Alþýðublaðið - 08.10.1970, Blaðsíða 6

6 Fimmtudagur 8. október 1970
V
KONAN OG
HEIMILIÐ
Álfheiður Bjarnadóttir:
[“j Hvað vituim við um skó,
annað en að þeir eigi að vera
á fótunum?
Ef til viU er ekkj úr vegi að
rifja upp smávegis upplýsingar
sem ölium mega að gagni koma.
Blauta skó má alls ekki
þurrka við hita. Blautt leður
springur, séu skórnir ekki sjálf-
STÓLLINN OG BORÐIÐ
Q-] Flestir sem þurfa að sitja
m.ikið við vinn-u sína, gera sér
ijóst hversu skaðlegt það er að
borð og stólar séu í rangri hæð.
Slíkt orsakar venjulega bak-
þreyrtu og jafnvel hryggskekkju.
Á þessum myndum er greini-
lega sýnt af hvaða hæð mis-
munandi borðtegundir eru og
er þá fyrst að telja skrifborð
og matborð sem eiga að vera 72
cm. Vélritunarborð 65 cm.,
sauma- og vinnuborð 70 cm. Þá
er mynd af sófaborði sem má
stækka mieð hliðarvængjum og
er hæð þess 55 cm. Litla boi’ðið
við hJið sófans er 45 cm.
/
Stóliinn 'rið hlið maitborðsins
er 43—44 cm. að seiu, en bilið
frá setunni og að ramma borðs-
ins á að vera 27—29 cm.
þurrkaðir og stoppaðir með dag
blaðapappír, sem sígur í sig rak
ann og hindrar að skórnir missi
lögun.
Skór sem missa upprunalega
Jlögun við ranga þurrkun endui--
heimta hana ekki aftur. Kannski
er það svarið við aumu tánum
okkar.
Skipta skal um skó eins oft
og mögulegt er.
SaJtröndum má oftast ná í
burtu með því að dýfa hníf-
skafti í vatn og nudda rendurn-
ar fast. Þetta þarf að endurtaka
nokkrum sinnum. Síðan er við-
eigandi áburður borinn á skóna.
Það má s’egja að i kulda sé
það sameiginlegt með mannfólki
og lakkskóm að hvoritveggjá
skelfur. Sumir halda að lakk
þali flest ef ekki allt, en þetta
er mtestii misskilningur, því lakk
skó ætti aldrel að nota nema
innan dyra og frost fer afskap-
lega illá mefð skóffatnað úr þessu
efni. Lakkskó er bezt að hreinsa
úr hr'einu vatni eða miildu sápu-
vatni. Margar tegundir eru það
viðkvæmar að þær þola ekki
upplausnaiiefnið sem er í flest-
um skóáburði.
Gúmískófatnað ætti aldrei að
hreinsa með ræstidufti. Það ger
ir það^ið verkum að skófatnað-
urinn dregur til sín enn meira
af óhreinindum en ella. Gi'æn-
sápa, vatn og bursti er mikið
betra.
Séum við svo óheppin að skó-
sólinn losnar og ekki hægt að
ná til skósmiðs í augnablikinu
má gera við þietta með því að
skafa burtu gamla límið, slípa
flötinn með sandpappír, bera síð
an gott lím á og láta þorna undir
þungum hlut.
Látið gera við skóna í tíma,
setja nýjá hæla, sóla, tungur og
hvað það nú er sem laga þarf.
Slitnar skóreimar eru leíðin-
legar á að líta. Það er talsvert
öryggi í því að eiga alltaf auka
skóreimar niðri í. skúffu, því
hvað er ergilegra en þegar mað-
ur er að flýta sér, reimin slitn-
ar og engin önnur að grípa til. —
MILLITVEGG.
□ Á sama hátt og gluggatjöld
in og baðhtengið er fest upp, má
gjera notalegt svefnskot fyrir
bamið, svo ljósið í svefnherberg
inu raski eióki ró þess.
Eíns og sést á litlu myndinni
er stöng fest milili tveggja skápa,
bilið á máJili þeirra nægir ti.1 að
barnarúmið komist þar á milli.

liillli

■

'

I
í

I* «?****■ - -.l-w-.
Illl IjW

■ ■ ■
! £%' ' i
^ i
: '
/ •%
ÉtpipSIppMi
• ->• -

—.............- H* *****
IiPPipiliPPPlPiipSiÍ
.
■ - ..

' kúí',
mm
■ ■