Alþýðublaðið - 03.11.1970, Qupperneq 3

20 vilja ráða
F asteignasel j endu r
Hvers vegna ekki spara fð þúsund kr. eða meira!
HVERNIG!
I
I
SOLULAUN LÆKKA
Fasteignaíialan Eiríksgötu 19, sem er ný fasteignasala hér í borg, hefur
ákveSið að taka 14 hluta lægri þóknun fyrir sölu á fasteignum en nú
er almennt gert, eða ÍVt.% af söluverSi.
EIGNIN ÍEKKI ANNARS STADAIt
Þessa sparnaðar getið þér notið með því að fela okkur einkaumboð til
sölu á eign yðar í 1 mánuð a. m. k. Við tökum fyrst um sinn a. m. k.
aðeins til sölu eignir, sem ekki verða jafnframt til sölu annars staðar.
DÆMI UM SPARNAÐINN I ,
Fyrir sölu á 2 millj. kr. eign greiðið þér hjá okkur 10 þús. kr. lægri
sölukostnað en almennt gerist. Við sölu á dýrari eignum verður munur-
inn ennþá meiri.
FASTEIGNASELJENDUR! .
Felið okkur að seljá eignirnar.
FASTEIGNAKAUPENDUR!
Spyrjizt fyrir hjá okkur um eignirnar, sem yður vantar.
FASTEIGNÁSALAN
EIRÍKSGÖTU 19
r\‘ — ISÍMI 16260 —
i— jkvöld- og helgarsími sölustjóra 25847 —
jJón Þórhallsson sölustjóri
Hörður Einarsson hdl., Óttar Ynpason hdl.
„KENNARA
S T R I Ð I Ð
___Hitnar
í kolunum
flokkanna um stöðu vinstri lireyf
ingar á íslandi.
Eins og kunnugt er hefur Karl
Guð.iónsson sagt skilið við þing-
flokk Alþýðubandalagsins vegna
langvinnrar óánægju með vinnu-
hi ögð þar. Bréfið er ritað til
Snorra Sigfinnssonar, form. kjör
flæmisráðs Alþýðubandalagsins
á Suðurlandi..
j
Reykjavík, 2. nóv. 1970.
Mér hefur í dag borizt skeyti
þitt. þar sem þú sendir mér álykt
un fundar þess, sem haldinn var
S Selfossi á spærum kjördæmis-
ráðs Alþýðubandalagsins í fyrri
jyiku.
Efnisjnnihald samþykktarinn-
Br er annai’s vegar það, að þið
lýsið samþykki ykkar við, hvern-
Ig formaður þingflokks Alþýðu-
bandalagsins svaraði tillögu AI-
þýðuflokksins um viðræður þing
flokkanna um stöðu vinstri hreyf
Ingar á íslandi. Hins vegar er svo
álitsgerð ykkar um að ég eigi
að segja af mér þingmannsstörf-
|im svo að varamaður minn geti
lekið við þeim.
L'm hið fyrra atriði er því til
að svara, að ég tel það lýsa miklu
icsjálfstæði og ístöðuleysi kjör-
flæmisráðs gagnvart flokksfor-
flslunni, að kjördæmisráð leggi
blessun sína yfir það, að þing-
maöur Suðurlands fái ekki þing-
flokksfund um annað ems stór-
Inál og samstarf eða samvinnu
ivinstri manna, þótt hann krefjist
Iians. Svo sem við þekkjum allir,
er sundrung í þeim röðum lengi
húin að vera þjáningarefni okk-
ar margra og að mínu mati verð-
ur flokksforusta Alþýðubanda-
lagsins ekki mæld þar undan
sökum. Nefni ég þar til afstöðu
heimar til framboðslista Alþýðu-
bandalagsins við síðustu alþingis
kosningar í Reykjavík og algera
synjun hennar á að afgreiða eðli-
lega tillögu mína og minna sam-
lierja um að Alþýðubandalagið
tæki forustu um athugun á sam-
einingu vinstri aflanna meðan
Alþýðubandalagið enn var óklof-
ið Nú þegar boð um slíkar sam-
ræður berst úr annarri átt er því
fyrir hönd þingflokksins svarað
neitandi án þess að það sé rætt
á fundi. Þið getið verið ánægðir
með þetta, ég er það ekki, og það
er sízt réttlæting fyrir þá afstöðu,
sem þið eruð að samþykkja, þótt
formaður þingflokksins hafi nú
eftir mina ákvörðun og þvert
oían í sitt svar, beðið Alþýðu-
flckkinn um að fá að vera með
í samræðunum.
Lm hið síðara atriði svara ég
þessu;
Þjð eruð ekki það kjördæmis-
ráð, sem stóð að minni kosningu.
Þá var Alþýðubandalagið víð-
feðm kosningasamtök. Síðan hef-
ur það verið gert að þröngum
fiokki.
Þið hélduð fund með um 20
mönnum og ályktuðuð að ég ætti
að leggja niður umboð sem
11—1200 kjósendur hafa falið
mér og leggur mér raunar á herð
ar að vinna fyrir alla íbúa Suð-
urlandskjördæmis, en þeir eru
um tuttugu þúsimd talsins.
Til þess að ég taki áskorun
ykkar alvarlega þyrfti að fara
fram miklu ítarlegri könnun á
afstöðu fólksins í Suðurlands-
kjördæini og hún að reynast ykk-
ar sjónarmiðum hliðhollari en
mínum.
Ef þið óskuðuð eftir, mundi ég
vera fús til að mæta á fundum,
sem lialdnir yrðu í kjördæminu
með svipuðum hætti og fram-
boðsfundir fyrir almennar þing-
kosningar, þar sem framsögu-
menn yi’ðu annars vegar sá vara-
þingmaður, sem setjast mundi í
minn stól á þingi og mæla mundi
fyrir ykkar áliti, hins vegar ég.
Fundimir yrðu auðvitað að vera
öllum Sunnlendingum opnir og
heimamönnum þar gefinn þeim
mun rýmri ræðutími en á al-
mennum framboðsfundum, sem
framsögumenn yrðu færri.
Fyrir síðustu kosningar vora
fundir á þessum stöðiun; Kirkju-
bæjarklaustri, Vík, Hvolsvelll,
Hellu, Flúðum, Hveragerði, Sel-
fossi og í Vestmannaeyjum.
Sting ég upp á sömu fundarstöð-
um, og fundartíma um helgar.
Ef þið vilduð sinna þessu er
ég til viðræðu um nánari tilhög-
un alla, sem þá byggðist á jafn-
rétti málsaðila.
Virðingarfyllst,
Karl Guðjónsson.
Á jBATAVEGI_____________(I)
yngri drengsins sé nú góð orðin,
en hinn eldri sé við sæmilega
heilsu. —
Rannsóknarlögreglan fer með
rannsókn hnífstungumálsins, sem
áður er getið, en þar sem ekki
hefur reynzt unnt að taka skýrslu
af piltinum, vill rannsóknarlög-
reglan ekki gefa neinar upplýs-
ingar varðandi málið. En þess er
vænzt, að hægt verði að ræða
við piltinn næstu daga, og mun
Alþýðublaðið þá væntanlega
geta skýrt nánar frá málavöxt-
um, —■
Auglýsingasíminn
er 14906
□ Blaðinu hefur borizt elftir-
farandi frá Landssambandi fram-
haldsskólakennara:
í dagblöðum, útvarpi og sjón-
vcrpi hafa að undanförnu verið
birtar yfirlýsingar frá Félagi há-
skóiamenntaðra. kennara. í yfir-
lýsingum þessum er veitzt að
félögum í Landssambandi fratn-
haidsskólakeinnaira á mjög ósæmi
tégan og ódrengilegan hátt. Auk
þess eru stjórn L.S.F.K. gerðar
upp skoðainir, sem hafa við engin
rök að styðjast. Það hlýtur að
vekja furðu, að kennarar, sem
kappkosta að auglýsá á sérstak-
lega áherandi hútt, að þeir séu
menntaðir i háskóla, skuli fara
með staðreyndir og tjá .sig á jafn
óviðurkvæmilegan hátt og raun
ber vitni. Af þessum sökum vill
L.S.F.K. koma á framfæri eftir-
töldum athuga'semdum, jafnvíel
þó að það séu st.aðreyndir, sem
öl'lum eigi að vera kurnnar.
1. Kennarar með B.A. próf frá
Háskóla fslands hafa haft for-
gangsrétt til stöðuveitinga við
gagnfræðastigið frá 1952.
2. Sömu menn hafa haft hærri
laun en aðrir kennarar á því stigi
frá 1963.
Hvorugt hefur dugað til þess
að minnka kennar'askoirtinn svo
nolckru nemi á gagnfræðastiginu,
né örvað að umtalsverðu marki
aðsókn stúd'enta að kemnaranámi
í lráskóla.
3 Við samningana 1963 var að
frumkvæði L.S.F.K. gerð tillaga
um að launa kennara misjafniega
eftir menntun, en þeirri tillögu
fylgdi sú hugmynd, að það næði
ékki til þeirra kennara, sem þá
voru í starfi, heldur skyldi sú
regla gildia sem framtíðai’skipan.
Samninganefnd ríkisíns féllst
ekki á þá hugmynd og var þá
starfandi kennurum skiipað í 3
laumflokka.
4. L.S.F.K. hóf þá þairáttu fyr-
ir því, að fá leiðréttingu á þvi
augljósa ranglæti að láta nýja
flokkaskiptingu verka aftur fyrir
si'g, og krafðist þess, að þeir kenn
arar, sem voru í stai-fi, nytu
fyllsta réttar í launagreíðs-lum.
Margir þessara kennara höfðu'
starfað um 20 ára skeið eða leng*
ur og höfðu aflað ’sér áiu)kinn.ai’
menntunar, bæði hérfendis og
eriendis.
Hugmynd L.S.FK. vai* þá 'ein-
ungis’bundin við þann tíma,. en
engum hafði dottið í hug, fð'
þetta skyldi gilda um allat fram-
tíð. Ríkisvaldið fékkst ekki ti'l
áð taka neinar umtalsverðair. á-
kvarðanir í málinu að því undan
skildu, að þeir kennarai’, semi
skipaðir höfðu verið í starf fyrir
1952, voru hæbkaðir um 1 launa-
flckk. Tregða ríkisvaldsin's staf-
aði ekki sízt af andstöðu F.HK.
við þetta réttlætismál.
5. Það er ómakl'egt og óverj-
andi mönnum, sem eiga að kimnfa
skil á öllum máliavöxtum, að'
halda því fram, að kennarar al-
mennt á gagnfræða- og fram-
holdsskólastigi séu ómenntaðk:
og óhæfir. til kennslustarfa. Flest
h’ munu hafa a.mk. kennárapróf
eða stúdentspróf, en auk þess,
eins og áður greinir, margs kon-
ar viðbótarmenntun, sem þeh-
bafa aflað. sér á námsskeiðum
eða við háskóla, þar á meðál við
kemiaraháskólann í Dánmörku.
6. Sú hugmynd, að kennárár
geti með langri starfsheynslu og
með viðbótarnámi öðlást fyllstu
Frh. á bls. 10.
ÞRIÐJUDABUR 3. NÖVEMBFR 1970