Alþýðublaðið - 23.06.1970, Side 8

8 Þriðjudagur 23. júní 1970
Rúrik Haraldsson, Róbert Amfinnsson og Herdís
Þorvaldsdóttir í hlutverkum sínum í „Gjaldinu.“
Veitini Silfurlampans:
„FYRIR ALVARLEGT OG
DRAMATÍSKT
Ávarp Sigurðar A. Magnússonar við
umm/B
selningu Lisiabáfíðarinnar
H'erra forseti íslands —
virðulega forsetafrú —
Heiðraða Eiamlkatmia—.
Silfnriampi Fólags íslenzkra
léacdómenda er nú veittur í
sextánda sinn fyrir bezta leik
liðins leikárs. í 'þeísBi sextán
skipti tiafa samtals 13 leikarar
hlotið hiann, þrir Iþeirra í tví-
gang, þeir Rótiert Arnfirrnsson,
Valiur Gístason og Þorsteinn Ö.
Stephemscn. Þó furðulegt megi
lieita, h.afa éinungis tvær lei'k-
konur hreppt hann til þessa,
þær Guðbjörg Þorbjarnardótt-
ir og HiefLga Baohmann, og
mundi kamnski ein'hver segia að
hór væri enn eitt hróplegt dæmi
tsm yfirgang karlmannanna seim
vilji heizt h.vergi hafa konurn-
ar netna i eldhúsinu og svefn-
tierberginu. Sá dómur er þó
ekiki með •ölllu fréttmætur, því i
ijós kemur, þegar lögð eru sam
•an stigin í öilum sextán at-
kvæðagreiðslu.m, að m>eðaX
fim.m stiigahæstu leikenda eru
tvær lieikikonur, þær Helga 'heit-
in Vaitýs'dóttir og Herdís Þor-
vaWsdóttir, og má segia að kyn
leg hending hafi ráðið því. að
þær urðu aldrei ‘hlutskarpastar
í einstökum atkvæíagrei ðslurn.
Atkvæðáigreiffisila um Silf>ar-
lampann fer fram meffi þeim
íhætti, að 'hver leikdómari setur
nöfn þriggja leikara á atkvæffia-
seffiilinn, og hlýtur slá efsti 100
stig, ~á næsti 75 stig, og sá
þriðji 50 stig. Að þesciui sinni
greiiddu Jeikdómendur dagbiað-
anna fimm atkvæði, þannig að
hæsta hugsanleg stigatala ýar e
500. Atkvæði féHu þannig, að s
Rúrik Haraldsson var efstur á b
tveimur atkvæðaseðfluim, annar J
á tiveimur Feffilmim og þriðji á J
einum seffili, og ‘hiiaiut því sam- d
tsl'3 400 stiig fv-ir túlkun sína s
á Victor Frarz í d:n“ eft- ú
ir Arihur M1t1,or Jón Sigur- ,>
'björnsson 'pfstnir á tveini'iir d
isieffil.um og 700 stig fyrir o
túlkun sína á Krpion, í „Antí- £
gónu“ SófóW.Pisar .Tón Aðils.var s
annar á einum seðli og þriðji á v
tveijnvr sieffifr’ím og ihiaut 175 s
istig fyrir túdkim sina á Tót i íi
„Það er kom.in>-' p,p-+u'r“ eiftir á
Istvan Örk-eny. Sigríffiur Haga- o
lin var eifst á eínuim seðli og s
ihilawt 100 stig fyrir t.úlk.un sina
á Ödu LestP’' ’ Tobacco Road“
Þeir munu yfirieiífc. reynast vel
enda hafa þeir góða undirstöðu-
menntun. Margir kennaranna
hafa orðið að hætía eða gefizt
upp á annarri braut, en aliir-
g’éta orðið kennarar þótt þeir
hafi engrar starfsmenntunar afl
að sér. Því hefur svo farið, að
í kennarastétt hafa lent menn,
sem ættu fremur að fást við flest
annað en uppeldismál.
Þetta undirbúningsleysi kenn-
aranna til kennslustarfs stendur
mjög í vegi fyrir framförum í
ikennislubátt'um. 'Skal vikiff að því
hokkru nánar. Nýjar aðferðir
hafa rutt sér til rúms í kennslu
eriendra tungumála. Eru þær
orðnar ríikjandi kennsluaðferð á
m'énntaskólastigi. Erfiffar geng-
ur mieð þyrjendakennsluna, i
vegna þess, að kennararnir hafa ’
ekki vaid á því m.áli. sem þeir I
kenna. Kennari barf hins veg- i
ar ekki að kunn.a miikið til að ’
geta iáiið nemendur þýða er- 3
lendan texta, enda eru þýðing- í
ar og stöku sfcílar algengasta -1
kennsluaðferðin. Fróðlegt væri 1
að kanna, hvensu margir þeirra, i
sem kenna dönsku. geta talizt
talandi á dönsku. Heldur betur £
mun vera ástatt um enskukennsl í
una. s
i
Ttiltölulega margir sögukenn
c
arar munu vera háskólamennt- j
aðir en tæpast nokkur náttúru- r
fræðikennari.
£
Yfirheyrsiuaðferðin er ríkj-
c
andi kennsiuaðferð i lesgrein- j
í
1
AÐ?
menntunarkröfur, sem gerðar
eru. Ætlazt er til, að þeir hafi
BA-próf frá háskóla. Mjög fáir
afla sér þeirrar menntunar og
þorri þeirra fer að skólum
menntaskólastigsins. Þess vegna
verða gagnfræðaskólarnir að
notast við alla þa, sem gefa kost
á sér til starfsins. Sumir þeirra
eru barnakennarar, sem hafa
aflað sér framhaldsmenntunar.
Kolgrímur skrifar um fræðslumál, II:
HVAD ER
□ Sennilega grunar fæsta, sem
eklki þekkja, hve ömurleg' sú
mynd er, sem blasir við ínnan
veggja sumra íslenzkra skóla.
Foreldrar virðast láta sig þetta
littu skipta og enginn virðist
hafa gert yfirmönnum fræðslu-
rnálanna grein fyrir ástandinu.
Á yfirborði virðist aUt slétt og
fellt. Duglegustu nemendurnir
komast að rnesíu heiilir út úr
krvörninni, enda mest fyrir þá
gert og við þá miðið. En skyldu
eilcki margar spurningar hafa
valknað, er þjóðinni opinberaðist
kristindómskunnátta fermds
menntaskólanema og fleiri ung
menna fyrir nokikru eða þekking
íslenzkra stúdenta á íslenzkri
stjórnskipun og lögum og al-
mennum þjóðmálum að ekki sé
talað um þjóðfélagsþroska
þeirra? Ótrúlega mikill. , hluti
nemenda vissra skóla'stiga hefur
imjög lífcil not af skólagöngu
sinni. Þessir nemendur sækja
skóla, nokkuð sæmilega að
minn.sía kosti, en án áhuga svo
að sjáandi sjá þeir ekki né heyr
andi heyra þeir það, sem fram
<á að fara. Þannig öðlast þeir
lilla þekkingu og það sem verra
er, þair broskast ekki við að
glíma við valin verkefni undir
handleiðslu góðra kennara..
Það er einkum tvennt, sem á
sök á því, hvernig ástatt er.
.Annað er skortur fjármagns en
hitt er kennaraskorturinn.
Fjármagnsskorturinn kemur
eirakum fram í skorti á nægu
kennsluhúsnæði. Tvisetning er
almenn í öðrum skólum en
barnaskólum. Ekki þarf að hafa
mörg' orð um, hvernig kennslu-
tíminn nýtist síðdegis á laugar-
dögum eða þegar klukkunni er
farið að halla í 7 á kvöldin. Ný
skólahús blasa við um allt land,
og skólarými framihaldsskólanna
hefur tvö- eða þrefaldazt síð-
asta áratl.lg, 'en samt þyrftu fjár-
veitingar að vera enn hærri. Eip
setning allra framhaldsskóla
hlýtur að vera mankmiðið. Bún
aði margra skóla er áfátt. Flesta
vantar bóka- og náttúrugripa-
söfn og sérstofur t. d. fyrir eðlis
fræði, en allt er þetta dýrt.
FjármagnsS'korturinn er létt-
leyst mál miðað við kennara-
skortim, sem e. t. v. væri rétt-
ara að telja eina aileiðingu fjár
skortsins. Nóg framboð er af
barnakennurum. Margir kennar
anna eru ágæíir en flestir góðir.
Megingalli barnaskólanna er, að
börnin vantar verkefni. Það er á
valdi kennaranna að bæta úr
því, en latir kennarar, se'm
kenna aðeins það minnsta mögu
lega, geta lcomið sér hjá.því.
Aðeins lítill hluti bóknáms-
kennara á gagnfræðastigi
(16,5%) uppfyllir þær foimlegu