Alþýðublaðið - 30.06.1970, Blaðsíða 9

Þriðjud'agur 30. júní 1970 9
varp. þegar þú hófst stört' þar?
— Svona álíka og þú, en þó
veizt þú kannski meira en é«
vissi í byrjun. Þú hefur unnið
hérna og kynnzt þessu eiiMtiS,
en ég vissi það eitt, að sjónvarp
er kassi með skenmi á, sem
mynd birtist á. Eg vissi ekker.t
hætishót um það, sem gerist frá
því að mynd er tekin unz hún
kemur á skerminn, en ég lærði
heilmikið um allt þetta. meðan
ég var í Kaupmannahöfn. Stutt
ar heimsóknir tæknimanna til
starfsbræðra erlendis eru ekki
aðeins fróðlegar fyrir þann, sem
þangað - fsr, he.ldur og gagnleg-
ar fyrir.vinnubrögð akkar hérna
heima seinna meir. Ferðirnar
geta ekki orðið annað en fræð-
andi og- uppbyggilegar.
□ Umgengumst hann sem
sérvitring.
— Þið voruð m.eð sjónvarps- '
bíl hérna fyrst. Var hann not-
aður sem stúdíó-stjórn fyrsta
árið? •
—• Já, það var hann. Þetta
var uppgerður strætisvagn frá
Gauíaborg, sem í voru settar not
aðar Marconi vélar frá Eng-
landi. Sá, sem hafði haft þær
framkváemdir á hendi í fyrstu,
var hérna hjá okkur fyrstu þrjá
mánuðina. Þeæi bí-11 var víst
mikið ncfíaður í Svíþjóð. Það
stóð a. m. k. á mælinum. að hon
um hefði verið ekið 1.6 milijón
kílómetra. En við neyddumst til
að skila honturn, þegar við feng-
um nýrri tæki hingað. Svíarn-
ir vildu setja hann á tækniminja
safn. Hann var orðinn svo úr-
eltur. Það var ekkert í lionrun
nema lampataeiki, sem þurftu ó-
hem.ju sU-aum. Hann var líka
frelcur á viðgerðir og keyrslu-
öryggi var lítið í fyrstu,. en svo
lærðum við á hann og þá um-
gengumst við hann eins og
hvern annan sérvitring. Það var
mjög fróðleg't að annas-t viðgerð
ir í honum og einstaklega mikil
tækniþjálfun.
□ Munurinn á sjónvarpinu
fyrr og nú.
— Hver beldur þú, að munur
inn sé á sjónvarpi fyrr og nú?
— Ahug’.nn var meiri fyrst,
frúmkvæðið einnig. Við lögðum_,
okkur aillir fram af alhug. Nú
þykir mér nokkuð farið að bera
á sénvizku í vinnubrögðum, en
héf er um vissa síöðnun að ræða
éins og ég minntist á áður. Eína
lækningin er sú að kynnna sér
vinnubrögð annarra starfs-
bræðra. Vinnan. í stúdíóinu bygg'
ist á samvinnu mangra aðila og
eitt rangt handtak getur eyði-
lagt margra manna vinnu.
— Hvenær hættuð þið að vei-a
stór og samhent fjölskylda?
— Ja, það veit ég ekki, en
dei.ldirn.ar vinna hver í sínu
horni núna, þótt störfin séu
mjög fjölbreytt og sérhæ.fð fyrir
sjónvarp. Samvinna milli deilda
þarf að vera snurðulítil svo að
allt geti gengið vel, en það heí-
ur gengið á ýmsu með það. Stað
an virðist sbíga sumum til höf-
uðs og viss spenna hefur ríkt
á milli deilda. Fyrst meðan allt
var hér ferskt og nýtt, talaði
enginn um langan vinnutíma.
Okkur . faonst vinnan hvorki
löng né ströng, en nú erum við
stimpilklukkufólk. Því er ein-
hvern veginn þannig varið 'um
sum.t fólk; að það fær nasasjón
af tæ'kn.ilegum átriðum og. held-
ur seinna, að það viti al.lt bet-
ur O'g kunni allt meira eh aðrir.
Hér þarf að bafa stynka hönd
um stjórnvölinn. Þá getur ekk-
ert miður farið og sjónvarpið
hefur því-miður orðið fyrir of
miklu áðkasti upp á s'ðkastið.
Við þur.£um að skipuleggja og
vinna störfin fullkomlega og
jaifnframt að hafa samvinnu
við starfsmennina í ríkari mæli,
en hingað til hefur verið.
— í því flókna fyrirbæri sem
sjónvarpsrekslur er, er hlutur
tæknimanna ekki svo lítill. Og
'þeir, sem verið hafa þar lengst
og unnið af alefili eiga sannar-
lega skilið að fá nokikra viður-
'kenningu verka sinna og því
sjálfsagt að stofnunin veiti þeim
tækifæri til að kynnast öðrum
vinnubrögðum og sjónvarpsT
tækni. Kynnisferð 3—4 ,tækni-
Framh. á bls. 15
□ Ennþá mun nokkur óvissa
ríikja um hvort hausttízkan
verður mini, midi eða maxi.
Þetta mun fyrst og fremst stafa
atf því að konurn.ar í tízku-
landinu, Fraikklandi, hafa ekld
enn getað ákveðið sig með
hvaða stefnu þær skuli fylgja.
í 'haust og vetur er haldið
að um mótsetningar mini og
midi verði að ræða, en maxi
fái ekki verulegt fyl-gi hjá al-
menningi.
Meðfylgjandi myndir eru frá
tízkusýning;u í Noregi, og eiga
þær að sýna klæðnað sem not-
aður er þegar líða tekur fram
á haust.
1. Daman er í uppháum leður-
stigvélum, slá úr ullarefni
og með heklaða kollhúfu. —
Herran sýnir föt úr flanneli',
jakkinn er fóðraður með gæru,
en á höfðinu bér hann rússa-
húfu.
2. Herramaður í haustklæðn-
aði. Vestið heftu- breytt um
sviþ, taikið eftir hálsmálinu
og tvöfaldri hnapþaröð.
3. Svona verða húfurnar, —
saumaðar í mörgum stykkj-
um og virðast vera ívið
stórar.