ég þótt verkfallið sé gengið um garð vegna þeinra góðu eftirtektair og tilífinningar fyrir almeninri velferð sem í því kemuir fram. A ÉG GET EKKI orða bundizt yfir úrslitum brezku kosning- anna. Ekki svo að skiijá að ég undrist iað jatfnaðármenn misstu meirihlutann, það er vaninn í Bretlandi þegar annar flötok- uriren hefur verið við völd um ainn, og ég tel hollt að skipt sé anreað slaigið um stjórn. En ég get etoki þafgað yfir vaniþótott un minni á því sem toálteið er endá halligt á sveif með Wil- son. Með þessa vifcnes'kju gamga menn til lcosninga, og hún hef- ur áreiðanlega oft áhritf á við- horf maren'a. Sumir koma ef til vill til fylgis við Wilson vegna þess þeir vilja gjaman vera' með þeim sem sigrar, en aörir sem gjarrean vilja fýlgja hom- um harfa lítoa- toannski setið heima áfþvi þeir töldu hann vissan með si'gur. En sVo kem- ur bara í ljós að skoðanakönn- unin er tóm vitlevsa. Enginin hetfur tapað meira í þessum kosndngum en stooðan'akanna'na- menn. Nú langar mig til að spyi-ja: Er það ekki ærinn ábyrgðarhluti að veira með slík- EN NÚ LANGAR MIG til að koma með smáborgaralega umkvörtun: -f íslenzkum veite léika að geta farið liðléga með íslenzka tungu, en þá toröfu skoðanakönnun. í nafni víð- ilvægar kröfur til iþróttafrétta- tækustu þekkingar og vísinda- manna. Þeii- þurfa fyret og legra vinnubrágða er það fremst að hafa þann góða hæfi- básúnað út að meirihluti kjós- ar afdráttarlausar yfirlýsihgar um skoðanir manna í sambandi við kosningar? Þær geta gefið alranga hugmynd um almanna viðhorf. 1 ANNAÐ VAR ATHYGLIS- VERT: Öfgamaðurinn Powell va.nn og kom sterkur úr leikn- um. — Ég veit efcki hvort menn gera sér nógu ljósa grein fyrir því að ólæti og óeirðir í sambandi við þjóðfélagsbrey-t- inga-r spilla oft til mikilla mun-á fyrif málstað Sínum hjá byrrlátu fólki sem er sjá-lft etoki mjög óánægt með sinrt hlu-t. Það sér þannig bara ólæt in, en gleyrnir ástæðunni fyrir álátureum. Ég hef á öðrum stað bent á það að mikil óeirð — sem toan-n áð vera -atf fylliiega eðl-ilegum rótúm runnin, t. d. af h-remni vanþóknun á þjóð- félagslegum ra-n'gi'ndum — get- ur leitt af sér það viðhorf að efla eigi gífurlega lögreglu og ataennan aiga, kaninstoi allt yfir í, það að koma upp hálfgerðu lögregluríki. v ATHUGIÐ AÐ STÓR meiri- hluti fl'estra vestræn-a þjóða er kym-látt fólk sem er ekki mjög óánægt með hlutskipti sitt — -endaþótt margir sjái van-kant- ■an'a á ötoka-r þjóðfélagBformi og ljái fúslega máls á að leiðrétta þá. Hvenær missir þetta fólki þölinmæðin-a ef óreiða og uppi- vaðsla fer í vöxt? Hve margt -af því biður fljótlega um meiri aga? Það er því hætt við að þær óróaöldur sem n-ú fara um heiminn geti alið upp á móti sér til-hneigingU til að •koma upp stertoum stjórnum sem vimtna sitt verk af meira hlifðarleysi en við ei'gum að venjast. Við þekkjum slíkair stjórmr frá Austu-r-Evrópu. — Ef til vill er -sigur Powells ábendin'g í þessa átt. — Götu-Gvendur. PUNKT AR •••••••••• □ Björn Jónsson annar helzti fofystumaður Samtaka frjáls- lyúdra og vinstri manna er gam alr'eyndur. stjómmálamaður og fyl'ginn sér eins og gengur. — Þegar liann stöfnar um sig .samtök eða stjórnmálaflokk til geta réttlætt setu sína á Alþingi og áhrif víðar á stjórn- im lasviðinu, fer'því Víðs fjarri, að bonum fylgi sá ferski and- lih st, sem minni spámenn hinna ný u stjórnmálasamtaka boða. Jíiíni Jónssyni dytti til dætnls aidrei í hug að hafna samvinnu við „gömlu flokkana", þegar stjómmálaleg áhrif væru í boði. Þetta sannaði Björn í samtali við „Verkamanninn", sem ■ er málgagn Samtaka frjálstyndra og vinstri manna á Norðurlandi á dögunum, þegar blaðið átti við hann viðtal um niðurstöð- ur kosninganna, en Nýtt land, frjáls þjóð, vitnar hróðugt í þetta viðtal í leiðara sínum. í niðurlagi leiðarans hefur N.I., f.þ. eftir Bimi Jónssyni: „Fyrsta áfanga hefur verið náð og sóknin að þeim næsta: Stór- sigri r næstu Alþingiskosning- um og úrslitaáhrif á myndun róttækrar og umbótasinnaðrar ríkisstjómar er hafia“. Af þessseri klauaú er ljóst, að Ðjöm Jönsson ætlár flokKi sín- um ráðherraisrtóla- í naestu ríkis- stjórn. En Bjöm Jönsson veit ó- sköp vel, að flo-tokui- haais fær -eicki úrslita'áhrif á myndun róttæfcrar og umbótasinnaðiran •ríkisstjórnar, nenva hann taiki upp samvinnu við aðra Sfcjórn- málaflokka. Væri því flróðlegt rífcisstjóminini væntanlegu, en hverjir eru „umbóta>sinniaimiir“? Nerna hann. sé ef ti-1 vill að hugsa um samvinmi við mad- domu framsókn eða sjálfan >rhöfuðaindstæðiniginn“, Sjálf- st æði sf lo'fcldmn ? HM í bridge að vita, með hvaða flokfcum □ Eftir 6 umferðir á heiiiis- BjÖrn Jónsson vill stotfna til meiistarakeppninni í bridge, áðumefndrar rikisstjórnar. — Kannski það sé engin tilviljun sem háð er í staðan þessi: Stokitohólmi, , var að Bjöm talar -um „róttæka og Bandaríkin 444-231 96 umbótasinnaða“ ríkisstjóa-n en. Taiwan 243-237 61 etoki um róttæka vinstri Stjórn. Brazilía 318—297 58 Sjálfur telur hanai sig senni- Noregur 273-364 47 lega fulltnra róttækninnar í Ítalía 254—403 32 TROLOFUNARHRIþíGAR L FIJóí afgrófSsla | Sendum gegn jpósfkrlófú. OUÐMi ÞORSTEINSSPH J guflsmlður BanfiastrásfT IX, '

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.