Alþýðublaðið - 20.10.1970, Blaðsíða 1

ÞAR DEYJA DYR
1 Efri-Árdal í Noregi standa álver
stórfyrirtækisins Árdal og Sunndal
Verk A.S. — og hafa staðið þar í áratug.
Þar getur að líta áhrif álbræðslunnar
á umhverfi og náttúru; flúoreitrun í
triágróðri og sjúkan búpening.
Þegar álverið í Árdal var reist, höfðu
menn ekki gert sér grein fyrir hugsan-
Itgum skaðlegum áhrifum — en það
liðú ekki mörg ár þar til fyrstu áhrifin
komu í ljós. Á árunum 1963—1965 tóku
barrtré í nágrenninu að sviðna, greinar
trjánna urðu brúnar og nýmynduð
emiabrum eyðilögðust eins og átt hef-
ur sér stað við sumarbústað Ragnars
Péturssonar við Straumsvík — og nokk
ur einkenni benda til að einnig hafi
ge^7t í trjágörðum í Hafnarfirði.
Næstu einkenni voru þau, að búfén-
aður í dalnum sýktist. Flúorveiki,
samskonar og varð vart við á öskufalls-
svæðunum hér á landi í sumar, stytti
líf nautpenings og sauðfjár, — hvarj
vetna gat að líta kálfa og lömb, sem
lágu án þess að geta hreyft sig, gátu
aðeins beðið dauðans, hægfara dauða,
mpðan þau vesluðust upp.
Og á þessu heíur enn ekki verið ráð^
in bót, og verður sennilega ekki. Skað-3
inn er skeður, og álverið hefur greitt
hundruð milljóna króna í bætur. Það
hefur varið öðrum hundruðum til að
draga úr flúormagni verksmiðjureyks^
ins, sem er orsök alls þessa, en eitrunin
verður áfram. >
Það verður hægt að halda flúormagn
inu í skefjum, en það verður aldrei
hægt að koma 1 veg fyrir það að fullu
og öllu. Flúorinn berst með reyknum
Framh. á bls. 4