Alþýðublaðið - 14.07.1970, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 14. júli 1970 9
komnir á hátíðarplássið.
Flott mynd
Á leiö norður að mótsstaðn-
uim er umferðin næstum sam-
felild og okkur sækist seint. —
Rigningin 'hangir í loftinu og
bossamiklar kerlingar með lær
in niðrí reiðstígvélunum þeysa
á Skjóniuim, Blesum, Gránum
og Jörpum og al'lt er í hættu:
bíll, menn og tjöild. Knaparnir
eða hertogarnir eiga landið og
gróðurinn skóflast upp og eftir
verður aiuðnin ein. í Skógar-
hóluim hár turn og þaðan heyr-
ast köll og upphrópanir. í hiraun
jaðrinum rétt við veginn er vís-
ir að stóðlífi, ekki raunveru-
’legu stóðlíifi ,hsldur barnungt,
hó'fdrukkið fóik með klaufalega
tilburði að leika ástarfar. Sú í
að alhiutv e rki nu er ljóshærð,
grönn og snotur og iþegar kava-
lérinn er búinn að knúsa hana
standa þau og henni gengur
iila að fóta sig í ihrauninu, dett
ur rékur nefið i hraunnibbu og
. það blæðir úr nebbanum á henni
og, herrann með myndavél á
iofti. ptf
■ — Þú mátt ekki mynda mig,
væiir l.ióska og fálmar út í loft
ið og hin, sem iegið hafa í faðm
lögum, taka sér hvíld og rísa
upp við dogg og nú eru teknar
margar myndir og þegar sú
ljóshaðrða kemst uipp á báðar
fætur,; bá grætur liún og segir:
— Agalega er ég fu'.l krakk-
ar. Sá með myndavélina seg-
ir:
— Flott, mynd.
Nú tekur að rigna og klakk-
an bara hálf sjö. Við erum að
iba-la við að snúa bílnum okk-
ar og þá þeysa framhjá þrír
vöruibílstjórar að norðan, þeir
eru vel ríðandi og á eftir þeim
íer ungur pdtur á brúnum fær
leik með brotinn gítar og slitna
strengi. Það er hættulegt að
aka í næsta nágrenni mótoins,
alls staðar ilöskubrot en hjálp-
nrekátar í gulbleikum stökk.um
eru á þönum við að halda u-ppi
reglu og leiðbeina fólkinu.
Fín frú að aiustan veður aur-
inn ó bælatoáium skóm og nýi
pelsinn fer ekki vel í rigning-
unni.
Ég býð fimmtíu á borðið
Við snúumst þarna í rigning-
unni og víða getur að líta glæsi
lega góðhe.sta og þegar við kom
um þar að, sem nokkrir menn
hafa safnazt saman, þá heyrum
við rætt er um hestakaup og
leggj' m. \dð 'hlustirnar:
— Hann hsfiur allan gang,
viljugur og skapið einsog hug-
ur manns og allir geta séð höf-
iiiðbiurðinn, segir seljandinn, sem
ég held, að sé bóndi norðan úr
Húnavatnssýslu.
— Eg býð fimmtíu á boröið
og ékki krónu framyfir það,
segir kaupandi.
—Nei, góðj maður ég fer
ekki niðyr fyrir sextíu og þó
er það giöf. Eins og ég hef sagt
er hann sex vetra og ljúfur eins
og ilamb og jþú þe-kkir kynið, seg
ir seliandi.
— Við skulatn láta þetta luða
til morguns, en klárinn er falleg
ur, segir kaupandi.
— Eigum við að mætast á
miðri leið og segja fimmtíu og
fimm, toeldur seljandi áfram.
— Eg ætla að hugsa málið
frant að liádegi á morgun, ég
er búinn að bjóða fimmtíu og
fer ekki hærra í bi'li, segir kaup
andi og er harður á svipinn, og
sennilega er hann kaupsýslu-
maður að atvinnu, þvi að hann
ætlar aiugsýnilega ekki að gefa
sig.
Nu koma aðvífandi tvær frúr
úr Hafnarfirði báðar vel ríð-
andi, önnur á rauðu og hin á
sikjóttu og það er létt yfir þeim
>rátt fyrir rigninguna og önn-
ur segir:
— Hættið þesau prangi strák
ar og komið upp í tjald og fáið
ykkur kaffisopa
Kaupmennirnir stíga á bak
og hópurinn hverfur í óttina
að hólunum.
Nú er hlátur nývakinn
Við erum bl£.utir og slæptir
og eftir að hafa snúið bíln'Um
höid-'m við heim á 'Þingvöllum
til að hitta prestinn. Kaffi bíð-
ur á borðum hjá prestfrúnni og
talið berst að ýmsu öðru en
hestalátum og fretgangi. Presti
finnst mesta fásinna í o'kkur að
cltast við hestamót og segir
margt meira áhugavert vera að
sjá hér á staðnum.
Kaffiboðið er orðið nokkuð
langt os þó ier á presti að heyra,
að bað sé nógur tími til að
sinna hestahátíðinni, en af bví
hann rignir ekki ler.gur og sól
á lofti, ,þá kveðium við en verð
um bó að gefa loforð um að
kcma aiftur í bakaleiðinni. Við
mætum stóra pó*litíbílnum og þar
inni er slangur af drukknum
U'nglingiU'm, sem sennilega er
■verið að flytja í bæinn. Á há-
tíðarsvæðinu er kvöldvaka og
formaður Búnaðarfélags íslands
stjórnar fiöldasöng, sem er eig-
inlega enginn fjöldasöngur því
að fáir taka undir. Það er. af
sú tíð að hestamenn geti tekið
lagið, svo einhver mynd sé á
og meðan nokkrir muildra „Bless
uð sért þú sveitin mín‘‘, þá heyr
ist hressilega tekið undir ,.Nú
er hlátur nývakinn“ og bar eru
Sikagfirðingar á ferð, syngja
rnikinn og flaskan gengur sólar
ganginn.
Riddarar þeysa um svæðið og
taka bakföll og hliðarslingur.
Unglingar æða um með lótum
og spyrja um ferðir á næsta
dansstað, Iþví að dans er ekki
Það var að rnörgu að hyggja,
ekki síður föngulegum stúlkum
en fræknum góðhestum.
stiginn á hestama-nnamótum í
Skógarhólum.
Bílstjórar fi-á BSR syngja
fjórraddað uíppi á bílpalli og
eru í grænum skikkjum.
Svartur hundur leitar að hús
bóndanum og kann ekki við sig
í margmenninu. Glerfinar hisp-
'Ursmeyjar og frúr úr höfuð-
borginni tipla um á tánum teym
andi ofurlitla kjölturakka. Öllu
kvi!k!u er tjaldað og loftið angar
aif reyrlykt, Framtakssamur
bóndi gengur um með mjólkur-
brúsa og býður mönnum drykk
úr brúsalokinu. Eg læt lesand-
anum eftir að geta upp á, hvað
i brúsanum var.
Spurt og svarað á bílpalli
v iú g--- .il okkcr á tal við
eini lögregLuþjón úr Reykja-
vík og toann segir:
— Það er að verða dálítið
þ'ungt fyiierí og menn eru að
byrja að kljást, en þetta á eft-
ir að versna með kvöldinu, ef
að líkum lætur. Það er verst
með unglingana, sem eru marg
ir hverjir bjargar- og vegalaus-
ir.
Vel þekktum andlitum úr við
sikiptalífi liöfuðborgarinnar
bregður fyrir. SÍS-forstjóri er
alþýðlegur og spjaUar við bónda
norðan að landi. Hæstaréttar-
lögimaður með virðaleika í and-
litinu og öllu fasi gengur um
með nýju gullbrydduðu knapa-
húfuna og læzt ekki sjá ung-
lingatætingslýðinn, sem er á
höttunum eftir brennivíni og
meira brennivíni.
Bílstjórárnir eru hættir að
syngja og upp á bílpallinn komn
Framh. á bls. 14
Það getur verið álitamál, hvor
þjónninn setti meiri svip á mót
ið. A. jm. k. vildi sá þarfasti
hverfa í bílamergð.
o