Alþýðublaðið - 23.06.1970, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 23.06.1970, Blaðsíða 6
6 Þriðj'udagur 23. júní 1970 f eru sem betur fer ekki mörg, og þau eiga öll liáglaunafólk innan sinna vébanda. Lágmarks laun íil Jifsframfærslu er því félcgslagt viðfangsefni þeirra állra. Hvers vegna er þá ekki gerð tilraun til að mynda samstöðu um athugLm á þessu vandamáli, hvernig skuii taka á því, hverj- ar séu réttlátus'tu lauinir og einföldustu og hvernig skuli' vinna að þeim? Hvaða af'riði þarfnast eink- um úrl£U-.nar? E.t.v. fyrgt og fr&mst á hvern hátt uiwiit sé cg rétt að bæta efnahag'aaí'komu láglaunafólks, án þess að alliir launþegar þurfi a'ð fá iauna- hæklcun í sömu viku. Til þess eru ýmsir möigui'sák- ar. s.s. með félagsmálslöggjöf, skattalöggjöf 'o.fl. opimberum aðgerðum. En ef s'Mk aðetaða j næs't ekki, þá þurfa launþ'eg- . arnir að læra meiri og beíri I samhjálp en hiingað til hefir I veríð béitt. Hvens vegna t.d. " VEGNA? + Löggjðf og láglaunavandamál Þegar vilnnudeilu verka- ianna og verkakvennia er lo'k- ið, hefst framhaldið. Kj'ana- aamruningar við alia aðra hópa launamanna í landinu. Almenningur spyr: Hvers Vegna þarf lægst launaða fól’k- ið að fara í verkfali, fóma tíma sírrum og kröftum án veruillegs stuðnings frá öðrum launþeg- um? Allir uppskera þó arðinn 'af striti þeirra. Þetta er vandamál, sem vert er fyllstu athugunar og von- andi framkvæmda áður en næsta hrina hefst, og ekki er tíminn oflangur. Og við skulum ganga beirrt að viðfangsefninu sjálifu. Heild arsamtök laun'þega í larrdiiiU' eru ek’ki tekin viðbótar iðgjöld af þeim sem vinna, þegar félag- • ar þeirra eru kqmmir í veTk- fail? T.d. þegar sumir fá að semja um hærra kaup s trax, | til að vinna ekki stöðvist, | mætti þá ekki a.m.k. mismun- * urinn renna í verkfallssjóð. — * Væri nokkuð ósanngjarnt að» ver'kamemnipnir, sem héidu n vinnu sinni og launum áfram hjá vissum bæjarfélögum, hefðu bara haldið sínu fýrrai kaupi, en mismunurinn verið greiddur af bæjarfélaginu beint til viðkomandi verkalýðsíé- lags? Nýlega hefir verið skipuð I I ER LAUNAMISMUNUR ■ Frarmha'ld af bls. 4. NAUÐSYNLEGUR? - er rélt að draga úr launamun þeim, sem nú eri -er það mðgulegf án tjóns fyrir þjóðina! 1 Q Auð'vri.cUtjóicUéliag 'f jyg'gir' ' á samkeppm um aMa hluti, öll lífsgæði, sem svo eru ríefnd. ' Auknum lífsþægindakröfum verður að mæ-ta með aukinni • fra’mieiðni, hagræðimgu, bættu aki'pulagi, stjórnun, 1 Hverju fyrirtæki er nauðsym ' að tzryggja sér sem bezta starfs- 1 fcrlafta. Dugmikla stjómendur, duglegt fólk og ekki nóg með það, heldur þarf launiakerfið að vera hvetjandi fyrir hvern einstakling, til þess -að afköstin' fari vaxandi, en fyrlr það verð-. ur að greiða í -einhverju for-mi. ' Hagnaðarvonin >ex hvarvetna notuð sem aflva'ki, sem keyri á stafffsgetuna. Kom m únistaþj öðfél ag byggiir á jþví að standast santkeppni vi'S auðvaldsþjóðfélagi® um fyamleiðslu, lifsþægindi og hérnaðarmátt. Ihnbyrðis lúta öll fyrirtæki ' íopsjá rikisins og eru felld iran í heiidaráætlun um fra'mlieiðslu magn í hverri grein fjmir sig. Til þess að tryggja framganíg áætlunar hefir verið gripið til þess að nota ákvæðisvimnukerf ið sem auðvaldsþjóðfélaigið hafði notað með árangri. Reynt var að gefa því nýtt gidi með ívafi hugsjónalegra slagorða, og áhrifamikilli nafngift, — Stakkanoffhreyfin'gin — en að- lalhvötin var von um hærra kaup. Valdastétt í hvorttveggja þjóðfélaigákerfinu er níauðsyn að tryggja sér traiusta sam- E'tarfsmenn, góða stjórrrendur, skipuieggjendur, v-elmenntaða tæknimerm og sérfræðinga. — Þeim þarf að greiða hærri laun, auk þess sem þeim er veitt menntunin á kostnað almenn- ings að meira eða minna leyti. Niðurstaðan verður því, hvort stjórnkerfið sem notað er, verð- ur ekki hjá því komizt að nota 'auðgu narhvötina, hagnaðarvon ein-itdklingsins til þess að starfs kraft'ar hans nýtist. Við veljum jafnan beztu gæðavöru sem fæs-t, þó að verð- ið sé' ívið hærra, ef við bara höfum efni á því áð borga það sem upp er sett. Sama sjónarmið ræður á lauraamairkaðnum. Eif fötin end- ast betur með því að dýf« þeim í eitthvert efni eða þríf'a þau íir sérstökum vökva, þá gerum við bað, sama lögmál gi'lditr um laainþegann. Ef verðgildi hcras eykst með því <a'S veita honum ákveðna menntum þá sköpum við aðstöðu til þeás, og greið- I um hornum síðan hærri larura. S ATt gert til að auka fram- || ieiðsluraa, bæta a'fkomuna, auka lifeþægiradin. Er þett'a ekki - keppi ksflið í dag? Við fáum :■ akki betri heim nema fól'kið ^ varði betra, við afn'emum ekki Framhald af bls. 4. Samsýning hafnfirzkra listmálara □ Klukkan tvö á Iaugardaginn opnuðu 8 hafnfirzkir málarar samsýningu á verkum sínum. Málararnir eru þeir Bjarni Jóns son, Gunnar Hjaltason. Sigur- björn Kristinsson, Pétur Friðrik Sigurðsson. Gunnlaugur Stefán Gíslason, Sveinn Björnsson. Jón Gunnarsson og Eiríkur Smith. Á sýningunni, sem er haldin í húsnæðl iðnskólans í Hafnar- firði, eru alis 48 verk. Bæði eru það olíumálverk, teikningar og svartkrítarmyndir. Tveir málaranna. sem að sýn- ingunni standa eru staddir er- lendis. Pétur Friðrik opnaði tyt ir nokkrirm dögura sýningu j New York og Sveinn Björns- son er nú að sýna á Galierí M í Kaupmannahöfn. Attmenningarnir hafa áður slegið. sér saman um sýnirigu, en það var vorið 1964. Sýningin er eins og áður seg- ir .í húsakynnum iðr.skólnns. og verður opin í hálfan mánuð. —

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.